Merhaba arkadaslar,yaklasik dort yildir donasyonla anne olabilmeninnsavasini veriyorum.cok uzun ve bir o kadar yipratici oldu benim icin.Yumurta donasyonu hemen anne olabilecegimi düsünürken 4 yili devirmek üzreyim.ilki iki denememi Ispanyada yaptirdim vee ikiside negatifle sonuclandi,daha sonra kibrisa gitmeye karar verdik nedeni üc embriyo transfer edilincecsansimizin daha yüksek olmasini dusunmemiz ve Türkiye nin bir parcasi oldugu icin cok daha rahat ve iyi olabilcegini düsündügümüzden.Cok nam yapmis bildik doktorumuzu tercih ettik ve basladik,evet bu kez basardik hayal gibiydi benim icin bebegim tutunmustu ve hamileydim.Hamileligimin sanirim 6 haftasiydi kanamam olmustu vecsürekli acile gitdip igne oluyordum,bebegim yogun kanamalara ragmen beni birakmamisti..23+4 gunlükken suyum geldi ve erken dogum yapip bebegimi kaybettim ve kabus basladi.Biraz toparlandiktan sonra (pisikoloji olarak hala atlatmis degilim) Kibris daki doktorumu aradim ve üc ay sonra tekrar deniyebilcegimizi soyledi.Sonrasinda yaptirdigim donosyonlarin sayisini bile unuttum inanin.Uygun fiyata yapilan sozde yeni dönörler hikaye ,toplama ve donmus yumurta kullandiklarindan olsa gerek bir daha hamilelik olmadi.Benim rahim fazla kalinlasmiyordu buna ragmen transferi yapiyorlardi,tedavi iptal etmek istedigim zamanlar senin rahimin daha fazla kalinlasmaz deyip kestirp attiklari icin mecbur kalip yaptiriyordum.birde fizyo terapi denilen sacmali sirf birilerine kazanc kapisi olsun diye yaptiriyorlar.Aciklama hep ayni fizyo terapi alip rahim kalinligi 2 mm olup hamile kalan hastalarinin oldugu.Son negatifimden sonra tekrar doktorla konusmak istedigimi hemsiresini soylemistim,aradan bir gun gecti hemsiresi beni aradi ve doktor beyin bana TASIYICI ANNE önerdigini söyledi.O an bütün dünyam yikildi,benim genlerimi tasimiyan benden bir sey tasimicak cocugumun olmasini kabullenmisken simdide kanimla bile besliyemiycegim baskasinin tasiyacagi cocugu kabullenmek.Yasadigim kabusa dönen hayatimi esimin destegi sayedinde kismende olsa atlattim.En büyük destekcim esim baska bir merkezde tekrar deneriz diyip beni umutlandirdi.Bu arada ben Almanya da yasiyorum bize yakin olan Prag da da donasyon yapildigini arastirmalarim sonucu ögrendim.Merkez arastirmaya basladim ve Ocak ayi itibariyle o merkezde de iki negatifimi aldim.Bir türlü pes etmeyi anne olamamayi icime sindiremiyordum.Merkezde ücüncü ve bizim icin son sans olan ücüncü denememizi 6 mm rahim kalinligi ile 5 Haziranda yaptirdik.transferin 9 günü kan testi yaptirdim degerim 186 cikmisti,benim icin artik imkansiza dönüsen hamileligime tekrar kavustum.Iki gun sonra tekrar kan verdim degerim 486 olmustu.Belirti arayanlara benim hic belirtim olmadi ilkinde de olmamisti.Bunlari sizlerle paylasmak istedim cünkü bir seyi cok isteyince oluyor.Doktorlarin her dedigine inanmayin bizler mücadele verip anne olmaya calisan özel kadinlariz pes etmek yok.Umarim bu kez bebegimi saglikla kucagima alabilirim ve bu yolda mücadele veren bütün kadinlar anne olabilir.Bu zor sürecte psikolojik destek olan Formdaki arkadaslarim Zaza 74,Bahar44,Efenaz,papatyaela ve ismini unuttugum arkadaslara cok tesekür ediyor yakin zamanda hamilelik haberlerini almayi diliyorum.ANNE OLMAYAN KADIN KALMASIN...