Yumurta ve Sperm Donasyonu ile Tüp Bebek

mavisufi .!.:

L-Arginin, E vitamini ,D vitamini, kırmızı et, nar suyu, bol yeşillik ve rahim kan dolaşımını arttırmak için yoga tarzı egzersizler iyi geliyormuş diye okudum...

Genişletmek için tıkla...

mucizeistiyorum .!.:

Benim transferden önce Ultroson görüntüm bu görüntü görünmesi gerekiyormuş

Genişletmek için tıkla...

Zaza74 .!.:

Bak kardeşim ben 3,5 sene önce rahim amelyatı geçirdim prof recai pabutçcuya miomlarım rahimin üst katlarındaydı hocaya sordum rahim zarı etkilenirmi dedi yok ben üste çalışıcam ve ameliyat sonrası ayağa kalktım rahim içinden kan geldi
hocaya yine sordum dedi ben içeriye girmedim
bu ameliyat sonrası benimrahim zarı hep yapıştı kötü kalınlaştı adetim zar zor az oldu
aynı doktor amelyatan 3 ay sonra ayda bir histeroskopiler yaptı 2 tane ve yapışıklık beni burakmadı
ardından prof ahmet erdem histeroskopi yaptı yine aynı yapışıklık
sonra prof aydan biri 2 histeroskopi yaptı oda bir şey beceremedi
okadar üzgünüm ki bu proflar türkiyede sayılı insanlar ve bir hastayla uğraşmadan kafadan atıyorlar
en son oper doktor cem akarsuyu buldum okadar razıyımki ondan
okadar dua ediyorum ona
ilk histeroskopide şok geçirdi ve çok zor vaka olduğumu söyledifilmini bana izleterek cd yi
histeroskopi sayı 5 çıktı ve son 2 adetlerimi ben iyi bol 5 gün içinde görüyorum
bukadar yazmamın anlamı var
bir daha prof ardından gitmem yani hiç uğraşmazlar
uğraşan doktorunda sonucunu adetlerimle anladım
inşallah gebe kalırım buna tüm kalbimle inanıyorum[/QUOTE

İnşallah zaza inşallah hiç kolay değil biliyorum, allah bu uğraşta hiç kimsenin uğraşlarını boşa çıkarmasın, tez vakitte hepimiz anne olalım....

Genişletmek için tıkla...

Zaza74 .!.:

bugün adettin 2 günü dr gitim yumurtalıklara baktı ve tedaviye başlaya biliriz dedi
hocaya sordum rahim zarı yapışırmı çok güven vererek artık her şey yolunda ve rahat tedaviye başlaya biliriz dedi
ilaç protokolumu yazdı ve haftaya cuma rahim kalınlaşmasına bakıcaz
inşallah her şey yolunda gider
doktoruma sordum rahim neden bukadar sıkıntı yaşadı dedi akıllı kadınsın miom ameliyatı sırası hem dıştan hem içten müdahile etmişler ve rahim içi bazal tabakası zede almış
hocam peki neden bukadar prof beni histeroskopi sırasında sıkıntımı çözemiyordu
kısacası histeroskop cihazıyla girip kaviteye tam girmeden uğraşmadan az bir yapışıklığı açıp ve çıkıyorlardı
kızlar canlar bukadar yazmamın anlamı var
eğer benim durumumda olan varsa belki bu yazılardan bir çözüm bulursunuz
allah hepimize yardım etsin

Genişletmek için tıkla...

Zaza74 .!.:

bugün adettin 2 günü dr gitim yumurtalıklara baktı ve tedaviye başlaya biliriz dedi
hocaya sordum rahim zarı yapışırmı çok güven vererek artık her şey yolunda ve rahat tedaviye başlaya biliriz dedi
ilaç protokolumu yazdı ve haftaya cuma rahim kalınlaşmasına bakıcaz
inşallah her şey yolunda gider
doktoruma sordum rahim neden bukadar sıkıntı yaşadı dedi akıllı kadınsın miom ameliyatı sırası hem dıştan hem içten müdahile etmişler ve rahim içi bazal tabakası zede almış
hocam peki neden bukadar prof beni histeroskopi sırasında sıkıntımı çözemiyordu
kısacası histeroskop cihazıyla girip kaviteye tam girmeden uğraşmadan az bir yapışıklığı açıp ve çıkıyorlardı
kızlar canlar bukadar yazmamın anlamı var
eğer benim durumumda olan varsa belki bu yazılardan bir çözüm bulursunuz
allah hepimize yardım etsin

Genişletmek için tıkla...

Zaza74 .!.:

bugün adettin 2 günü dr gitim yumurtalıklara baktı ve tedaviye başlaya biliriz dedi
hocaya sordum rahim zarı yapışırmı çok güven vererek artık her şey yolunda ve rahat tedaviye başlaya biliriz dedi
ilaç protokolumu yazdı ve haftaya cuma rahim kalınlaşmasına bakıcaz
inşallah her şey yolunda gider
doktoruma sordum rahim neden bukadar sıkıntı yaşadı dedi akıllı kadınsın miom ameliyatı sırası hem dıştan hem içten müdahile etmişler ve rahim içi bazal tabakası zede almış
hocam peki neden bukadar prof beni histeroskopi sırasında sıkıntımı çözemiyordu
kısacası histeroskop cihazıyla girip kaviteye tam girmeden uğraşmadan az bir yapışıklığı açıp ve çıkıyorlardı
kızlar canlar bukadar yazmamın anlamı var
eğer benim durumumda olan varsa belki bu yazılardan bir çözüm bulursunuz
allah hepimize yardım etsin

Genişletmek için tıkla...

Pelinyuva .!.:

Hepinize uzun bir süre den sonra merhaba ben 43 yaşım dayım.İki kızımın üstüne eşimin ısrarı ile geçen sene yumurta donasyonu ile hamile kaldım. Eşimin ailesi yüzünden ne hamileliğimi nede kızlarımı büyüttüğümü bildim. Bende istedim bir çocugum daha olmasını ama erken menepoza girdim bu yüzden gebelik şansım sıfırdı uzun düşünceler sonunda kabul ettim ve bundan bir sn bile pişmanlık duymadım . işlem yapıldıgında yaş 42 idi ikiz gebelikle sonuçlandı işlem biz ikiz çok istememiştik bakamayız demiştik ama Allahın işi tuttu sizin yaşadıgınız kaygıları o kadar iyi anlıyorumki saatler günler geçmiyor hamile oldugunuzu öğreniyor sunuz sonra başka sıkıntılar tıpkı benim gibi başıma o kadar çok şeyler geldiki yaşadıklarımı bir allah bir ben eşim ve annem bilir gerisi hikaye ikiz gebeliği öğrenen herkes istemedi aldırın birisini dediler tabi bu arada yum donasyonunu kimse bilmiyor ama ben kıyamadım bakarız dedik eşimle taki bir kanama ile üçüz oldugunu öğrenene kadar yumurta bölünmesi ile ikiz gebelik üçüze döndü çevremdeki herkes tavır aldı bana eşimin ailesi yapayalnız bıraktı bizi birde üstüne plesentam aşagıda idi sürekli kanama ben hastanede yatmak zorunda kaldım doktorlar kıyameti koparttı bu yaşta ne bebegi diye alalım dediler başka bir şey demediler hakaretlere varan yorumlar yapıldı ite kaka 19 haftaya getirdim üçüzlerimi taki ikizlerin arasındaki kan hırsızlıgına kadar bebeklerimden birisi az birisi çok kan alıyordu lazer oldum damarlar yakıldı karnımdan 4 litre sıvı çektiler 3 değil ama 2 sini kucagına alırsın dediler ama olmadı hırsızlık devam etti karnım o kadar büyüdiki 6 aylıktı ama devasa bir karın nefes almanın imkanı yoktu yürüyemiyordum tekrar sıvı alıcaz dediler amnio sentezi yapan doktor hatası mıdır bilmiyorum sıvı aldıkları gün kesem patladı ama hangi bebege ait oldugunu bilemediler yogun antibiyotik tedavi ile bebeklerimi 2 hafta tutabildiler karnımda 26 haftada enfeksiyonun aniden yükselmesi ile bebekleri aldılar ben hep yalnız yapayalnızdım sadece annem ve eşim vardı çok acılar çektim hem ruhen hem bedenen bebeklerimin biri 2 gün biri 3 gün yaşadı ve saglıklı idiler benim kanımdaki enfeksiyon onlara geçtiği için kaybettim meleklerimi ikiz eşim minik kahramanım 700 gram la tutundu hayata 3 ay hastane lerde küvöz başında her gün çok uzak bir mesafeye gittim geldim yine yalnızdım bırakın gelmeyi arayan bile yoktu bebegimin taburculuguna iki gün kala bir damlanın yan etkisi yüzünden kucagımda kalbi durdu tekrar entübe edip küvöze aldılar 15 gün daha bekledim küvöz başında yine yalnızdım arayıp noldu diyen olmadı nihayet evimdeyim bebegim 7aylık oldu dogalı ama henüz 4 aylık diyoruz çok minik o kadar çok acı yaşadımki buralara giremedim şimdilerde ara ara girip okudum sizleri lütfen umudunuzu kaybetmeyin su akıyor yolunu buluyor bizler üzüldüğümüzle kalıyoruz ben çok düşündüm yumurta donasyonu işini açıkcası kabullenemedim kozlarıma ihanet gibi geldi günah gibi geldi ama kalp atışlarından sonra içimdwki tuhaf duygular gitti helede bu kadar acıdan sonra kucagımdaki benim bebegim ve kızlarım kardeşi idi o kadar seviyoruz ki bebegimi o bana çok büyük bir armagan allah tarafından 42 yaşımda gelen büyük bir mucize kutsal bir emanet şimdi benim 2 tane daha dondırulmuş emriyolarım var ben bunları da istiyorum ama bir taraftan yaşım 43 oldu koydurmam 44 dogurmam 44 45 olacak eşim bir tane daha deneyebilriz diyor ama ben ikisinide istiyorum sanıyorum ki yaşadıgım acılar böylece biraz sogur gibi geliyor tabi gelecegi allah bilir sizlerden de fikir almak isterim eşimin ailesi beni yaşlı görüyor geçti artık senden diyorlar ama ben istiyorum çünkü gerçekten çok acı çekiyorum hastanedeki doktorlar çok kötü davranıyor tabi birde tekrar bölünüp üçüz olma ihtimali çok yüksek bu arada gören herkes bebegi bana ve ablalrına benzetiyor Biraz uzun oldu kusura bakmayın aslında çok daha yazacaklarım vardı ama sıkılacagınızı düşündüm bazen bebegim bana öyle derin bakıyor ki ciğerlerimi deliyor sonra diyorum ki Allahıma milyonlarca şükür olsun bu evlatları bana nasip ettiği için şimdi kimseyi karıştırmıyoryum sanki yeni evlenmişim yeni be egim olmuş gibi tabi eşimin ailesi benimle bayagı ugraşıyor ama umrumda değil her günümün her dakikamın her saniyemin tadını çıkarıyoruz bebegimizinama o donmuş iki emriyoyu da düşünmeden edemiyorum ne olucak onlar çöpe mi gidecek bilemedim SİZDEN RİCA EDİYORUM AGIR YORUMLAR YAPMAYIN BANA BUNU KALDIRACAK GÜCÜM GERÇEKTEN YOK HEM BEDENEN HEM RUHEN ÇOK ACI ÇEKTİM

Genişletmek için tıkla...

Pelinyuva .!.:

Hepinize uzun bir süre den sonra merhaba ben 43 yaşım dayım.İki kızımın üstüne eşimin ısrarı ile geçen sene yumurta donasyonu ile hamile kaldım. Eşimin ailesi yüzünden ne hamileliğimi nede kızlarımı büyüttüğümü bildim. Bende istedim bir çocugum daha olmasını ama erken menepoza girdim bu yüzden gebelik şansım sıfırdı uzun düşünceler sonunda kabul ettim ve bundan bir sn bile pişmanlık duymadım . işlem yapıldıgında yaş 42 idi ikiz gebelikle sonuçlandı işlem biz ikiz çok istememiştik bakamayız demiştik ama Allahın işi tuttu sizin yaşadıgınız kaygıları o kadar iyi anlıyorumki saatler günler geçmiyor hamile oldugunuzu öğreniyor sunuz sonra başka sıkıntılar tıpkı benim gibi başıma o kadar çok şeyler geldiki yaşadıklarımı bir allah bir ben eşim ve annem bilir gerisi hikaye ikiz gebeliği öğrenen herkes istemedi aldırın birisini dediler tabi bu arada yum donasyonunu kimse bilmiyor ama ben kıyamadım bakarız dedik eşimle taki bir kanama ile üçüz oldugunu öğrenene kadar yumurta bölünmesi ile ikiz gebelik üçüze döndü çevremdeki herkes tavır aldı bana eşimin ailesi yapayalnız bıraktı bizi birde üstüne plesentam aşagıda idi sürekli kanama ben hastanede yatmak zorunda kaldım doktorlar kıyameti koparttı bu yaşta ne bebegi diye alalım dediler başka bir şey demediler hakaretlere varan yorumlar yapıldı ite kaka 19 haftaya getirdim üçüzlerimi taki ikizlerin arasındaki kan hırsızlıgına kadar bebeklerimden birisi az birisi çok kan alıyordu lazer oldum damarlar yakıldı karnımdan 4 litre sıvı çektiler 3 değil ama 2 sini kucagına alırsın dediler ama olmadı hırsızlık devam etti karnım o kadar büyüdiki 6 aylıktı ama devasa bir karın nefes almanın imkanı yoktu yürüyemiyordum tekrar sıvı alıcaz dediler amnio sentezi yapan doktor hatası mıdır bilmiyorum sıvı aldıkları gün kesem patladı ama hangi bebege ait oldugunu bilemediler yogun antibiyotik tedavi ile bebeklerimi 2 hafta tutabildiler karnımda 26 haftada enfeksiyonun aniden yükselmesi ile bebekleri aldılar ben hep yalnız yapayalnızdım sadece annem ve eşim vardı çok acılar çektim hem ruhen hem bedenen bebeklerimin biri 2 gün biri 3 gün yaşadı ve saglıklı idiler benim kanımdaki enfeksiyon onlara geçtiği için kaybettim meleklerimi ikiz eşim minik kahramanım 700 gram la tutundu hayata 3 ay hastane lerde küvöz başında her gün çok uzak bir mesafeye gittim geldim yine yalnızdım bırakın gelmeyi arayan bile yoktu bebegimin taburculuguna iki gün kala bir damlanın yan etkisi yüzünden kucagımda kalbi durdu tekrar entübe edip küvöze aldılar 15 gün daha bekledim küvöz başında yine yalnızdım arayıp noldu diyen olmadı nihayet evimdeyim bebegim 7aylık oldu dogalı ama henüz 4 aylık diyoruz çok minik o kadar çok acı yaşadımki buralara giremedim şimdilerde ara ara girip okudum sizleri lütfen umudunuzu kaybetmeyin su akıyor yolunu buluyor bizler üzüldüğümüzle kalıyoruz ben çok düşündüm yumurta donasyonu işini açıkcası kabullenemedim kozlarıma ihanet gibi geldi günah gibi geldi ama kalp atışlarından sonra içimdwki tuhaf duygular gitti helede bu kadar acıdan sonra kucagımdaki benim bebegim ve kızlarım kardeşi idi o kadar seviyoruz ki bebegimi o bana çok büyük bir armagan allah tarafından 42 yaşımda gelen büyük bir mucize kutsal bir emanet şimdi benim 2 tane daha dondırulmuş emriyolarım var ben bunları da istiyorum ama bir taraftan yaşım 43 oldu koydurmam 44 dogurmam 44 45 olacak eşim bir tane daha deneyebilriz diyor ama ben ikisinide istiyorum sanıyorum ki yaşadıgım acılar böylece biraz sogur gibi geliyor tabi gelecegi allah bilir sizlerden de fikir almak isterim eşimin ailesi beni yaşlı görüyor geçti artık senden diyorlar ama ben istiyorum çünkü gerçekten çok acı çekiyorum hastanedeki doktorlar çok kötü davranıyor tabi birde tekrar bölünüp üçüz olma ihtimali çok yüksek bu arada gören herkes bebegi bana ve ablalrına benzetiyor Biraz uzun oldu kusura bakmayın aslında çok daha yazacaklarım vardı ama sıkılacagınızı düşündüm bazen bebegim bana öyle derin bakıyor ki ciğerlerimi deliyor sonra diyorum ki Allahıma milyonlarca şükür olsun bu evlatları bana nasip ettiği için şimdi kimseyi karıştırmıyoryum sanki yeni evlenmişim yeni be egim olmuş gibi tabi eşimin ailesi benimle bayagı ugraşıyor ama umrumda değil her günümün her dakikamın her saniyemin tadını çıkarıyoruz bebegimizinama o donmuş iki emriyoyu da düşünmeden edemiyorum ne olucak onlar çöpe mi gidecek bilemedim SİZDEN RİCA EDİYORUM AGIR YORUMLAR YAPMAYIN BANA BUNU KALDIRACAK GÜCÜM GERÇEKTEN YOK HEM BEDENEN HEM RUHEN ÇOK ACI ÇEKTİM

Genişletmek için tıkla...

Pelinyuva .!.:

Hepinize uzun bir süre den sonra merhaba ben 43 yaşım dayım.İki kızımın üstüne eşimin ısrarı ile geçen sene yumurta donasyonu ile hamile kaldım. Eşimin ailesi yüzünden ne hamileliğimi nede kızlarımı büyüttüğümü bildim. Bende istedim bir çocugum daha olmasını ama erken menepoza girdim bu yüzden gebelik şansım sıfırdı uzun düşünceler sonunda kabul ettim ve bundan bir sn bile pişmanlık duymadım . işlem yapıldıgında yaş 42 idi ikiz gebelikle sonuçlandı işlem biz ikiz çok istememiştik bakamayız demiştik ama Allahın işi tuttu sizin yaşadıgınız kaygıları o kadar iyi anlıyorumki saatler günler geçmiyor hamile oldugunuzu öğreniyor sunuz sonra başka sıkıntılar tıpkı benim gibi başıma o kadar çok şeyler geldiki yaşadıklarımı bir allah bir ben eşim ve annem bilir gerisi hikaye ikiz gebeliği öğrenen herkes istemedi aldırın birisini dediler tabi bu arada yum donasyonunu kimse bilmiyor ama ben kıyamadım bakarız dedik eşimle taki bir kanama ile üçüz oldugunu öğrenene kadar yumurta bölünmesi ile ikiz gebelik üçüze döndü çevremdeki herkes tavır aldı bana eşimin ailesi yapayalnız bıraktı bizi birde üstüne plesentam aşagıda idi sürekli kanama ben hastanede yatmak zorunda kaldım doktorlar kıyameti koparttı bu yaşta ne bebegi diye alalım dediler başka bir şey demediler hakaretlere varan yorumlar yapıldı ite kaka 19 haftaya getirdim üçüzlerimi taki ikizlerin arasındaki kan hırsızlıgına kadar bebeklerimden birisi az birisi çok kan alıyordu lazer oldum damarlar yakıldı karnımdan 4 litre sıvı çektiler 3 değil ama 2 sini kucagına alırsın dediler ama olmadı hırsızlık devam etti karnım o kadar büyüdiki 6 aylıktı ama devasa bir karın nefes almanın imkanı yoktu yürüyemiyordum tekrar sıvı alıcaz dediler amnio sentezi yapan doktor hatası mıdır bilmiyorum sıvı aldıkları gün kesem patladı ama hangi bebege ait oldugunu bilemediler yogun antibiyotik tedavi ile bebeklerimi 2 hafta tutabildiler karnımda 26 haftada enfeksiyonun aniden yükselmesi ile bebekleri aldılar ben hep yalnız yapayalnızdım sadece annem ve eşim vardı çok acılar çektim hem ruhen hem bedenen bebeklerimin biri 2 gün biri 3 gün yaşadı ve saglıklı idiler benim kanımdaki enfeksiyon onlara geçtiği için kaybettim meleklerimi ikiz eşim minik kahramanım 700 gram la tutundu hayata 3 ay hastane lerde küvöz başında her gün çok uzak bir mesafeye gittim geldim yine yalnızdım bırakın gelmeyi arayan bile yoktu bebegimin taburculuguna iki gün kala bir damlanın yan etkisi yüzünden kucagımda kalbi durdu tekrar entübe edip küvöze aldılar 15 gün daha bekledim küvöz başında yine yalnızdım arayıp noldu diyen olmadı nihayet evimdeyim bebegim 7aylık oldu dogalı ama henüz 4 aylık diyoruz çok minik o kadar çok acı yaşadımki buralara giremedim şimdilerde ara ara girip okudum sizleri lütfen umudunuzu kaybetmeyin su akıyor yolunu buluyor bizler üzüldüğümüzle kalıyoruz ben çok düşündüm yumurta donasyonu işini açıkcası kabullenemedim kozlarıma ihanet gibi geldi günah gibi geldi ama kalp atışlarından sonra içimdwki tuhaf duygular gitti helede bu kadar acıdan sonra kucagımdaki benim bebegim ve kızlarım kardeşi idi o kadar seviyoruz ki bebegimi o bana çok büyük bir armagan allah tarafından 42 yaşımda gelen büyük bir mucize kutsal bir emanet şimdi benim 2 tane daha dondırulmuş emriyolarım var ben bunları da istiyorum ama bir taraftan yaşım 43 oldu koydurmam 44 dogurmam 44 45 olacak eşim bir tane daha deneyebilriz diyor ama ben ikisinide istiyorum sanıyorum ki yaşadıgım acılar böylece biraz sogur gibi geliyor tabi gelecegi allah bilir sizlerden de fikir almak isterim eşimin ailesi beni yaşlı görüyor geçti artık senden diyorlar ama ben istiyorum çünkü gerçekten çok acı çekiyorum hastanedeki doktorlar çok kötü davranıyor tabi birde tekrar bölünüp üçüz olma ihtimali çok yüksek bu arada gören herkes bebegi bana ve ablalrına benzetiyor Biraz uzun oldu kusura bakmayın aslında çok daha yazacaklarım vardı ama sıkılacagınızı düşündüm bazen bebegim bana öyle derin bakıyor ki ciğerlerimi deliyor sonra diyorum ki Allahıma milyonlarca şükür olsun bu evlatları bana nasip ettiği için şimdi kimseyi karıştırmıyoryum sanki yeni evlenmişim yeni be egim olmuş gibi tabi eşimin ailesi benimle bayagı ugraşıyor ama umrumda değil her günümün her dakikamın her saniyemin tadını çıkarıyoruz bebegimizinama o donmuş iki emriyoyu da düşünmeden edemiyorum ne olucak onlar çöpe mi gidecek bilemedim SİZDEN RİCA EDİYORUM AGIR YORUMLAR YAPMAYIN BANA BUNU KALDIRACAK GÜCÜM GERÇEKTEN YOK HEM BEDENEN HEM RUHEN ÇOK ACI ÇEKTİM[/QUOTE
bu arada yasin gec falan degil benim bir arkadasim 45 yasinda ve hamile hictee gec degil maddi durumun iyi ise hemen yap

Genişletmek için tıkla...

Zaza74 .!.:

Bak kardeşim ben 3,5 sene önce rahim amelyatı geçirdim prof recai pabutçcuya miomlarım rahimin üst katlarındaydı hocaya sordum rahim zarı etkilenirmi dedi yok ben üste çalışıcam ve ameliyat sonrası ayağa kalktım rahim içinden kan geldi
hocaya yine sordum dedi ben içeriye girmedim
bu ameliyat sonrası benimrahim zarı hep yapıştı kötü kalınlaştı adetim zar zor az oldu
aynı doktor amelyatan 3 ay sonra ayda bir histeroskopiler yaptı 2 tane ve yapışıklık beni burakmadı
ardından prof ahmet erdem histeroskopi yaptı yine aynı yapışıklık
sonra prof aydan biri 2 histeroskopi yaptı oda bir şey beceremedi
okadar üzgünüm ki bu proflar türkiyede sayılı insanlar ve bir hastayla uğraşmadan kafadan atıyorlar
en son oper doktor cem akarsuyu buldum okadar razıyımki ondan
okadar dua ediyorum ona
ilk histeroskopide şok geçirdi ve çok zor vaka olduğumu söyledifilmini bana izleterek cd yi
histeroskopi sayı 5 çıktı ve son 2 adetlerimi ben iyi bol 5 gün içinde görüyorum
bukadar yazmamın anlamı var
bir daha prof ardından gitmem yani hiç uğraşmazlar
uğraşan doktorunda sonucunu adetlerimle anladım
inşallah gebe kalırım buna tüm kalbimle inanıyorum

Genişletmek için tıkla...

Pelinyuva .!.:

Hepinize uzun bir süre den sonra merhaba ben 43 yaşım dayım.İki kızımın üstüne eşimin ısrarı ile geçen sene yumurta donasyonu ile hamile kaldım. Eşimin ailesi yüzünden ne hamileliğimi nede kızlarımı büyüttüğümü bildim. Bende istedim bir çocugum daha olmasını ama erken menepoza girdim bu yüzden gebelik şansım sıfırdı uzun düşünceler sonunda kabul ettim ve bundan bir sn bile pişmanlık duymadım . işlem yapıldıgında yaş 42 idi ikiz gebelikle sonuçlandı işlem biz ikiz çok istememiştik bakamayız demiştik ama Allahın işi tuttu sizin yaşadıgınız kaygıları o kadar iyi anlıyorumki saatler günler geçmiyor hamile oldugunuzu öğreniyor sunuz sonra başka sıkıntılar tıpkı benim gibi başıma o kadar çok şeyler geldiki yaşadıklarımı bir allah bir ben eşim ve annem bilir gerisi hikaye ikiz gebeliği öğrenen herkes istemedi aldırın birisini dediler tabi bu arada yum donasyonunu kimse bilmiyor ama ben kıyamadım bakarız dedik eşimle taki bir kanama ile üçüz oldugunu öğrenene kadar yumurta bölünmesi ile ikiz gebelik üçüze döndü çevremdeki herkes tavır aldı bana eşimin ailesi yapayalnız bıraktı bizi birde üstüne plesentam aşagıda idi sürekli kanama ben hastanede yatmak zorunda kaldım doktorlar kıyameti koparttı bu yaşta ne bebegi diye alalım dediler başka bir şey demediler hakaretlere varan yorumlar yapıldı ite kaka 19 haftaya getirdim üçüzlerimi taki ikizlerin arasındaki kan hırsızlıgına kadar bebeklerimden birisi az birisi çok kan alıyordu lazer oldum damarlar yakıldı karnımdan 4 litre sıvı çektiler 3 değil ama 2 sini kucagına alırsın dediler ama olmadı hırsızlık devam etti karnım o kadar büyüdiki 6 aylıktı ama devasa bir karın nefes almanın imkanı yoktu yürüyemiyordum tekrar sıvı alıcaz dediler amnio sentezi yapan doktor hatası mıdır bilmiyorum sıvı aldıkları gün kesem patladı ama hangi bebege ait oldugunu bilemediler yogun antibiyotik tedavi ile bebeklerimi 2 hafta tutabildiler karnımda 26 haftada enfeksiyonun aniden yükselmesi ile bebekleri aldılar ben hep yalnız yapayalnızdım sadece annem ve eşim vardı çok acılar çektim hem ruhen hem bedenen bebeklerimin biri 2 gün biri 3 gün yaşadı ve saglıklı idiler benim kanımdaki enfeksiyon onlara geçtiği için kaybettim meleklerimi ikiz eşim minik kahramanım 700 gram la tutundu hayata 3 ay hastane lerde küvöz başında her gün çok uzak bir mesafeye gittim geldim yine yalnızdım bırakın gelmeyi arayan bile yoktu bebegimin taburculuguna iki gün kala bir damlanın yan etkisi yüzünden kucagımda kalbi durdu tekrar entübe edip küvöze aldılar 15 gün daha bekledim küvöz başında yine yalnızdım arayıp noldu diyen olmadı nihayet evimdeyim bebegim 7aylık oldu dogalı ama henüz 4 aylık diyoruz çok minik o kadar çok acı yaşadımki buralara giremedim şimdilerde ara ara girip okudum sizleri lütfen umudunuzu kaybetmeyin su akıyor yolunu buluyor bizler üzüldüğümüzle kalıyoruz ben çok düşündüm yumurta donasyonu işini açıkcası kabullenemedim kozlarıma ihanet gibi geldi günah gibi geldi ama kalp atışlarından sonra içimdwki tuhaf duygular gitti helede bu kadar acıdan sonra kucagımdaki benim bebegim ve kızlarım kardeşi idi o kadar seviyoruz ki bebegimi o bana çok büyük bir armagan allah tarafından 42 yaşımda gelen büyük bir mucize kutsal bir emanet şimdi benim 2 tane daha dondırulmuş emriyolarım var ben bunları da istiyorum ama bir taraftan yaşım 43 oldu koydurmam 44 dogurmam 44 45 olacak eşim bir tane daha deneyebilriz diyor ama ben ikisinide istiyorum sanıyorum ki yaşadıgım acılar böylece biraz sogur gibi geliyor tabi gelecegi allah bilir sizlerden de fikir almak isterim eşimin ailesi beni yaşlı görüyor geçti artık senden diyorlar ama ben istiyorum çünkü gerçekten çok acı çekiyorum hastanedeki doktorlar çok kötü davranıyor tabi birde tekrar bölünüp üçüz olma ihtimali çok yüksek bu arada gören herkes bebegi bana ve ablalrına benzetiyor Biraz uzun oldu kusura bakmayın aslında çok daha yazacaklarım vardı ama sıkılacagınızı düşündüm bazen bebegim bana öyle derin bakıyor ki ciğerlerimi deliyor sonra diyorum ki Allahıma milyonlarca şükür olsun bu evlatları bana nasip ettiği için şimdi kimseyi karıştırmıyoryum sanki yeni evlenmişim yeni be egim olmuş gibi tabi eşimin ailesi benimle bayagı ugraşıyor ama umrumda değil her günümün her dakikamın her saniyemin tadını çıkarıyoruz bebegimizinama o donmuş iki emriyoyu da düşünmeden edemiyorum ne olucak onlar çöpe mi gidecek bilemedim SİZDEN RİCA EDİYORUM AGIR YORUMLAR YAPMAYIN BANA BUNU KALDIRACAK GÜCÜM GERÇEKTEN YOK HEM BEDENEN HEM RUHEN ÇOK ACI ÇEKTİM

Genişletmek için tıkla...

Pelinyuva .!.:

Hepinize uzun bir süre den sonra merhaba ben 43 yaşım dayım.İki kızımın üstüne eşimin ısrarı ile geçen sene yumurta donasyonu ile hamile kaldım. Eşimin ailesi yüzünden ne hamileliğimi nede kızlarımı büyüttüğümü bildim. Bende istedim bir çocugum daha olmasını ama erken menepoza girdim bu yüzden gebelik şansım sıfırdı uzun düşünceler sonunda kabul ettim ve bundan bir sn bile pişmanlık duymadım . işlem yapıldıgında yaş 42 idi ikiz gebelikle sonuçlandı işlem biz ikiz çok istememiştik bakamayız demiştik ama Allahın işi tuttu sizin yaşadıgınız kaygıları o kadar iyi anlıyorumki saatler günler geçmiyor hamile oldugunuzu öğreniyor sunuz sonra başka sıkıntılar tıpkı benim gibi başıma o kadar çok şeyler geldiki yaşadıklarımı bir allah bir ben eşim ve annem bilir gerisi hikaye ikiz gebeliği öğrenen herkes istemedi aldırın birisini dediler tabi bu arada yum donasyonunu kimse bilmiyor ama ben kıyamadım bakarız dedik eşimle taki bir kanama ile üçüz oldugunu öğrenene kadar yumurta bölünmesi ile ikiz gebelik üçüze döndü çevremdeki herkes tavır aldı bana eşimin ailesi yapayalnız bıraktı bizi birde üstüne plesentam aşagıda idi sürekli kanama ben hastanede yatmak zorunda kaldım doktorlar kıyameti koparttı bu yaşta ne bebegi diye alalım dediler başka bir şey demediler hakaretlere varan yorumlar yapıldı ite kaka 19 haftaya getirdim üçüzlerimi taki ikizlerin arasındaki kan hırsızlıgına kadar bebeklerimden birisi az birisi çok kan alıyordu lazer oldum damarlar yakıldı karnımdan 4 litre sıvı çektiler 3 değil ama 2 sini kucagına alırsın dediler ama olmadı hırsızlık devam etti karnım o kadar büyüdiki 6 aylıktı ama devasa bir karın nefes almanın imkanı yoktu yürüyemiyordum tekrar sıvı alıcaz dediler amnio sentezi yapan doktor hatası mıdır bilmiyorum sıvı aldıkları gün kesem patladı ama hangi bebege ait oldugunu bilemediler yogun antibiyotik tedavi ile bebeklerimi 2 hafta tutabildiler karnımda 26 haftada enfeksiyonun aniden yükselmesi ile bebekleri aldılar ben hep yalnız yapayalnızdım sadece annem ve eşim vardı çok acılar çektim hem ruhen hem bedenen bebeklerimin biri 2 gün biri 3 gün yaşadı ve saglıklı idiler benim kanımdaki enfeksiyon onlara geçtiği için kaybettim meleklerimi ikiz eşim minik kahramanım 700 gram la tutundu hayata 3 ay hastane lerde küvöz başında her gün çok uzak bir mesafeye gittim geldim yine yalnızdım bırakın gelmeyi arayan bile yoktu bebegimin taburculuguna iki gün kala bir damlanın yan etkisi yüzünden kucagımda kalbi durdu tekrar entübe edip küvöze aldılar 15 gün daha bekledim küvöz başında yine yalnızdım arayıp noldu diyen olmadı nihayet evimdeyim bebegim 7aylık oldu dogalı ama henüz 4 aylık diyoruz çok minik o kadar çok acı yaşadımki buralara giremedim şimdilerde ara ara girip okudum sizleri lütfen umudunuzu kaybetmeyin su akıyor yolunu buluyor bizler üzüldüğümüzle kalıyoruz ben çok düşündüm yumurta donasyonu işini açıkcası kabullenemedim kozlarıma ihanet gibi geldi günah gibi geldi ama kalp atışlarından sonra içimdwki tuhaf duygular gitti helede bu kadar acıdan sonra kucagımdaki benim bebegim ve kızlarım kardeşi idi o kadar seviyoruz ki bebegimi o bana çok büyük bir armagan allah tarafından 42 yaşımda gelen büyük bir mucize kutsal bir emanet şimdi benim 2 tane daha dondırulmuş emriyolarım var ben bunları da istiyorum ama bir taraftan yaşım 43 oldu koydurmam 44 dogurmam 44 45 olacak eşim bir tane daha deneyebilriz diyor ama ben ikisinide istiyorum sanıyorum ki yaşadıgım acılar böylece biraz sogur gibi geliyor tabi gelecegi allah bilir sizlerden de fikir almak isterim eşimin ailesi beni yaşlı görüyor geçti artık senden diyorlar ama ben istiyorum çünkü gerçekten çok acı çekiyorum hastanedeki doktorlar çok kötü davranıyor tabi birde tekrar bölünüp üçüz olma ihtimali çok yüksek bu arada gören herkes bebegi bana ve ablalrına benzetiyor Biraz uzun oldu kusura bakmayın aslında çok daha yazacaklarım vardı ama sıkılacagınızı düşündüm bazen bebegim bana öyle derin bakıyor ki ciğerlerimi deliyor sonra diyorum ki Allahıma milyonlarca şükür olsun bu evlatları bana nasip ettiği için şimdi kimseyi karıştırmıyoryum sanki yeni evlenmişim yeni be egim olmuş gibi tabi eşimin ailesi benimle bayagı ugraşıyor ama umrumda değil her günümün her dakikamın her saniyemin tadını çıkarıyoruz bebegimizinama o donmuş iki emriyoyu da düşünmeden edemiyorum ne olucak onlar çöpe mi gidecek bilemedim SİZDEN RİCA EDİYORUM AGIR YORUMLAR YAPMAYIN BANA BUNU KALDIRACAK GÜCÜM GERÇEKTEN YOK HEM BEDENEN HEM RUHEN ÇOK ACI ÇEKTİM

Genişletmek için tıkla...

Pelinyuva .!.:

Biz bir bebek diyerek yola çıktık ikiz oldu eşim birini sonlandıralım derken üçüze döndü hrp hayırlısını diledim büyük bir sınavdan geçiyordum ikinci sıvı alımı olmasaydı bebeklerim belkide yaşayacaktı o kadar zor ki 3 de yanyanaydı küvözleri ellerini tuttum ayaklarını öptüm ama olmadı şimdi çok büyük vicdan azabı içindeyim benim yüzümden oldu taşıyamadım beceremedim o kadar çok üçüz gördüm,ki ettafımda ikizleri saymıyorum onlara baktıkça içim acıyor evet kızıyorum kendime bu kadar hırs niye akıp giden bir sosyal hayatımda var çalışıyorumda ama yinede insan kendine söz geçiremiyor işte çıkamadım hala yastan belkide doğrudur eşimin ailesi yüzündendir bu isteğim bşr yerlerini yırttılar siz nasıl hata yapıp çocuk sahibi olursunuz diye utanıyoruz sizden dediler ölsün çocuklar istemiyoruz diye kıyametler koptu gebeliğimin her günü gözyaşı ile geçti ama olsun allah çocuklarıma hayırlıbsaglıklı ömürler versin burada her kim çocuk istiyorsa rabbim sizlerinde kucaklarınızı boş bırakmasın henüz dogum yapalı 7 ay oldu çok sıcak her ş

Pelinyuva .!.:

Biz bir bebek diyerek yola çıktık ikiz oldu eşim birini sonlandıralım derken üçüze döndü hrp hayırlısını diledim büyük bir sınavdan geçiyordum ikinci sıvı alımı olmasaydı bebeklerim belkide yaşayacaktı o kadar zor ki 3 de yanyanaydı küvözleri ellerini tuttum ayaklarını öptüm ama olmadı şimdi çok büyük vicdan azabı içindeyim benim yüzümden oldu taşıyamadım beceremedim o kadar çok üçüz gördüm,ki ettafımda ikizleri saymıyorum onlara baktıkça içim acıyor evet kızıyorum kendime bu kadar hırs niye akıp giden bir sosyal hayatımda var çalışıyorumda ama yinede insan kendine söz geçiremiyor işte çıkamadım hala yastan belkide doğrudur eşimin ailesi yüzündendir bu isteğim bşr yerlerini yırttılar siz nasıl hata yapıp çocuk sahibi olursunuz diye utanıyoruz sizden dediler ölsün çocuklar istemiyoruz diye kıyametler koptu gebeliğimin her günü gözyaşı ile geçti ama olsun allah çocuklarıma hayırlıbsaglıklı ömürler versin burada her kim çocuk istiyorsa rabbim sizlerinde kucaklarınızı boş bırakmasın henüz dogum yapalı 7 ay oldu çok sıcak her şey

Genişletmek için tıkla...

Genişletmek için tıkla...

Pelinyuva .!.:

Hepinize uzun bir süre den sonra merhaba ben 43 yaşım dayım.İki kızımın üstüne eşimin ısrarı ile geçen sene yumurta donasyonu ile hamile kaldım. Eşimin ailesi yüzünden ne hamileliğimi nede kızlarımı büyüttüğümü bildim. Bende istedim bir çocugum daha olmasını ama erken menepoza girdim bu yüzden gebelik şansım sıfırdı uzun düşünceler sonunda kabul ettim ve bundan bir sn bile pişmanlık duymadım . işlem yapıldıgında yaş 42 idi ikiz gebelikle sonuçlandı işlem biz ikiz çok istememiştik bakamayız demiştik ama Allahın işi tuttu sizin yaşadıgınız kaygıları o kadar iyi anlıyorumki saatler günler geçmiyor hamile oldugunuzu öğreniyor sunuz sonra başka sıkıntılar tıpkı benim gibi başıma o kadar çok şeyler geldiki yaşadıklarımı bir allah bir ben eşim ve annem bilir gerisi hikaye ikiz gebeliği öğrenen herkes istemedi aldırın birisini dediler tabi bu arada yum donasyonunu kimse bilmiyor ama ben kıyamadım bakarız dedik eşimle taki bir kanama ile üçüz oldugunu öğrenene kadar yumurta bölünmesi ile ikiz gebelik üçüze döndü çevremdeki herkes tavır aldı bana eşimin ailesi yapayalnız bıraktı bizi birde üstüne plesentam aşagıda idi sürekli kanama ben hastanede yatmak zorunda kaldım doktorlar kıyameti koparttı bu yaşta ne bebegi diye alalım dediler başka bir şey demediler hakaretlere varan yorumlar yapıldı ite kaka 19 haftaya getirdim üçüzlerimi taki ikizlerin arasındaki kan hırsızlıgına kadar bebeklerimden birisi az birisi çok kan alıyordu lazer oldum damarlar yakıldı karnımdan 4 litre sıvı çektiler 3 değil ama 2 sini kucagına alırsın dediler ama olmadı hırsızlık devam etti karnım o kadar büyüdiki 6 aylıktı ama devasa bir karın nefes almanın imkanı yoktu yürüyemiyordum tekrar sıvı alıcaz dediler amnio sentezi yapan doktor hatası mıdır bilmiyorum sıvı aldıkları gün kesem patladı ama hangi bebege ait oldugunu bilemediler yogun antibiyotik tedavi ile bebeklerimi 2 hafta tutabildiler karnımda 26 haftada enfeksiyonun aniden yükselmesi ile bebekleri aldılar ben hep yalnız yapayalnızdım sadece annem ve eşim vardı çok acılar çektim hem ruhen hem bedenen bebeklerimin biri 2 gün biri 3 gün yaşadı ve saglıklı idiler benim kanımdaki enfeksiyon onlara geçtiği için kaybettim meleklerimi ikiz eşim minik kahramanım 700 gram la tutundu hayata 3 ay hastane lerde küvöz başında her gün çok uzak bir mesafeye gittim geldim yine yalnızdım bırakın gelmeyi arayan bile yoktu bebegimin taburculuguna iki gün kala bir damlanın yan etkisi yüzünden kucagımda kalbi durdu tekrar entübe edip küvöze aldılar 15 gün daha bekledim küvöz başında yine yalnızdım arayıp noldu diyen olmadı nihayet evimdeyim bebegim 7aylık oldu dogalı ama henüz 4 aylık diyoruz çok minik o kadar çok acı yaşadımki buralara giremedim şimdilerde ara ara girip okudum sizleri lütfen umudunuzu kaybetmeyin su akıyor yolunu buluyor bizler üzüldüğümüzle kalıyoruz ben çok düşündüm yumurta donasyonu işini açıkcası kabullenemedim kozlarıma ihanet gibi geldi günah gibi geldi ama kalp atışlarından sonra içimdwki tuhaf duygular gitti helede bu kadar acıdan sonra kucagımdaki benim bebegim ve kızlarım kardeşi idi o kadar seviyoruz ki bebegimi o bana çok büyük bir armagan allah tarafından 42 yaşımda gelen büyük bir mucize kutsal bir emanet şimdi benim 2 tane daha dondırulmuş emriyolarım var ben bunları da istiyorum ama bir taraftan yaşım 43 oldu koydurmam 44 dogurmam 44 45 olacak eşim bir tane daha deneyebilriz diyor ama ben ikisinide istiyorum sanıyorum ki yaşadıgım acılar böylece biraz sogur gibi geliyor tabi gelecegi allah bilir sizlerden de fikir almak isterim eşimin ailesi beni yaşlı görüyor geçti artık senden diyorlar ama ben istiyorum çünkü gerçekten çok acı çekiyorum hastanedeki doktorlar çok kötü davranıyor tabi birde tekrar bölünüp üçüz olma ihtimali çok yüksek bu arada gören herkes bebegi bana ve ablalrına benzetiyor Biraz uzun oldu kusura bakmayın aslında çok daha yazacaklarım vardı ama sıkılacagınızı düşündüm bazen bebegim bana öyle derin bakıyor ki ciğerlerimi deliyor sonra diyorum ki Allahıma milyonlarca şükür olsun bu evlatları bana nasip ettiği için şimdi kimseyi karıştırmıyoryum sanki yeni evlenmişim yeni be egim olmuş gibi tabi eşimin ailesi benimle bayagı ugraşıyor ama umrumda değil her günümün her dakikamın her saniyemin tadını çıkarıyoruz bebegimizinama o donmuş iki emriyoyu da düşünmeden edemiyorum ne olucak onlar çöpe mi gidecek bilemedim SİZDEN RİCA EDİYORUM AGIR YORUMLAR YAPMAYIN BANA BUNU KALDIRACAK GÜCÜM GERÇEKTEN YOK HEM BEDENEN HEM RUHEN ÇOK ACI ÇEKTİM

Genişletmek için tıkla...