napıyosunuz siz ya? bi kendinize gelin hanımlar. evet çok zor bir gündeyiz biz de farklı nedenlerden dolayı bu gün eşimle tartıştık şimdi o salonda ben odamda küsüz. ve canım şu an çok sıkkın. muhtemelen bu günün babalr günü olmasının verdiği bilinçaltımızdaki duygusallıktan dolayı böyle sorunlar yaşıyoruz. öfkeyle kalkan zararla oturur. lütfe sakin olun, aklınızı başınıza toplayın, ani kararlar vermeyin. maceraya atılıyosunuz adeta. derin bi nefes alın, gdin biraz dolaşın hava alın. düşünerek hareket edin lütfen. Allah bir yere kararlamıştır mutlaka. akışına bırakın biraz.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Yumurta ve Sperm Donasyonu ile Tüp Bebek
- Konu Sahibi Editor
- Başlangıç Tarihi
İnan’ın bunları da defalarca düşündüm iyi bir eş veya sevdiğin insan bulabilmek gerçekten cok zor ama anneliği de merak etmeden duramıyorum belki de bu da benim sınavım kimbilir ne öyle ne böyle mutlu olucam boşanıp gitsem bile aklımda her zaman geride bıraktığım kalacak
Herkese mrb arkadaslar size kendi hikayemi anlatmak istiyorum belki eskilerden beni hatirlayanlar olur ben gecen yil bu zamanlar donasyon icin tedaviye basladim sperm donasyonu esimle 9 yillik evliyiz ve esim azosperm oldugu icin cocugumuz olmuyordu yillarca cok ugrastik cok uzulduk agladik isyan ettik olmadi sonra ben bu sayfayi buldum gunlerce okudum takip ettim hep sessizce doktor ve hastane isimlerini not ettim cok arastirdim cok dusundum esime anlattim ve karar verdik sonra burdaki bazi arkadaslarla ozelden yazistik ben gynolife murat hocaya karar verdim tabi ondan once bi cok merkezle gorustum ama icime bu sindi sonra bana ankaradan bi doktor onerdiler tolga ecemis takiplerimi ve hazirligimi o yapti tabi ben hala hergun agliyorum ve hic umudum yok tedavi igneler hepsi cok canimi acitiyor ve bosa oldugunu ilk seferde tutmayacagini dusunuyorum o gun geldi ve kibrisa gittik cok korkuyorum ve tedirginim ya basima bisey gelirse bisey olursa diye kimseye guvenmiyorum icimde hepbi korku ertesi gun hastaneye gittik yumurta toplama icin murat beyin olmadigini baska doktorun yapacagini soylediler azicik olan umudumda kesilmisti yumurtalar toplandi transferi bir sonraki ay yapmak uzere donduruldu 26 yumurta toplandi 11 tanesiydi galiba tam hatirlamiyorum 5.gune gitti 1 ay gecti ve yine biz kibristaydik transfer yapildi 2 tane koyuldu 5 gun orda kaldik sonra donduk 8.gun kan verdigimde pozitifti cok sevinmistim ama emin olamiyordum ve sevinemiyordum testi surekli tekrarladik ve ben hamileydim sonra kese kalp atisi derken ilerliyorduk ama ben hala umutsuzdum tabi hergun 3 igne vurunuyordum ictigim haplarda cabasiydi cok zor 33 hafta gecirdim ve sonunda acil sezeryana alimdim gecen hafta ve harika 2 tane oglum oldu ama cok kucuk olduklari icin suan kuvezdeler ben hala derin bi ohh diyemedim ama onlar benim kucuk mucizelerim bunu yazmak icin dogmalarini bekledim ben bu sayfadan cok sey ogrendim bu sayfa sayesinde mucizelerime kavustum umarim benimle ayni kaderi paylasanlara umut olurum teselli olurum hic bi zaman pes etmeyin Allah hepimizin kucagini bos birakmasin yardimcimiz olsun
anneliği merak etme konusunda seni çok iyi anlıyorum. bu sayfadakiler seni gerçekten en iyi anlayanlardır. ama alında dediğin gibi gitsen de, kalsan da hep keşkelerin olacak böyle bir durumda. evet belki de bizim de sınavımız bu. ben de ne yapacağımı bilmiyorum. şu an maddi imkanım da olmadığı için sadece araştırmakla, umut etmekle ve akışına bırakmakla yetiniyorum. ama gerçekten eşim bana senden çocuk olmadığı için ayrılıyorum deseydi dünyam başıma yıkılırdı. yaşayan ölü bir bedeni arkada bırakan kocam benden sonra ne kadar mutlu olabilirdi bilemiyorum. yani hem vicdanen, hem de Allah böyle bir şeye razı gelir mi? diğer mesajlarda arkadaşların dediği gibi iyi günde kötü günde diye imza atarak bir evliliğe başlıyoruz. nice kadınlar var hiç hayal etmediği şekilde eşleri bitkisel hayatta veya felçli ve ona bakarak evliliğini devam ettiriyor. ne kadar zor bir durumdur siz tahayyül edin. çok şükür siz de öyle bir durum yok. sağlığınız, mutluluğunuz yerinde. e herşey de dört dörtlük olmuyor bu hayatta. bu olmasa başka derdin olacaktı. evet bu da çok zor. Allah'ım kimseyi evlatla, evlatsızlıkla sınamasın ama başa gelince de eğer hiç bir çaresi yoksa katlanmak zorundayız diye düşünüyorum. tabi ki bunlar benim düşüncelerim karar senin canım ama açıkcası benim gönlüm elvermiyor bu yüzden evliliğinin bozulmasına.
benim okuduğu kadarıyla şu anda iki hatun arkadaşımız var eşinden ayrılmayı düşünen birinin kendinden kaynaklı çocuğu olmuyor birininde eşinden kaynaklı. Her durumda hepimizle aynı durum yani. Hepimiz yaşımızı almış belli tecrübeler ve acılar yaşamış kişileriz. Sadece naçizane tavsiyem sırf çocuk için ayrılmamanız dır. Yada şöyle söyleyeyim tek sebep çocuk değildir kararınız net ve uygulanır oluyor ise. Eşleriniz ne diyor bu duruma evet mi dediler. Ben uzun bir evlilik sürecinden sonra eski eşimden ayrıldım. Bir oğlum vardı. Benim de ayrılık sebebim öncelikle oğlumdu. Hep söylerim iki kişi olduk üç kişi olamadık biz. Ama tek sebep o değildi. Baktığın zaman herşey yolunda idi ama değildi. Çok şey var yani. O yüzden sadece çocuk olmamalı. Şimdi evli olduğum adam çok güzel biri daha önce evlenmemiş. Bana hep ben evlenmek için seni bekledim der. Çok da güzel baba olur. Ama olmuyor denedik denedik yumurtam yok donasyon yaptık bak oda olmadı. Bir kez deneriz olmadı nasipte yokmuş deriz diyorduk ama ben şu an tekrar mı denesek diyorum. Korkuyorum maddi ve manevi yıpranmaktan ama istiyorum.Ama onunla istiyorum. Eşimde demekki kısmetimizde yok denemeyelim dedi. Bİlmiyorum. Gerçekten zor hayatlar bizimkisi. BUnları yazdım çünkü karar vermek zordur. Ben karar bverirken önce alır sonra paylaşırım. Ama siz sanki henüz karar vermemişsiniz. Unutmayın... Yeni hayatlarınızda da olmaması ihtimali var. Eğer seviyor iseniz eşlerinizi onlarla beraber çözüm arayın derim. Ama zaten eksik başka şeyler var da buda üstüne tuz biber ise o zaman belkide doğru yol ayrılmaktır. Haddim olmadan yazdı isem kusura bakmayın
aminnn Allahım uzun sağlıklı ömürler versin...
- 16 Ekim 2015
- 1.567
- 4.568
- 133
canım...çok çekiniyorum sna yazarken yaşamadığım için tam olarak duygunu anlıyorum dersem boş konuşmuş olurum..eşine ondan boşanmayı isteyerek haksızılk ediyor olbailir misin nolur bunu bi düşün..o bebeği senle olduğu için istiyor olamaz mı...hayatımızın amacı sadece üremek değil..kızma nolur bana canım benim..ama yeniden deneyecek gücün olacak..sen şahane bi kadınsın..o güç var içinde...daha vaktimiz var...herşey bitmedi...bitmedi...
- 16 Ekim 2015
- 1.567
- 4.568
- 133
merhaba... fikrimi yazmadan geçemedim...infertilite çift sorunudur..yani erkek ya da kadın kaynaklı olabilir..ya da her ikisinden de kaynaklanabilir...20 yıldır birlikte olduğunuz sevdiğinizi söyledğiniz adamda da sizde de sorun olabilir..kaldı ki artık 38 yaşındasınız yumrta kalitesi ve miktarı elbette düştü..tamamen sağlıklı bir spermle bile annelik mümkün olmayabilir..bilemezsiniz...tamamen kendi fikrimi yazıyorıum hddim değil belki ama siz sormuşsunuz bu da benim görüşüm...bebek olmadı olmuyor diye eş bırakılmaz...elbette anne olma isteği muazzam güçlü ama seçenek var...donasyon...donasyona günah demişsiniz,peki eşinizi bebek uğruna boşamak günah değil mi...size bi örnek vermek istiyorum...arakadşımın kuzeni beş yıl bebek için uğraştı eşinden kaynaklıydı...dayanamadı bebek isteme arzusuna ve eşinden ayrıldı..bi buçuk sene sonra aklına yatan biriyle evlendi bebek hasreti için...ayrıldğı eşi de evlendi kendini toparlayıp...eski eşi varikolselmiş ameliyat oldu şahane bi oğlu oldu..kednisi ise hala tüp bebek deniyor hem kendi hem yeni eşi tedavide ve bunalımda...çok pişman...hayat bazen istedğimiz gbi olmuyor...inanın yargılamk değil istediğim bi de bunu düşünün...sonra pişman olmayın...donasyon bilimin hepimize sunduğu mucize bir çözüm...ben sizin yerin,zde olsam acilen başlarım tedaviye..hala yumurta varken...eşiniz de sizi kaybetmek mistemiyorsa buna olumlu yaklaşır zaten...lütfen ama lütfen iyi düşünün...Merhaba Arkadaşlar ..Ne olur bir fikir verin
Size daha önce de yazdım ama kendi adıma bir neticeye varamadım ve bir kez daha sormadan edemiyorum çünkü çok zor bir durumdayım
Bir yanımda boşanma dilekçesi bir yanım da eşim var ..Tedavi olarak herşeyi denedik olmadı bizde ki sorun eşim kaynaklı oldu ..20 yıla yakın birliktelik ve 15 yıllık evliliğimiz var..eşimden yana sıkıntım olmadı neredeyse mutlu bir çiftiz diyebilirim ama çocuk derdi bizi o kadar yordu ki yıllarca..Nerdeyse istemiyorum artık olmaz olsun diyeceğim zamanlar geldi ama tabi o annelik duygusunu merak etmemek mümkün mü
Şimdi önümde ya boşanmak var ya da donasyon
Eşimi seviyorum ayrılmak istemiyorum ama çocuk fikrinden de vazgeçemiyorum diğer taraftan yaşım ilerledikçe çocuk yapma imkanım da kaybolacak ..eşim donasyona sıcak bakmıyor ama asla yapmam da demiyor.. oda bende korkuyoruz bu sonuçta günah ve bir ömür sürecek bir yalan hem ailelere hemde üstelik çocuğa söylenmiş bir yalan peki bu yalanı nasıl taşır insan bir ömür ..Duyulması korkusu da cabası ..Herşeyi istemek her davranışı haklı kılar mı diye düşünüyorum..Geceleri uyanıyorum korkudan ve stresten ..nasıl olur ne yaparız diye fikri bile bazen korkutucu geliyor ..Bazende bir çocuk değil mi ne önemi var insanız annelik bir hak merak etmek ve istemek en doğal hakkım değil mi diyorum donasyonu normal görüyorum ...Yada eşimden ayrıl başka biri ile evlen çocuk yap dertlerinden kurtul diyorum ama aşkın sevginin önemi yok mu , üstelik belki de hiç evlenememek de olabilir diyorum ..düşünmekten kafayı yiyecem İnanın ..Hangisi daha doğru hangisi daha iyi yada beni mutlu eder bilmiyorum ne olur bana bir fikir verin sizlerde Benim gibi yaşadınız yada yaşıyorsunuz ..İnanın ne olursa olsun sanki mutsuz olucakmışız gibi geliyor çünkü en doğalı olmadı ne yazık ki ..bilmiyorum ki arkadaşlar keşke bu kadar sevmeseydim eşimi yada annelik bu kadar farklı olmasa idi evlatlık alın diyorlar ona da ben istemiyorum çünkü biyolojik olarak o kadar merak ediyorum ki Doğumu anne olmayı benim bir parçamı görmeyi çok istiyorum..Anlayacağız bu kısır döngü de sıkışıp kaldım siz olsanız ne yapardınız
- 22 Ocak 2019
- 77
- 89
- 3
- 36
canım anne baba olmak evet çok önemli allahım isteyen herkese versin ama eş olmak aynı yastıga baş koymakda önemli onca yıl yol arkdasaşlığı yapmışsınız şimdi onu yolda yalnız bırakma diğerlerininde dediği gibi onsunz mutlu olacagında kesin değil inşallah en doğrusu hayırlısı olsun senin için
arkadaşlar bu nedir ya böyle boşanmakta boşanmak bu kadar kolay mı ya herkes takmış ağzına bi boşanmak lafı oh be ne güzel evlenirken hastalıkta sağlıkta evet demeyi biliyosunuz iyi günde kötü günde evet demeyi biliyorsunuz sonra hemen boşanmak herkes biraz fedakar olsun hem erkek hem kadın kimse boşanarak mutluluğu yakalayacağını düşünmesin aksine daha da kötü olur iyi olmaz
Bu karar bence size ait kimse sizin yerinizde olamaz çünkü evlilikte beraber yaşanmış olan hayatı sizden başkası bilemez o yüzden burada olan bir sürü kişi bebek olayından muzdariptir kimse size diyemez ki bencede bende demiyorum yuvanı yik işte söyle anne ol veya bana ol bu kadar bence sizin kalbinizde olmalı en iyi kararı yine siz vereceksiniz ama burada tek önemli şey bu zorluğu beraber aşmanizdir çünkü güzelliği orada şekli önemli olan zoru başarmaktır bence el ele verip derken eşinizle birlikte savaş verip bu savaşı kazanmaktir oysaki burada bulunan tüm arkadaşlarım hala savaşıyorlar bende tabiki sonuna kadar savasicam bak burada bir sürü arkadaşımızda savaşı kazandılar bırakıp gitmek en kolayidir unutmayın önemli olan zoru başarmaktır. HERKESE IYI VE MUTLU geceler olsun edendimMerhaba Arkadaşlar ..Ne olur bir fikir verin
Size daha önce de yazdım ama kendi adıma bir neticeye varamadım ve bir kez daha sormadan edemiyorum çünkü çok zor bir durumdayım
Bir yanımda boşanma dilekçesi bir yanım da eşim var ..Tedavi olarak herşeyi denedik olmadı bizde ki sorun eşim kaynaklı oldu ..20 yıla yakın birliktelik ve 15 yıllık evliliğimiz var..eşimden yana sıkıntım olmadı neredeyse mutlu bir çiftiz diyebilirim ama çocuk derdi bizi o kadar yordu ki yıllarca..Nerdeyse istemiyorum artık olmaz olsun diyeceğim zamanlar geldi ama tabi o annelik duygusunu merak etmemek mümkün mü
Şimdi önümde ya boşanmak var ya da donasyon
Eşimi seviyorum ayrılmak istemiyorum ama çocuk fikrinden de vazgeçemiyorum diğer taraftan yaşım ilerledikçe çocuk yapma imkanım da kaybolacak ..eşim donasyona sıcak bakmıyor ama asla yapmam da demiyor.. oda bende korkuyoruz bu sonuçta günah ve bir ömür sürecek bir yalan hem ailelere hemde üstelik çocuğa söylenmiş bir yalan peki bu yalanı nasıl taşır insan bir ömür ..Duyulması korkusu da cabası ..Herşeyi istemek her davranışı haklı kılar mı diye düşünüyorum..Geceleri uyanıyorum korkudan ve stresten ..nasıl olur ne yaparız diye fikri bile bazen korkutucu geliyor ..Bazende bir çocuk değil mi ne önemi var insanız annelik bir hak merak etmek ve istemek en doğal hakkım değil mi diyorum donasyonu normal görüyorum ...Yada eşimden ayrıl başka biri ile evlen çocuk yap dertlerinden kurtul diyorum ama aşkın sevginin önemi yok mu , üstelik belki de hiç evlenememek de olabilir diyorum ..düşünmekten kafayı yiyecem İnanın ..Hangisi daha doğru hangisi daha iyi yada beni mutlu eder bilmiyorum ne olur bana bir fikir verin sizlerde Benim gibi yaşadınız yada yaşıyorsunuz ..İnanın ne olursa olsun sanki mutsuz olucakmışız gibi geliyor çünkü en doğalı olmadı ne yazık ki ..bilmiyorum ki arkadaşlar keşke bu kadar sevmeseydim eşimi yada annelik bu kadar farklı olmasa idi evlatlık alın diyorlar ona da ben istemiyorum çünkü biyolojik olarak o kadar merak ediyorum ki Doğumu anne olmayı benim bir parçamı görmeyi çok istiyorum..Anlayacağız bu kısır döngü de sıkışıp kaldım siz olsanız ne yapardınız
Ben 24. Haftada ikizlerimi kaybettim eşimle çok üzüldük ben hala toparlayamadım ama eşim benden daha güçlü görünüyor. 2 ay geçti, tekrar denemeye karar vermemize rağmen eşim her konu açıldığında sen çok acı çektin çok üzülüyorsun ilaçlar sana çok zarar veriyor bana sen lazımsın diyor. Üstelik sorun benden kaynaklı yumurta yok. Demek istediğim Allah’ıma şükürler olsun mutlu bir evliliğim var ve eşimi çok seviyorum. Eşim de benim hayattaki şansım. Maalesef hayatta herkesin iki şansı olmuyor. Bir şeyler eksik kalıyor Allah yazmadıysa ne yaparsan yap bi noktadan sonra çaresiz kalıyorsun. Ben sorun eşimde olsaydı da asla ama asla onu bırakmayı aklımın ucundan bile geçirmezdim. Hayatta hiçbirşeyin garantisi yok arkadaşım. Birbirinize olan sevginiz güçlüyse boşanmayı aklından geçirmezsin. Demem şu ki hamile kalmakta %100 sağlıkla bebeğini kucağına alacaksın demek değil. Malesef kaderinde yazılmadıysa olmuyor.
eneteresan ve acıklı bir deneyim olmuş 
adeta tokat gibi insanın yüzüne çarpılan bir örnek. gerçekten bizi neler bekliyor bilmiyoruz. o yüzden mutlu evliliklerimiz varsa sonuna kadar sahip çıkmalıyız. yapabileceğimiz herşeyi yapıp, gerekirse fedakar olmalıyız. bu hikayeden bu çıkıyor. Allah hepimize hayırlı mutlu yuvalar hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin inşallah.
adeta tokat gibi insanın yüzüne çarpılan bir örnek. gerçekten bizi neler bekliyor bilmiyoruz. o yüzden mutlu evliliklerimiz varsa sonuna kadar sahip çıkmalıyız. yapabileceğimiz herşeyi yapıp, gerekirse fedakar olmalıyız. bu hikayeden bu çıkıyor. Allah hepimize hayırlı mutlu yuvalar hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin inşallah.Sevgili dostlarım
Hiç birinizi şahsen tanımıyorum ama kimseye aşamadığımız dertlerimi sizlerle paylaştım ..Beni ancak siz anlayabilirdiniz ..Bana cevap vermek nezaketini zahmetini gösteren herkese ayrı ayrı teşekkür ederim..Her biriniz bana ışık olmak içim yazdınız yada benim gibi olan insanlara ışık oldunuz bekli de ..İnan’ın hep takipteyim ..sizinle beraber seviniyorum yada üzülüyorum ..Her biriniz ayrı ayrı savaşçınız benim gözümde ..İnş tüm dualarınız kabul olur ..Ben bir psikologdan randevu aldım birde bunu deneyim dedim ama ne olur İnanın hala bilmiyorum ..Ama ne olursa olsun buradan haber vereceğim .İnş benim için de hayırlısı olur ..Kimbilir hayat bize neler getirecek ..Sizleri gönülden kucaklayorum gündeminizi biraz meşgul ettim kusura kalmayın
Hiç birinizi şahsen tanımıyorum ama kimseye aşamadığımız dertlerimi sizlerle paylaştım ..Beni ancak siz anlayabilirdiniz ..Bana cevap vermek nezaketini zahmetini gösteren herkese ayrı ayrı teşekkür ederim..Her biriniz bana ışık olmak içim yazdınız yada benim gibi olan insanlara ışık oldunuz bekli de ..İnan’ın hep takipteyim ..sizinle beraber seviniyorum yada üzülüyorum ..Her biriniz ayrı ayrı savaşçınız benim gözümde ..İnş tüm dualarınız kabul olur ..Ben bir psikologdan randevu aldım birde bunu deneyim dedim ama ne olur İnanın hala bilmiyorum ..Ama ne olursa olsun buradan haber vereceğim .İnş benim için de hayırlısı olur ..Kimbilir hayat bize neler getirecek ..Sizleri gönülden kucaklayorum gündeminizi biraz meşgul ettim kusura kalmayın
- 16 Ekim 2015
- 1.567
- 4.568
- 133
Çok mantıklı çok akılcı bi çözüm..umarım en kısa sürede yolunuzu çizersiniz hakkınızda hayırlı olsun..
- 16 Ekim 2015
- 1.567
- 4.568
- 133
Canım çok üzüldüm..merkezinle görüş..rahim ne kadar güzel olursa olsun bazen olmuuor..bana iki transferde de rahmin üç katmanlı süper dediler negatif oldu..belki donörünün yumurtasında sıkıntı var belki spermde..lütfen vazgeçme..seni çok çok iyi anıyorum dünya başına yıkılıyor insanın ama vazgeçme nolur..ilk donasyknda pozitif olma ihtimali 100de 30-40 zaten..umarım en kısa sürede toparlarsın
