- 29 Nisan 2021
- 365
- 1.770
- 28
- 37
Ben de
Bu konuda konusacak kisi ben degilim cunku hem bekarim hem de daha hiçbir şey yaptırmadım. Ancak olur da yumurta donasyonu yaptırmak zorunda kalırsam diye düşündüm bir müddet. O hüzün bir şekilde kesinlikle zayıflar hatta çoğu zaman hatırlanmaz bile ama az da olsa benim içimde kalırdı. Benim çocuk istememin en büyük sebebi kendi çocukluğuma duyduğum özlem ve özellikle ilkokul çağıma geldiğimde fazlaca ihmal edilmiş bir çocuk oluşum. Sanki doğurarak kendim için bir şeyleri yeniden, en baştan bu kez sevgiyle emekle yapacakmışım gibi hissetmem. Bir şeyleri telafi etme çabası belki de. Ancak olur da bu özlemime kavuşamazsam kesinlikle donasyon yaptıtırım ve yine doğuracağım bebeği de çok çok severim. Bence eşiniz de bu şekilde hissedecektir <3Ben bişeyi çok merak ediyorum, bu yolda başarıya ulaşmış tüm arkadaşlarımı tebrik ediyorum öncelikle
Umarım girdiklerinde foruma bu paylaşımımı görürler..
Evlat bu, yaşadıklarımızdan sonra asla zorluğu ön planda bile olamaz ama özellikle donasyon konusunda zaman içinde “bu konuyu hiç düşünmemiştik, ah şu da varmış hiç hesap etmemiştik” dedikleri şeyler yaşadılar mı acaba?
Bu yolda başarıya ulaşana kasar pes etmeyeceğim söylenen hiç bir şey fikrimi değiştirmeyecek ama bu gibi paylaşımlar hiç görmüyorum.. Şuan evlat hasretimizden bazı şeyleri göremiyor ya da düşünemiyor olabiliriz diye bu sorum.. yarın bir gün başımıza gelince şok olmayalım diye
En basitinden sperm donasyonu olacak bizim. Doğduğunda bilmeyenler aa aynı babası dediklerinde her sefernde içimizi hüzün kaplayacak mıbir süre sonra hepsine gülüp geçecek miyiz?