Canim seni o kadar iyi anliyorum ki. Ben de bu duygulari aynen yasadim. Nasil dayaniyorum dersen. Insan zamanla herseye alisiyor. Her denemem basarisiz oldugunda tum gun aglayip ertesi gun tekrar ayaga kalkiyorum. Bence noolursa olsun umudu kaybetmemeliyiz. Doktorlar olmiyacak birak artik dese bile. Cunku doktorlarin bile ve bizim de aklimizin almiyacagi mucizevi seyler oluyor dunyada. Yarin tarcin,bal corek otu kurune baslicam. Sogan kurunu yapacaktim ama miyomu kistini bu yolla buyuten cok kisi olmus ondan vazgectim. Yani sonuc olarak herseyi denicem elimden geldigince. Bir de hergun hamilelik olumlamalari dinleyip dua ediyorum ruhen ve piskolojik olarakta kendimi hazirlamak icin. Baskalarinin cocuk haberleri eskiden beni uzuyordu artik alistim hic takilmiyorum. Bir de sosyal medyayi kullanmiyorum burasi haric. Boylece by tarz seylerede cok maruz kalmiyorum. Bu surecte kendine iyi bakman cok onemli. Ben olacagina inaniyorum hepimiz bir gun bebeklerimizi kucagimiza alacagiz ama olmazsada en azindan ben elimden geleni yaptim diyelim.Bugün bir hamile haberi daha aldım. Önce bir hissizlik yaşadım. Konustukça yazdıklarını heyecanını okudukça içimden bir şeyler kopup gitti sanki. Duygularımı o kadar bastırdığımı fark ettim ki kendime bile itiraf edemiyorum anlatamıyorum yaşadığım çaresizliği. Hiçbir şeyden haberi olmadığı için benden ilgi beklediğini söylüyor. Bilmiyor ki konuşamayacağım bile. Dokunsalar ağlayacağım. Çok yoruldumyakın zamanda tekrar tedaviye başlayacağız ama çok korkuyorum. Hiç olmazsa umudum var belki olur diyorum ama yine döllenme olmazsa ve hiç bir adım ilerleyemezsek ne yapacağım bilmiyorum
nasıl baş ediyorsunuz bu kadar duyguyla
![]()