• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yurtdışında yaşama konusunda anlaşmazlık

Benim esim ve ben… esimde yurtdısına yerlesmek istiyor, ben istemiyorum. sevgiliyken konusmustuk istemediğimi söylemiştim. Ara ara açıyor, kapatıyorum. Benim istememe şeklim ailemden ayrılamam tarzı bir durum değil. Ülkemi seviyorum, düzeleceğine inanıyorum, gitmek su an tercihlerim arasında değil ilerde ne olur bilinmez. Ama yolları ayıralım diyecek kadar takık olsa eşimle evlenmezdim.
 
Selamlar, bu konuyu kardeşim için açıyorum.

Kardeşim 2,5 yıllık evli ve İstanbul'da yaşıyorlar enişteyle ikisinin de işleri yolunda çok şükür fakat enişte genelde yurtdışında yaşama taraftarı, ülkenin gidişatından memnun değil, henüz doğmamış çocuklarımı düşünüyorum diyor, enflasyona yenilmek istemiyorum diyor, aslında kendince haklı sebepleri var tabi ki de, ülke gündemi ve durumu malum. Yaptığı iş de dünyanın her yerinde geçerli sayılan bir meslek.

Kızkardeşim bu düşünceye sıcak bakmıyor, biraz duygusal bir kızdır, ailemden uzakta olmak istemiyorum, burada belli bir kariyere gelmişim, yurtdışında her şeye sıfırdan başlayacağım düşüncesinde. Türkiye'de yaptığı işin yurtdışında eğer çok çok iyi dil bilgisi yoksa pek bir karşılığı yok maalesef.
Evlenmeden önce kardeşim yurtdışında yaşama fikrine sıcak bakmadığını söylemişti bu arada, enişte de şartlar ne gösterir bilemeyiz demişti.

Dün baya bir tartışmışlar, en son "madem bu konuda anlaşamıyoruz yollarımızı ayıralım"a kadar gelmiş konu.
Ben pek objektif bakamıyorum konuya haliyle, o nedenle sizlerden yorum bekliyorum :) Bu durumun orta yolu, oluru nedir.

Şimdiden teşekkürler

madem bu konuda anlaşamıyorlar ayrılsınlar. Çünkü iki taraf da kendi açısından çok haklı. Biz de birkaç sene önce yurtdışına taşındık, kardeşiniz adına söylüyorum, istemeden yapılacak şey asla değil.
enişteye de çok hak veriyorum zira vermesem ben yurtdışına taşınmazdım.
bu herkes için çok kişisel bir karar. İstersin ya da istemezsin. Bir başkası istiyor diye yapılabilecek bir şey değil. En mantıklısı eğer göze alabiliyorlarsa ayrılmak. Diğer türlü ikisi için de uzun vadede daha zor olacaktır.
 
Şunu merak ediyorum evlenmeden oncee konuşulmuş karara varılmamiş , neye göre evlendiler. Kimi kimi ikna ederim dedi ki . Kardeşiniz baştan hayır dediği için ona haklı diyorum
Bence aşkın gözü körmüş, şimdi gözler açılmaya başlamış. Ben kardesınızı haklı buldum , sevdıklerın uzaktaysa ne kıymeti car lüx içinde yaşamanın
 
Adamın illede gidecem gelmezsen boşanak demesi art niyetli ama tabii bu noktaya gelene kadar neler yaşandı bilemiyorum çünkü bu olay netlik kazanmadan evlenilmiş maalesef
 
Evlenmeden önce hangi konuda anlaştılar peki allasen? İlerde hangi ülkede yaşamak istendiği en önemli mevzu zaten. İkisinin de orta yolu bulmak gibi bir kaygısı yok belli ki. Ayrılmaları isabetli olabilir
 
Yurt dışında yaşama kararı istemeyen için çok kötü olabilir fakat enişte bey fikirlerinde çok haklı. Yani kardeşiniz çok duygusal bakıyor iyi bir ekonomik durumları olursa uçakla zaten gidip gelirler.
 
Bence aşkın gözü körmüş, şimdi gözler açılmaya başlamış. Ben kardesınızı haklı buldum , sevdıklerın uzaktaysa ne kıymeti car lüx içinde yaşamanın
Buna lüks değil de huzur diyelim. Türkiyede sokakta bir gerginlik var. Trafikte ayrı. İnsanı geren, huzursuz eden bir aura var. Herkesin işi acil. Herkesin işi önemli. Sıra yok. Saygı yok. Yani yurtdışında sıramın peşine düşmek zorunda değilim misal. Ben kasa sırasından çocugun peşine koşsam kimse önüme geçmez, beni beklerler ama türkiyede ben cocugun peşine gidince gelen herkes önüme girerdi, böylelikle sıra asla bana gelmez, çocukla kavga eder, gergin gergin çıkardım o marketten.
Yurtdışında yaşarken aslında daha az lüks yaşıyorum. Türkiyede bana yardım eden insanlar yok. Mesela dün geldik yurtdışına, bavulları tek başıma açacağım oysa türkiyede yardımcı abla toplayıp, ütüleyip, yerleştirmişti. Ya da çıkıp ekmek yumurta almak zorundayım ama türkiyede olsam söylerdim gönderirlerdi.
 
Ooo ben sizi kız tarafı bilirdim herkes enişteciymiş :)

Şaka bir yana, kardeşimi de anlıyorum buradaki kariyeri çok iyi, oralara yerleştiğinde sıfırdan başlaması veya başlayamaması gerçekten zor olacak, hadi orada yapamadı boşandılar ve geri döndü diyelim, süreç çok çok daha zor :KK43:
İkisi de fikrinden vazgeçmiyor orta yolu bulamıyorlarsa ayrılmaları daha iyi bence lakin bu kararı alırken kimsenin etkisi altında kalmamalılar.
 
Selamlar, bu konuyu kardeşim için açıyorum.

Kardeşim 2,5 yıllık evli ve İstanbul'da yaşıyorlar enişteyle ikisinin de işleri yolunda çok şükür fakat enişte genelde yurtdışında yaşama taraftarı, ülkenin gidişatından memnun değil, henüz doğmamış çocuklarımı düşünüyorum diyor, enflasyona yenilmek istemiyorum diyor, aslında kendince haklı sebepleri var tabi ki de, ülke gündemi ve durumu malum. Yaptığı iş de dünyanın her yerinde geçerli sayılan bir meslek.

Kızkardeşim bu düşünceye sıcak bakmıyor, biraz duygusal bir kızdır, ailemden uzakta olmak istemiyorum, burada belli bir kariyere gelmişim, yurtdışında her şeye sıfırdan başlayacağım düşüncesinde. Türkiye'de yaptığı işin yurtdışında eğer çok çok iyi dil bilgisi yoksa pek bir karşılığı yok maalesef.
Evlenmeden önce kardeşim yurtdışında yaşama fikrine sıcak bakmadığını söylemişti bu arada, enişte de şartlar ne gösterir bilemeyiz demişti.

Dün baya bir tartışmışlar, en son "madem bu konuda anlaşamıyoruz yollarımızı ayıralım"a kadar gelmiş konu.
Ben pek objektif bakamıyorum konuya haliyle, o nedenle sizlerden yorum bekliyorum :) Bu durumun orta yolu, oluru nedir.

Şimdiden teşekkürler
Benim de kendi içimde yenemediğim konu bu. Eşim İngiliz, burada durumumuz iyi çok şükür. Zengin statüsünde değiliz belki ama eksiğimiz, borcumuz da yok. Ben tek çocuğum, annem babam yaşlı. Bırakıp gitmeyi istemiyorum, öte yandan gelecekte gitmek zorunda kalacakmışım gibi geliyor. Olur da yaşarsam o günleri görürsem inşallah, çocuklarım İngiltere’de okumak/yaşamak isterse mecbur gideceğim… Kardeşinizi çok iyi anlıyorum, ailesinden, yaşadığı şehirden kopmak istemiyor. Yine de boşanma nedeni olmamalı, gidip yaşayıp deneyimleyip öyle karar alsın bence. Sevgi, saygı varsa bir ortak çare mutlaka bulunur.
 
İkisi de fikrinden vazgeçmiyor orta yolu bulamıyorlarsa ayrılmaları daha iyi bence lakin bu kararı alırken kimsenin etkisi altında kalmamalılar.
Ahretlik tatilde bile yabancıların medeni hallerine hayran kaldım,biraz daha kalsaydım benide alın götürün diyecektim.
Herkes aynı değildir ama genel olarak medeni insanlar,torunun resimi çekmek için bile izin aldı adamlar.
 
Bence aşkın gözü körmüş, şimdi gözler açılmaya başlamış. Ben kardesınızı haklı buldum , sevdıklerın uzaktaysa ne kıymeti car lüx içinde yaşamanın
Hiç kimse lux içinde yaşamak için gitmek istemiyor bacım, huzurlu bir ortamda insanca yaşamak için gidiyor gidenler.
 
Ahretlik tatilde bile yabancıların medeni hallerine hayran kaldım,biraz daha kalsaydım benide alın götürün diyecektim.
Herkes aynı değildir ama genel olarak medeni insanlar,torunun resimi çekmek için bile izin aldı adamlar.
Ahretliğim doğru diyorsun da bizim yetiştirilme tarzımızda da aile bağları etken oluyor, aileden, alışkanlıklardan kopmak herkese göre değil.
Bilinmeyen korkutuyor da üstelik, dilini bilmediğin bir ülkede sudan çıkmış balığa dönerim, başım sıkışınca kimin kapısını çalarım endişesi yaşıyorlar.
Kendimizden örnek vereyim eşimle doğduk büyüdük, evlendik 40 yıl aynı şehir aynı semtte yaşadık, yurtdışı bir yana dursun farklı şehire gitmek bile düşündürdü bir ara, sonra gözü kapadık çıktık yola :)
Bugün geldiğimiz nokta biz bunu neden çok daha önce yapmadık ki oldu, şu gün eşim dese ki topla valizi gidiyoruz nereye demem toplar giderim artık kutudan neresi çıkarsa, yalnız kriterlerim var sıcak bölge olacak deniz olacak🤣
Sıcak ve denizi olan her yer kabulüm, kabuktan çıkana kadarmış meğer, Mars deseler giderim 😆
 
Back
X