Neden insanlar eşleriyle yaşadıkları en ufak problemlerde dahi hemen boşanmaya teşvik ediliyorlar?
Genelde "Senin kocandan adam olmaz., Bu evlilik bitmiş!, Geçmiş olsun..., Bu işin sonunu göremiyorum." tarzı yorumlar okuyorum.
Israrla bu tip acımasız yorumlar yapan arkadaşların yaşadığı olayları incelediğimde eşlerinin birçok tuhaf hareketlerini tolere ettiklerine şahit oluyorum.
Kadın yıllarca kocasına bakmış burada eşinin kendisine sesini yükseltmesinden yakınan bir hanımı bildiğiniz aşağılıyor.
Bu mantıkla yola çıkarsak anne, baba, kardeş yada yakın bir arkadaşımızıda herhangi bir yanlışında hayatımızdan çıkartmamız gerekir öylemi?
Gerektiğinde boşanabilme cesaretini gösterebilmek elbette takdire şayan kanımca ama bunu bir maharet gibi göstermek, yuvası yıkılmasın diye bazı şeyleri tolere etmeye çalışan bir hanımı, bir anneyi bu durumdan yola çıkarak aşağılamaya çalışmak, hele hele buraya sıkıntısını paylaşmak için konu açan bir hemcinsimize acımasızca "Bu evlilik düzelmez!" tarzında şeyler söylemek ne kadar doğru?