- 16 Ağustos 2016
- 3.708
- 9.417
- 158
- Konu Sahibi therewillbeaday
- #1
Merhaba hanımlar. Uzun süredir siteyi takip ediyordum, bu konuyu açmak için de üye oldum.
Uzun yıllar boyunca sevdiğim, beklediğim biri vardı benim. İlk sevdiğim kişiydi, sınırlarımı zorladığım her şeyi göze aldığım, yaptığım fedakarlıkların haddi hesabı yoktu. Bu kişiyi çok sevdiğim için o süre zarfında maalesef her hatasına sustum. Yazsam sayfalar sürer. Yıllarca sevip bekledim. Her seferinde veda edip gidiyordu. Tekrar gelip veda edip gidiyordu. Onu sevdiğimi, içimden geçenleri hiçbir zaman tam anlamıyla ona söyleyemedim. İzin vermiyordu buna.
bana verdiği zararları (özellikle manevi anlamda çok zararı oldu, küfürler etti vs vs) üzüldüğümü incindiğimi yani kısaca bu geçen yıllarda ben ona hiçbir zaman ne kadar acı çektiğimi üzüldüğümü vs söyleyemedim.
Biraz karışık yazıyorum ama nasıl kısaltacağımı bilmiyorum konuyu. Hayatımın en kötü yıllarıydı. Psikolojik destek aldım o dönem.
Üstünden zaman geçti ama hala bazı olumsuz etkilerini üstümden atamadım. İçimde biraz öfke var. Kızgınlık. Ya da adına ne dersek.
Hayatımda şuan konuştuğum biri var. Konunun başında yazdığım kişi geri geldi. Dönüp onu dinlemem için uzun süredir ulaşmaya çalışıyor. Hiç konuşmadım, söylediklerine cevap vermedim. Pişman da kendisi.
O kişiyle bir daha olmaz. Bunu biliyorum. Benim sormak istediğim şey ise; o kişiye karşı içimden geçenleri hiçbir zaman söyleyememiştim. Ya da neler yaşadığımı vs.
Şimdi o kişiyle konuşup bu içimden geçenleri söylersem kendimi daha kolay iyileştirebilir miyim? İçimdeki bu öfke diner mi? Yüzleşmek iyi gelir mi?
Buraya kısa yazmaya çalıştım ama gerçekten çok sevdiğim ve çok acı çektiğim (hem ruhsal hem fiziksel olarak sağlığımdan olacak kadar, hem maddi hem manevi birçok yönden) bir olay benim için.
Cevaplarınızı bekliyorum..
Uzun yıllar boyunca sevdiğim, beklediğim biri vardı benim. İlk sevdiğim kişiydi, sınırlarımı zorladığım her şeyi göze aldığım, yaptığım fedakarlıkların haddi hesabı yoktu. Bu kişiyi çok sevdiğim için o süre zarfında maalesef her hatasına sustum. Yazsam sayfalar sürer. Yıllarca sevip bekledim. Her seferinde veda edip gidiyordu. Tekrar gelip veda edip gidiyordu. Onu sevdiğimi, içimden geçenleri hiçbir zaman tam anlamıyla ona söyleyemedim. İzin vermiyordu buna.
bana verdiği zararları (özellikle manevi anlamda çok zararı oldu, küfürler etti vs vs) üzüldüğümü incindiğimi yani kısaca bu geçen yıllarda ben ona hiçbir zaman ne kadar acı çektiğimi üzüldüğümü vs söyleyemedim.
Biraz karışık yazıyorum ama nasıl kısaltacağımı bilmiyorum konuyu. Hayatımın en kötü yıllarıydı. Psikolojik destek aldım o dönem.
Üstünden zaman geçti ama hala bazı olumsuz etkilerini üstümden atamadım. İçimde biraz öfke var. Kızgınlık. Ya da adına ne dersek.
Hayatımda şuan konuştuğum biri var. Konunun başında yazdığım kişi geri geldi. Dönüp onu dinlemem için uzun süredir ulaşmaya çalışıyor. Hiç konuşmadım, söylediklerine cevap vermedim. Pişman da kendisi.
O kişiyle bir daha olmaz. Bunu biliyorum. Benim sormak istediğim şey ise; o kişiye karşı içimden geçenleri hiçbir zaman söyleyememiştim. Ya da neler yaşadığımı vs.
Şimdi o kişiyle konuşup bu içimden geçenleri söylersem kendimi daha kolay iyileştirebilir miyim? İçimdeki bu öfke diner mi? Yüzleşmek iyi gelir mi?
Buraya kısa yazmaya çalıştım ama gerçekten çok sevdiğim ve çok acı çektiğim (hem ruhsal hem fiziksel olarak sağlığımdan olacak kadar, hem maddi hem manevi birçok yönden) bir olay benim için.
Cevaplarınızı bekliyorum..
İstiyorum ki hepsini bilsin ve benden uzak şekilde kendi vicdanıyla baş başa kalsın. Bir yanım ise sus diyor. Sonra yine sen üzülürsün. Kendi içimde çatışıp duruyorum. Ama içimdeki öfke de yine en çok bana zarar veriyor. Birde şuan hayatımda olan konuştuğum kişide hiçbir şekilde cevap vermemi istemiyor. Ne yapacağımı bilemedim 
sonra tekrar giderdi kalbim paramparça olurdu niye geldin niye gittin bile diyemezdim. Ondan kopmaya çalışırdım başka biriyle sevgili oldum geldi ayırdı hayır ben seni çok seviyorum diye. Bana hiç değer vermedi hayatımdan çok şey çaldı yine gitti. Evlendim yine bana ulaştı hemde oda evlenmişti şerefsiz bana diyorki hayattan çok yoruldum hala beni yara bandı sanıyor. Sakın kanma seni çok yıpratır sen duygularını anlatsanda anlamaz uğraşma.
O zamanlarda yorgunum hayattaki sıkıntılarım bana yetiyor deyip başka şeyler söyleyip ardından ben ısrarcı olursam küfür edip giderdi.
