Olay tenefüste gerçekleşiyor.derse girme aşamasında söylenerek çıkıyordu.girmeyecegim derse diye.ogrenci gönderdim .geri geldi.tabi ki onun isteğine bırakmadim.ama sınıfa girince yine aynı şekilde davranışıni sürdürdü .Kurumun lisesi varsa Küçük Sırlar dizisi gibi bir ortamı olur sanırım.
Yalnız bu denli başı boşlukla iyi bir eğitim de alamazlar. Yok canım sıkıldı derse girmiyorum, yok şu oldu dersi dinlemiyorum diye diye lise sınavında baraj altı kalırlar bu gidişle.
Benden öğrencilerim çok çekinmezler. Ama iyilikleri için canları dinlemek istemese bile, bir yolunu bulup öğrenmelerini sağlıyorum. Her canı sıkkın olanı, canım istemiyor diyeni salsa idik ohooo... O zaman okulu kapatır çıkardık. Onlar çocuk neticede, tabi ki aşırı derecede özgür olmak isteyecekler. Yetişkin olanlar öğretmenler ve idare. Çocuğun isteğine kalırsanız baştan bittiniz zaten.
Kesinlikle öyle.velinin tek tepkisi için öğretmeni gönderen kurum gordumOraya gönderen velilerin çoğu da çocuğum istedigini söyler ve yapar kafasında.
Benim çok yakın tanidigim kolejde çalıştı yıllardır kendisi çok saygın bir matematikçi.
Adam diyorki ukalalik felan hat safhada.
Öte git deme hakkın yok çünkü orada okul müdüru patron rolünde.
Tek amaçları müşteri kaybetmemek diyordu.
Bizde olsa ya kendim gider bakarım, ya da öğrenci gönderirim. Baktım gelmiyor mu o zaman yok yazarım. Yoklama resmi evraktır, olmayanı var yazmak zaten başa bela olabilir. Ondan sonrası zaten müdür yardımcısının işi. Rehberliğe mi yönlendirir, velisi ile mi iletişime geçer, bilemem.Olay tenefüste gerçekleşiyor.derse girme aşamasında söylenerek çıkıyordu.girmeyecegim derse diye.ogrenci gönderdim .geri geldi.tabi ki onun isteğine bırakmadim.ama sınıfa girince yine aynı şekilde davranışıni sürdürdü .
Çıkışta kurum müdürüyle görüştüm.ben halledeceğim dedi.bu şekilde giderse diğer çocuklarda etkilenecek dedim.tamam hocam dedi.umarim tamamdır.Bizde olsa ya kendim gider bakarım, ya da öğrenci gönderirim. Baktım gelmiyor mu o zaman yok yazarım. Yoklama resmi evraktır, olmayanı var yazmak zaten başa bela olabilir. Ondan sonrası zaten müdür yardımcısının işi. Rehberliğe mi yönlendirir, velisi ile mi iletişime geçer, bilemem.
Ki derste de aynı davranışı sürdürdü diyorsunuz. Sınıf öğretmenleri ve branşçılar bir yere kadar davranış sorunları ile ilgilenebilir. Bir yerden sonra bizi aşıyor ve rehberliğin işi oluyor.
Evet çünkü bazıları sizli bizli konusuyor ama ukalaligi araya sikistiyor“ Patavatsızlıkla özgüvenin birbirine karıştırıldığı bir dönemdeyiz. “ Demişsiniz.
Bence de doğru söylediniz.
Tamam olmasa bile yapabileceğiniz bir şey yok elinizde hocam.Çıkışta kurum müdürüyle görüştüm.ben halledeceğim dedi.bu şekilde giderse diğer çocuklarda etkilenecek dedim.tamam hocam dedi.umarim tamamdır.
Haklısınız.Tamam olmasa bile yapabileceğiniz bir şey yok elinizde hocam.
Çocuğa karşı bir yaptırım uygulayamıyorsunuz. İdare zaten pek oralı değil. Veli de görünen o ki çocuğunun halini pek umursamıyor. Bu durumda tek kaygılanan niye siz olasınız? Çocuğunun istikbali için kaygılanması gereken veli. Kurumunun itibarı için de kaygılanması gereken idare.
Haklısınız maalesef. Aslında bu söylediklerinizi bizim zamanımızda da konuşuyorlardı sadece bunu çevreye duyurmamak anne babaya yansıtmamak için çabalarlardı en azından yani utanma duygusu vardıBen şimdi ki nesli gerçekten anlamıyorum .Eskiden babaanneme kızardım , bizim zamanımızda böyleydi diye söze başladığı icin ama bende kendimi bazen bu söze başlarken buluyorum.ustelik daha 31 yaşındayım.Ozel bir kurumda öğretmenim.Bugun küçük bir tartışma yaşanmış teneffüste.Aslinda her gün küçük çaplı yaşanıyor.kizimizin biri bir hisimla yanımdan geçti .derse girmeyecekmis.arkadaslari ile kavga etmiş .soru bile soramiyorsunuz.konusmak istemiyorum,ben öyle istiyorum , sizi ilgilendirmez hep bu tarz cevaplar.genel olarak sınıfta konuşurken bile 'ben mi yapıyorum,bana bakıyorsunuz?' tam ergenlik donemleri olduğu için erkek ve kız çatışması çok yaşıyorlar.kisileri birbirlerine yakıştırma yapıyorlar.opusme konularından konuşuyorlar.o kadar hassas bir dönemdeler ki dedigimiz her şeyi kişisel olarak algılayıp saldırı niteliğinde cevaplar veriyorlar.dun müdürümüz konuştu.ona da aynı şekilde cevaplar.bugun ben konuştum bana da aynı şekilde cevaplar...bazen pskolog eşliğinde sınıfa girmek istiyorum.yani bu aslında öğretmen-ogrenci arasında genel bir sorun. Değil.cagimizin gençliği arasında çok uzak hissediyorum kendimi.ya onlar çok ilerde ya biz çok gerideyiz.buyuklere karşı saygının kalmadığını düşünüyorum.ustelim özgüven ile patavatsızligi birbirine karıştırıyorlar.aramizda pskoloji okumuş ya da pskolog varsa ben bu öğrencilerimle nasıl iletisim kurmaliyim ? Yardımcı olursanız sevinirim.
Çoğu çalışan aile.cocuk eve vardığında 1 saat sonra uyuyor .bir saat gördükleri çocukları elbette kıymetli ama biz onlardan daha iyi tanıyoruz çocukları.bazilari yeterince sevilmiyor.ilgi görmüyor.hircin oluyorlar.muhtemelen ailesine veremedigi cevapları bize veriyorlarBirbirine yakıştırma işini biz de ilkokulda yapardık. 5. sınıfta yaptığımızı hatırlıyorum da 4ten emin değilim. Ama cinsel muhabbetler geçmezdi. Bilmezdik öyle şeyler. Milenyum sonrası bebeler daha ilkokul çağındayken bel altı muhabbetler ettiğini duydum. Bizim sokaktaki çocuklar çok terbiyesizlerdi. Artık abilerinden mi etkileniyorlardı bilmiyorum. Yaptıkları o hareketleri görünce ve konuşmaları duyunca şok geçirmiştim.
Bir de birkaç kişiyle gözlemlediğim kadarıyla da çocuğa çocuk adam gibi yaklaşıyor bazıları. Bırak çocukluğunu yaşasın. Kraliyet ailesindenim gibi tavırlar; ben yetişkinim ve kimsenin kurallarına uymam, tek değerli benim ve herkes bana itaat edecek tavırları... Bencil nesil ailelerinin eseri olmaya devam ediyor.
Özgür ruhlu (!) öğrenciyi gören başka veliler de ne kıskanıyordur yalnız, benim çocuğum da böyle olmalı diye evlatlarını onlar gibi olması için eğitiyorlardır. Yeni nesil velilerin çoğu sidik yarıştırmak için veli olmuşlar adeta.
Ögretmenine sizi ilgilendirmez diyebiliyorsa,ögretilmemis bir terbiye vardır aileden gelen.Ben şimdi ki nesli gerçekten anlamıyorum .Eskiden babaanneme kızardım , bizim zamanımızda böyleydi diye söze başladığı icin ama bende kendimi bazen bu söze başlarken buluyorum.ustelik daha 31 yaşındayım.Ozel bir kurumda öğretmenim.Bugun küçük bir tartışma yaşanmış teneffüste.Aslinda her gün küçük çaplı yaşanıyor.kizimizin biri bir hisimla yanımdan geçti .derse girmeyecekmis.arkadaslari ile kavga etmiş .soru bile soramiyorsunuz.konusmak istemiyorum,ben öyle istiyorum , sizi ilgilendirmez hep bu tarz cevaplar.genel olarak sınıfta konuşurken bile 'ben mi yapıyorum,bana bakıyorsunuz?' tam ergenlik donemleri olduğu için erkek ve kız çatışması çok yaşıyorlar.kisileri birbirlerine yakıştırma yapıyorlar.opusme konularından konuşuyorlar.o kadar hassas bir dönemdeler ki dedigimiz her şeyi kişisel olarak algılayıp saldırı niteliğinde cevaplar veriyorlar.dun müdürümüz konuştu.ona da aynı şekilde cevaplar.bugun ben konuştum bana da aynı şekilde cevaplar...bazen pskolog eşliğinde sınıfa girmek istiyorum.yani bu aslında öğretmen-ogrenci arasında genel bir sorun. Değil.cagimizin gençliği arasında çok uzak hissediyorum kendimi.ya onlar çok ilerde ya biz çok gerideyiz.buyuklere karşı saygının kalmadığını düşünüyorum.ustelim özgüven ile patavatsızligi birbirine karıştırıyorlar.aramizda pskoloji okumuş ya da pskolog varsa ben bu öğrencilerimle nasıl iletisim kurmaliyim ? Yardımcı olursanız sevinirim.
Evet bende bu duruma çok üzülüyorum gecen okul cikisi parka gittigimde kucuk bi kiz ana avrat dümdüz gitti şok oldum kizim 8 yasina girecek ben kizimi bu yasa getirene kadar kötü söz duyurmadim kim bilir neler duyuyor okuldaBen şimdi ki nesli gerçekten anlamıyorum .Eskiden babaanneme kızardım , bizim zamanımızda böyleydi diye söze başladığı icin ama bende kendimi bazen bu söze başlarken buluyorum.ustelik daha 31 yaşındayım.Ozel bir kurumda öğretmenim.Bugun küçük bir tartışma yaşanmış teneffüste.Aslinda her gün küçük çaplı yaşanıyor.kizimizin biri bir hisimla yanımdan geçti .derse girmeyecekmis.arkadaslari ile kavga etmiş .soru bile soramiyorsunuz.konusmak istemiyorum,ben öyle istiyorum , sizi ilgilendirmez hep bu tarz cevaplar.genel olarak sınıfta konuşurken bile 'ben mi yapıyorum,bana bakıyorsunuz?' tam ergenlik donemleri olduğu için erkek ve kız çatışması çok yaşıyorlar.kisileri birbirlerine yakıştırma yapıyorlar.opusme konularından konuşuyorlar.o kadar hassas bir dönemdeler ki dedigimiz her şeyi kişisel olarak algılayıp saldırı niteliğinde cevaplar veriyorlar.dun müdürümüz konuştu.ona da aynı şekilde cevaplar.bugun ben konuştum bana da aynı şekilde cevaplar...bazen pskolog eşliğinde sınıfa girmek istiyorum.yani bu aslında öğretmen-ogrenci arasında genel bir sorun. Değil.cagimizin gençliği arasında çok uzak hissediyorum kendimi.ya onlar çok ilerde ya biz çok gerideyiz.buyuklere karşı saygının kalmadığını düşünüyorum.ustelim özgüven ile patavatsızligi birbirine karıştırıyorlar.aramizda pskoloji okumuş ya da pskolog varsa ben bu öğrencilerimle nasıl iletisim kurmaliyim ? Yardımcı olursanız sevinirim.
Böyle kurumlardan çıkan çocuklar da bizim disiplinle büyüttüğümüz çocuklarla aynı ortamlara girecekler ileride. Nasıl bir cehalet, saçmalık bu. Onlar o öğrencileri çoktan kaybetmişler haberleri yok.Kesinlikle..sınıf yönetimi bana kalsa zaten sağlarım.aman hocam diyorlar.ogrenci kaybından çok korkuyorlar.cocuklara en ufak tepki verildiğinde gelmek istemiyorlar.ben de bu şekilde kendi dogrularimdan vazgeçerek , taviz vererek girevimi yapamıyorum.Ayrilmak istiyorum.ama az bir süre kaldı dönemin tamamlanmasına sabret diyorum kendime
Evet , her şey aileden kaynaklanmıyor.eskiden çocukların dünyasi ailesi ile sinirliydi.simfi ise vakitlerini daha çok sosyal medya ve internette geçiriyor.dolayisiyla etki alanları genişliyor.dedigim gibi ailesi çok düzgün olup ama ukala tipte çocuklar çok gördüm.aileler ile telefonda konuşmalarına şahit oldum.hepsinde akıllı saat olduğu için tenefüsslerde konusuyolar.' sus beee ,tamaammmmm,' çoğunun bu tarz ...Hem kendi çocuklarımdan hem de çevremdeki çocuklardan gördüğüm kadarıyla çocukları sosyal medya özellikle bir video uygulaması ruhsal açıdan çok etkiliyor ve çocuklar ister istemez hormonal olarak erken uyarılmaya başlıyor. Sevdiğim bir abla vardı yakın zamanda tayini çıkıp büyük bir ile taşındı, geçen gün konuştuğumda 12 yaşındaki kızından çok dert yanıyordu. Burada derslerinde başarılı olan çocuk gittiği yerde hep ders çalışmaktan mutsuz olduğunu neden arkadaşlarının sevgilisi varken kendi sevgilisinin olmadığını büyüyünce annesinin gençliğindeki gibi ineklemek istemediğini mal gibi olmayacağını filan söylemiş annesine, halbuki annesi mühendis ve son derece donanımlı, sürekli kitap okuyan sosyal ve kendini geliştiren bir kadın ancak çoçuğunun gözünde kadının başarılı olmasının hiçbir önemi yok tek derdi annesi neden sevgilisi olmasına müsade etmiyor ve ins***** hesabı açmasına izin vermiyor. Şimdiki çocuklar çok zor maalesef
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?