İyi geceler herkese :) aşk hayatını yoluna koyamayan bir ben var karşınızda. Hayat hikayelerinizden güç alıyorum benim geçtiğim yollardan geçen insanlar olduğunu görüp danışmak istiyorum :)
2 senedir tanıdığım bir adam var. Daha önce üzdüğüm, kırdığım halde bir kere bile kalbimi kırmamış, ardımdan kötü laf ettirmemiş biri. Her şeyiyle anlaşabildiğim, ailesi düzgün kendi düzgün yakışıklı, mesleği iyi, tanıyan herkesin çok sevdiği saydığı biri. Eksiği var mı deseniz yok diyebileceğim, saatlerce sohbet etsem sıkılmayacağım biri. Belki bu kadar güvenme diyeceksiniz ama kendimden çok kefil olduğum biri.
Ben bir zamandır bu adamdan hoşlanıyordum ki kendisinin de bana duyguları olduğunu biliyordum. En son bir cesaret mesaj attım konuşmaya başladık. 3 haftadır görüşürüyoruz. Bu sürede hiçbir yanlışını görmedim. Yaptığın yanlışları bile büyütmeyen alttan alan birisi. İlk başlarda o kadar heyecanlıydım ki elimde telefon mesajını bekliyordum seviyorum ya diye dolanıyordum. Ama bu hafta duygularım düşüncelerim tepe taklak oldu, o heyecanıımı kaybettim. Sürekli eskiden görüştüğüm, sevdiğim insanlarla kıyaslamaya başladım. Bu dönemde düzgün adam bulunmuyor biliyorum onu da kaybetmek istemiyorum ama bazen ya sevemezsem diye düşünüyorum artık kendi kendimi yiyorum. Sevdiğim adamla değil de normal bir arkadaşımla konuşuyormuşum gibi geliyor bazen. Duygularımı çözemiyorum, tek bildiğim hayatımda böyle birini istediğim, bütün sevgimi hak eden birisi. Yanında mutluyum, iyiyim, eli elime değdiğinde heyecanlanıyorum ama bir şeyler yanlış veya eksik geliyor. Daha önce yaşadığım hayal kırıklıklarından mı korkuyorum da böyle hissediyorum acaba diyorum.
Var mı başta benim gibi düşünen sonradan sevgilisine, eşine kör kütük aşık olan birileri?
