Zeka mı Mutluluk mu?

Zekiyseniz alacagınız diplomalar ve kendi eğitim
öğrenim hayatınız mutlulukla gecer.cabuk ogrenir
kavrar sonuca varırsınız.hatta okuduklarınız
egitiminiz bir sure sonra yetersiz kalır.daha
fazlasını istersiniz.aldıkca mutlu olursunuz.ama ya
sonrası? evde akrabalarınız icinde okulda
arkadaslarınız arasında sakayla karısık dalga konusu
olursunuz.cunku farklısınızdır.ozel hayatınızda
kadınsanız eger erkekler zeki kadınları begendiklerini
soyleselerde fazla uzun sırmez iliskiler.cunku zeki
biriyle olmak kolay degil onlar icin ve kendilerini
farketmeden yarısta bulurlar sizinle.eger erkekseniz
bu sefer de normal bi kadından sıkılma sansınız cok
yuksektir.is hayatına gelince aynı yarıs devam
eder.gereksiz yere siz istemesenizde bir caba vardır
sagınızda solunuzda.koaly kolay arkadasınız olmaz
dostunuz olmaz.MUTLULUK MU DEMİSTİNİZ?PARDON O
HAYATINIZIN HANGİ KISMINDA KALMISTI?

Bunların tersi olmaz mı elbette olur.Ama olasılıgı cok
dusuk degil mi sizce?

Zekâ mı, mutluluk mu?
>
> Her 'ortalama' insan daha zeki, hatta çok zeki
> olmayı hayal eder. Ne var
> ki fazla zekâ, insanı mutsuz edebiliyor. Örnek mi?
> Gelin Yeni Aktüel
> dergisinin son sayısında yer alan bir habere
> birlikte göz atalım:
> Dağıstanlı Nahide Camukova, 1976'da Moskova'da
> dünyaya geldi... İki
> yaşında okuma yazmayı öğrendi... Üç buçuk yaşında
> ilkokula başladı...
> Dört yaşında Kuran'ı ezberledi, Marx'ın
> Kapital'ini okudu...
> Testlerde Einstein'ın zekâsına sahip olduğu ortaya
> çıktı... Liseden 11
> yaşında mezun oldu... İki üniversite bölümünü
> bitirdiğinde sadece 14
> yaşındaydı... Gördüğü, duyduğu, okuduğu hiçbir
> şeyi unutmuyordu... 25
> yaşında hem tarih, hem de edebiyat profesörü
> oldu... Rusça, Türkçe,
> Arapça, İngilizce, Farsça, Almanca ve Fransızca
> konuşabiliyor...
> Müthiş bir yaşam, değil mi? Peki Camukova mutlu
> mu? Değil! Nedenini
> kendisinden dinleyelim:
> "Yaşıtlarımla hiç arkadaşlık yapamadım; çünkü
> okulda herkes benden
> büyüktü... Normal insanların yaptığı şeylerden
> zevk almıyorum: Bir kere
> dahi diskoya gitmedim. Bugüne dek sadece iki film
> izledim çünkü daha
> baştan hikâyenin nereye varacağını anlıyorum...
> Günde ancak dört saat
> uyuyabiliyorum, fazlası başımın ağrımasına yol
> açıyor... Hiç erkek
> arkadaşım olmadı; aşk nedir bilmem... Bugüne dek
> hiç ağlamadım,
> bağırmadım. Hiçbir şey beni heyecanlandırmaz..."
> Şimdi söyleyin bakalım, Camukova kadar zeki olmayı
> ister miydiniz?

alıntıdır ...

ben bu kadar zeki olmayı istemezdim doğrusu.Zaten herşeyin fazlası zarar değilmi.Suyun bile fazlası havanın fazlası sıcağın fazlası soğun fazlası yani herşeyin fazlası yarar değil zarar getirir.

kendi adıma şunu söylemek istiyorum..kesinlikle fazla zeka insana mutluluk getirmiyor..:çok üzgünüm: diğer insanların farkedemedikleri bir çok şeyi fazlası ile ve daha çabuk hissediyorsun.zeka arttıkça karmaşa da artıyor insan beynindeki..herşeyi daha çabuk kavrayıp analiz ediyorsun,karşındakilerden de aynı şeyi bekliyorsun,herkesi aynı sanıyorsun,senin gibi çabuk anlasın,nüansları görebilsin istiyorsun..karşındakinin aynı olmadığını görünce bu çoğu zaman bu hayal kırıklığına ve yıpranmaya neden oluyor..:çok üzgünüm: yanlış anlaşılabiliyorsun..:çok üzgünüm
daha fazla uzatmak istemiyorum ...bu böyle daha uzar gider çünkü..:1closedeyes:
zeka seviyesi normal düzeylerde olan biri bir çok şeye daha az kafa yoruyor ve daha fazla mutlu oluyor.....

İstemezdim valla .Yanımda erkekim olmadan hayatın ne anlamı var ki:))

000000 ; gene hersamanki gibi döktürmüşsün

Teşekkürler

Ben mutlulugu seçerdim...