Saol cnm darisi sana olsun insss Walla ben tanidik buldum cnm hastanede sordugumda banada yok dediler ama tanidik ayarlamis once normal odaya alindim baktik yakinlarim gelmio sordum sizin ozel odanjz var yakinlariniz orda sizi goturucez dediler o sekilde gittim dogumuma gelince sabah 5te nisanim geldi benim sonra annemleri aradim buyuk oglumu oraya goturdukk biz hastaneye gectik durumu anlattimm muayene ettiler 4 cm acilmam vardi 3. Dogum seni gonderemem oglene dogurursun sen dedi dr sonra yatis islemlerimm yapildi odaya girdim sancim vardi ama hissetmiyordumm odaya cikana kdr acilma 6 cm olmustuu suyumu actilar ve biraz yuru sen dediler yurudum sadece sanci gelince duruyordumm sonra yattim baktilar 7 cm olmustuu ne zaman dogururum dedim en fazla 2 saat dediler 1 saat sonra agriya dayanamadim dru cagirdim ben dayanamiorum makatimda baski arrti dedim muayene etti hadi artik dogumhaneye gidelim dedi gittik 2 ikinmada dogdu sukur cnm hastaneye yattigimda 8di 12de dogum yaptimmAy valla Can'ım çok sevındım bu özel oda işini Nasıl ne Zaman yaptınız bende yapmak istemiştim yok demişlerdi malesefbu arada ne kadar sürede doğum yaptın :? Veeee Allah analı babalı büyütsün Can'ım Allah'a vatana millete hayırlı kul ve evlat olsun inşallah :) erkeğimiz mi oldu kızımız mı :)
Burdayim cnm bu arada kizim olduu epizyotomi acilmadi sadece onceki epizyotomide biraz yirtilma olmustuu onu diktiler oda 2 dikis filandiidudy8906 ordamısın Can'ım
Allahım bağışlasın Can'ım yaa çok şükür rabbim bizde kurtarsın inşallah bende özel oda istiyorum ama bakalım inşallah bu kez ayarlarımBurdayim cnm bu arada kizim olduu epizyotomi acilmadi sadece onceki epizyotomide biraz yirtilma olmustuu onu diktiler oda 2 dikis filandii
Cnm bence bir tanidik bulll yoksa olsada vermiolarrAllahım bağışlasın Can'ım yaa çok şükür rabbim bizde kurtarsın inşallah bende özel oda istiyorum ama bakalım inşallah bu kez ayarlarım
Gözlerim dolu dolu okudum, yazdıklarını çok üzüldüm, keşke aklından geçenleri söyleseydin. Sessiz kalmasaydın.. Tek olumlu yanı bebişini sağlıkla kucağına alman olmuş.. Hiç üzme sen kendini çok güçlü bi annesinMerhaba anneler...Yaklaşık 40 gün önce doğum yaptım; gebeyken hep başkalarının doğum hikayelerini okur özenir benim de doğum hikayem olacak diye sevinirdim.Ancak bu yazacağım mutlu bir doğum hikayesi değil!
Bilen bilir, Zekai Tahir Burak Hastanesi Ankara'nın en köklü, en donanımlı doğum hastanesidir.Ben de bu nedenle doğumumu orada yapmak istemiştim.
Sancılarım sıklaştığında henüz suyum gelmeden bu hastanenin başarılı hocalarından birinin özel hastası olarak acilden giriş yaptım.Acilde vajina açıklığına baktılar nasıl canım yandı anlatamam, her tarafım kan revan içinde kaldı; ilk gebeliğim olduğundan panik oldum.Açıklama yapmadan, düzgünce konuşup anlatmadan, telaşlı biçimde "kalk, soyun, önlüğü giy" gibi emir kipinde, soğuk ve ters bir tavırla yaklaştılar.Tüm eşyalarım annemle birlikte dışarda kaldı.Doğum sancısı çekiyorken hızlı bir şekilde soyunup önlüğü mü giyeyim, sürekli akan kanları mı silmeye çalışayım, sordukları soruları mı cevaplayım bilemedim.Çok moralim bozuldu çok çaresiz hissettim kendimi..
Servise çıktığımda da farklı değildi.Bi kere her gelen doktor, ebe, hemşire "vajina açıklığına" bakıyor; her gelen parmaklıyor diyebilirim... Çok can yakan ve tam kanama durmuşken yeniden kanamayı başlatan bir muayene. Kanamalı bir şekilde ultrason çekimi için başka odaya gönderdiler; orada da çekim bitince yine aceleyle kalkmamı istediler.Karnım kocaman zaten, önlük bol toplaması bi dert, kanamam var, sancım var, ben nasıl bu kadar hızlı hareket edeyim? Çekimden sonra odada yatırıp NST ye bağladılar, bir süre sonra ilk kez gördüğüm asistanlardan biri gelip su kesesini patlatacağını doğumun daha çabuk ilerleyeceğini söyledi.Ben o yatakta kaç saat öyle kanın suyun içinde, sancılarla yattım NST çekimi diye bilmiyorum. Bir ara nöbet değişimi yaptılar; değişen tüm ekibin de elinden geçtikten sonra, uzman doktor beni doğum odasına gönderdi orada çatı muayenesi yaptı.Doğum odası normal bacakları kaldırıp yattığımız jinekolog koltuğu; işte ben o halde o koltuğa tek başıma çıktım ve muayeneden sonra hepsi beni orda bırakıp gitti; güç bela kalkıp toplanıp odama döndüm. İnsan bi elinden tutup kaldıramaz mıydı?? Psikolojim çok bozuldu, ailemden kimse gelip beni göremedi, doğum çantam, telefonum, hasta bezim vs hiç bir eşyam yanımda değildi...yattığım yerde çok susadım bir su getiren olmadı, işin kötüsü kantin arabası geçiyor yanımda para olmadığı için oradan da su alamadım, hiç ilgilenen olmadı...
Kızlar, doğum sancılarım sabah 06:00 da başlamıştı; lavman yapılmasın diye birşey yemeden gittim hastaneye. Hastaneye saat 10:00 da yattım, akşam 22:00 ye kadar da yatmaya devam ettim.16 saat sancı çektim, 12 saat hastanede tuhaf psikolojiyle aç kaldım, gittikçe dayanılması zor sancıları çektim, eşim, annem, babam, kayınvalidem, arkadaşlarım hepsinin aşağıda bekliyor olduğunu öğrendiğim halde hiç birini görüp güç alamadım..
Böylece geçen onca vakitte her ay 350 TL verdiğim doktorum hiçbir şey yapmadı..O gece nöbetçi uzman doktor daha fazla beklemek istemedi ve beni saat 22:30 da 7 cm lik vajina açıklığım olmasına rağmen sezaryene aldı.İnsan bekler 3-4 saat daha 10 cm olmaya ne kalmış? Üstelik açıklama da yapmadılar; kendi aralarında konuşmuşlar sezaryenle alalım diye pat diye hadi gidiyoruz dediler...Nasıl ağladım anlatamam..Ben o kadar saat o sancıları oğlum için çektim; normal doğum yapmaya elverişli olmama rağmen bu kadar az kalmasına rağmen apar topar ameliyata alınmak sinirlerimi çok bozdu, hayalkırıklığına uğradım..
Doğum zor bir olay mı derseniz, hiç zor değil...Doğum sancısı gerçekten çok kuvvetli bir sancı dayanması zor olabiliyor; ama nasıl desem o sancı daha bir anne hissettiriyor insanı.İnanın o sancıları yine olsa yine çekerim. Doğumu zorlaştıran çevre faktörleri...Hastane ortamı, doktorlar...Bilseydim, suyum gelip bebeğin aşağıya kaydığını hissedene kadar hastaneye gitmez evimde beklerdim...Oğlumu sonunda kucağıma aldım ama ne doğum öncesi, ne doğum sonrası hizmetten hiç memnun kalmadım.Güzel bir doğum hikayem olamadığı için, her anlatışımda gözlerim dolduğu için çok üzülüyorum.
Arkadaşlar benim çevremdekilerin çoğu o hastanede doğum yaptığı için tavsiye üstüne gitmiştim. Hiçbir güzel yönünü göremedim, lütfen ya bunları bilerek gidin, ya da gitmeyin...Sevgiler...
aynensanırım gittiğin hoca nuri danışman 350 lira ücreti riskli gebelikte deyince anladım.ankaradaki bazı doktorlar o hocanın tecrübesine güvenip ona göndermek istiyor benim özeldeki doktorumda öyle(kendi doğuma girmediği için) demiştiki nuri hocanın muayenesine bir kaç sefer git zekai tahiri bu şekilde kullanabiliriz nuri hocada yardımcı olur bu okuduklarımdan sonra anladım ki nuri danışman ne doğuma giriyor ne yardımcı oluyor.en güzeli özel bi hastanede doğum yapmak
Çok geçmiş olsunMerhaba anneler...Yaklaşık 40 gün önce doğum yaptım; gebeyken hep başkalarının doğum hikayelerini okur özenir benim de doğum hikayem olacak diye sevinirdim.Ancak bu yazacağım mutlu bir doğum hikayesi değil!
Bilen bilir, Zekai Tahir Burak Hastanesi Ankara'nın en köklü, en donanımlı doğum hastanesidir.Ben de bu nedenle doğumumu orada yapmak istemiştim.
Sancılarım sıklaştığında henüz suyum gelmeden bu hastanenin başarılı hocalarından birinin özel hastası olarak acilden giriş yaptım.Acilde vajina açıklığına baktılar nasıl canım yandı anlatamam, her tarafım kan revan içinde kaldı; ilk gebeliğim olduğundan panik oldum.Açıklama yapmadan, düzgünce konuşup anlatmadan, telaşlı biçimde "kalk, soyun, önlüğü giy" gibi emir kipinde, soğuk ve ters bir tavırla yaklaştılar.Tüm eşyalarım annemle birlikte dışarda kaldı.Doğum sancısı çekiyorken hızlı bir şekilde soyunup önlüğü mü giyeyim, sürekli akan kanları mı silmeye çalışayım, sordukları soruları mı cevaplayım bilemedim.Çok moralim bozuldu çok çaresiz hissettim kendimi..
Servise çıktığımda da farklı değildi.Bi kere her gelen doktor, ebe, hemşire "vajina açıklığına" bakıyor; her gelen parmaklıyor diyebilirim... Çok can yakan ve tam kanama durmuşken yeniden kanamayı başlatan bir muayene. Kanamalı bir şekilde ultrason çekimi için başka odaya gönderdiler; orada da çekim bitince yine aceleyle kalkmamı istediler.Karnım kocaman zaten, önlük bol toplaması bi dert, kanamam var, sancım var, ben nasıl bu kadar hızlı hareket edeyim? Çekimden sonra odada yatırıp NST ye bağladılar, bir süre sonra ilk kez gördüğüm asistanlardan biri gelip su kesesini patlatacağını doğumun daha çabuk ilerleyeceğini söyledi.Ben o yatakta kaç saat öyle kanın suyun içinde, sancılarla yattım NST çekimi diye bilmiyorum. Bir ara nöbet değişimi yaptılar; değişen tüm ekibin de elinden geçtikten sonra, uzman doktor beni doğum odasına gönderdi orada çatı muayenesi yaptı.Doğum odası normal bacakları kaldırıp yattığımız jinekolog koltuğu; işte ben o halde o koltuğa tek başıma çıktım ve muayeneden sonra hepsi beni orda bırakıp gitti; güç bela kalkıp toplanıp odama döndüm. İnsan bi elinden tutup kaldıramaz mıydı?? Psikolojim çok bozuldu, ailemden kimse gelip beni göremedi, doğum çantam, telefonum, hasta bezim vs hiç bir eşyam yanımda değildi...yattığım yerde çok susadım bir su getiren olmadı, işin kötüsü kantin arabası geçiyor yanımda para olmadığı için oradan da su alamadım, hiç ilgilenen olmadı...
Kızlar, doğum sancılarım sabah 06:00 da başlamıştı; lavman yapılmasın diye birşey yemeden gittim hastaneye. Hastaneye saat 10:00 da yattım, akşam 22:00 ye kadar da yatmaya devam ettim.16 saat sancı çektim, 12 saat hastanede tuhaf psikolojiyle aç kaldım, gittikçe dayanılması zor sancıları çektim, eşim, annem, babam, kayınvalidem, arkadaşlarım hepsinin aşağıda bekliyor olduğunu öğrendiğim halde hiç birini görüp güç alamadım..
Böylece geçen onca vakitte her ay 350 TL verdiğim doktorum hiçbir şey yapmadı..O gece nöbetçi uzman doktor daha fazla beklemek istemedi ve beni saat 22:30 da 7 cm lik vajina açıklığım olmasına rağmen sezaryene aldı.İnsan bekler 3-4 saat daha 10 cm olmaya ne kalmış? Üstelik açıklama da yapmadılar; kendi aralarında konuşmuşlar sezaryenle alalım diye pat diye hadi gidiyoruz dediler...Nasıl ağladım anlatamam..Ben o kadar saat o sancıları oğlum için çektim; normal doğum yapmaya elverişli olmama rağmen bu kadar az kalmasına rağmen apar topar ameliyata alınmak sinirlerimi çok bozdu, hayalkırıklığına uğradım..
Doğum zor bir olay mı derseniz, hiç zor değil...Doğum sancısı gerçekten çok kuvvetli bir sancı dayanması zor olabiliyor; ama nasıl desem o sancı daha bir anne hissettiriyor insanı.İnanın o sancıları yine olsa yine çekerim. Doğumu zorlaştıran çevre faktörleri...Hastane ortamı, doktorlar...Bilseydim, suyum gelip bebeğin aşağıya kaydığını hissedene kadar hastaneye gitmez evimde beklerdim...Oğlumu sonunda kucağıma aldım ama ne doğum öncesi, ne doğum sonrası hizmetten hiç memnun kalmadım.Güzel bir doğum hikayem olamadığı için, her anlatışımda gözlerim dolduğu için çok üzülüyorum.
Arkadaşlar benim çevremdekilerin çoğu o hastanede doğum yaptığı için tavsiye üstüne gitmiştim. Hiçbir güzel yönünü göremedim, lütfen ya bunları bilerek gidin, ya da gitmeyin...Sevgiler...
teşekkür ederim..ülkemizde zaten ne doğru ki bu olsun..ikinciyi özel hastanede yapıcam diyorum ama bir arkadaşım, çok iyi bir özel hastanede doğum yaptı; bebeği hastane mikrobu kapmış..hadi bakalım burdan bak..hayırlısı diyorum artık :)Çok geçmiş olsun
İşte ben bu yüzden sağlıkta çok geriyiz teknoloji olsa be insanlık yok bende iki doğum yaptım yurtdışında ve Bebek gibi baktılar bana
Sen kendi kanımı silmek için uğraştım yazmışsın
Benim herşeyimi hemşireler yaptılar dilimden anlamıyor olmalarına rağmen çok naziktiler
İnşallah bundan sonraki doğumların çok güzel geçer de bunu unutursun
Allah yardımcınız olsunteşekkür ederim..ülkemizde zaten ne doğru ki bu olsun..ikinciyi özel hastanede yapıcam diyorum ama bir arkadaşım, çok iyi bir özel hastanede doğum yaptı; bebeği hastane mikrobu kapmış..hadi bakalım burdan bak..hayırlısı diyorum artık :)
keşke şikayet etseydiniz. tamam onlar kılıfına uydurur kendilerini haklı çıkarır ama şikayetler artınca bakanlıkta ne oluyor diyecektir. sizin nezdininizde tüm sorun yaşayanlara tavsiye ediyorum...benim bir yakınımda sorun yaşadı biz şikayet ettik sonuç çıkmadı belki ama ilerki vadede insanlar yaşadıklarını ilettikçe bir sonuç çıkacaktır mutlaka...teşekkür ederim canım..şikayet etmeyi düşünmedim değil ama bir şekilde kendilerini haklı çıkarırlar, bebek riske girmişti gibi gösterirler diye uğraşmak istemedim.allahından bulsun zaten kararı veren uzman doktor pek bir kibirli bişiydi..
allahım tüm hamilelere sağlıklı huzurlu mutlu doğumlar nasip etsin..
keşke ben de başka hastanede yapsaydım..sağlık sektörünün zor olduğuna katılıyorum ama bu özel bir konu...yeni bir insan dünyaya gözlerini açıyor, mucizevi birşey ve anne olarak bizler vesile oluyoruz..bu nedenle ilginin alakanın en güzelini hakediyoruz. bu iş kalp değil böbrek değil; bunu anlamayan sağlıkçılar ya bu işi yapmasın veya bölüm değiştirsin..Mecburiyetiniz varsa o ayrı ama başka seçeneğiniz varsa gitmeyin diyenlerden biri de benim..
Troit ilacı kullandığım için riskli gebelik kısmında muayne oldum suratsız doktor sizi insan yerine koyup yüzünüze dahi bakmıyor,emir veriyor yat,kalk bu yani!açıklama falan yok,neyse bi akşam leke geldi acilen gittim 2 cm açıklık var dedi hemen yatış verdi ne olduğunu anlamadan kendimi yalnız başıma,kıyafetlerimin telefonumun olmadığı o yeşil önlüğü giymiş vaziyette buldum,ben yatmak istemiyorum sancım yok dediysemde bırakmadılar.gittiğime bin pişman sancı odasına girdim hiç abartmıyorum 10-15 kişi aynı anda sancı çekiyor psikoloji falan kalmıyor.girmemle çıkmam bir oldu ama bırakmadılar vip oda tuttum.vip oda dediysem hiçbir özelliği yok,yanınıza refakatçi giriyor ama yatacak yeri yok sandalye tarzı bi koltuk. gece boyu korkuyla yattım.her gelen açıklığa bakıyor sürekli doktor değişiyor ve herkes suratsız.sabah oldu brnde ne açılma ne sancı,hala bana bekle diyorlar tabi o muameleden sonra kimse tutamaz zor bela çıktım vip denilen odaya tam 500 lira ödemek ! Sinirimi bozsada ...doğumu başka hastanede yaptım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?