Zihinsel ve bedensel engelli bir çocuğun toplumda dışlanması.

Bu konu ne zamandır içime dert oldu. Hatırladıkça üzülüyorum ve keşke birşeyler deme fırsatım olsaydı diyorum. Sizin düşüncelerinizi de merak ediyorum.
Geçenlerde markete gittim. Bir bağırtı oldu ve korktum korkmadım diyemem ses nereden geliyor diye baktığım. Zihinsel ve bedensel engelli bir çocuk gördüğü istediği yiyeceklere heyecanlandığı için bağırıyormuş meğer. Hem bedensel hem zihinsel engelli, konuşamayan bir çocuk ne yapabilir allah aşkına? Yanımda iki çocuğu (5-6 yaşlarda) olan bir kadın agresif bir şekilde görevlilere "çıkarın şunu çocuklar korkuyor." şeklinde şikayet etti. Engelli çocuğun annesini uyardılar ve kadın çocuğu alıp çıktı. Herşey çok ani gelişti birkaç saniye içinde ve ben birşey diyecek fırsat bulamadım. Hiçbir şey almadan çıktılar. Geçekten çok içim burkuldu annesinin görevli uyarırkenki o mahçup bakışını unutamıyorum :KK43: Ben olaylar karşında ilk önce tepki veremeden donar kalırım. Kadınla engelli çocuk çıktıktan sonra da iş işten geçtiği için şikayet eden kadına tepki vermedim ama keşke bir çift laf etseydim diyorum o günden beri.
Evet çocuklar korkabilir. Ama onların korkmamasını sağlamak zor değil bence. Korkulacak birşey olmadığını empoze etmek gerekmiyor muydu? :KK43:
Lütfen çocuklarımızı bu konuda bilinçli yetiştirelim. Bizim de çocuğumuz engelli olabilirdi. Biz de o anne gibi muamele görebilirdik.
kesınlıkle uzucu haklısınız o cıkarın sunu cocuklar korkuyor dıyen ınsan taklıtı yapan yaratık onu demek yerıne cocuklarına korktugu zaman, bazen ınsanlar saglıklarını kaybedebılır veya daha anne karnındayken hasta olabılır onları gordugumuzde yasamlarını kolaylastırmak ıcın yardımcı olmalıyız bak kendını ıfade edemıyor konusmaya calısıyor korkmak yerıne anlamaya calısmalıyız deseydı bılınclı cocuklar ıcın bır adım atmıs olurdu . ama o tavrı yuzunden cocukları bılıncsız ozverısız sabırsız ve terbıyesız olacak. cocuklarına kotu ornek olmus o anne.
ben engellıden cok o hadsız anneye uzuldum kendını bılmez oldugu ıcın sahsen onun adına utandım. onun cocugu olmak da utanc verıcı olmalı.

engellılere ve aılelerıne de allah yardım etsın. bız saglıklı olarak su hayatda zorlanıyoruz. onlar ıstermıydı oyle pıslık ınsanların agzına laf vermeyı :KK43:
 
o gorevlıde engellıyı cıkartmak yerıne rahatsız oluyorsanız cıkabılırsınız hanfendı alısverıs yapan kımseye cık dıyemeyız demesı gerektı
 
Şu an sahip olduğumuz, çocuklarımızin sahip olduğu sağlığa güveniyoruz ve birer engelli adayı olduğumuzu unutuyoruz. Empatiden, hoşgörüden yoksun bir sürü insanla aynı havayı soluyoruz malesef. Kimi insan anlık durumlarda tepki veremez, kendinizi suçlamayın. Bir sey diyememiş olmanızı dert edinmeniz bile sizin hassas biri olduğunuzu gösteriyor zaten. İnşallah bir daha böyle bir durumla karşılaşmazsınız ama karşılaşırsanız da artık ne yapmanız gerektiğini biliyorsunuz en azından.
Ben maalesef asosyal bir insanım insanlarla yüzyüze konuşma zorluğu çekiyorum son zamanlarda yaşadığım sıkıntılardan dolayı bu daha beter oldu. Ve oldum olası şok olduğum zamanlarda tepki veremeden dona kalıyorum. Üzüntü, sevinç, hayal kırıklığı vs. İnanın uzuvlarım bile kitleniyor. Tepki veremedim işte keşke böyle olmasaydım. :KK43:
 
Back
X