- 30 Nisan 2016
- 4.219
- 10.501
- 208
- Konu Sahibi life without anxiety
-
- #41
Konuyla ilgisi yok ama çocuk istememe sebebin bu olabilir, çünkü senin zaten bir kızın var.
Konuyla ilgisi yok ama çocuk istememe sebebin bu olabilir, çünkü senin zaten bir kızın var.Şimdiye kadar yeğenim konusunda kimse beni suçlamadı. Hatta annesi de "sen olmasan içim rahat etmezdi, kızım seni çok seviyor, sen de onu seviyorsun biliyorum , onda çok emeğin var" demişti. Abim de arada bir "hakkın ödenmez kardeşim, ben evde yokken eğer kızım senden bir konuda izin alırsa benim yerime sen cevap verebilirsin" diyor bana. Ama bu hep böyle sürmez. Bir gün olaylar ters tepip kabak başıma patlayabilir. " Bu kız senin yüzünden böyle oldu " diyebilirler bana belki.
Heh ben de onu kastettim, iyiyken herkes eline sağlık der. Ama kötü bir şey olduğu anda sen çocuğa iyi bakmamış olarak algılanırsın. Yeteri kadar ilgilenmedi vs. derler.Şimdiye kadar yeğenim konusunda kimse beni suçlamadı. Hatta annesi de "sen olmasan içim rahat etmezdi, kızım seni çok seviyor, sen de onu seviyorsun biliyorum , onda çok emeğin var" demişti. Abim de arada bir "hakkın ödenmez kardeşim, ben evde yokken eğer kızım senden bir konuda izin alırsa benim yerime sen cevap verebilirsin" diyor bana. Ama bu hep böyle sürmez. Bir gün olaylar ters tepip kabak başıma patlayabilir. " Bu kız senin yüzünden böyle oldu " diyebilirler bana belki.
Evet evde daha rahat giyinmek ister bu onun en doğal hakkı. Ama bu kalabalık büyük aile onun için boğucu olur haklısın. Şimdilik yeğenimle aynı odayı paylaşıyoruz. Abim ayrı eve çıksa ikisi de rahat ederler.Bu arada ev ahalisi @yenGEnC in bahsettiği gibiyse çocuk şimdi olmasa bile birkaç sene içinde kalabalık ailede olmaktan iyice sıkılıp kendi kabuğuna çekilebilir veya tam tersi hiç yapmayacağı şeyler yapabilir. Bunlar ihtimal tabii.
Çünkü çocuk , yakında ergen olacak. Kendi odası yoksa kendine ait oda isteyecek. Odasına kimsenin girmesini istemeyecek. İlk ve sonraki regl dönemlerinde belki evde rahat olamayacak. İstediği gibi oturup kalkamayacak, cünkü evde neneyle dede var. Belki evin içinde mini şortla dolaşmak isteyecek, dolaşamayacak. Çünkü evde büyükler olacak. Bu ihtimaller çoğaltılabilir.
Bu arada şimdi bile çocuk bir hata yapsa babası dışında kaç kişi bunu duyuyor. Çocuk açısından hiç hoş bir durum değil. Çocuk iyice boğulur. Ben çocuk olsam yaptığım hiçbir şeyin özellikle de bu bir hataysa, annem babam dışında kimsenin bunu bilmesini istemezdim.
Bence çocuk, babasıyla ayrı evde kalmalı veya annesiyle kalmalı.
Benim ayrıca minnoş kedim var :) Anneme diyorum " benim güzeller güzeli minnoş kızım var zaten , evlenirsem doğurmam çocuk sahibi olmak istemem" diye. O da " öyle şey mi olur yuvanı büyütmek istemez misin çocuksuz olmaz" diye cevap vermişti bana. Kendisi babamla evlendi çocuklarını doğurdu çok şey kazandı sanki.Konuyla ilgisi yok ama çocuk istememe sebebin bu olabilir, çünkü senin zaten bir kızın var.
Herkesin doğum süreci farklı. Bir de kimisinin canı çok tatlı olur, bir yeri ufacık çizilse ortalığı ayağa kaldırır, kimisinin vucudunun her yeri ağrır, 2 dk ayakta duracak hali yoktur ama " bir şeyim yok" deyip dinlenmez.Benim ayrıca minnoş kedim var :) Anneme diyorum " benim güzeller güzeli minnoş kızım var zaten , evlenirsem doğurmam çocuk sahibi olmak istemem" diye. O da " öyle şey mi olur yuvanı büyütmek istemez misin çocuksuz olmaz" diye cevap vermişti bana. Kendisi babamla evlendi çocuklarını doğurdu çok şey kazandı sanki.
Ayrıca çocuk istememe sebebine gelirsek benim doğum korkum var. Çocuk sorumluluğunu hem ablamdan hem yengemden, çevremdeki akrabalardan gördüğüm ve çok fazla maruz kaldığım için çocuklardan soğudum. 22 yaşındayken 2 çocuk hayali kuran ben, şimdi evlensem de çocuk istemiyorum diyorum :)
yengem (kardeşimin eşi) doğum yapacağı gün, hastanede yanında benle kardeşim kaldık. Onun birçok sürecine şahit oldum. Çok hassas duygusal yapıda birisiyim. Kendi travmalarımı, dünyaya bir çocuk getirip ona yansıtmak ve onun hayatını mahvetmek istemiyorum asla. Ebeveyn olursam anneme benzemekten çok korkuyorum mesela . Yani istememek için birden fazla sebebim var.
Benim canım tatlıdır 45-47 kg arasında gidip geliyorum. Zarif incecik fiziğim var zaten. Doğumu kaldıracak bir bünyem ve psikolojim yok. Ev kalabalık olmasa, yeğenimle yıllarca ilgilenmemiş olsaydım evet belki bu konuda düşüncelerim farklı olabilirdi. Yeğenimin yaşadığı birçok şey beni de etkiledi. Özellikle 1. Sınıfa başladığında ona okuma yazma öğretirken, ödev yaptırırken kafayı sıyırdığım da oldu. O uyumadan önce masallar okudum, ninni açtım, birlikte bisiklet süreriz, denize gideriz , bazen şarkı açar dans eder eğleniriz vs. Aslında yeğenim sayesinde çok şey öğrendim. Onunla aramızdaki bağ çok farklı.Herkesin doğum süreci farklı. Bir de kimisinin canı çok tatlı olur, bir yeri ufacık çizilse ortalığı ayağa kaldırır, kimisinin vucudunun her yeri ağrır, 2 dk ayakta duracak hali yoktur ama " bir şeyim yok" deyip dinlenmez.
Annene benzeyeceği düşünmüyorum. Çünkü sen nasıl anne olunmaması gerektiğini gördün, onun tam tersini yapman yeterli. :)
Evde sadece annen baban olsa , başka kimse olmasa bu konuda fikirlerin farklı olurdu diye düşünüyorum. Belki de yanılıyorum.
Engellemesenız böyle bi olay yaşanmaz.Hayır kızıp engellemiyoruz aksine çok rahat, her istediği yapılan bir çocuk. Yani abim ya da annesi onu hiçbir zaman engellemedi. Başımıza 2. Kez geldi bu olay. Şaştım kaldım. Ama bir sınır koyulması gerek düzgünce.
Anlamadigim sey 9 yas kursa , parka tek basina gidip gelmek icin kucuk degil mi? Nasil haberiniz olmadan kurstan cikabiliyor? Kurs nasil izin veriyor 9 yas cocugun tek cikmasina?Merhaba arkadaşlar, 9 yaşına girmek üzere olan kız yeğenim var. Abim boşandığı için bizimle yaşıyorlar. Onun sorumluluğunu genel olarak ben üstleniyorum. Yeğenim bu aralar değişen arkadaş çevresi ile beraber yalanlar söylemeye,gizli saklı şeyler yapmaya başladı. Bizden habersiz yaz kursundan erkenden çıkıp 15 dk uzaklıkta olan markete arkadaşlarıyla gitmiş. Eve gelince bana anlatırken abim (babası) da duydu. Yeğenimi güzellikle uyardı. Gizlice bir yere gidersen başına bir şey gelebilir, kaza olabilir seni kaçırma tehlikeleri var. Seni biz kursta sanıyoruz ama sen başka yerdesin hiçbir şeyden haberimiz yok diye uyardı. Yeğenim de o gün söz verdi daha gizlice bir yere gitmicem diye. Aradan birkaç hafta geçti ve bugün tekrar aynı şeyi yapmış. Bana "parka gittik, sonra markete uğradık ama orda poşetimi eşyalarımı unuttum. Lütfen kimseye söyleme,beraber markete gidip o eşyaları alalım mı" dedi. Sinirlendim ama ona bağırmadım sakin kalmaya çalıştım.
Muhtemelen bunu hep yapıyor eşyayı unutunca öğrendiniz.Yerinizde olsam babasina söylerim.Valla 44 yaşındayım bir yere giderken illa birine söylerim.İnsan gençken birşey olmaz işte macera gözüyle bakılıyor.Depremde universtedeydim ve arkadaşlarım ailesinden habersiz bendeydiler ve o gece ölseydik muhtemelen kimsesizler mezarlığında olacaklardı.Ondan beridir gittiğim yerden muhakkak birinin haberi olur ne olur ne olmaz.Neyse aileme, abime söylemeden yeğenimle markete gittik unuttuğu eşyasını aldık. Yeğenim eve geçince ayağıma kapandı ağlamaya başladı lütfen söyleme dedi . Seni korumak için söylemem gerek deyince beni itmeye başladı elleriyle önümü kapattı bu odadan gitmeni istemiyorum kimseye söyleme dedi. Eğer söylersen seni sevmem diye beni manipüle etmeye çalışıyor.
bir kız çocuğu annesi olarak birincisi böyle bir şey anne babadan saklanmamalı. her ne olursa olsun çocuğu da korkutmadan, tehdit eder gibi davranmadan güzel sekilde konusun.Neyse aileme, abime söylemeden yeğenimle markete gittik unuttuğu eşyasını aldık. Yeğenim eve geçince ayağıma kapandı ağlamaya başladı lütfen söyleme dedi . Seni korumak için söylemem gerek deyince beni itmeye başladı elleriyle önümü kapattı bu odadan gitmeni istemiyorum kimseye söyleme dedi. Eğer söylersen seni sevmem diye beni manipüle etmeye çalışıyor.
İlk gizlemesinde abim onu uyarmış ve kızmıştı. Yeğenime de şuan bu yaptığı şey macera gibi geliyor sanırım.Engellemesenız böyle bi olay yaşanmaz.
Evet küçük zaten. O yüzden bu kadar endişeliyim. Mola saatinde çıkmış ve öğretmen de öğretmenler odasındayken görmemiş anladığım kadarıyla. Öğretmenle de konuşucam bundan sonra daha dikkatli olunması,mola saatlerinde ve çıkış saatlerinde çocukların orda bulunup bulunmadığına bakmaları konusunda. Gerekirse çıkış saatine kadar başında bekleyip bizi arayabilir. Sonuçta telefon numaramız var öğretmende. Akıllı saat takarız koluna artık öyle görünüyor.Anlamadigim sey 9 yas kursa , parka tek basina gidip gelmek icin kucuk degil mi? Nasil haberiniz olmadan kurstan cikabiliyor? Kurs nasil izin veriyor 9 yas cocugun tek cikmasina?
Bazı etkinliklerin eğlenceli olduğunu bazılarının da ona sıkıcı geldiğini söylemişti. Molalarda arkadaşlarıyla oynuyor eğleniyor. Bazı günler gitmek istemiyorum dediğinde ısrar etmiyor göndermiyorduk.bir kız çocuğu annesi olarak birincisi böyle bir şey anne babadan saklanmamalı. her ne olursa olsun çocuğu da korkutmadan, tehdit eder gibi davranmadan güzel sekilde konusun.
bir de seyi merak ettim belki de cocuk yaz kursu neyse oraya gitmek istemiyordur hic yorum yaptı mı bununla ilgili?
Ben de yetişkin olmama rağmen hâlâ aileme yalanlar söylediğim için kendimi bazen kötü hissediyorum. Yeğenimin bu konuda bana benzemesini asla istemem. Bana rahatça içini açsın, bir şey gizlemeden anlatsın güvensin isterim. Annesi boşanırken " çocuğum var diye ne yapayım kendi hayatımı görmezden mi geleyim gençliğimi yaşamak istiyorum" dedi çalışıp ehliyet almak istedi. Şuanda kendi başına yaşıyor. Abim sen çalışırsan çocuğa nasıl bakacaksın bütün gün yanında, müşteri gelip gidecek, kızın okulu arkadaşları tüm çevresi burda nasıl olacak demişti. O yüzden ortak karar aldılar ve annesi de kızının bizimle kalmasının daha iyi olacağını söyledi. Ama artık gidişat hiç iyiye gitmiyor. Yanına alsa iyi olur. Sadece haftasonu izinli. Bazen haftada 1 bazen de 2-3 hafta sonra kızını almaya geliyor onu gezdiriyor,birlikte yemek yiyorlar , sinemaya oyun parkına götürüyor vs.Annesinin artık akıl edip kızını yanına alması lazım. Dedikleri gibi bunun ergenliği falan da var annesiyle daha rahat ederdi. Ama sanmam ki yanına alsın. Çocuk psikiyatrisine mutlaka düzenli olarak gitsin çünkü bu olay bile başlı başına çocuk için sıkıntılı. Çocukluktan gelen bazı travmalar, şimdiki durumlarımızın temeli olabiliyor. Bu yüzden sürece destek alarak devam etmesi daha iyi olur. Üniversitedeyken aklım hep kardeşimde kalırdı acaba ailem ona nasıl davranıyor iyi mi gibisinden. Haftada bir çocuğunu görerek nasıl rahat ediyor hala anlamıyorum. Kızını yanına alsa kızının daha rahat olacağı da kesin. Ne diyim
Markete gitmenin nesi erken? Biz 7 yaşındayken giderdik çok net hatırlıyorum. Yeni nesil süt çocuğu gibi yetişiyor. Sosyal medyada çok bilmiş göründüklerine bakmayın aşırı korkaklar. 9 yaş markete gitmek için erkense okula da gitmesinler evde altlarına bez bağlasınlar.Ben de ilkokulda 13 senelik öğretmenim. Normal değil. Çok erken. Çocuk daha 9 bile değil.
İyi de cileklivanilin hanım, o zamanki koşullar ve dünyanın hali ile şuan arasında dağlar kadar fark var. Ben yeğenimi komşunun evine de göndermem. Gözümüzün önünde oynamasını istiyoruz kapı önünde ya da arkadaşının evinin önünde oynar genelde.Markete gitmenin nesi erken? Biz 7 yaşındayken giderdik çok net hatırlıyorum. Yeni nesil süt çocuğu gibi yetişiyor. Sosyal medyada çok bilmiş göründüklerine bakmayın aşırı korkaklar. 9 yaş markete gitmek için erkense okula da gitmesinler evde altlarına bez bağlasınlar.
12 yaşımdayken gitar kursuna kendim gidip geliyordum.
Evet tek başına gitmesini istemiyor buralar biraz sessiz tenha bir yer. Markete bazen bizimle bazen babasıyla gidiyor. Aslında yorumda yazan arkadaşlar gibi akıllı saatten bize haber verse ve güvenilir olan ailesini de tanıdığımız bir arkadaşıyla gitse sorun kalmaz ortada. Sorun markete ,parka gitmesi değil, habersiz gitmesi.Neden gizliyor? babası izin vermiyor mu markete gitmesine?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?