- Konu Sahibi ipektuncer
-
- #101
Desteğin için teşekkür ederim canım, dikişler artık pek hissettirmiyor kendini. Oğlan gün içinde uykuda genelde, ablası ile zaman geçiriyoruz. Dışarı çıkamıyor "hapis kaldım, ne suç işledim ben" diye komik komik dolanıyor ortalıkta..
Babası işten geldiği gibi yemek falan da yemeden parka gidiyorlar hemen, en az 2 saat.
Kurtlarını döküp geliyor, banyo yaptırıyorum. Yemek vs derken sızıp kalıyor.
Hazır yemeğe bile gerek kalmadı. Üvey annem birkaç çeşit yemek yapıp bıraktıi, birkaç çeşit de pişmeye hazır halde dondurucuya attı. Sanırım 1 hafat daha dondurucudakiler bana yetecek. Sonrasında yemek yapmak sıkıntı olmaz zaten.
Ben insanlara çok kolay bağlanıyorum, güveniyorum. Üvey annem giderken ağladım arkasından meselaO görmedi.
2 çocuk çok yorucu, ama çok da meşgul ettiği için psikolojime iyi geliyor. Bu gereksiz insanları düşünmeyeceğim inşallah bu sayede. Sadece aileme konsantre olacağım ve öyle yapıyorum.
Zeynep hn ararsa dediğiniz gibi "annemdeyim, eve geçince ararım" diyeceğim. Nasıl olsa ararım deyip aramamak çok şaşırtıcı değildir onun için, hep yaptığı şey.
Eskiden yatıya gelmek isteyenlere (genelde şimin kuzenleri) ses çıkaramazdım, mecburen kabul ederdim. Ama şimdi milleti ağırlayacak gücüm yok, isteğim de.. Onlara ayıramam olan enerjimi. Daha toparlanamadım, toparlanınca ararım dedim, oldu bitti.
Ne rahatmış böylesi.. Özel alanıma sokmayacağım bu insanları artık..
K.validemin bayram için planladığı turistik gezi hevesi kursağında kaldı, ona da üzüldüm..
Sözünü de dinledim, emzirme çayı içiyorum cnm şu an
Allah analı babalı büyütsün ipekçiğim, nazarlardan korusun inş.
Ben de doğum yapalı 2 hafta oldu canım, aynen senin gibi depresyona girmeyeceğim diye çabalıyorum.
İnsan etrafındakilerden destek bekliyor bu zamanlarda ama ben de anladım ki yanında olmamaları daha iyi bazen heralde.
Kendi annem ve kayınvalidem yanımdaydı benimde, ama ne kadar yardımları da olsa psikolojik olarak yoruyorlar insanı.
Ben normal doğum yaptım, normal doğum yaptım diye beni robot sandılar heralde.
Doğuma gece gittim sabaha kadar sancı çektim, hastane de 1 gr uyku uyumadım, eve geldim herkes başımda
çocuk emmiyor, çocuk emmiyor diye söylenmeler, ben perişan, bütün gece çocukla ben ilgileniyorum.
Varlıkları stresten başka birşey değilmiş, sevgili kayınvalidem daha 2. günü kalkmış sabah bana diyor ki,
''Bu gece anneliğinden çok memnun kaldım''. Sanki benim 10. çocuğum, daha dikişlerim acıyor, kimsenin beni düşündüğü yok.
Bir de çocuk emmiyor diye, kayınvalidem açmış kendi göğsünü veriyor çocuğa, ölür müsün öldürür müsün, sanki süt gelecek kadından.
Şükür gitti.
Umarım tez zamanda toparlanır, kendi kendinizi idare edebilirsiniz, milletle uğraşmakta zor gerçekten.
Allah yardımcın olsun canım.
Hey Allahım yarabbim!
Kendi göğsünü niye veriyor deli mi bu kadın
Canım sen neden engel olmadın minicik bebek mikrop falan kapar ya
İnsanlar maalesef ne kadar düşüncesiz lohusasın hiç düşünce yok
Bi de anneliğinden memnun kalmışmış ...
Ben hala depresyondan çıkamadım lütfen siz girmeyin dikkat et kendinize
Yanından gittikleri de iyi olmuş canım
Allah analı babalı büyütsün ipekçiğim, nazarlardan korusun inş.
Ben de doğum yapalı 2 hafta oldu canım, aynen senin gibi depresyona girmeyeceğim diye çabalıyorum.
İnsan etrafındakilerden destek bekliyor bu zamanlarda ama ben de anladım ki yanında olmamaları daha iyi bazen heralde.
Kendi annem ve kayınvalidem yanımdaydı benimde, ama ne kadar yardımları da olsa psikolojik olarak yoruyorlar insanı.
Ben normal doğum yaptım, normal doğum yaptım diye beni robot sandılar heralde.
Doğuma gece gittim sabaha kadar sancı çektim, hastane de 1 gr uyku uyumadım, eve geldim herkes başımda
çocuk emmiyor, çocuk emmiyor diye söylenmeler, ben perişan, bütün gece çocukla ben ilgileniyorum.
Varlıkları stresten başka birşey değilmiş, sevgili kayınvalidem daha 2. günü kalkmış sabah bana diyor ki,
''Bu gece anneliğinden çok memnun kaldım''. Sanki benim 10. çocuğum, daha dikişlerim acıyor, kimsenin beni düşündüğü yok.
Bir de çocuk emmiyor diye, kayınvalidem açmış kendi göğsünü veriyor çocuğa, ölür müsün öldürür müsün, sanki süt gelecek kadından.
Şükür gitti.
Umarım tez zamanda toparlanır, kendi kendinizi idare edebilirsiniz, milletle uğraşmakta zor gerçekten.
Allah yardımcın olsun canım.
İpekcim bugünlerde nasılsın canım
Umarım hayat biraz daha kolaylaşmıştır
Canım, ilk doğumumdaki gibi naz yapamadım, kolay ayaklandım, daha iyi oldu.
Şu an sezaryeni unuttum desem yeridir. Bazı hareketlerde sızı oluyor, o zaman aklıma geliyor ameliyatlı oluşum.
MEcburiyet olunca çabuk toparlanıyor insan.
Demiz komşu teyze uğradı, komposto getirmiş. ben tam o sırada büyük kızıma duş aldırıyordum ve bebiş de emmek için huysuzluk yapıyordu. kadın çok şaşırdı, daha 1 haftalık lohusa 2 çocukla yalnız mı kalır diye. bayağı da kaldı evde, yemek yaptı falan, hayır demedim, canıma minnet. kızımı giydirdim rahatça, o bebeği tuttu falan.
öyle böyle döndürmeye çalışıyorum işte. gece çok uykusuz kaldım, gaz sıkıntısı vardı bebişin. gündüz o çok uyudu, ama kızım ayaktaydı, ben gene yatamadım. onun dışında binlerce şükür iyiyiz canım.
senin fıstık nasıl?
Canım benim Allah razı olsun o komşu teyzeden
En azından yardımcı olmaya çalışmış
Her ne kadar ameliyatı unutmuş gibi olsan da sonuçta iki çocuğun sorumluluğu yanında canım
Kolaylıklar diliyorum canım keşke bi yardımım dokunabilse
Ben şuan bile zorluğunu yaşarken sen iki çocukla başediyorsun
Gaz sıkıntısından bizde çok çektik kızım maşallah çok gazlıydı
Şimdi şimdi biraz düzeldi canım
Büyüyor teyzesi her geçen gün
Hayırlısıyla evlatlarımızı büyütelim inşallah
Geçmiş olsun canım, nasıl oldu bebeğin şimdi, inşallah sıkıntıları atlatmışsınızdır.
Benim dikişlerimden sıkıntım yok ama, sağ tarafta dikişlerin 3 parmak kadar üstünde basınç gibi bişey var. doktora uğrasammı diyorum. bir hafta oldu benim bugün.
Sağolasın canım,sarılığı yüzünde ve gözlerinde kaldı sadece sık sık emzirmeye çalışıyorum..
benim ameliyat yerimin sol başında acı olurdu duş aldığımda filan yanma olurdu o da geçti şimdi seninde zamanla acın azalır merak etme ben çok şükür gayet iyiyim 20. günümde.bugün evi bile süpürdüm ilk kez elektrikliyle yani..
ipek hanım bebeişinizi ALLAH bağışlasın..bilirim çok zor bu dönem benimde 4 yaşında bir oğlum ve 6 aylık bir kızım var...her ikisine birden yetebilmek çok zor oluyor..biri ağlarken öbürüde abşlıyor..benim kızım da çok gazli bir bebiş hiç kucağımdan indiremezdim..oğlumun öğleden akşama kadar annecim acıktım diye ağladığını biliyorum ama kızım bi beş dakika bile uyumazdı eşim gelir oğlumu doyuruurdu..ki kaynanam karşımda oturuyor..iki bbek büyüttüm çok ağladığı hastalandığı zamanlar oldu..bir kere bile ne oluyor bu çocuk niye ağlıyor diye gelmedi..iki sezaryen oldum birgün yatmadım..hatta kızımda gece geçmiş olsun diye arayanlara kalkıp cevap verdim..annem kızımla uyuyordu ben sabaha kadar tek başıma yürümeye çalıştım..çünkü biliyordum eve gidince yatmak yoktu..açılmam lazımdı..ikisinde de kaynanam ve annem geçmiş olsuna gelenlerle oturdular ben çay servisi tabak servisi yaptım.. sabahtan akşama kadar temizlik yemek bebek didindim durdum..ki annem yanımdaydı ama onunla temizlik anlayışlarımız uymadığı için hep ben yaptım.bunları dikişlerimin acısından ağlaya ağlaya yaptım...ilk doğumumda 10 günlük ameliyatlı idim..kaynanamın iftarı vardı 25 kişi ağırladım..senin gibi iyiniyetli sessiz bir kadındım ama şimdi panter gibiyim..dediğin gibi şu an tek değer vermen gereken kişi o cennet kokulu bebeğin..unutma bebeğinle bir daha bu anları yaşayamayacaksın..içine sine sine doya doya yaşa bu anları..o yumuk yumuk elleri dünyadan bi haber mırıldanışları bakamaya doyamayacağın uyurkenki halleri koklamaya doyamayacağın o mis kokuus geri gelmeyecek...sağlıkla büyütün bebişlerinizi..çok geçmiş olsun ayrıca...
ipekcim bebişler ne alemde sen nasılsın artık toparlanmışsındır biraz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?