günaydın kızlar. hafta başındayken çarşamba temizlik yaparım diyordum, haftasonu misafirlerim var. sonra çarşamba geldi ve ben tabii ki tüm gün yattım :) şimdi bir pişmanlık sardı ne ara yapıcam temizliği diye. Cuma akşam birlikte yapalım dedim eşime, tamam dedi, yırttım ordan :)
bir an önce izne ayrılmak istiyorum, çalışmaktan sıkıldım artık. daha 30. haftadayım. 37ye kadar bekleyeceğim. eşim şu an kursu ve sınavları bitirdi, iş arayışlarına başladı. denizciliğin handikapı eğer sürekli ailenle olmak istiyorsan maaşlar düşük oluyor, para kazanmak istiyorsan uzakyola gitmen lazım. ben en azından doğuma kadar yakınlarda bir yerde çalışsın istiyorum. inşallah istanbul ve çevresinde bir iş iş bulabilir de az çok kazanır, eve bir katkısı olur. yeni evliyiz, borç-harç, onun kurs masrafları vs derken, bir de üstüne hamilelik, iyice yordu vallahi. şu an çalışıyor olsaydı ne güzel 2 hafta sonra ayrılırdım diye düşünüyorum ama vardır her işte bir hayır. kesin erken ayrılsam daha da hareketsiz kalırım evde, bir de depresyona girerdim kesin. şimdi en azından işe gidip geliyorum da az çok bi hareket oluyor, iş arkadaşlarımı vs görüyorum, değişiklik oluyor.