- 12 Ocak 2017
- 171
- 261
- 34
Bayramları sevmiyorum. Bayramları sevmeme hastalığım özellikle boşanma sürecinden sonra daha da belirginleşti.
Hayatım yeterince zor. İşim, eşim, evim yok. 27 yaşında ailemle kalıyorum. Belirgin bilr yaştan sonra aileyle yaşamayı doğru bulmuyorum. Benim aile yapımda da evlenmeden ayrı eve çıkmak, tek başına yaşamak yok. Eski kafa insanları değiştiremezsiniz. Kaldı ki maddi olarak da bunu kaldırabilecek durumda değilim.
İş ve özel hayatımdaki problemlerden ötürü insanlardan izoleyim. En samimi kız arkadaşlarımla bile iletişimimi kestim. Sosyal medya hesaplarımı kapadım. Whatsup ı bile sildim. Elimde olsa, home office tarzı iş bulup, internetten alışveriş yaparım en temek ihtiyaçlarımı bile kapıma ayağıma kadar getirtirim. Asla dışarı çıkmak istemiyorum. İnsanlara tahammülüm kalmadı. Sokaktan geçen adamdan tutun, akrabalarıma kadar. Evet şimdiki konum akrabalar.
Benden 6 ay küçük bir kuzenim var. Ben kuzenlerimin arasında yaşça en büyük olan ve de en narin, en kırılgan, en kısa boylu, en minyon olanım.
Kuzenlerimin hiçbiriyle anlaşamam. Çocukluğundan beri bale kursundan çıkmayan (baleye karşı değilim yahu) , anaokulu dahil özel okulda büyümüş, belediye otobüsü ve metroya asla binmemiş , beğenmemiş , pazardan hiç alışveriş yapmamış, dadılarla büyüyen maddi durumu çok iyi burnu havada kızlardır.
Ve bu kızların en büyüğü benden 6 ay küçük olanı sürekli beni aşağılar. Halamın oğlu da ayrı entel dantel davranır. Ayy, yelken club ta beyaz bikinili resmimi niye face de beğenmedin, açık saçık filmler, çlocukken doğum günü partilerine diğer kuzenlerimi çağırır. Ben davet edilmem. Ortak hiç anımız yoktur. Düğününe bile gitmedim kaldıramıyorum ya . Cevap vermeye kalktığım zaman dedem susturur, kıskanıyorsun der. Bir gün dayanamadım. Cesretimi topladım. Dede dedim, ben dar pantolon giydiğim zaman azarlıyorsun. Face de erkek arkadaşımla olan resmim için ortalığı ayaga kaldırdınız. Kuzenim / kuzenlerim mini etek giyiyor neredeyse çıplaklar ya face de görseniz dudak büzüştürüp öpücük gönderilmiş fotolar , iç çamaşırı gözüken etekler ... Tüm bunlara sesini çıkarmıyorsun dedim. Sen dedi çok saçma sapan konuşuyorsun. Bana gelince evlenmeden önce özellikle eve 5 dk geç kalsam , eve telefon eder lillium gelmedi mi daha diye. İşin kötüsü ben dersleri hep iyi olan, eteği dizinin üzerine çıkmamış saç örgülü diş telleri olan sakin yaradılışta olan bir kız çocuğuydum.
Bir gün beni istemeye geldiler. Amcanın kızı bu bahsettiğim, beni rezil etti. Bilmiyorum yanlış mı düşünüyorum, çok mu negatifim siz söyleyin.
Aslında başlangıçta tanışmaya gelmişlerdi. O kişi ile olmadı. O kişi , makine teknikeriydi. Lise mezunuydu. Çok da iyi bir insandı halbuki. Halam ve yengem aşağılamaya başladılar. Ay biz , İTÜ yü bitirdik. şöyleyiz böyleyiz diye. Halam elektrik elektronik müh.büyük bir holdingte planlama müdürü. Yengem , amcam , babam , halam aynı üniv.den farklı bölümlerden mezunlar. Babam hariç hepsi mühendis. Babam muhasebeciydi.
Amcamın kızı bahsettiğim beni en çok ezen. Tanışmaya geldiklerinde, kahve ikramını o yaptı ?! Ben oturdum. Altı üstü tanışmaya gelmişlerdi. Bildiğin hepsi kuaförden çıkmış, gece kıyafeti fanzati giyinmişler. Benim üzerimde sade günlük bir elbise ve hafif makyaj. Mutfaga girdiler. Tüm gün kahve servisini kuzenim yaptı. Ağlayacağım sinirden. Mutfaga daldım. Anne dedim, beni mi istemeye geldiler kuzenimi mi! Annem de ay kızım o çok becerikli sen utanmayasın diye o ikram ediyor al yavrum götür sen, hakkını helal et demez mi?
Beceriksiz bir kız değilim ki ben. Gelenler bile şok oldu.
Bir diğer olay.
Amcamlar düğüne gitmişti, yengemin tarafına. Kuzenim evde değildi, babaannem kalp krizi geçirmişti, hastanedeydik. Doktor kurtaramadık dedi. Babam da çabuk sinirlenen , şeker hastası olan yaşlı bir adam. Babam sinirlendi. Nerede bu ya düğünün sırası mı kadın 1 haftadır kalbim sancıyor diyordu, niye kendi evine götürdü ki madem götürecek niye ilgilenmiyor dedi. Kuzenim de yolda bacak bacak üstüne attı. Ay amca yoldalar geliyor diye bağırıp üfff yaptı.
Ben büyüklerime asla böyle davranmam. Davranmadım da.
Yine cenaze günü evdeyiz dua okunacak, babaannemin akrabaları yaşlı kadınlar bize geliyor. Kadınlar evde toplanır. Gömülmeye gitmez diye biliyoruz biz. Annem balkondan aşağıya örtü atıyor. Kuzenim istedi. İçerisi de kalabalık. Üff bu yengem ayrı bi cins dedi benim yanımda. Hiç sesimi çıkarmadım. Cenaze günü kavga çıkarmaya niyetim yok. Bu insanlarla kavga edemem laf yetiştiremem baş edemem çünkü.
Düğününe gitmedim. Babamlar da gitmiş. Hiç bir şey takmamışlar. Yengemin kız kardeşi ve damadın annesi sormuş masaya gelip siz bir şey takmayacak mısınız, ne taktınız diye.
Daha nice olaylar var aşağılandığım sayfalar yetmez.
Dün bayramın ilk günü. Babam tembihledi, dedemde kahvaltıdayken çabuk bitir bulaşığı didikleme kaçalım çekemicem bu insanları şekerim çıkıyor dedi.
Ah yetiştiremedim. Tam çıkıyorduk. Dedem gidemezsiniz insanlar geliyor tanışın diye zorladı. Valla bitirdik kahvaltıyı siz gelmeyeceksiniz diye laf soktum dayanamadım artık. Kuzenimin kocası, k.v ve kocasının ninesi de gelmiş. Damadımız hariç iyi insanlar. Damat çok enteresan yalnız. Ayarımı kaçırdı. Ninesine sanki arkadaşıymış gibi davranmalar, şakalaşmalar, abartılı sevecenler, espiriler, ninesine ve annesine isimle hitap etmeler amerikanvari davranışlar. Kuzenimin macaristan- yunanistan tatilini abarta abarta anlatması. Israrla beni ankara daki evlerine davet etmesi, 2.kez ne zaman evleneceğimi herkesin içinde sorması, eski eşimle görüşüp görüşmediğimi sorması akıl vermeler! nefes alamıyorum baba lütfen gidelim diye fısıldadım.
Ve kuzenimin kocası sinir bozucu bir şekilde bana dik dik bakıyor bana mı öyle geliyor dedim 4 defa bakışlarını yakaladım. En sonunda herkesin içinde, eniştem yok teyzeme gidelim anne o da bekliyor o da aman dur muhabbet yarım kalmasın teyzen de bekleyiversin kaçmıyor ya demez mi. Banyoya gittim yüzüme su çarpayım dedim burnum kanıyor.
25 yaşında halamın oğlu evleniyor. Ne başarılı çocuk dedi annem eve gelince. Anne dedim. Özel üniversitede okudu. Altında evi var. Arabası var. Özelde yine parayla tezsiz yüksek lisans yapıyor. Hayatı boyunca hangi kuzenim alın teriyle bir şey yaptı dedim. 25 ayrıca çok erken evlilik için hele de erkek için. Bir de onlar gezmeyi seven barlardan çıkmayan şıpsevdi insanlar. Kız da atanamıyor fen bilgisi öğretmeni o yüzden onunla evlenecek dedim.
Şimdi ben, halamın oğlunun düğününe de gitmesem, bayramda da görüşmesem, izimi kaybettirsem dedem vefat ettikten sonra?
Çok kötü kalpliyim değil mi?
Hayatım yeterince zor. İşim, eşim, evim yok. 27 yaşında ailemle kalıyorum. Belirgin bilr yaştan sonra aileyle yaşamayı doğru bulmuyorum. Benim aile yapımda da evlenmeden ayrı eve çıkmak, tek başına yaşamak yok. Eski kafa insanları değiştiremezsiniz. Kaldı ki maddi olarak da bunu kaldırabilecek durumda değilim.
İş ve özel hayatımdaki problemlerden ötürü insanlardan izoleyim. En samimi kız arkadaşlarımla bile iletişimimi kestim. Sosyal medya hesaplarımı kapadım. Whatsup ı bile sildim. Elimde olsa, home office tarzı iş bulup, internetten alışveriş yaparım en temek ihtiyaçlarımı bile kapıma ayağıma kadar getirtirim. Asla dışarı çıkmak istemiyorum. İnsanlara tahammülüm kalmadı. Sokaktan geçen adamdan tutun, akrabalarıma kadar. Evet şimdiki konum akrabalar.
Benden 6 ay küçük bir kuzenim var. Ben kuzenlerimin arasında yaşça en büyük olan ve de en narin, en kırılgan, en kısa boylu, en minyon olanım.
Kuzenlerimin hiçbiriyle anlaşamam. Çocukluğundan beri bale kursundan çıkmayan (baleye karşı değilim yahu) , anaokulu dahil özel okulda büyümüş, belediye otobüsü ve metroya asla binmemiş , beğenmemiş , pazardan hiç alışveriş yapmamış, dadılarla büyüyen maddi durumu çok iyi burnu havada kızlardır.
Ve bu kızların en büyüğü benden 6 ay küçük olanı sürekli beni aşağılar. Halamın oğlu da ayrı entel dantel davranır. Ayy, yelken club ta beyaz bikinili resmimi niye face de beğenmedin, açık saçık filmler, çlocukken doğum günü partilerine diğer kuzenlerimi çağırır. Ben davet edilmem. Ortak hiç anımız yoktur. Düğününe bile gitmedim kaldıramıyorum ya . Cevap vermeye kalktığım zaman dedem susturur, kıskanıyorsun der. Bir gün dayanamadım. Cesretimi topladım. Dede dedim, ben dar pantolon giydiğim zaman azarlıyorsun. Face de erkek arkadaşımla olan resmim için ortalığı ayaga kaldırdınız. Kuzenim / kuzenlerim mini etek giyiyor neredeyse çıplaklar ya face de görseniz dudak büzüştürüp öpücük gönderilmiş fotolar , iç çamaşırı gözüken etekler ... Tüm bunlara sesini çıkarmıyorsun dedim. Sen dedi çok saçma sapan konuşuyorsun. Bana gelince evlenmeden önce özellikle eve 5 dk geç kalsam , eve telefon eder lillium gelmedi mi daha diye. İşin kötüsü ben dersleri hep iyi olan, eteği dizinin üzerine çıkmamış saç örgülü diş telleri olan sakin yaradılışta olan bir kız çocuğuydum.
Bir gün beni istemeye geldiler. Amcanın kızı bu bahsettiğim, beni rezil etti. Bilmiyorum yanlış mı düşünüyorum, çok mu negatifim siz söyleyin.
Aslında başlangıçta tanışmaya gelmişlerdi. O kişi ile olmadı. O kişi , makine teknikeriydi. Lise mezunuydu. Çok da iyi bir insandı halbuki. Halam ve yengem aşağılamaya başladılar. Ay biz , İTÜ yü bitirdik. şöyleyiz böyleyiz diye. Halam elektrik elektronik müh.büyük bir holdingte planlama müdürü. Yengem , amcam , babam , halam aynı üniv.den farklı bölümlerden mezunlar. Babam hariç hepsi mühendis. Babam muhasebeciydi.
Amcamın kızı bahsettiğim beni en çok ezen. Tanışmaya geldiklerinde, kahve ikramını o yaptı ?! Ben oturdum. Altı üstü tanışmaya gelmişlerdi. Bildiğin hepsi kuaförden çıkmış, gece kıyafeti fanzati giyinmişler. Benim üzerimde sade günlük bir elbise ve hafif makyaj. Mutfaga girdiler. Tüm gün kahve servisini kuzenim yaptı. Ağlayacağım sinirden. Mutfaga daldım. Anne dedim, beni mi istemeye geldiler kuzenimi mi! Annem de ay kızım o çok becerikli sen utanmayasın diye o ikram ediyor al yavrum götür sen, hakkını helal et demez mi?
Beceriksiz bir kız değilim ki ben. Gelenler bile şok oldu.
Bir diğer olay.
Amcamlar düğüne gitmişti, yengemin tarafına. Kuzenim evde değildi, babaannem kalp krizi geçirmişti, hastanedeydik. Doktor kurtaramadık dedi. Babam da çabuk sinirlenen , şeker hastası olan yaşlı bir adam. Babam sinirlendi. Nerede bu ya düğünün sırası mı kadın 1 haftadır kalbim sancıyor diyordu, niye kendi evine götürdü ki madem götürecek niye ilgilenmiyor dedi. Kuzenim de yolda bacak bacak üstüne attı. Ay amca yoldalar geliyor diye bağırıp üfff yaptı.
Ben büyüklerime asla böyle davranmam. Davranmadım da.
Yine cenaze günü evdeyiz dua okunacak, babaannemin akrabaları yaşlı kadınlar bize geliyor. Kadınlar evde toplanır. Gömülmeye gitmez diye biliyoruz biz. Annem balkondan aşağıya örtü atıyor. Kuzenim istedi. İçerisi de kalabalık. Üff bu yengem ayrı bi cins dedi benim yanımda. Hiç sesimi çıkarmadım. Cenaze günü kavga çıkarmaya niyetim yok. Bu insanlarla kavga edemem laf yetiştiremem baş edemem çünkü.
Düğününe gitmedim. Babamlar da gitmiş. Hiç bir şey takmamışlar. Yengemin kız kardeşi ve damadın annesi sormuş masaya gelip siz bir şey takmayacak mısınız, ne taktınız diye.
Daha nice olaylar var aşağılandığım sayfalar yetmez.
Dün bayramın ilk günü. Babam tembihledi, dedemde kahvaltıdayken çabuk bitir bulaşığı didikleme kaçalım çekemicem bu insanları şekerim çıkıyor dedi.
Ah yetiştiremedim. Tam çıkıyorduk. Dedem gidemezsiniz insanlar geliyor tanışın diye zorladı. Valla bitirdik kahvaltıyı siz gelmeyeceksiniz diye laf soktum dayanamadım artık. Kuzenimin kocası, k.v ve kocasının ninesi de gelmiş. Damadımız hariç iyi insanlar. Damat çok enteresan yalnız. Ayarımı kaçırdı. Ninesine sanki arkadaşıymış gibi davranmalar, şakalaşmalar, abartılı sevecenler, espiriler, ninesine ve annesine isimle hitap etmeler amerikanvari davranışlar. Kuzenimin macaristan- yunanistan tatilini abarta abarta anlatması. Israrla beni ankara daki evlerine davet etmesi, 2.kez ne zaman evleneceğimi herkesin içinde sorması, eski eşimle görüşüp görüşmediğimi sorması akıl vermeler! nefes alamıyorum baba lütfen gidelim diye fısıldadım.
Ve kuzenimin kocası sinir bozucu bir şekilde bana dik dik bakıyor bana mı öyle geliyor dedim 4 defa bakışlarını yakaladım. En sonunda herkesin içinde, eniştem yok teyzeme gidelim anne o da bekliyor o da aman dur muhabbet yarım kalmasın teyzen de bekleyiversin kaçmıyor ya demez mi. Banyoya gittim yüzüme su çarpayım dedim burnum kanıyor.
25 yaşında halamın oğlu evleniyor. Ne başarılı çocuk dedi annem eve gelince. Anne dedim. Özel üniversitede okudu. Altında evi var. Arabası var. Özelde yine parayla tezsiz yüksek lisans yapıyor. Hayatı boyunca hangi kuzenim alın teriyle bir şey yaptı dedim. 25 ayrıca çok erken evlilik için hele de erkek için. Bir de onlar gezmeyi seven barlardan çıkmayan şıpsevdi insanlar. Kız da atanamıyor fen bilgisi öğretmeni o yüzden onunla evlenecek dedim.
Şimdi ben, halamın oğlunun düğününe de gitmesem, bayramda da görüşmesem, izimi kaybettirsem dedem vefat ettikten sonra?
Çok kötü kalpliyim değil mi?
