Annem ağır depresyon da ne yapacağım

Gunes depresyona faydali. Guneslenmek, ya da gunesli havada yurumek yesillik gormek, cicek bakmak, evde kedi bakmak, beslemek. Gunluk vitamin almak bana cok iyi geldi. Arkadas edinmek, arkadasla gezip gorusmek en iyi antidepresan zaten. Annem de sehir degistirdiginde depresyona girmis, zor alismisti. Zamanla geciyor. Annenizin sinirli olmasina sebep olan insulin vb baska saglik sorunlari da olabilir. Psikolog iyi gelebilir. Bir seyler anlattiginda akil vermeyin dinleyin sadece. Eger disari cikmaya ikna edemezseniz beraber sicak icecek icmeyi onerin. Beraber yapilacak aktiviteler iyi gelebilir, tavla, satranc gibi interaktif oyunlar. Pilates/yoga da cok faydali. Kitap okumak da ayni sekilde sakinlestirir.
 
Merhaba,

Öncelikle çok geçmiş olsun. Benim yakınlarımda da majör depresyon geçiren oldu. Genel olarak yumuşak ve anlayışlı davranmanız gerekiyor. Tabi ki bu zor ama bir gün iyi olacak inşallah anneniz. Bu yakınlarım artık çok daha iyiler, o eski günlerinden eser kalmadı. İlaç tedavisi çok önemli. Ayrıca önceki konunuzda annenizin başka bir şehre taşındığı ve çok üzüldüğünü okudum. Belirli yaştan sonra böyle köklü değişiklikler yapmak insanları psikolojik olarak çok üzüyor. Böyle değişikliklerden kaçının. Geçmişte çok sevdiği bir arkadaşı, yakını varsa onlarla bir araya getirebilirsiniz. Mutlu olduğu şeyleri yapması ona iyi gelecektir.
 
Benim anneniz için değil ama sizin için tavsiyem var. Babanız gitmeyi düşündüğü için kızmışsınız. Ancak onun da koruması gereken bir akıl sağlığı var. Depresyondaki kişinin birincil bakım verenlerinden olmak zihinsel olarak çok yorucu. Şimdi babanız gitsin biraz nefes alsın, döndüğünde annenizle ilgilensin. Siz biraz uzaklaşın. Depresyon grip gibi 1 haftada 2 haftada bitecek bir süreç değil. Uzun süreli olarak ilgilenebilmeniz için siz de iyi olmalısınız.
 
Merhaba,

Öncelikle çok geçmiş olsun. Benim yakınlarımda da majör depresyon geçiren oldu. Genel olarak yumuşak ve anlayışlı davranmanız gerekiyor. Tabi ki bu zor ama bir gün iyi olacak inşallah anneniz. Bu yakınlarım artık çok daha iyiler, o eski günlerinden eser kalmadı. İlaç tedavisi çok önemli. Ayrıca önceki konunuzda annenizin başka bir şehre taşındığı ve çok üzüldüğünü okudum. Belirli yaştan sonra böyle köklü değişiklikler yapmak insanları psikolojik olarak çok üzüyor. Böyle değişikliklerden kaçının. Geçmişte çok sevdiği bir arkadaşı, yakını varsa onlarla bir araya getirebilirsiniz. Mutlu olduğu şeyleri yapması ona iyi gelecektir.
yakınlarınızın ıyılesme surecı ne kadar surdu. annemı bugun doktora goturdum , doktor dedı kı 2 ayda bıraz duzelmesı lazımdı dıye bıraz sasırmıs gıbı davrandı. bende dedım kı , hocam hıc konusmuyor ve cokuk duruyordu sımdı en azından konusuyor. dedım. ılacalrı arttırdı , nasıl kullancam vs . hangı durumlarda ne vermem gerekıyor felan . cok hayırlı ıyı komsularım var . onlarla bıraz sohbet muhabbet , sosyal yasantı onu bıraz daha ıyı yapıyor gecıcı olarak. havalarda duzeldı, ara sıra aksamları ısten sonra alırım pıknık cantamı sahıle ındırırım ya da hafta sonları vs . gunes gorur.

SpinoZa87 SpinoZa87

dedıgı gıbı gunes gorur belkı duzelır , .
sızın akrabalarınız ne kadar surede duzeldı .
annem sureklı ben bu hallere duscek kadınmıydım dıye aglıyor .
 
Benim anneniz için değil ama sizin için tavsiyem var. Babanız gitmeyi düşündüğü için kızmışsınız. Ancak onun da koruması gereken bir akıl sağlığı var. Depresyondaki kişinin birincil bakım verenlerinden olmak zihinsel olarak çok yorucu. Şimdi babanız gitsin biraz nefes alsın, döndüğünde annenizle ilgilensin. Siz biraz uzaklaşın. Depresyon grip gibi 1 haftada 2 haftada bitecek bir süreç değil. Uzun süreli olarak ilgilenebilmeniz için siz de iyi olmalısınız.
burda kı her yorumun bana ıyı geldıgıne suan sasırıyorum , herkes kafamdakı sorulara cevap oluyor. bende babama karsı kızgınlık ve kırgınlık ve acıma uzuntu ıcındeydım. kararsızdım kafam karısıktı. bı yanım hal verıyor bı yanım kactıgını dusunup kızıyordu.
ben home offıce calısıyorum , sınava hazırlanıyordum artık hayal oldu , kızım var onunla ılgılenıyorum evımle ılgılenıyorum yemek vs . bu kadar sorumlulugum varken gıtmesıne kızmıstım . onun halı o degıstıremem. babam boyle. ama kırgınlık var ıcımde. keske daha ılgılı sevdıklerıne baglı olsaydı. kendılıgınden gıtmek ıstemeseydı .
 
Erenkoye devam edebilir. Veya doktor degisikligi yapabilirsiniz. Ilaci agir diyorsunuz ama durumuda agir. Ilaci agir derken ne etkisi oldu ki
 

yazarhanim35 yazarhanim35

bu sekılde soyleyıp benı erenkoye yonlendıren oldu tedavıye basladıgımın daha ılk ayında , erenkoydekı doktorlar bır tablo yapmıslar bana ona gore ılac verdık falan ama , dengesı sastı annemın . bırını cıkartıp bırını ekletıyorlar bırını azaltıp bırını cogaltıp sonra otekını arttırıyolar felan. bızım doktorumuz en azından bellı ılaclar uzerınden yarım + tam olarak ılerlıyor.. hıc konusmuyordu duvarlarla bos bos bakıyordu. sımdı bazen eskı halıne mı dondu acaba dıyorum . eskı ıyı hallerınde uzuntulu ya da huzunlu zamanları olurdu , o hallerıne doner gıbı oluyor. benı tek korkutan , ben aklımımı kaybedıyorum ben nasıl bır kadın oldum dıye kendıne bakıp ustune bakıp aynaya bakıp aglaması
 
Öyle bir tanıdığım yok ancak hatırlatmak istedim. Lütfen sadece annenize odaklanmayın, bu süreç sizde de psikolojik etkiler bırakabilir. Kendinize de çok iyi bakın ve gerekirse siz de psikolojik yardım alabilirsiniz. Umarım her şey hızla düzelir…
Bende katiliyorum size anneye bakarken kendini de ihmal etmemeli
 
Merhaba başlığı görünce direk geldim benim annem ocak ayından beri majör depresyonda bir anda oldu 1 2 gün içinde bambaşka biri oldu bizde deliriyor sandık gece uyanmalar tek tek saçlarını yolmalar kafası kel kalmıştı hiç saçı yoktu o kadar zor ki psikiyatriste de gittik kac defa sürekli ilaç değiştirdi hiç faydası da olmadı gram iş yapmıyor evi bok götürüyor iç sıkıntısından mıdır nedir bilmem sürekli hareket etme ihtiyacı oluyor camlardan sürekli insanlara bakıyor çok kilo verdi sanki annem gitti yerine başkası geldi boş bakıyor ilk başlarda doktorlardan korkuyordu insanları eve almıyordu deli sanıyordu kendini başkalarına da bulaşır diye kimseyle göz teması kurmuyordu daha anlatacağım çok şey var ama gücüm kalmadı düzelmedi hala kaç aydan beri ilaçların da fayda ettiği yok tükendim 16 yaşındayım
 
Ben uzun yıllardır majör depresyon hastasıyım,hastalığımın ne olduğunu ne ile mücadele ettiğimi idrak etmem ile birlikte ataklarla baş edebilmem bir nebze kolaylastı.Hastalık zaten tek taraflı duygu durum bozukluğu,dolayısıyla anksiyete krizleri günlük yaşamın bir parçası.
İlacımı düzenli kullanır ve mümkün mertebe kaygılarımı tetikleyecek ortamlardan uzak durursam iyiyim.Anneniz sanırım üst üste tetikleyici olaylar yaşamış.
An'da kalmak yasanılan herhangi bir şeyin üzerine uzun uzadıya düşünmemek ve başıma kötü olduğunu düşündüğüm bir şey geldiğinde bunun hastalığım yüzünden korkunç gözüktüğünü aslında düşündüğüm kadar büyük bir sorun olmadıgını telkin etmek bana iyi gelen çözümler.
Annenize endişelerini ciddiye alarak yaklasmanızı öneririm suçlayıcı,amma da büyüttün tarzında ifadeler içeren her diyalog onun hayatını zorlastırıp kafasını karıstırmaktan başka bir işe yaramayacak.
Kaygılandıgı şey sizce dünyanın en saçma konusu olabilir ama o o an bu konuya cevap arıyor.Kendinizden emin,onu doğru anladıgınıza ikna edebilecek ama suçlayıcı yada eleştirici olmayan bir dil kullanmaya calısın.
 
Merhaba başlığı görünce direk geldim benim annem ocak ayından beri majör depresyonda bir anda oldu 1 2 gün içinde bambaşka biri oldu bizde deliriyor sandık gece uyanmalar tek tek saçlarını yolmalar kafası kel kalmıştı hiç saçı yoktu o kadar zor ki psikiyatriste de gittik kac defa sürekli ilaç değiştirdi hiç faydası da olmadı gram iş yapmıyor evi bok götürüyor iç sıkıntısından mıdır nedir bilmem sürekli hareket etme ihtiyacı oluyor camlardan sürekli insanlara bakıyor çok kilo verdi sanki annem gitti yerine başkası geldi boş bakıyor ilk başlarda doktorlardan korkuyordu insanları eve almıyordu deli sanıyordu kendini başkalarına da bulaşır diye kimseyle göz teması kurmuyordu daha anlatacağım çok şey var ama gücüm kalmadı düzelmedi hala kaç aydan beri ilaçların da fayda ettiği yok tükendim 16 yaşındayım
Merhaba. Yasina çok üzüldüm. Çok küçüksün. Ama büyüyünce sorumluluklar artıyor. Bu yüzden annenle daha iyi ilgilenebilirsin. Annem o boyutta değil ama o da benzer şeyler yaşadi. Yememe problemleri. Krizler ataklar vs. Şimdi ben şöyle yaptım. Stres ortamından uzak tutup düzenli temiz bir ev içinde bulundurun. En azından yemeği hazır olsun kıyafetleri ortada olsun. Temiz hazır olsun yani. Onun dışında ona iyi gelen bi sohbeti iyi bir komşu vs. Hergun 1 saat kahve içip kafasını dgitacaginiz biri.
Ayrica, hep uyusun uyuyrk unutur. İlaçlar kendi istemedikçe bı işe yaramaz. Kendi istemesi için önce biraz durulup sakinleşmesi lazim.bi problem olursa yaz bana. Çünkü yani şeyle mucadele ediyoruz.
 
Sagol abla ama gerçekten başına gelmeyen bilmez şuan çok daha iyi dediklerine dikkat edecegim sende deliriyor sandık vesaire yazmışsın biraz anlatabilir misin neler yaşadınız benim gibi olan insanları göründe yalnız olmadığımı anlayıp güçlü durmaya çalışıyorum
 
X