- 18 Mart 2013
- 3.448
- 11.143
- Konu Sahibi En buyuk kk
- #1
Kizlar merhabalar biraz banal bir konu, modasi gecmis bir konu, suyu cikarilmis bir konu oldugunu biliyorum ama karantina gunlerinde aklima takildi.
Simdi benim erkeklerden yana sansim hic olmadi hic yani sifir. Cok guzel degilim, yetmezmis gibi gecen senelerde kotu bir olay gecirdim 40 kilo aldim obez oldum, 20sini verdim, ama hala sismanim. Surekli diyet ve egzersiz yapma cabam var ama zorlaniyorum yani. Yavas veriyorum kiloyu, insulin direncim filan da var.
Bu kilo meselesinden mi yoksa komple bakimsiz olusumdan mi nedir pek talibim yok yalnizim hem de cooook uzun suredir. Arada birkac kisi oldu ama onlar da surekli para istedi benden, bir tanesi kirasini odeyemeyip evime yerlesti zor ayrildim filan pesimi birakmadi zor zamanlar gecirdim. Yabanci bir ulkede yasiyorum burali erkeklerde yabanci kadinlara sirf para beklentisiyle yaklasma durumu var, iki kere basima geldi. Bu yuzden online dating uygulamalarina filan da sicak bakmiyorum korkuyorum biraz artik.
Erkekler genel olarak zaten bana biraz korkutucu, biraz elini versen kolunu kaptirdigin, kotu insanlar gibi geliyorlar cunku karsima hep boyleleri cikti. Yanlis anlamayin, erkek dusmani da degilim, en yakin arkadaslarim erkek, babam super bir adamdir filan, ama ben hep gidip en coplerini kendime cekiyorum. Begendigim, ilgi duydugum, cinsel cekim hissettigim adamlar beni genelde arkadas olarak goruyor. Hep ayni seyi duyuyorum onlardan: "sen iyi birisin ama bisey hissetmiyorum sana karsi".
Simdi ben 31 yasindayim ve istedigim cidden evlilik bile degil. Evlilik fikri bana cok uzak, cocuk istemiyorum stabilite istemiyorum uzun iliski bile istemiyorum. Sanirim tek istedigim ask. Yani hayatimda ask, flort, cinsellik olmamasi normal mi? Yani duzenli bir cinsel yasamim bile olmadi neredeyse hic, hep kacak gocek, sacma sapan iliskiler. Artik asik olmak istiyorum, bu ask karsilikli olsun, mutlu olayim istiyorum, yani bir insanin hayatinda bu hic mi olmaz? Bazen kendimi kadin gibi bile hissetmiyorum artik.
Ask hayatim olmasi icin ne yapabilirim sizce? Erkeklerle nasil tanisilir ve hoslandigimiz erkeklerin de bizden hoslanmasi nasil saglanir? Icine dustugum bu friendzone batagindan nasil kurtulurum? Bunun bir yontemi uzun vadeli bir plani var mi? Temmuzda 32 olacagim, menapoza girmeden bir ask yasamak istiyorum artik. Bir el atin hanimlar.
Simdi benim erkeklerden yana sansim hic olmadi hic yani sifir. Cok guzel degilim, yetmezmis gibi gecen senelerde kotu bir olay gecirdim 40 kilo aldim obez oldum, 20sini verdim, ama hala sismanim. Surekli diyet ve egzersiz yapma cabam var ama zorlaniyorum yani. Yavas veriyorum kiloyu, insulin direncim filan da var.
Bu kilo meselesinden mi yoksa komple bakimsiz olusumdan mi nedir pek talibim yok yalnizim hem de cooook uzun suredir. Arada birkac kisi oldu ama onlar da surekli para istedi benden, bir tanesi kirasini odeyemeyip evime yerlesti zor ayrildim filan pesimi birakmadi zor zamanlar gecirdim. Yabanci bir ulkede yasiyorum burali erkeklerde yabanci kadinlara sirf para beklentisiyle yaklasma durumu var, iki kere basima geldi. Bu yuzden online dating uygulamalarina filan da sicak bakmiyorum korkuyorum biraz artik.
Erkekler genel olarak zaten bana biraz korkutucu, biraz elini versen kolunu kaptirdigin, kotu insanlar gibi geliyorlar cunku karsima hep boyleleri cikti. Yanlis anlamayin, erkek dusmani da degilim, en yakin arkadaslarim erkek, babam super bir adamdir filan, ama ben hep gidip en coplerini kendime cekiyorum. Begendigim, ilgi duydugum, cinsel cekim hissettigim adamlar beni genelde arkadas olarak goruyor. Hep ayni seyi duyuyorum onlardan: "sen iyi birisin ama bisey hissetmiyorum sana karsi".
Simdi ben 31 yasindayim ve istedigim cidden evlilik bile degil. Evlilik fikri bana cok uzak, cocuk istemiyorum stabilite istemiyorum uzun iliski bile istemiyorum. Sanirim tek istedigim ask. Yani hayatimda ask, flort, cinsellik olmamasi normal mi? Yani duzenli bir cinsel yasamim bile olmadi neredeyse hic, hep kacak gocek, sacma sapan iliskiler. Artik asik olmak istiyorum, bu ask karsilikli olsun, mutlu olayim istiyorum, yani bir insanin hayatinda bu hic mi olmaz? Bazen kendimi kadin gibi bile hissetmiyorum artik.
Ask hayatim olmasi icin ne yapabilirim sizce? Erkeklerle nasil tanisilir ve hoslandigimiz erkeklerin de bizden hoslanmasi nasil saglanir? Icine dustugum bu friendzone batagindan nasil kurtulurum? Bunun bir yontemi uzun vadeli bir plani var mi? Temmuzda 32 olacagim, menapoza girmeden bir ask yasamak istiyorum artik. Bir el atin hanimlar.
o yuzden bence cok dert edinmeyin sokaktaki kadinlar da manken degil yani ama kilolu olmak tamamen kendini salmaya sebep degil ki. Kilolu olursun ama yine guzel giyinirsin, sacin basin guzel olur, ayakkabin cantan gunes gozlugun havali olur .... kilo bakima engel degil.
