Öncelikle merhaba, şimdiden yorum yazan herkese vakit ayırdıkları için teşekkür ediyorum. Tavsiye ve fikirleriniz benim için çok önemli.
6 yıl süren bir ilişki sonrasında bu hafta evlendik. Fakat bazı şeyler canımı çok sıkıyor. 6 yıl boyunca ufak tefek sorunlar olsa da can sıkıcı şeyler olmadı. Eşim gerçekten çok ilgili, düşünceli detaycı biri oldu hep. İlişkinin başında her şeyi net ve açık konuştuk ona göre ilerledik. Ayrı şehirlerdeydik ben işim nedeniyle gidemediğim için o benim şehrime taşınmaya karar verdi.
Geçen yıl nişanlandık fakat ailesi nişanı burnumdan getirdi. 4-5 tane ev olmasına rağmen otelde kaldılar, otel bizim eve uzaktı kendilerini eşime taşıtıp durdular, kuaföre benden önce gittiler eşim beni değil onları almaya gitti ve kaza yaptı nişan günü. Sonra da kaza yaptıkları için surat asıp oturdular. Annesinin duygusal git gelleri var. Bi saat dünya iyisi bi saat çekilmez oluyor. Durup dururken kendi kendine küsüyor. Neye küstüğünü bile anlamıyorum. Oğlunu kıskandığını o kadar belli ediyor ki herkes anlıyor ben utanıyorum onun yerine. Nişan bitti kendi şehirlerine gittiler sadece oğlunu paylaşmış beni kesip fotoğraflardan. Ben onlara gittim bavulumu apartmanın kapısından 1 gün içeri almadı, konuşmadı doğru düzgün surat yaptı. Eşim en sonunda bağırdı kızdı , anında meleğe döndü bişey yok gibi kızımlar canımlar. Böyle garip garip davranıyor kayınvalidem, eşimde önceki yaptıklarını unutup hemen sevgi pıtırcığı olmamı istiyor. Çok fazla örnek var da uzatmak istemiyorum.
Nişanlılık süreci boyunca annesi duygusal manipülasyona devam etti oğlumdan ayrılıyorum diye bir sürü sorun çıkardı filan ama aramız fena değildi eşimle. Ta ki hazirana kadar. Haziranda nasılsa burdan arkadaşlarımdan ayrılacağım diye bi başladı gezmeye düğün haftasına kadar işten çıkıp gidiyordu. Bi grup oluşturmuşlar playstation oynuyorlar saatlerce. Diğer arkadaşlarının kız arkadaşları da çok şikayetçiydi bu durumdan. Ama sona doğru artık zıvanadan çıktı bağımlı oldular. Ne yapsam ayıramadım oyundan. Küstüm olmadı konuşmadım olmadı falan neyse, geldi benim yaşadığım şehre. Burda grubu yok kurtuldum dedim bu sefer de bi cafeye dadandı. Orda oynuyor. O cafeyi de saçma tipli bir kız işletiyor ve kız beraber gittiğimizde rahatsız edici tavırlarda. Habire bizim etrafımızda salına salına geziyor. Gitme diyorum fırsatını bulur bulmaz gidiyor ve benim uyumsuz olduğumu, boşuna annesini ve kızı suçladığımı, tuhaf takıntılarım olduğunu söylüyor.
Balayına gitmedik, çünkü ailesine el öpmeye gitmeden gidersek annesi hastalanır. Bir haftalık evliyiz 5-6 kere yine gitti cafeye, birkaç kez de bana söylemedi bile. Bağımlı çünkü oyuna. Annesi düğünden sonra da sadece oğlunu paylaşıp canım oğlum evlendi yazmış. Beni fotoğraflardan kesiyor birde. Ama eşime göre sorun çıkarılacak bişey yok ortada. Birde düğün süreci boyunca bu sefer bizde kaldılar iki de bir herkesin içinde oğlunu çağırıp başka odaya çekiyor. Konu önemli de olsa önemsizde ben öyle kalıyorum tek hep. Bu da normalmiş eşime göre. Benmişim tuhaf. Eşimin bir arkadaşı var eşim birde ikide bir onun eşini bana örnek gösteriyor, canım yengem çok uyumlu sen sosyal değilsin, uyumlu değilsin, kavga arıyorsun diye. Bugün de düğün fotoları için gittik, kardeşi aradı üniversitesi ile ilgili bi sorun varmış 750 km öteden bu halletti. Okula filan sinirlendi bi belge eksikmiş, bende okul haklı kardeşin tamamlasaydı dedim, babamın yanında bana bağırdı bilmeden karışma diye. Ailem sürekli beni tembihliyor, alttan al falan diye ama bugün babamda kızdı. Napıyor bu diye. Tüm gün telefonda okulla konuştu herşeyi babam ve ben yaptık. Bide gelince babanı sürükleme her yere rahat edemiyorum yanında diyo. Her işini yaptırdı. Adamın arabasıyla gidiyoruz, mahçup olacağına bide üste çıkıyor. Aslında karakter olarak çok sakin olan adam konu ailesi ve oyun olunca canavara dönüyor gözümde. Fizana git bana şunu getir desem yapar, oyuna gitme diyince çıldırıyor. Nişanda annesigili kuaförden almak için kaza yaptı araba pert oldu biz ödedik hiçbiri karışmadı, Kardeşi kına da kaza yaptı biz ödeyeceğiz, kız kardeşi eksik belge vermiş okula biz ödeyeceğiz. Az paralar da değil. Ama ben bunlarla ilgili ağzımı açamam yoksa tuhaf ve uyumsuz oluyorum. Ağzımı açsam neyin eksik, sana ne oluyor diyo. Kavga etmeye bahane arıyorsun diyo.
Ben bugün artık bezdim. Ve sen beni manipüle ederek etrafını aklayamazsın, bana babamın yanında bağıramazsın diye ağzıma geleni söyledim. Çıktı gitti yine o cafeye gelince gönlümü yapmaya çalışıyor. Cafede ki kız gerçekten bi garip, sözde kapalı ama garip garip kostümler giyiyor her yeri açık. Eşim kapıdan girince ağız kulaklarda, sürekli onun masasının etrafında. Eşimin umrunda değil farkında bile değil çünkü oyuna odaklandı mı dünyayı görmez. Ama sinir oluyorum. Hiç konuşmadım geldiğinde ve salonda yattım. Oda yatakta yattı bi güzel uyudu. İnanın bıktım kendimi sorgulamaktan. Yukarıda yazdığım olaylarda ben miyim tuhaf ve uyumsuz? Kendimi sürekli kötü hissediyorum, kendi isteklerimi diyemez oldum. Sürekli kıskanç uyumsuz kavgacı diyor ne desem. Daha bir hafta olmadı ayrı yatıyoruz umurunda değil.
Vakit ayırdığınız için teşekkürler....
6 yıl süren bir ilişki sonrasında bu hafta evlendik. Fakat bazı şeyler canımı çok sıkıyor. 6 yıl boyunca ufak tefek sorunlar olsa da can sıkıcı şeyler olmadı. Eşim gerçekten çok ilgili, düşünceli detaycı biri oldu hep. İlişkinin başında her şeyi net ve açık konuştuk ona göre ilerledik. Ayrı şehirlerdeydik ben işim nedeniyle gidemediğim için o benim şehrime taşınmaya karar verdi.
Geçen yıl nişanlandık fakat ailesi nişanı burnumdan getirdi. 4-5 tane ev olmasına rağmen otelde kaldılar, otel bizim eve uzaktı kendilerini eşime taşıtıp durdular, kuaföre benden önce gittiler eşim beni değil onları almaya gitti ve kaza yaptı nişan günü. Sonra da kaza yaptıkları için surat asıp oturdular. Annesinin duygusal git gelleri var. Bi saat dünya iyisi bi saat çekilmez oluyor. Durup dururken kendi kendine küsüyor. Neye küstüğünü bile anlamıyorum. Oğlunu kıskandığını o kadar belli ediyor ki herkes anlıyor ben utanıyorum onun yerine. Nişan bitti kendi şehirlerine gittiler sadece oğlunu paylaşmış beni kesip fotoğraflardan. Ben onlara gittim bavulumu apartmanın kapısından 1 gün içeri almadı, konuşmadı doğru düzgün surat yaptı. Eşim en sonunda bağırdı kızdı , anında meleğe döndü bişey yok gibi kızımlar canımlar. Böyle garip garip davranıyor kayınvalidem, eşimde önceki yaptıklarını unutup hemen sevgi pıtırcığı olmamı istiyor. Çok fazla örnek var da uzatmak istemiyorum.
Nişanlılık süreci boyunca annesi duygusal manipülasyona devam etti oğlumdan ayrılıyorum diye bir sürü sorun çıkardı filan ama aramız fena değildi eşimle. Ta ki hazirana kadar. Haziranda nasılsa burdan arkadaşlarımdan ayrılacağım diye bi başladı gezmeye düğün haftasına kadar işten çıkıp gidiyordu. Bi grup oluşturmuşlar playstation oynuyorlar saatlerce. Diğer arkadaşlarının kız arkadaşları da çok şikayetçiydi bu durumdan. Ama sona doğru artık zıvanadan çıktı bağımlı oldular. Ne yapsam ayıramadım oyundan. Küstüm olmadı konuşmadım olmadı falan neyse, geldi benim yaşadığım şehre. Burda grubu yok kurtuldum dedim bu sefer de bi cafeye dadandı. Orda oynuyor. O cafeyi de saçma tipli bir kız işletiyor ve kız beraber gittiğimizde rahatsız edici tavırlarda. Habire bizim etrafımızda salına salına geziyor. Gitme diyorum fırsatını bulur bulmaz gidiyor ve benim uyumsuz olduğumu, boşuna annesini ve kızı suçladığımı, tuhaf takıntılarım olduğunu söylüyor.
Balayına gitmedik, çünkü ailesine el öpmeye gitmeden gidersek annesi hastalanır. Bir haftalık evliyiz 5-6 kere yine gitti cafeye, birkaç kez de bana söylemedi bile. Bağımlı çünkü oyuna. Annesi düğünden sonra da sadece oğlunu paylaşıp canım oğlum evlendi yazmış. Beni fotoğraflardan kesiyor birde. Ama eşime göre sorun çıkarılacak bişey yok ortada. Birde düğün süreci boyunca bu sefer bizde kaldılar iki de bir herkesin içinde oğlunu çağırıp başka odaya çekiyor. Konu önemli de olsa önemsizde ben öyle kalıyorum tek hep. Bu da normalmiş eşime göre. Benmişim tuhaf. Eşimin bir arkadaşı var eşim birde ikide bir onun eşini bana örnek gösteriyor, canım yengem çok uyumlu sen sosyal değilsin, uyumlu değilsin, kavga arıyorsun diye. Bugün de düğün fotoları için gittik, kardeşi aradı üniversitesi ile ilgili bi sorun varmış 750 km öteden bu halletti. Okula filan sinirlendi bi belge eksikmiş, bende okul haklı kardeşin tamamlasaydı dedim, babamın yanında bana bağırdı bilmeden karışma diye. Ailem sürekli beni tembihliyor, alttan al falan diye ama bugün babamda kızdı. Napıyor bu diye. Tüm gün telefonda okulla konuştu herşeyi babam ve ben yaptık. Bide gelince babanı sürükleme her yere rahat edemiyorum yanında diyo. Her işini yaptırdı. Adamın arabasıyla gidiyoruz, mahçup olacağına bide üste çıkıyor. Aslında karakter olarak çok sakin olan adam konu ailesi ve oyun olunca canavara dönüyor gözümde. Fizana git bana şunu getir desem yapar, oyuna gitme diyince çıldırıyor. Nişanda annesigili kuaförden almak için kaza yaptı araba pert oldu biz ödedik hiçbiri karışmadı, Kardeşi kına da kaza yaptı biz ödeyeceğiz, kız kardeşi eksik belge vermiş okula biz ödeyeceğiz. Az paralar da değil. Ama ben bunlarla ilgili ağzımı açamam yoksa tuhaf ve uyumsuz oluyorum. Ağzımı açsam neyin eksik, sana ne oluyor diyo. Kavga etmeye bahane arıyorsun diyo.
Ben bugün artık bezdim. Ve sen beni manipüle ederek etrafını aklayamazsın, bana babamın yanında bağıramazsın diye ağzıma geleni söyledim. Çıktı gitti yine o cafeye gelince gönlümü yapmaya çalışıyor. Cafede ki kız gerçekten bi garip, sözde kapalı ama garip garip kostümler giyiyor her yeri açık. Eşim kapıdan girince ağız kulaklarda, sürekli onun masasının etrafında. Eşimin umrunda değil farkında bile değil çünkü oyuna odaklandı mı dünyayı görmez. Ama sinir oluyorum. Hiç konuşmadım geldiğinde ve salonda yattım. Oda yatakta yattı bi güzel uyudu. İnanın bıktım kendimi sorgulamaktan. Yukarıda yazdığım olaylarda ben miyim tuhaf ve uyumsuz? Kendimi sürekli kötü hissediyorum, kendi isteklerimi diyemez oldum. Sürekli kıskanç uyumsuz kavgacı diyor ne desem. Daha bir hafta olmadı ayrı yatıyoruz umurunda değil.
Vakit ayırdığınız için teşekkürler....
