- 29 Haziran 2021
- 106
- 33
- 35
- Konu Sahibi masaldiyari88
- #1
Merhaba,
Daha önce hamilelik psikolojisi ile kendimi kadınlar kulübünde bulmuşken şimdi de evliliğim bitme noktasında. Eşimle 3 yıl önce evlendik 7 aylık bir bebeğimiz var. Bu zamana dek zorlu süreçlerden geçtik aileler bizi ve birbirini hiçbir zaman sevmedi özellikle eşimin ailesi. 3 sene çıkma 3 sene ayrı kalmanın ardından nihayet evlendik. Eşimle bu süreçte iyi vakit de geçirdik fakat kötü anılarım da çok. Cinsellik anlamında eşimin benden uzak kalmasından ve benim bu anlamda travma yaşayıp kendimi kapatıp bir türlü kendim olamamaktan başlayan kavgalarımız hakaret ve şiddete kadar vardı bu süreçte. Eşim düzeleceğini söyledi sözler verdi terapiler aldık düzeldiği zamanlar da oldu. En son ailemin ve eşimin istekleri ve benim de polikistik over olduğumdan çocuğumun olmama ihtimali yüksek dediklerinden ve ikimizin yaşı da ilerlediğinden korunmayı bıraktıktan kısa bir süre sonra hamile olduğumu öğrendim. Panik atak kaygı bozukluğu ve çocuğu istememe gibi sıkıntılarla geçti hamileliğim ve doğumda öldüm tekrar dirildim. Ama şu an bebeğimsiz bir adım bile atamıyorum.
Sadede geleyim. Doğuma eşimle tartışarak girdim hastanede ben içerde ölümle cebelleşirken eşim ve ailem birbirine girmiş sonra tek başıma çocuğa baktım tam ailemle barıştım eşim iş seyahati için beni bırakıp il dışına gitti olaylar tekrar patlak verdi. Kaynanam bu süreçte hiç yanımda yoktu 7 ay oldu ilk bir ay çocuğa birkaç kez bakmaya geldi. Eşim ii seyahatinde iken evimde buğdaylar saçılmış buldum ve en son annesi geldiği için kendisinden şüphelenip eşime söyledim tartıştık eşim annesine gitti ve 2 hafta görüşmedik tanıdıklarımızın zoruyla barıştık. Son olarak da bu bayramda 6 ay torununu görmemiş istememiş babaannesine çocuğumu götürmek istediğini belirtti ben de olmaz önce kendisi babaannelik yapacak dediğimde tartışma çıktı. Diğer istememenin nedeni ise kaynanam asıl o yaptı büyüyü bir tanıdığım daha var onun gelini de Arnavutmuş o da evinde buğday bulmuş seninki gibi kaynanasının üzerine atmış Arnavutlar bu büyüyü hep yaparmış oğlum demiş eşim de bana bunu söyleyince annesiyle iletişimimi tamamı ile kestim. Bu bayramda annesine götürmeyince peki son kararın ise bundan sonra ona göre davranacağım dedi ve beni en son gittiğimiz yerde küfür ve hakaretlerle rezil etti. Ben de beni anneme bırak konuşmak istiyor annem seninle dediğinde geldi bıraktı aşağıda ayaküstü annemle tartıştılar çekti gitti ben 10 gündür annemdeyim ne aradı ne sordu. Beni geçtim ben alışamam derken çocuğunu aramayan sormayan o oldu. Sadece ilk gün mesajla dön evine boşanacaksak da kararını verirsin yazmış arkadaşına yazar gibi ne arama ne sorma ne gelme. Evde dış kapıda kamera var gününü gün ediyor dışarıdan yiyecekler dışarıya çıkıyor her gün geç saatte geliyor. Çok uzun oldu belki ama kusura bakmayın beni destekleyen de yeren de olabilir. Boşanma davası açmalı mıyım 10 gün 7 aylık bebeğim için sustum dün her yerden engelledim. Ben boşandırtırılmak için bir oyunun içinde miyim aldatılıyor muydum da haberim yoktu yoksa büyü mü var anlamadım bir insan çocuğunu nasıl aramaz ihtiyacı var mı hasta mı diye sormaz sizce ne yapmalıyım kafayı yemek üzereyim…
Daha önce hamilelik psikolojisi ile kendimi kadınlar kulübünde bulmuşken şimdi de evliliğim bitme noktasında. Eşimle 3 yıl önce evlendik 7 aylık bir bebeğimiz var. Bu zamana dek zorlu süreçlerden geçtik aileler bizi ve birbirini hiçbir zaman sevmedi özellikle eşimin ailesi. 3 sene çıkma 3 sene ayrı kalmanın ardından nihayet evlendik. Eşimle bu süreçte iyi vakit de geçirdik fakat kötü anılarım da çok. Cinsellik anlamında eşimin benden uzak kalmasından ve benim bu anlamda travma yaşayıp kendimi kapatıp bir türlü kendim olamamaktan başlayan kavgalarımız hakaret ve şiddete kadar vardı bu süreçte. Eşim düzeleceğini söyledi sözler verdi terapiler aldık düzeldiği zamanlar da oldu. En son ailemin ve eşimin istekleri ve benim de polikistik over olduğumdan çocuğumun olmama ihtimali yüksek dediklerinden ve ikimizin yaşı da ilerlediğinden korunmayı bıraktıktan kısa bir süre sonra hamile olduğumu öğrendim. Panik atak kaygı bozukluğu ve çocuğu istememe gibi sıkıntılarla geçti hamileliğim ve doğumda öldüm tekrar dirildim. Ama şu an bebeğimsiz bir adım bile atamıyorum.
Sadede geleyim. Doğuma eşimle tartışarak girdim hastanede ben içerde ölümle cebelleşirken eşim ve ailem birbirine girmiş sonra tek başıma çocuğa baktım tam ailemle barıştım eşim iş seyahati için beni bırakıp il dışına gitti olaylar tekrar patlak verdi. Kaynanam bu süreçte hiç yanımda yoktu 7 ay oldu ilk bir ay çocuğa birkaç kez bakmaya geldi. Eşim ii seyahatinde iken evimde buğdaylar saçılmış buldum ve en son annesi geldiği için kendisinden şüphelenip eşime söyledim tartıştık eşim annesine gitti ve 2 hafta görüşmedik tanıdıklarımızın zoruyla barıştık. Son olarak da bu bayramda 6 ay torununu görmemiş istememiş babaannesine çocuğumu götürmek istediğini belirtti ben de olmaz önce kendisi babaannelik yapacak dediğimde tartışma çıktı. Diğer istememenin nedeni ise kaynanam asıl o yaptı büyüyü bir tanıdığım daha var onun gelini de Arnavutmuş o da evinde buğday bulmuş seninki gibi kaynanasının üzerine atmış Arnavutlar bu büyüyü hep yaparmış oğlum demiş eşim de bana bunu söyleyince annesiyle iletişimimi tamamı ile kestim. Bu bayramda annesine götürmeyince peki son kararın ise bundan sonra ona göre davranacağım dedi ve beni en son gittiğimiz yerde küfür ve hakaretlerle rezil etti. Ben de beni anneme bırak konuşmak istiyor annem seninle dediğinde geldi bıraktı aşağıda ayaküstü annemle tartıştılar çekti gitti ben 10 gündür annemdeyim ne aradı ne sordu. Beni geçtim ben alışamam derken çocuğunu aramayan sormayan o oldu. Sadece ilk gün mesajla dön evine boşanacaksak da kararını verirsin yazmış arkadaşına yazar gibi ne arama ne sorma ne gelme. Evde dış kapıda kamera var gününü gün ediyor dışarıdan yiyecekler dışarıya çıkıyor her gün geç saatte geliyor. Çok uzun oldu belki ama kusura bakmayın beni destekleyen de yeren de olabilir. Boşanma davası açmalı mıyım 10 gün 7 aylık bebeğim için sustum dün her yerden engelledim. Ben boşandırtırılmak için bir oyunun içinde miyim aldatılıyor muydum da haberim yoktu yoksa büyü mü var anlamadım bir insan çocuğunu nasıl aramaz ihtiyacı var mı hasta mı diye sormaz sizce ne yapmalıyım kafayı yemek üzereyim…
