Boşanmaktan korkmak normal mi ?

Kavgalarımıza genelde şahit olmuyor çocuklar şiddet kısımlarına yani. Sözlü kısımları maalesef yanlarında oluyor . Polis uzaklaştırma olayları 2 defa evde başkaları varken oldu .benim çocuklarım 9 da uyurlar . Gece geç saat olduğu için de uyuyordu çocuklar . 1 defa da büyük oğlum okuldayken oldu . onda da kızım küçüktü o sıralar . Eşim zaten çok yoğun çalışır . Çocuklara gece geç geldi sabah erken çıktı veya şehir dışına çıktı demiştim . Zaten 2-3 gün sonra mutlaka birilerini araya koyup , bol hediyeler, çok pişmanımlar , bir daha asla olmayacaklar , el ayak öpme oyunlarıyla eve geliyor . Hiç birini başarmasa çocuğu okuldan alıp biz geldik diyip giriyor eve sağolsun . Tabi çocukların çok da bi haberi olmadığı için mutlu mutlu eve giriyorlar .
Aileleriniz sizi anlamıyor, çocuklarınız sizi anlamıyor çünkü gizliyorsunuz her şeyin üstünü örtüyorsunuz. Adam da buna güvenerek rahat rahat yapıyor. Vururum kırarım yaparım ederim, kimseye söyleyemez susar oturur diyor, haksız mı?
Oğlum 8 yaşında ve bana “anne bizim için birlikte kalamaz mısınız ?. Biz babamızı çok seviyoruz “ diyor . Kızım 4 yaşında “ ben babamı özlemek istemiyorum , ondan ayrı yaşamak istemiyorum “ diyor
Kavgaları bilmeyen şahit olmayan çocuklar bunları niye söylüyor? Demek ki sözlü fiziksel fark etmiyor şiddeti anlıyorlar. Kaç defa boşanmanın eşiğine gelmek boşanmaktan daha kötü. Çoluk çocuk hop oturup hop kalkacağına gerçeği bilip kabullenseler daha huzurlu olurlar. İsterseniz 10 tane çocuk psikoloğuna götürün hepsi aynı şeyi söyleyecek. Çocuklarınızın sağlıklı huzurlu güven içinde büyümesini istiyorsanız bir an önce ayrılın ve ayrılacağınızı düzgünce sakince anlatın diyecekler.

8 yaşındaki çocuktan daha ne kadar saklayacaksınız şiddet gördüğünüzü? Ergenlik zamanlarında çok bencil oluyorlar haberiniz olsun. Yapmasaydın etmeseydin, beni manipüle etme, sen seçtin, biz küçüktük ne bilelim, şimdi hatanın bedelini bize mi yüklüyorsun... Bunları duyacağınızı garanti ederim. Aynı şekilde aileniz bile niye bize söylemedin, demek ki o kadar da kötü değildin diyecek. Herkesi memnun etmeye, düzeni bozmamaya çalışıyorsunuz ama ortada düzen yok. Ailenizin yanınızda olmasına bile engel oluyorsunuz o haklarını ellerinden alıyorsunuz söylemeyerek. Çocuklarınıza çaresizliği öğretiyorsunuz.
 
Ben de korkuyorum .. ya bişey olursa , ya kontrol edemeyeceğim olaylar yaşarsam ya çocuklarım beni suçlarsa, ya çocuklarım bu olaydan çok etkilenip onları kontrol edemeyeceğim bireyler haline dönüşürlerse ..


Allah aşkına şiddetin her türlüsünü görüyorsunuz, artık kendinizi kontrol edemeyecek noktaya gelmisiniz buna rağmen boşanmıyorsunuz. Neymiş efendim çocuklar babalarından ayrı kalmak istemiyorlarmış. Gerçekten trajikomik bir durumdasınız konu sahibi.
Ayrıca boşanmak korktuğunuz yok, çocukları düşündüğünüz falan da yok. Çocukları düşünen biri onlarla böyle konular konuşmaz.
siz direk boşanmak istemiyorsunuz. Bu yüzdende el kadar çocuklarla boşanma konusunu konuşuyorsunuz . Çünkü çocukların "anne biz babamızdan ayrılmak istemiyoruz" diyeceğini bal gibide farkındasınız. Buda boşanmamak için güzel bir bahane.
 
Bık bık tam olarak sen ve türevlerin !!! Şimdi al o minnoş bık bıklığını defol postumdan . Bi de durup sana hesap vericem ! Şuna bak !!!
Keşke sizi halı çırpar gibi döven herife de çıkartabilseydiniz şu dilleri. Gelip gidip millete kükrersiniz anca sonra o kocaların koynuna girersiniz. Sakın boşanmayın, siz alışmışsınız insan muamelesi görmemeye zaten, bu herif sizden sonra gider bir masum bulur onun canını yakar. Bi tanesi yanacak zaten bu düzende illa ki, siz yanın.
 
Keşke sizi halı çırpar gibi döven herife de çıkartabilseydiniz şu dilleri. Gelip gidip millete kükrersiniz anca sonra o kocaların koynuna girersiniz. Sakın boşanmayın, siz alışmışsınız insan muamelesi görmemeye zaten, bu herif sizden sonra gider bir masum bulur onun canını yakar. Bi tanesi yanacak zaten bu düzende illa ki, siz yanın.
Yooo bilakis kabullenemediğini için olaylar o raddeye geliyor . Yaptığı haksızlıklara sussam , tamam senin dediğin olsun desem belki sıkıntı çıkmayacak . Tuhaf bir milletiz. Biri içini döküp akıl ister . Karşıdaki hakarete varan cümleler kurabilme hakkını görür kendinde . Çok çok üzücü….
 
Keşke sizi halı çırpar gibi döven herife de çıkartabilseydiniz şu dilleri. Gelip gidip millete kükrersiniz anca sonra o kocaların koynuna girersiniz. Sakın boşanmayın, siz alışmışsınız insan muamelesi görmemeye zaten, bu herif sizden sonra gider bir masum bulur onun canını yakar. Bi tanesi yanacak zaten bu düzende illa ki, siz yanın.
Şiddetin boyutu o kadara varmıyor . Öyle olsa zaten çocuk da duyar mahallede . Şiddetin büyüğü yok küçüğü var diye sevindiğimde düşünülmesin . Burdan hemen bu sonucu çıkarıp saldıracaklar çıkacak eminim . Şiddet şiddettir . İnsan onurunu zedeleyici her söz ve davranış şiddettin daniskasıdır , kabullenilmemrlidir . Ben de kabullenmiyorum zaten bunu . O adamın yüzüne karşı en yüksek perdeden dile getiriyorum zaten bunu
 
Yooo bilakis kabullenemediğini için olaylar o raddeye geliyor . Yaptığı haksızlıklara sussam , tamam senin dediğin olsun desem belki sıkıntı çıkmayacak . Tuhaf bir milletiz. Biri içini döküp akıl ister . Karşıdaki hakarete varan cümleler kurabilme hakkını görür kendinde . Çok çok üzücü….
Bakın akıl almaksa amacınız alacağınız akıl belli çünkü aklın yolu bir. Şiddet var diyorsunuz sonrada diyorsunuz ki babalarından ayrırısam çocuklar kontrolden çıkarlar mı? Asıl şiddete devam edildikçe çocuklarınız kontrolden çıkacak bunu sizde iyi biliyorsunuz.
 
Yooo bilakis kabullenemediğini için olaylar o raddeye geliyor . Yaptığı haksızlıklara sussam , tamam senin dediğin olsun desem belki sıkıntı çıkmayacak . Tuhaf bir milletiz. Biri içini döküp akıl ister . Karşıdaki hakarete varan cümleler kurabilme hakkını görür kendinde . Çok çok üzücü….
Hakaret değil, analığınıza laf gelince parlamışsınız. Kusura bakmayın bu herife boy boy çocuklar yaparken aklınıza gelecekti o. Siz demeden ben diyeyim, 3.çocuktan sonra böyle oldu bu adam değil mi? Zaten aksi düşünülemez. Hep son çocuktan sonra tozutuyor zaten bu adamlar.
Şiddetin boyutu o kadara varmıyor . Öyle olsa zaten çocuk da duyar mahallede . Şiddetin büyüğü yok küçüğü var diye sevindiğimde düşünülmesin . Burdan hemen bu sonucu çıkarıp saldıracaklar çıkacak eminim . Şiddet şiddettir . İnsan onurunu zedeleyici her söz ve davranış şiddettin daniskasıdır , kabullenilmemrlidir . Ben de kabullenmiyorum zaten bunu . O adamın yüzüne karşı en yüksek perdeden dile getiriyorum zaten bunu
Kabullenmiyorsunuz da noluyor, adamla aynı çatı altında duruyorsunuz. Adamın bir düzeni var sayenizde, evli çocuklu bir aile babası olarak toplumda bir yeri var. Şiddet, uzaklaştırma, polis, adliye falan derken kimseye duyurmamayı nasıl başardınız? Kocanız gibi adamlar öyle aman kimseler duymasın diye gık çıkarmayacak tipler değiller. Ben her şeyi duymam, ama birinin en ufak sesi yükselse kulaklarım anten olur, meraklı mahalle teyzelerini düşünemiyorum. Millet gayet duyuyor biliyor bulaşmak istemiyor. Nedeni belli. Kapıya gelene sana ne çekecek bir de tartışacak bir haliniz var. Ben gördüysem bunu, sizi her gün gören mahalleli zaten hatim etmiştir huyunuzu.
 
Çocuklar bu lafları neden ediyor?
Ya bir şeylere şahit oluyorlar ya da siz daha kadar veremeden onlarla boşanma ilgli gereksiz konuşmalar yapıyorsunuz. İkisi de çocuklar açısından kötü.

Ayrıca eşiniz eve geç saatlerde geliyormuş, çocuklar uyuyor oluyormuş. Haftanın en az 5-6 günü böyle olduğunu varsayarsak, babayla paylaşımları da çok az zaten.

Kafanızda bir şeyleri netlestirmeden çocukları duygusal olarak yormayın. Boşanmaya karar verirseniz, onlar başta üzülseler bile adapte olurlar yeni hayatlarına. Onları bahane etmeye gerek yok.
 
Merhaba , 10 yıllık evli, 3 çocuklu bir anneyim . Öğretmenim . Eşimle çok sıkıntılı bir evliliğimiz var . Her türlü şiddet var . Çok döndük boşanmanın eşiğinden , çok polis-uzaklaştırma olayları yaşadık . Geldiğimiz noktada hala evliyiz . Çocuklar için… Ama artık tükendim ve bitirmek istiyorum ama bu seferde korkuyorum . Oğlum 8 yaşında ve bana “anne bizim için birlikte kalamaz mısınız ?. Biz babamızı çok seviyoruz “ diyor . Kızım 4 yaşında “ ben babamı özlemek istemiyorum , ondan ayrı yaşamak istemiyorum “ diyor . Ben de korkuyorum .. ya bişey olursa , ya kontrol edemeyeceğim olaylar yaşarsam ya çocuklarım beni suçlarsa, ya çocuklarım bu olaydan çok etkilenip onları kontrol edemeyeceğim bireyler haline dönüşürlerse .. insanlar 2 kişi olarak çocuklarının başlarında durdukları halde sıkıntı yaşıyorlar . Ben tek başıma bunu başaramazsam … … boşananlar veya çevresinde boşanmış birileri olanlar size sormak istiyorum; hep olacak mı bu korku ? Net karar nasıl verilir ? Net karar olduğunu nasıl anlar insan ? Sonrasında pişmanlık yaşanıyor mu??
2 çocukla boşandim,çocuklardan yana büyük sıkıntılar olmadı,ama tabi ki özleme barışın,baba ne zaman gelecek sorularına maruz kalıyoruz
 
Bu kadar huzursuz bir evlilikte butun bu şiddeti, tartismalari cocuklar gormuyor mu? Nasil babamizi özleriz, yok bizim icin birlitke kal derler.
Yani hiç boyle cocuk gormedim gercek hayatta babasi annesine dayak atarken duyup gorup normal karsilayip bir de babamizi özleriz filan diyecek cidden aklim almiyor bu kismi.
Hayır diyorlar gerçekten çünkü şiddet anneye uygulanıyor ertesi gün çocuk unutuyor,babanın onu sevmesi oynaması daha ağır basıyor o anlar
 
Çocuklar büyüyünce boşanma fikriniz daha da içinden çıkılmaz bir hal alır. Çünkü iki yetişkinin verdiği karara ergenlikteki çocuklar sürekli müdahale eder. Eşiniz zaten sizi bir süre sonra ciddiye almayı da bırakır, eğer ki sürekli boşanacağım senden diyip bir eylemde bulunmuyorsanız.

Sadece eşinizle değil yaşları git gide büyüyen çocuklarınızla da sıkıntılar yaşamaya başlarsınız. Ve ne yazık ki rüzgar tersine döner o durumda, şuan boşanmak için çok haklı sebepleriniz var ancak bunu çocuklarınız ve aileniz bilmiyor. En büyük hatayı çok düşünceli davranışınızla kimseye hissettirmemeye çalışarak yapmışsınız ve başarmışsınız. Biliyorum yapıcı davranmak bunu gerektirir ancak bu tip sorunlar bir anda yok olmaz. Basit bir cümle kuracağım ama kulağımıza küpe yapmamız lazım.
İnsanlar değişmez, yedisinde ne ise yetmişinde de o olacak buna emin olun.
Yakındır tüm dayakların tüm ev ahalisinin mutsuzluğunun sebebi olarak siz görüleceksiniz. Halbuki ne kadar sevgi dolu bir babadır kendisi, hatta herkesin gözüne soka soka çok daha mükemmel davranacak size ve çocuklarınıza. Sizin psikolojinizi alt üst edecek manipüle edecek. Çocuklarınızın yanında sesini yükselten siz olacaksınız, kavgacı, ortamın huzurunu bozan siz olacaksınız.
Ama perde arkasındakini kimse görmeyecek emin olun buna. Yetişkin kadınların verdiği ilk karar bence doğru karardır ve geri adım atılmaya başlandığı anda psikolojik şiddet başlamış demektir.
Çünkü erkekler belirgin yaştan sonra etraf ne der, tekrar nasıl aile kurarım, sil baştan nasıl uğraşırım tüm bunlar gibi soruları sürekli düşünürler.
Ailemize sorunları söylemek de söylememek de çok yıpratıcı olabiliyor, ancak annelerimiz yada kardeşlerimize bir takım sinyalleri yerinde ve zamanında mutlaka vermemiz gerek, neticede evliliğimiz olumsuz da olabiliri hep düşünmeliyiz. Kendimizi korumaya almak zorundayız. Ne yazık ki yazılacak çok şey var ve ne yazık ki yaşanmadan, can acımadan anlaşılmıyor. Burada çok kişinin acısını paylaştık, okuduk. Ama yine de kendi yaşantımızda yine aynı yerlerden canımız acıdı.
Çok yazdım kusuruma bakmayın. Umarım size bahşedilen bu tek ömürlük hayatınızda en doğru kararı verirsiniz ve mutlu olursunuz çocuklarınızla.
 
Ben her ailesine yansıtmayanın düşünceli davranış olduğuna inanmıyorum. Konu sahibi boşanmayı düşünmüyor, boşu boşuna da kendini rezil etmek istemiyor. Aileye özel hayat taşınmaz, anlarım ama bu şiddet ya, daha ötesi var mı? Şiddeti yüzüne "en yüksek perdeden" dile getiriyormuş, sonra napıyorsunuz? Aynen devam. Sanki hoşuna gitmeyen bir huy da inatçılık vs gibi ..
"Çocuklarım çok seviyor, boşanma" diyor. Ben anne olmadığım için bilemeyeceğim de çocuklar hayatla ilgili kararlarda böyle karar mekanizması mı, otoriteler mi? Mesela ben çocukluğumda ailemin işinden dolayı çok taşındım, okul değiştirdim bana pek sorulmadı da..Tüh keşke benim onayımdan geçseydi önce. Boşanırsanız da 3 gün sonra çocuğunuz "şu abiyi sevdik, baba yap" derse koşulsuz evlenecekmisiniz misal? Ya da çocuğunuz uyumadı, aç televizyonu izliycem dedi, sabah 4 e dek izledi. Sanırım yine ne derse yapmak zorundasınız:)
Boşanmayacaksanız, neden olay yaratıyorsunuz, en yüksek perdeden uyarın, geçin.
 
Merhaba , 10 yıllık evli, 3 çocuklu bir anneyim . Öğretmenim . Eşimle çok sıkıntılı bir evliliğimiz var . Her türlü şiddet var . Çok döndük boşanmanın eşiğinden , çok polis-uzaklaştırma olayları yaşadık . Geldiğimiz noktada hala evliyiz . Çocuklar için… Ama artık tükendim ve bitirmek istiyorum ama bu seferde korkuyorum . Oğlum 8 yaşında ve bana “anne bizim için birlikte kalamaz mısınız ?. Biz babamızı çok seviyoruz “ diyor . Kızım 4 yaşında “ ben babamı özlemek istemiyorum , ondan ayrı yaşamak istemiyorum “ diyor . Ben de korkuyorum .. ya bişey olursa , ya kontrol edemeyeceğim olaylar yaşarsam ya çocuklarım beni suçlarsa, ya çocuklarım bu olaydan çok etkilenip onları kontrol edemeyeceğim bireyler haline dönüşürlerse .. insanlar 2 kişi olarak çocuklarının başlarında durdukları halde sıkıntı yaşıyorlar . Ben tek başıma bunu başaramazsam … … boşananlar veya çevresinde boşanmış birileri olanlar size sormak istiyorum; hep olacak mı bu korku ? Net karar nasıl verilir ? Net karar olduğunu nasıl anlar insan ? Sonrasında pişmanlık yaşanıyor mu??
Tamda anlattığınız aile ortamında "yaşamaya çalışan" bir öğrencim var.
Berbat durumda. Evde işler yolundaymış gibi, duygu sömürüsüyle, yaşından olgun davranarak aileyi bir arada tutmaya çalışıyor.
Ama çocuk okula gelince sormayın halini. (anaokulu ve ben psikolojik danışmanım)
Demem o ki onlar alıştıkları ortamı bırakmak istemiyor, daha iyisi olduğunu bilemiyorlar.
Siz eşinizden ayrıldığınızda onların babalarından ayrılmak zorunda olmadıklarını söyleyebilirsiniz. Anne-baba rolleri unutulmamalı boşanma sonrası malum.
Ayrıca herşey de çocuklara sorulup onların yolu çizmesiyle ilerletilmemeli bence.
 
çocuklar şiddeti ve ilişkinizdeki her türlü toksikliği kendileri de normalleştirecek
ve kendi evlilikleri de sizinkine benzeyecek üstelik onların normali bu olacak
şu videoda kadir doğulu gayet güzel anlatmış çocukların anne baba ilişkisini örnek alıp
normalleştirmesini
kadiri sevmesem de sözleri yanlış değil
 
Hayır diyorlar gerçekten çünkü şiddet anneye uygulanıyor ertesi gün çocuk unutuyor,babanın onu sevmesi oynaması daha ağır basıyor o anlar

Öyle cocuk kimse oturup dayak yemesin. Yeri gelir yapmasaydin olur evladin da olsa.
Zaten dayagi annem yiyor biz oynuyoruz diye ertesi gun unutacak kadar normalleştirmişse cocuk hic hiç düşünmesin.
 
Meslektaşlarımın bu denli ezik olmasına katlanamıyorum. Nasıl nesil yetiştiriyorsunuz bu bakış açısıyla?
Ya insanlık mı bir kadın el kaldırmak, bir çocuğa zulmetmek... Ne dinde yeri ve ne insanlıkta. Kendinize nasıl reva görüyorsunuz bunu?
Sınıflarda ailesinde şiddet olan çocuklar bariz belli olmuyor mu davranışlarından dolayı? Çocukların bu noktada bu denli bilgi sahibi olmasına bile gerek yok. Siz anne o da baba onlar için. Ama siz bir ilişkiyi yönetememişsiniz. Bu denli kötü olmaya gerek var mıydı? İnsanız konfor alanından çıkmak istemiyor olabilir misiniz diyeceğim de bu denli şiddetin olduğu yerde ne konforu.
 
ben de alandan bir uzman olarak şunu söylemek istiyorum böyle bir ortamda büyüyen çocuklar yetişkinlikte de kendine benzer bir ortam yaratıyor çünkü alıştığı iklim bu oluyor
 
İster inanın ister inanmayın çocuklar sözlü şiddeti ebeveynlerinin iyi anlaşamadığını bile anlıyor. Kuzenimin annesi ve babası pek anlaşamazdı evde kavga gürültü olmamasına rağmen çocuk aklıyla anladığını söylüyor mesela. Sizce çocuklarınızın babalarını özlemesi mi daha kötü yoksa huzursuz bir evde büyümeleri üstüne yarın bir gün annelerini dövdüğüne şahit olması mı? Kabul etmeseniz de siz devam ettikçe o çocukların psikolojisi mahvolacak maalesef.
 
Öyle cocuk kimse oturup dayak yemesin. Yeri gelir yapmasaydin olur evladin da olsa.
Zaten dayagi annem yiyor biz oynuyoruz diye ertesi gun unutacak kadar normalleştirmişse cocuk hic hiç düşünmesin.
Çocuk aklı unutuyor yani normalleştirme değil de babasina nefret duymuyor ileriki yaşlarda belki ama 9..10 yaşına kadar bu böyle
 
X