- 17 Mayıs 2015
- 1.351
- 647
Merhaba kizlar
Ben pazartesinden cumaya kadar 9-17 calisan bi kadinim. Sirketin bi bolumunden sorumluyum yani bi mesuliyetim var is yerinde. Yillardir calisiyorum.
Esimle dort ay olacak evleneli. Evlendigim gunden beri bir gun bile izin almadim. Hem maasima onem verdigim icin hemde oyle pat diye gelmiyorum diyemem bi mesuliyetim oldugu icin.
17:30gibi evde olup uzerimi degismeden yemek hazirliyorum. Pilav tavuklu bi yemek ve salata. Oyle sevdigi icin esim. Zamanim kalirsa yanina patates mesela.
Camasirla ilgileniyorum hizli bir evi supuruyorum misal. Esimde calisan bi insan saat 19 gibi evde oluyo. Ocak biraz yavas anca hazirliyorum. Ikincu gun ayni yemegi tercih etmez esim bu arada.
Herneyse esim tabi annesinin evinde farkli alismis. Annesi 60 yas ustu evde olan ve zamani olan bi kadin. Esimin gozunde hicbirsey yapmiyorum yemek yarim saatlik is der hep. Begendiremiyorum ve artik tartismalar cogaliyo.
Ben ev kadini degilimki? Yani ev kadini olmakta basli basina bir meslek benim gozumde. Ben disarda calisan bi insanim kendime dahi zamanim olmuyo adapte olmaya calisiyorum yeni duzenime cunku ailemin evinde rahatti tabi.
Size sormak istiyorum yanlismiyim yada tembelmiyim. Yoksa esim mi beklentileri yuksek?
Bu arada yeni denedigim yemekleri koklar oyle yer. Koklar sevmezse geri tabagima koyar ve bu gibi seyler motivemi dusurup yemek yapmadigim gunlerde oluyo. Artik gercekten saskinim piskolojime etki yapti. Kendimi yetersiz bi kadin goruyorum.
Bi kucuk evi toparlayamiyosun benden ev kadini olmami bekliyosun dedi halbuki tek sordugum biraz destek ve hosgoru. Buda olan iletisim sorunu neyse.
Bu arada ev daginik falan kesinlikle degil. Kucuk oda var erzak dolabi gibi orasi biraz daginik evet kabul ediyorum ama oraya istedigim seyleri almak icin para biriktiriyorum. Duzene sokmak icin.
Fikirlerinize ihtiycim var.
Ben pazartesinden cumaya kadar 9-17 calisan bi kadinim. Sirketin bi bolumunden sorumluyum yani bi mesuliyetim var is yerinde. Yillardir calisiyorum.
Esimle dort ay olacak evleneli. Evlendigim gunden beri bir gun bile izin almadim. Hem maasima onem verdigim icin hemde oyle pat diye gelmiyorum diyemem bi mesuliyetim oldugu icin.
17:30gibi evde olup uzerimi degismeden yemek hazirliyorum. Pilav tavuklu bi yemek ve salata. Oyle sevdigi icin esim. Zamanim kalirsa yanina patates mesela.
Camasirla ilgileniyorum hizli bir evi supuruyorum misal. Esimde calisan bi insan saat 19 gibi evde oluyo. Ocak biraz yavas anca hazirliyorum. Ikincu gun ayni yemegi tercih etmez esim bu arada.
Herneyse esim tabi annesinin evinde farkli alismis. Annesi 60 yas ustu evde olan ve zamani olan bi kadin. Esimin gozunde hicbirsey yapmiyorum yemek yarim saatlik is der hep. Begendiremiyorum ve artik tartismalar cogaliyo.
Ben ev kadini degilimki? Yani ev kadini olmakta basli basina bir meslek benim gozumde. Ben disarda calisan bi insanim kendime dahi zamanim olmuyo adapte olmaya calisiyorum yeni duzenime cunku ailemin evinde rahatti tabi.
Size sormak istiyorum yanlismiyim yada tembelmiyim. Yoksa esim mi beklentileri yuksek?
Bu arada yeni denedigim yemekleri koklar oyle yer. Koklar sevmezse geri tabagima koyar ve bu gibi seyler motivemi dusurup yemek yapmadigim gunlerde oluyo. Artik gercekten saskinim piskolojime etki yapti. Kendimi yetersiz bi kadin goruyorum.
Bi kucuk evi toparlayamiyosun benden ev kadini olmami bekliyosun dedi halbuki tek sordugum biraz destek ve hosgoru. Buda olan iletisim sorunu neyse.
Bu arada ev daginik falan kesinlikle degil. Kucuk oda var erzak dolabi gibi orasi biraz daginik evet kabul ediyorum ama oraya istedigim seyleri almak icin para biriktiriyorum. Duzene sokmak icin.
Fikirlerinize ihtiycim var.
Tüm yükü üzerine almışsın. Herifi rahata alıştırma. O senin çocuğun değil. Halihazırda çalışıyor iken onun karnının açlığı tokluğu senin sorunun değil.
