Çocuğu olmayan birine sorulan sorular...

Cherry92 .!.:

Maalesef. Bu yüzden artık direk sınır koyulması gerektiğini düşünüyorum. İnsanlar artık yani anlamalı bazı şeyleri. Susanlar veya sakin tepki gösterenler oldukça normal olduğunu düşünüyorlar sanırım.

Genişletmek için tıkla...

Bir de ben öyle güler yüzlü, sicak kanli biri de degilim yani. Ama aşiri normal geliyor ki yaptiklari sey asla cekinmiyor kimisi.
Insanlar sakin tepki gosteriyor cunku toplumun normal sohbet etme şekli bu, tepki gösterene anormal gözüyle bakiliyor.
Gercekten terslemek lazim.

Çocuk sahibi olmayı düşünmeyen yaklaşık 10 yıllık evli bir kadınım. Bence çocuk istiyor olup olmamaktan bağımsız olarak bu soruya en uygun yanıt, “seks hayatımı ulu orta konuşmayı tercih etmiyorum.” Yatak odası değil, cinsel hayat değil, direkt seks. Hala tanı bir kelime olduğu için çok ciddi bir etki yaratıyor. Benim babam evliliğimin üçüncü ayından itirabaren telefonda “bebek kokusunu özledim, torun sevmek istiyorum, bebekler burnumda tütüyor” diyip diyip ağlıyordu. Bir gün kalabalık bir akraba ortamında yine aynı ajitasyonu yaptı, ben de kendimi tutamayıp yukarıda yazdığım cümleyi kurdum. “Ya ne alakası var öyle şeylerle” falan dediler tüm akrabalar utanarak, ben de “e hepimiz seks sonucu meydana gelmiyor muyuz?” Dedim. 8 senedir kimse bana çocuk sormuyor.

CiRiLLA .!.:

Kendi tercihimizle cocuksuzum. Kucuk cocuklu insanlarla arkadaslik kurmuyorum acikcasi.
Hayatlarinin belli bir kismini sadece cocuğa odakli gecirdiklerinden dolayi dogum, cocuk, cocugun kaka yapmasi, cocugun yemek yemesi disinda konuscak bir seyleri olmuyor.
Bazi insanlarla hayatin cook başka yerlerindeysek arkadaşlik iyi gelen bir şey degil diye dusunuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Etrafımdaki evli kadınların bazıları da böyle yapıyorlar. Artık çocuk istemeyen kadın sayısı bir hayli fazla ve haksızlar da diyemiyorum. Haliyle çocuklu kadınlarla görüşmüyorlar çünkü onlar hayatları kendilerine kalsın diye çocuk yapmazken hayatlarını çocuklarına adayanlar, bu sefer bu kadınların hayatına da çocuklarını dahil ediyor gibi oluyor.

Limela .!.:

Merhabalar öncelikle, bu konuyu biraz dertleşmek için açtım . 2,5 senedir evliyim. İlk zamanlar çocuğa hazır değildim. Yaklaşık 1,5 senedir istiyoruz ama olmadı.. girdiğim ortamlarda git gide daha fazla sorulan çocuğun olmuyor mu yoksa istemiyor musun, neden olmuyor, şu doktora git , şununda olmuyordu , artık doğursana ne zaman tedavi olmayı düşünüyorsun, çok geç zamana bırakma , artık yap bi tane..... evet çocuğum olmuyor diye dertleştiğim benim gibi olan arkadaşlarım var . Ama kendimi herkese çok açan biri değilim ve bu sorular git gide artmaya başladı. Evet olmuyor demek bana acımalarından korktuğum için zor geliyor. Herks aynı değil elbette ama bu düşüncemin önüne geçmiyorum. Bi ortamda sohbet etmeyi çok seven bi insanım. Ama bazen konu önce hanımların doğumlarını anlatmalarıyla başlıyor, sonra uyku sorunları sonra okul deneyimleri vs vs. Benim ancak bikaç tavsiye verebileceğim bi kaç cümlemden sonra içime dönüp üzülmemle eve gelip de ağlamamla bitiyor. Herkesin çocuğu olmak zorunda değil. Ama kendimi bu konuda eksik hissettiğim için herkes beni öyle görüyor zannediyorum. Siz nasıl düşünüyorsunuz, çocuklu ortamlarda çocuğu olmayan biri hakkında ... Birde bu sorulara nasıl cevap vereyim nasip deyip susuyorum ben artık..

Genişletmek için tıkla...

Ben olsam ne cvp verirdim diye düşündüm, ilk zmanlar çocuk düşünmüyorduk, hazır değildik ,daha yeni yeni düşünmeye başladık, kısmet Rabbim sağlıkla hayırlı zamanda nasip eder derdim herhalde. Siz daha yeni evli sayılırsınız. 10 senelik bı tanıdığın çocuğu yok ,biz istemiyoruz demişti , dahada bahsi açılmadi. Siz gerçekten şuanda hala çocuk düşünmüyor olabilrdiniz. Boşuna kendinizi strese sokmayın, Allah'ın izniyle ölümden başka herşeye çözüm var

Reinaa .!.:

Etrafımdaki evli kadınların bazıları da böyle yapıyorlar. Artık çocuk istemeyen kadın sayısı bir hayli fazla ve haksızlar da diyemiyorum. Haliyle çocuklu kadınlarla görüşmüyorlar çünkü onlar hayatları kendilerine kalsın diye çocuk yapmazken hayatlarını çocuklarına adayanlar, bu sefer bu kadınların hayatına da çocuklarını dahil ediyor gibi oluyor.

Genişletmek için tıkla...

Yani ortak nokta bulabiliyoruz diyen görüşür tabi ama cogunlukla olmuyor hani cok sevdigim kuzenim vs var kucuk cocuklu mecbur gorusuyoruz özlüyoruz tabi arada ama eskisi gibi değiliz.

Tutup herkesin kucuk cocuklu oldugu kalabalik arkadas grubuyla takilamam mesela benim bile psikolojim bozulur.
Artik ne sen onlardan faydali bir sey alabiliyorsun, ne de onlar senden alabiliyor. Sohbet konulari, gidilen yerler bile uymamaya başliyor ister istemez. Daha kendine uygun ve gecirdigi vakitten mutlu olacak arkadas grubu olsa belki bu kadar etkilenmeyecek.

Ben böyle şeylerin konuşulmasına sıcak bakmıyorum şahsen. Sorulur mu yani çocuğu niye yokmuş da neden olmamış da? Hadi benden akıl istese okey,ama ben sormam. Mesela 18 senedir tanıdığım bir arkadaş car,çocuğu da yok. Hiç sormadım,sorana da denk gelmedim.

Böyle hadsiz insanları direkt tersleyin istemiyorum benim kararım deyin. Birde çocuk doğurmamak bir eksiklik değil.

Reinaa .!.:

Etrafımdaki evli kadınların bazıları da böyle yapıyorlar. Artık çocuk istemeyen kadın sayısı bir hayli fazla ve haksızlar da diyemiyorum. Haliyle çocuklu kadınlarla görüşmüyorlar çünkü onlar hayatları kendilerine kalsın diye çocuk yapmazken hayatlarını çocuklarına adayanlar, bu sefer bu kadınların hayatına da çocuklarını dahil ediyor gibi oluyor.

Genişletmek için tıkla...

Şahsen bende çocuklu insanlarla görüşmeyi pek tercih etmiyorum. Hamilelik süreci doğum hikayeleri bebekken yaşadıkları zorlukları anlatıklarında daralıyorum. Ben de dahil olmak üzere çocuk istemeyen kadınları yerden göğe kadar haklı buluyorum

Eski eltim 10 sene evli kaldı kaynimla, çocukları olmadı. Sonra bosandilar. Ne ben ne kayinvalidem bir kez bile çocuk muhabbeti yapmadık bu süre içinde. Sonra diğer kaynim evlendi, o da iki yıllık evli ve çocukları yok henüz. Gene sormuyoruz, bu konuların uluorta konusulmasi bana çok abes geliyor. İnsanlar kendileri anlatmadiklari sürece yorum yapmam. Kaldı ki günümüzde çocuk sahibi olmayı düşünmeyen kadınların sayısı da gittikçe artıyor. Anne olmayı düşünmüyorum deseniz de gayet makul bir cevap bence.

Limela .!.:

Merhabalar öncelikle, bu konuyu biraz dertleşmek için açtım . 2,5 senedir evliyim. İlk zamanlar çocuğa hazır değildim. Yaklaşık 1,5 senedir istiyoruz ama olmadı.. girdiğim ortamlarda git gide daha fazla sorulan çocuğun olmuyor mu yoksa istemiyor musun, neden olmuyor, şu doktora git , şununda olmuyordu , artık doğursana ne zaman tedavi olmayı düşünüyorsun, çok geç zamana bırakma , artık yap bi tane..... evet çocuğum olmuyor diye dertleştiğim benim gibi olan arkadaşlarım var . Ama kendimi herkese çok açan biri değilim ve bu sorular git gide artmaya başladı. Evet olmuyor demek bana acımalarından korktuğum için zor geliyor. Herks aynı değil elbette ama bu düşüncemin önüne geçmiyorum. Bi ortamda sohbet etmeyi çok seven bi insanım. Ama bazen konu önce hanımların doğumlarını anlatmalarıyla başlıyor, sonra uyku sorunları sonra okul deneyimleri vs vs. Benim ancak bikaç tavsiye verebileceğim bi kaç cümlemden sonra içime dönüp üzülmemle eve gelip de ağlamamla bitiyor. Herkesin çocuğu olmak zorunda değil. Ama kendimi bu konuda eksik hissettiğim için herkes beni öyle görüyor zannediyorum. Siz nasıl düşünüyorsunuz, çocuklu ortamlarda çocuğu olmayan biri hakkında ... Birde bu sorulara nasıl cevap vereyim nasip deyip susuyorum ben artık..

Genişletmek için tıkla...

Ayni durum benim de evlilik icin basimda..
Herkes bana hayatinda biri yokmu ne zaman evlilik olacak diye soruyo. Etrafimda benden buyuk benden kucukler hep evleniyor. Ben nasil yanit vereyim..

Görümcem 20kusur yıllık evli . Bi kere bile neden yok diye sormadım eminim kendisine çok soran olmuştur . Hatta bazen eşimde ah bi dayı olsam lafını duydum sonra kv benim kızın doğuracağı yok dediğini de o an bile yorum yapmadım .
Bilmiyorum bekar bi insana ne zaman evlilik ?
Çocuğu olmayana ne zaman çocuk ?
1 çocuk yaparsın 2. Ne zaman ?
Vs ben hepsini yanlış buluyorum .
Ben duymamazlıktan gelir cvp vermezdim sanırım

Çok hadsizce bir soru. Terslemediğiniz için böyle gevşek gevşek karşınızda konuşabiliyorlar. Birkaç tanesine haddini bildirin bakalım bir daha gevşek gevşek konuşabilecekler mi

CiRiLLA .!.:

Daha garibi kadinin biri kuaforde benimle merhabalasip konusma baslatmak istemisti evli misinden girdi eşim ne iş yapiyor nerede calisyor kurumsal mi vs.garip garip sacma sorular
Yani ciddin bu toplumda insanlarin sohbet etmesi cok ilginc geliyor bana da.
Mecburen ayni ortamda bulundugum hic tanimadigim kadin iki merhaba dedik diye ev kira mi sizin mi? Gibi sorulara başliyor filan.

Yine kuafore gitmistim oyle devamli musteri de degildim daha yeni gittigim yerdi hemen nerede oturdugumu soruyor kendi evinin yerini tarif ediyor. Ya banane

Şaka gibiler...

Genişletmek için tıkla...

Bizim insanınız small talk denen olayı bilmiyor çünkü. Bende insanlarla en ufak sohbet etmekten bile imtina eder oldum.Kişisel sorular sormayı sohbet sanıyorlar, öyle olmayan çok az kişi var. Dedikodu da çok seviyoruz milletçe ondan da kaynaklı. Bu tarz muhabbetleri sevmediğim için soğuk nevale derler arkamdan bir de

İnsanlara fırsatını vermemeniz lazım. Benimde olmadı artık istemiyorum zaten sağlığım iyi değil kendime zor bakıyorum. Sizden en ufak zaafiyet görürlerse üstünüze giderler tersleyin hepsini. Ben böyle çok insan tersledim. Bekarken de evde kaldın evlen derlerdi 25 yaşımdaki halime. Bizim milletin duygusal sosyal zekası inanılmaz düşük. Sizin yaşadığınızı yaşayan çok kadın var.
Birde ağlıyorum yazmışsınız siz ağlamayın milleti ağlatın.

Çocuğu olmayan birinin olduğu ortamda sürekli çocuk muhabbeti yapmam çünkü çocuğu olmayan arkadaşımın bu konuda söyleyecek pek şeyi olmadığı için sıkılacağını bilirim

Bir akrabamız beni ve görümcesini davet etmişti onun çocuğu yok görümcesiyle benim var sürekli çocuk muhabbeti yapmamıştık ama yemeğiydi alt değişmesiydi derken sürekli çocuklarla ilgilenmek zorunda kalıp onunla ilgilenemediğimiz için özür dilemiştim. Sıkıldığını tahmin etmek zor değil ben olsam sıkılırdım

Sadece çocuk değil her konuda böyle. Böyle şeylere özen gösteririm ben. Konuşurum konuşmam değil ama bütün muhabbete yaymam kısa keserim

Kuzenim 6 yılı geçkince bir süredir evli ve çocukları yok. Anne baba da dahil olmak üzere hiçbirimiz sormadık çünkü yol yordam, hastane, tedavi vs bilen insanlar. İhtiyaç olursa zaten fikir için danışırlar.

Böyle kisisel sorulara tek cevap var:sana ne

Gerçekten içten gelen bir sana nenin merhem olmayacağı muhabbet yok

Limela .!.:

Merhabalar öncelikle, bu konuyu biraz dertleşmek için açtım . 2,5 senedir evliyim. İlk zamanlar çocuğa hazır değildim. Yaklaşık 1,5 senedir istiyoruz ama olmadı.. girdiğim ortamlarda git gide daha fazla sorulan çocuğun olmuyor mu yoksa istemiyor musun, neden olmuyor, şu doktora git , şununda olmuyordu , artık doğursana ne zaman tedavi olmayı düşünüyorsun, çok geç zamana bırakma , artık yap bi tane..... evet çocuğum olmuyor diye dertleştiğim benim gibi olan arkadaşlarım var . Ama kendimi herkese çok açan biri değilim ve bu sorular git gide artmaya başladı. Evet olmuyor demek bana acımalarından korktuğum için zor geliyor. Herks aynı değil elbette ama bu düşüncemin önüne geçmiyorum. Bi ortamda sohbet etmeyi çok seven bi insanım. Ama bazen konu önce hanımların doğumlarını anlatmalarıyla başlıyor, sonra uyku sorunları sonra okul deneyimleri vs vs. Benim ancak bikaç tavsiye verebileceğim bi kaç cümlemden sonra içime dönüp üzülmemle eve gelip de ağlamamla bitiyor. Herkesin çocuğu olmak zorunda değil. Ama kendimi bu konuda eksik hissettiğim için herkes beni öyle görüyor zannediyorum. Siz nasıl düşünüyorsunuz, çocuklu ortamlarda çocuğu olmayan biri hakkında ... Birde bu sorulara nasıl cevap vereyim nasip deyip susuyorum ben artık..

Genişletmek için tıkla...

Benim de çocuğu olmayan yakınlarım, arkadaşlarım var. Bu konuyu konuşmuyoruz, sormuyoruz. Bence sormamak lazım, çocuk yoksa ortada bir sorun vardır ya da istemiyorlardır. Yara deşmenin üzerine düşmenin anlamı yok. Benim çevremde artık bunu soran insan kalmadı gibi. Siz yine hayırlısı deyin, böylece konu kapanır. Ne uğraşıyoruz demeniz ne istemiyoruz demeniz çenelerini kapatmaya yetmez çünkü.

Şimdi istiyorsanız çabalayın evet ama lütfen 5 6 tüp bebek gibi lüzumsuz sayılara girmeyin. Her şey nasip kısmet meselesi, allah size bir evlat vermezse bunun bir sebebi vardır. Ortak kararla pekala koruyucu ailelik gibi şeylere yönelebilirsiniz. Allah gönlünüze göre versin

Limela .!.:

Merhabalar öncelikle, bu konuyu biraz dertleşmek için açtım . 2,5 senedir evliyim. İlk zamanlar çocuğa hazır değildim. Yaklaşık 1,5 senedir istiyoruz ama olmadı.. girdiğim ortamlarda git gide daha fazla sorulan çocuğun olmuyor mu yoksa istemiyor musun, neden olmuyor, şu doktora git , şununda olmuyordu , artık doğursana ne zaman tedavi olmayı düşünüyorsun, çok geç zamana bırakma , artık yap bi tane..... evet çocuğum olmuyor diye dertleştiğim benim gibi olan arkadaşlarım var . Ama kendimi herkese çok açan biri değilim ve bu sorular git gide artmaya başladı. Evet olmuyor demek bana acımalarından korktuğum için zor geliyor. Herks aynı değil elbette ama bu düşüncemin önüne geçmiyorum. Bi ortamda sohbet etmeyi çok seven bi insanım. Ama bazen konu önce hanımların doğumlarını anlatmalarıyla başlıyor, sonra uyku sorunları sonra okul deneyimleri vs vs. Benim ancak bikaç tavsiye verebileceğim bi kaç cümlemden sonra içime dönüp üzülmemle eve gelip de ağlamamla bitiyor. Herkesin çocuğu olmak zorunda değil. Ama kendimi bu konuda eksik hissettiğim için herkes beni öyle görüyor zannediyorum. Siz nasıl düşünüyorsunuz, çocuklu ortamlarda çocuğu olmayan biri hakkında ... Birde bu sorulara nasıl cevap vereyim nasip deyip susuyorum ben artık..

Genişletmek için tıkla...

Çoğu çocuklu, birkac kişinin ise cocuksuz olduğu arkadaş grubumuz var. Benim de 4 yasinda bir oğlum var. Çocuksuz olanlar çiçek gibi geziyor takiliyor diye düşünüyorum ben valla hiç öyle eksiklik falan değil. Çocuk istediğiniz için söylüyorum, umarım en kısa zamanda sağlıkla kucağınıza alırsınız bebeğinizi. Çocuklu olmak da çocuksuz olmak da çok kıymetli ve iki hayatın da güzellikleri var. Çocuğunuz olduğunda onu ne kadar sevdiğinizden bağımsız çocuksuz günlerinizi özlersiniz. Bu zamanlarınızı da üzülerek değil sevdiginiz şeyleri yaparak mutlu geçirin bence.

Ben şahsen özellikle çocuksuz arkadaşlarımla çocuğumu birilerine bırakıp görüşüyorum. Böylece ikimiz de sohbetten keyif alabiliyoruz. Çocuklu arkadaşlarla buluşmalarda bazen konsept çocuklar oynarken biz dertleşelim modu oluyor. İkisi de güzel ikisinin de keyfi ayrı.

Çocuklu insanların birbirleriyle çocuklarıyla ilgili konuşmaları, deneyim paylaşmaları normaldir. Özellikle küçük çocuğu olanların muhabbetleri bitmez. Çünkü çocuk büyütmek sürekli yeni levellar yüklenen oyunlar gibi.

Çevrenizi değiştirin bence. 31 yaşında anne oldum ve öncesinde çocuk muhabbeti beni aşırı bayardı. Dengiyle, ortak noktası olanla arkadaşlık her zaman daha konforlu. Hadsiz sürekli soru sorarak sizi didikleyen kişilere de sert tavır koymaktan çekinmeyin. Bu konu yalnızca çekirdek ailemizi ilgilendiriyor. Üçüncü kişilerle konuşmayı tercih etmiyorum diyin.

Ben de evlendikten 4 sene sonra anne oldum. O ara hiç kimse çocuk konusunu açmadı (zaten eşimle de Yanyana değildik, tayin vs) ama soran olsaydı “biz yapmayı bilmiyoruz heralde gelip göstermek ister misin?” Demeyi planlamıştım. Hiç sevmem böyle muhabbetleri çünkü. Sana ne adamın özel hayatından? Hayır bilince ne değişecek? Ayrıca çocuksuzlar bana göre daha rahat bir hayat yaşıyor. Evet çocuk yapmak bir tercih, zorluklarını düşünerek yapıyorsun falan ama her zaman da umduğun gibi olmuyor. O yüzden çok dert etmeyin bence. Her şeyin bir vakti vardır mutlaka.