Eşimle İlgili Kafama Takılanlar

kucukbirincitanesi

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
12 Aralık 2023
7
-51
Merhabalar 1,5 senelik evliyim, 1 aylık bebeğim var. Eşimle ben kendi ailemden uzakta yaşıyoruz. Gebeliğim boyunca eşimle çok nadir tartışma yaşadık. Ev işlerine bazen yardım etti, ayakkabılarımı bile son zamanlarda giydirdi etti; beni elinden geldiğince gezdirdi. Abisi beni telefonda arayıp azarladığında yanımda olmasını bildi. Sezeryan doğum yaptığımdan ötürü annem iki üç hafta yanımda kaldı. Onların ailesinden kimse gelmedi. Abilerinden biri hariç. Eşimin anne babası vefat ettiği için kardeşlerinin gelmesini bekledim. Özellikle görümcem gelebilirdi, annem çok uzak yoldan gelmişti. Hem benimle hem çocukla hem evle ilgilenmek zorunda kaldı; dikişlerimden dolayı hiçbir şey yapamadım. Çok sancılı zamanlar geçirdim. Görümcem dört beş gün sonra geldi. Hayvanlarım var o yüzden gelemedim dedi. Onda da ne çocukla ilgilendiler ne evi çekip çevirdiler, misafir gibi gelip gittiler -ki eşim için bu gayet normal geldiğini düşünüyorum. Hatta eşim geldiğinde ayağa kalkıp yardım etmeye çalışıyorlardı. Dikişli halimle benden ve geceleri hiç uyumamış annemden hizmet beklediler. Görümcem de anneme eşimin “çocuğu askere gittiğinde mi göreceksin” dediği için geldiğini söylemiş. Bir Allaha ısmarladık bile demediler. Annem gidince eşim görümcemi güya eve çağıracaktı; yine hayvanlarım falan deyince ergen kızını eve getirdi, bana danışması gerekiyordu ama danışmadı. İyi niyetli yaptığını düşünüyorum ama bana danışabilirdi. Kız geldi, benimle doğru düzgün muhabbet bile etmedi. Hiçbir şey yapmadı. Hatta ilk başta benimle bile yatmadı, eşim söyleyince benimle uyumaya başladı. Bebeğin ağlamalarına offladı pufladı. Çoğu zaman eşimi uyandırmak zorunda kaldım; kızın bakmadığına o da şahit oldu; ama tek kelime etmedi. Sonra eşimin eğitimi çıktı, eğitime gidecek ama beni ve çocuğu kime emanet edeceğini bilemedi. Yine ablam gelir dedi ama ablası yine hayvanlarım var gelemem dediği için beni ailemin yanına götürdü; 13-14 saatlik mesafe gelmiş oldum lohusa halimle. Eşim hala anlayışlı olmamı bekliyor. Sezeryan olduğumda annem gelmeseydi, gelemeseydi ne yapardık hiç bilmiyorum. Hiç affedemiyorum. Annem de eşimin ailesinden dolayı eşimi çok sevemiyor, benimseyemiyor. Sütüm ilk başlarda az gelince eşim sütün gelmezse süt anne tutarız dediği için de üzüldüm; bazen ne diyeceğini bilemiyor. Annem de sürekli eşimi kötülüyor. Haklı gerekçeleri var, ama eşimin ailesinin yanlışları eşimi bağlamaz ki. Eşim beni buraya bırakıp sürekli arkadaşlarıyla gezdiğini söylüyor, sorumluluk almak istemediğini, bunu bazen ben de düşünüyorum ama eşiyle çocuğunu bırakmış adam evde sıkılır sürekli otuması mı gerekiyor onu da bilemedim. Babamla kıyaslayıp hep farklı olan taraflarını hata olarak görüyor; ben savununca da bana bozuluyor. Ne yapacağımı şaşırdım.
 
Ev panayira donmus daha yeni dogum yapmissiniz zaten anneniz destege yeterli
Kesinlikle, ama hastanede olan süreçte keşke biri daha olsaydı gerçekten çok zordu. Ya da biri geleceğine annemden sonra eşim yanımda olsaydı yeterdi.
 
Eşinizin abisi sizi niye azarlıyo? Bu duruma eşiniz sizi nasıl düşürüyor?

Doğumlar kolay değil siz ve esiniz bakacaksınız bebeğinize görümcenizin ergen kızının bakması gibi bir şey olamaz. Ekstra bi komplikasyon mu gelişti? Evet sezaryen ilk hafta acı yapar biraz ama geçer yani. O vakitleri de annenizle atlatmışsınız daha kime niye emanet edilesiniz?
 
Sezaryen sonrası çocuğunuza karı koca bakacak ilk çift siz değildiniz.
Yani tamam imkanı olan destek alsın ama çevresel faktörler sebebiyle bu imkanınız yokmuş ve gereksiz zorlamışsınız gibi duruyor.
Eşinizle beraber evinizde oturup çocuğunuza başbaşa bakmanız doğru olan.
Annem sağolsun geldi baktı ama keşke sonrasında kimse gelmiyorsa etmiyorsa kocamla ben baksaydık. Benden ziyade o çok zorladı aslında. Şimdi de beni tek bırakmış oldu.
 
Merhabalar 1,5 senelik evliyim, 1 aylık bebeğim var. Eşimle ben kendi ailemden uzakta yaşıyoruz. Gebeliğim boyunca eşimle çok nadir tartışma yaşadık. Ev işlerine bazen yardım etti, ayakkabılarımı bile son zamanlarda giydirdi etti; beni elinden geldiğince gezdirdi. Abisi beni telefonda arayıp azarladığında yanımda olmasını bildi. Sezeryan doğum yaptığımdan ötürü annem iki üç hafta yanımda kaldı. Onların ailesinden kimse gelmedi. Abilerinden biri hariç. Eşimin anne babası vefat ettiği için kardeşlerinin gelmesini bekledim. Özellikle görümcem gelebilirdi, annem çok uzak yoldan gelmişti. Hem benimle hem çocukla hem evle ilgilenmek zorunda kaldı; dikişlerimden dolayı hiçbir şey yapamadım. Çok sancılı zamanlar geçirdim. Görümcem dört beş gün sonra geldi. Hayvanlarım var o yüzden gelemedim dedi. Onda da ne çocukla ilgilendiler ne evi çekip çevirdiler, misafir gibi gelip gittiler -ki eşim için bu gayet normal geldiğini düşünüyorum. Hatta eşim geldiğinde ayağa kalkıp yardım etmeye çalışıyorlardı. Dikişli halimle benden ve geceleri hiç uyumamış annemden hizmet beklediler. Görümcem de anneme eşimin “çocuğu askere gittiğinde mi göreceksin” dediği için geldiğini söylemiş. Bir Allaha ısmarladık bile demediler. Annem gidince eşim görümcemi güya eve çağıracaktı; yine hayvanlarım falan deyince ergen kızını eve getirdi, bana danışması gerekiyordu ama danışmadı. İyi niyetli yaptığını düşünüyorum ama bana danışabilirdi. Kız geldi, benimle doğru düzgün muhabbet bile etmedi. Hiçbir şey yapmadı. Hatta ilk başta benimle bile yatmadı, eşim söyleyince benimle uyumaya başladı. Bebeğin ağlamalarına offladı pufladı. Çoğu zaman eşimi uyandırmak zorunda kaldım; kızın bakmadığına o da şahit oldu; ama tek kelime etmedi. Sonra eşimin eğitimi çıktı, eğitime gidecek ama beni ve çocuğu kime emanet edeceğini bilemedi. Yine ablam gelir dedi ama ablası yine hayvanlarım var gelemem dediği için beni ailemin yanına götürdü; 13-14 saatlik mesafe gelmiş oldum lohusa halimle. Eşim hala anlayışlı olmamı bekliyor. Sezeryan olduğumda annem gelmeseydi, gelemeseydi ne yapardık hiç bilmiyorum. Hiç affedemiyorum. Annem de eşimin ailesinden dolayı eşimi çok sevemiyor, benimseyemiyor. Sütüm ilk başlarda az gelince eşim sütün gelmezse süt anne tutarız dediği için de üzüldüm; bazen ne diyeceğini bilemiyor. Annem de sürekli eşimi kötülüyor. Haklı gerekçeleri var, ama eşimin ailesinin yanlışları eşimi bağlamaz ki. Eşim beni buraya bırakıp sürekli arkadaşlarıyla gezdiğini söylüyor, sorumluluk almak istemediğini, bunu bazen ben de düşünüyorum ama eşiyle çocuğunu bırakmış adam evde sıkılır sürekli otuması mı gerekiyor onu da bilemedim. Babamla kıyaslayıp hep farklı olan taraflarını hata olarak görüyor; ben savununca da bana bozuluyor. Ne yapacağımı şaşırdım.
Esinizin abisi neden sizi telefonda azarladı? Ayrıca gorumcenizin ergen dediginiz çocuğu neden sizinle yatmak zorunda? Eşiniz nerede bu sirada? O ergen dediginiz kız cocukaglayinca neden bakmak zorundaymıs gibi düşünüyorsunuz sizin bir Eşiniz çocuğunuzun da bir babası var???
Herkesin hayat icinmucadelesi farklı gorumceniz ister bahane uydursun ister gerçekten gelme imkani olmamiş olsun zorunluluğu yok. Boylegunlerde tabiki insan destek bekliyor ama bu hayatta tek başınıza olduğunuzu bilmezseniz sırtınızı dayayacak birisini goremediginizde boyle yikilirsiniz
 
Eşim çocuğa beraber bakarız kız bana yardımcı olur diye düşünmüş

E diyemedin mi çiçeğim senin aklına tükürürüm kaldır totonu sen de diye?
Yani adam baştan beri sorumluluktan kaçarken sen naptın?
Emzirme dışında her şeyi baba da anne kadar yapabilir, alıştırma rahatlığa.
 
Esinizin abisi neden sizi telefonda azarladı? Ayrıca gorumcenizin ergen dediginiz çocuğu neden sizinle yatmak zorunda? Eşiniz nerede bu sirada? O ergen dediginiz kız cocukaglayinca neden bakmak zorundaymıs gibi düşünüyorsunuz sizin bir Eşiniz çocuğunuzun da bir babası var???
Herkesin hayat icinmucadelesi farklı gorumceniz ister bahane uydursun ister gerçekten gelme imkani olmamiş olsun zorunluluğu yok. Boylegunlerde tabiki insan destek bekliyor ama bu hayatta tek başınıza olduğunuzu bilmezseniz sırtınızı dayayacak birisini goremediginizde boyle yikilirsini
Ben zaten çok bir şey beklemiyordum eşimin ailesinden. Görümcem gelmedi sonuçta, bahane uydurdu. Hayırlı olsun demek için veya sonrasında da aramadı. Ben çok hayal kırıklığına uğramadım. Eşimin hala bazı şeyleri zorlamasına anlam veremiyorum. Kendi çocuğuna kendi bakabilirdi; sorumluluk almak istemediğini düşünüyorum.
 
Ay okurken başım döndü eşin abisi, ablası, ergen kız, hayvanlar.
Bu düşünmeyin her şeyi. Eşiniz iyiyse bitti.
Bence evinizde oturun çocuğunuza kendiniz bakın herkes gibi. Görümce ve ergen kız sizi germekten başka bir şey yapmayacaktır.
Ayrıca anneniz bidaha eşiniz hakkında öyle konuşursa “ne yapayım boşanayım mı?” Derseniz bidaha demez diye düşünüyorum.
Canınızı sıkmayın kimseden de yardım beklemeyin bebiş büyümüştür biraz zaten
 
Ben zaten çok bir şey beklemiyordum eşimin ailesinden. Görümcem gelmedi sonuçta, bahane uydurdu. Hayırlı olsun demek için veya sonrasında da aramadı. Ben çok hayal kırıklığına uğramadım. Eşimin hala bazı şeyleri zorlamasına anlam veremiyorum. Kendi çocuğuna kendi bakabilirdi; sorumluluk almak istemediğini düşünüyorum.
Kadının hayvanları varmış ne yapsın. Herkes eş ailesinden kaçıyor,sen de gelsinler diyorsun
 
Ne kadar prensesler varmış bugün kk da okuduğum ikinci prenses sendromu.
Doğum gerçekten çok zor birsey ama kızcağız niye sizinle uyusun aa? Doğumdan kaç gün geçmiş anneniz sizi iyilestirmis dönmüş niye biriyle uyuyorsunuz.
Beklentileriniz tuhaf bebeğe bakamayacaksaniz niye dünyaya getirdiniz hadi siz ameliyatlisiniz (artık iyilesmissiniz ama hadi neyse) eşiniz ne ise yaşıyordu o kadar insan geldi eve?

-evet evciller bizleri eve bağlıyor. Ayrıca beklentiniz şaşırtmıştir annesi var bana ne ihtiyaç var diye.
 
E diyemedin mi çiçeğim senin aklına tükürürüm kaldır totonu sen de diye?
Yani adam baştan beri sorumluluktan kaçarken sen naptın?
Emzirme dışında her şeyi baba da anne kadar
Ay okurken başım döndü eşin abisi, ablası, ergen kız, hayvanlar.
Bu düşünmeyin her şeyi. Eşiniz iyiyse bitti.
Bence evinizde oturun çocuğunuza kendiniz bakın herkes gibi. Görümce ve ergen kız sizi germekten başka bir şey yapmayacaktır.
Ayrıca anneniz bidaha eşiniz hakkında öyle konuşursa “ne yapayım boşanayım mı?” Derseniz bidaha demez diye düşünüyorum.
Canınızı sıkmayın kimseden de yardım beklemeyin bebiş büyümüştür biraz zaten
Sanırım eşimin sorumluluktan kaçtığını düşünüyor olmak beni üzüyor, bir de ameliyatlı olduğum ilk gün annemin yaşadığı zorluğu; o sırada iki kişi olsalardı daha rahat atlatırdık. Eşim de yalnız olduğunu gördü ama yine aynı devam ediyor.
 
X