evlenmek için hoşlanmak şart mı?

sade kahve bu senin üye olurken aldığın ilk nick mi yoksa sen gelecekkorusu nickli arkadaşmısın
onu anımsattın bana
 
hoşlanma derken yanıp sönen birşey olacaksa bu..çünkü geçebilir geçiçi bu duygu bence ..çok kuvvetli birşey değil..
 
Sade böyle bir hata yapma sakın olaki. Sevmeden anlaşmadan birlikte mutlu olmadan olmaz. Evlenmiş olmak için evlenirsen sonra da mutsuz olup 2 sene sonra boşanırsan nolucak?O zaman da dul olacaksın. Belki kucağında bir de çocuk olacak. Tek başına onu büyütmek zorunda kalacaksın belki. Sakın ha diyorum sakın ha. Kafanı kullan. Sevmediğin bir insana da boşuna ümit verme.Daha doğrusu sevmediğin hoşlanmadığın insanlarla oyalanıp vakit kaybetme. Ben 32 yaşında sevdiğim biriyle evlendim 5 ay önce. Sadece doğru zamanı bekle. Sabırlı ol.
 
aşık olmak sevmek değil belki de ama hoşlanmak şart
hoşlanmadığın insana elini vermeye bile çekinirken aynı yatağa nası gireceksin mirmirmirmir
 
Bir insan sevmeden, beğenmeden en azından hoşlanmadan
nasıl evlenebilir ki?:1no2: Elbette sevgi olmalı; yoksa bile bile ladestir bu iş bana göre.
a.s
 
hoşlanmak yeterli mi diye sormalıydın bu soruyu ...
 
baskalari icin degil tabiki
amacim sevmek sevilmek aslinda evlilik degil en basta
ama biyere gidince sanki herkes bana bakip daha evlenmemis mi bu diye dusunuyor zannediyorum
oyle bi psikolojiye girdim
zaten kimle karsilassam bu soru soruluyor
bi arkadasimi evliligi icin nisani icin tebrik ediyorum
ilk cumlesi sagol sende yok mu bisiler?
gercekten bunaldim ve kendimi soyutlanmis hissediyorum toplumdan

biz senle hemen hemen aynı yaşlardayız diye hatırlıyorum... 30 değilsin demi?
hoş 30 olsan ne önemi var ...

evlenmek zorunda mı herkes...
herkes hayat arkadaşını 20li yaşlarda mı bulmak zorunda...

canımcım nolur kendine bu eziyeti etme... bırak ya ... kısmet bu işler...

kimse kimseyi dışlamaz evlenmedi diye ... hepimiz o zaman evimizde oturalım soyutlandık diye sonra da sürekli endişelendiğin gibi evde kalmış oluruz ... :uhm:
 
evet şart..
hayır olmaz...
sanmıyorum...
 
evlilik bence zor bir kurum. fedakarlık istiyor.
sevmediğim kişi için fedakarlık yapmak zor gelir bana.

benim için şart...
 
evet belki de son sansım
29 yasindayim sonucta

29 için geç yaş diyorsun ya,ne diyim sanakaydirigubbakcemile En güzel,en olgun,fikirlerinin en oturaklı hale geldiği,tam kıvamlı bir yastır 29.Ben 29 yasındayken evlenmiyor musun diye sorana henüz erken diyordum yeminle ve gercekten belki de millet dalga geçiyorken ben cidden öyle düşünüyordum:1closedeyes: Haaaaa,sonra nooooldu mu?Hayatımın erkeğiyle tanıştım,çooook ilginç bir şekilde,kısmet işte dedirtti bana.Sonra noooooldu,su anda kızımın babası sıfatıyla ve hayatımın ennnn doğru kararı olarak yasamımı anlamlı kılmaya devam ediyor.
Son söz:sabreden derviş,muradına ermiş,tamam mı canımkaydirigubbakcemile3 NOT:Ben 31 yasımda evlendim,yani hayatımın baharında,eşim 36 yaşında çooook olgun bir çağındaydı.İkimiz de zamanında evlendiğimizi ve hiç bir şey için geç kalmadığımızı söyleriz hep....
 
29 yaş hiçte evlenmek için geç bir yaş değil..
sırf onun bunun ağzını kapatmak için,evlenmiş olmak için vs.. vs..
evlenirsin sonradan da başını taşlara vurursun niye evlendim dye..
bakma onun bunun lafına hayat senin..
herkes aynı yaşta evlenmek zorunda değil..okumuşşun mühendissin
kendi ayakların üzerinde duruyorsun..boşver onu bunu..
şimdi empati yaparak düşünüyorum da sevmediğim en azından hoşlanmadığım bir adamla
hayatda aynı yatağı paylaşamazdım,yeri gelcek dert sıkıntı,tasa olacak hiçbirine katlanamazdım
iyi düşün canım..hayata bir kere geliyoruz bazı güzel duyguları da yaşamak gerek..
 
mutlaka hoşlanmak şart.....
mümkünse bir de aşk olsun:asigim:
başka türlü ömür geçmez
 
Şimdiki aklım olsa peh peh pehhh benneyaptımki
Hiç telaşa kapılma arkadaşım evlenmek mesele değil
Ondan sonrası önemli....
Yaşını hiç kafana takma elbet seninde bir kısmetin var
Nasip allah bilir zamanını ve yerini...
 
benim için aşk önemli bir şey..
mantık evliliği yapmak istemem yapamam da...sevdiğim kişiyle evlenmek isterim.
tabii ki bunun yanından anlaşmak,uyum,saygı,güven gibi olması gereken unsurlar da var.
yani sonuç olarak evleneceğim kişinin benim içime sinmesi önemli.
 
hepinize katiliyorum
yani tabiki sevmek sart, ask olsa daha guzel olur
ama artik ben bulamiyorum oyle sevgiyi aski, erkekler bu yasta sirf mantik olarak bakiyorlar evliliklere
ya da benim karsima cikanlar hep oyleydi, seven insan kolay kolay vazgecmez mesela ugrasir ama gunumuzde erkekler isine gelmedi mi biranda yabanci gibi oluyorlar
bir de ben uzun suredir kimseyi sevmedim, karsima da cikmiyor
en guzel yaslar yalniz geciyor herkes hayatin tadini cikarirken
balayina gidiliyor, tatillere gidiliyor, evlilik yildonumleri kutlaniyor, sevgililer gunu, cocuklari oluyor esleri anneler gununu kutluyor vs vs
insanin ici aciyor bunlari gordukce

sansim hic yok, bazi seyler zamanında yasanmali, 40 yasinda evlendim diyelim, o genc yaslar yalniz ve yalnizliktan yipranmis bi sekilde hep baskalarina imrenerek gececek
gencken yasanalar ayri bir guzel daha enerji dolu sonucta

ne yapmam gerektigini bilmiyorum gercekten cok uzgunum :KK43:
 
Son düzenleyen: Moderatör:
hepinize katiliyorum
yani tabiki sevmek sart, ask olsa daha guzel olur
ama artik ben bulamiyorum oyle sevgiyi aski, erkekler bu yasta sirf mantik olarak bakiyorlar evliliklere
ya da benim karsima cikanlar hep oyleydi, seven insan kolay kolay vazgecmez mesela ugrasir ama gunumuzde erkekler isine gelmedi mi biranda yabanci gibi oluyorlar
bir de ben uzun suredir kimseyi sevmedim, karsima da cikmiyor
en guzel yaslar yalniz geciyor herkes hayatin tadini cikarirken
balayina gidiliyor, tatillere gidiliyor, evlilik yildonumleri kutlaniyor, sevgililer gunu, cocuklari oluyor esleri anneler gununu kutluyor vs vs
insanin ici aciyor bunlari gordukce

sansim hic yok, bazi seyler zamanında yasanmali, 40 yasinda evlendim diyelim, o genc yaslar yalniz ve yalnizliktan yipranmis bi sekilde hep baskalarina imrenerek gececek
gencken yasanalar ayri bir guzel daha enerji dolu sonucta

ne yapmam gerektigini bilmiyorum gercekten cok uzgunum :KK43:

Bakın anlıyorum ben,inan ki hissettiklerinizi çok iyi anlıyorum..
Çok çok yakın bir arkadaşım da sürekli evlilik konusunu kafasına takmış durumda.
Kız ailesinden ayrı yaşıyor,ev kendine ait,harika bir işi,süper bir arabası var,tek eksiği bir erkek..:sm_confused:
Ama ona da aynısını dedim; insan bir konuya ne kadar odaklanırsa elindeki asıl nimetler görmüyor maalesef..Çok sıkılıyorsanız,kurslara yazılın,iyi gelir bence.gamyoncuiremsu
Ancak bir büyük hata,hiç kimsenin evliliğine,ilişkisine özenmeyin,dört duvar arasında insanların neler yaşadığını hiç kimseler bilemez.Diyelim aşık oldunuz,evlendiniz,mutlu olabilme garantisi nedir? Hangi birimiz ayrılmak için evleniyor ki? :nazar:
Evlenmek en kolayı,asıl zor olan yürütebilmek. Hele ki olmadı mı ayrılmak ise,inanın hepsinden çok daha zor.benneyaptımki
Hayırlısını isteyin Allahtan,elbet o bizden çok daha iyi görür ve bilir.:Saruboceq:
 
Bende çok üzgünüm bu yaşlar geciyor ..yüzüm gülmedensenağlama
 
ya aslında arkadaşa da hak vermemek elde değil..
insanın en güzel yaşları yanlız geçer..
belli bir yaştan sonra heyecanlı dönemler geçer
yerin mantık alır armudun sapı üzümün çöğü diyerek hiç bişeyi beğenemez insan
çevremde bunun örneklerini de gördüm
çocuk dogurmak bıle bellı bır yastan sonra riskli...
ama sırf evlencem diye bir evlilkte olmaz
bu durumda ne yapmalı..bol bol dua edilmeli
allah karsına gercekten sevebılecegın mutlu olabılecegın bırını cıkarması için..
 
sade kahve ben de cok düşündum bunu
ben mesela 20lı yaslara gırdım berı evlenmek ısterım, neden sevdıgımle tatıle gıdebıleyım egleneyım dıskolara gıdebıleyım mutlu olayım sevgılı gununu bırlıkte gecıreyım yılbasında kocamla evımde olabıleyım
hep hayal yani, hep hayal gıbı gelıyor bana hıc olmayacakmıs gıbı,
gecen gun annem dıyor kı 10 sene sonra bu odandakı yataga geldıgınde yatagında cocugun boyle zıplıycak anane anane dıycek sen de bızde kaldıgınızda burada yatıcaksın ne guzel olacak dedı, baktım acı acı, kızım oyle kötü düşünme elbet kı olacak elbette sen de evleneceksın en kötu açıdan bakarsan her kör satıcının bır topal alıcısı varmıs derler kı sen de kalmazsın evde dedı, haklı gıbıydı, yani illa kı evlenırım belkı.

benım de en samımı arkadaslarım evlendı cocuk yaptılar bakıyorum mutlu aıle portresı cızıyorlar resımlerde vs, bulusalım bıle dıyemıyorlar cunku onlar cıft ama ben tekım, tek tek nası bulusucam kı 3 kısı mı oturucaz cuma aksamları aıle gezmesınde, onların bebeklerını severken içim burkuluyor tamam arkadaslarım mutlu oluyorum ama bır yere kadar, ben de mutlu olmak ıstıyorum o bebegın annemm dıye sarılmasını ben de ıstıyorum, ben de gecelerı yataga yapayanlız buz gıbı yatagıma gırıp aglamadan uyumak ıstıyorum sevgılıme kocama sarılmak hıc degılse yanımdakı varlıgını hıssetmek ıstıyorum.

ama hıcbır sey ıstemekle olmuyormus anladıgım , cunku yıllardır ıstıyorum ben de 30 uma yaklastım ama bende de bır en ufacık gelısme yok yüzüm çöküyor bakıyorum vucudum deforme oluyor göz altlarım çenem desen yaşlılık belırtılerını görmemeye calısıyorum,
sabah ben de öpülerek uyandırılmak ıstemez mıyım, aksam tv ızlerken elımde bır sıcacık el olsun, pop cornumu patlattıgımda hızmet edebılecegım bır erkek olsun sarınarak fılm ızleyelım, şu kuru kuru soguk bılgısayardan medet ummmayayım ıstemez mıyım,

ama olmadı mı olmuyır işte, fal baktırıyorum arada sırada gercek olmasını dılıyorum kadının dedıklerının, cunku bana dıyor kı bır sevgılın olacak mutlu olacaksın, ama hep aynı seylerı duyup hayal edıyorum hıcbır sey guzel olmuyor artık,

ne bır işe gırıp calısmak ıstıyorum ne dışarı cıkıp alısverıs yapmak, ve yıllar yılı azalan bır grafıkle devam edıyor bu, hep ıstegım her şeye karşı azalıyor..


----
tanıdıgım bır teyze var 40 yasına kadar bekardı sonra bosanan bır komsumuzun eşiyle evlendı hepsı tanıdıktı, adamın 2. karısıyla daha mutlu oldugunu görduk o evlenen bekar bayanın da 40ımda buldum keşke evvelden evlenseymısım kızım seçme dedıgını duydum.

bana secme hepsı aynı yanlızlıga bosuna katlanmısım dedıgını duydum, bana bırını ayarlıyordu,
ama içim almadı kı ne hoslandım ne begendım. işte her evde kaldım ne yapıcam dıyen bayanın yaptıgı hatalardan bırını yaptım belkıde,

ama gönul ıstıyor sevmek sevılmek ıstedıgıyle olmak, sonunda her söz çıkmaza gelıyor ve kader kısmete dayanıyor,

kaderimizde kısmetımızde ne varsa ondan ötesını görmeyız bız.
kaderıımız dıyorsa 30unda, 30da evlenırız,
dıyorsa baska baska olur.
(not:şu an bana hep ılgı duyan bırıyle bırlıkteyım, sevmekten öte sevılmenın önemlı oldugunu düşündüğüm için bunu yaptım belkı ıyı olacaktır.)
 
sade kahve ben de cok düşündum bunu
ben mesela 20lı yaslara gırdım berı evlenmek ısterım, neden sevdıgımle tatıle gıdebıleyım egleneyım dıskolara gıdebıleyım mutlu olayım sevgılı gununu bırlıkte gecıreyım yılbasında kocamla evımde olabıleyım
hep hayal yani, hep hayal gıbı gelıyor bana hıc olmayacakmıs gıbı,
gecen gun annem dıyor kı 10 sene sonra bu odandakı yataga geldıgınde yatagında cocugun boyle zıplıycak anane anane dıycek sen de bızde kaldıgınızda burada yatıcaksın ne guzel olacak dedı, baktım acı acı, kızım oyle kötü düşünme elbet kı olacak elbette sen de evleneceksın en kötu açıdan bakarsan her kör satıcının bır topal alıcısı varmıs derler kı sen de kalmazsın evde dedı, haklı gıbıydı, yani illa kı evlenırım belkı.

benım de en samımı arkadaslarım evlendı cocuk yaptılar bakıyorum mutlu aıle portresı cızıyorlar resımlerde vs, bulusalım bıle dıyemıyorlar cunku onlar cıft ama ben tekım, tek tek nası bulusucam kı 3 kısı mı oturucaz cuma aksamları aıle gezmesınde, onların bebeklerını severken içim burkuluyor tamam arkadaslarım mutlu oluyorum ama bır yere kadar, ben de mutlu olmak ıstıyorum o bebegın annemm dıye sarılmasını ben de ıstıyorum, ben de gecelerı yataga yapayanlız buz gıbı yatagıma gırıp aglamadan uyumak ıstıyorum sevgılıme kocama sarılmak hıc degılse yanımdakı varlıgını hıssetmek ıstıyorum.

ama hıcbır sey ıstemekle olmuyormus anladıgım , cunku yıllardır ıstıyorum ben de 30 uma yaklastım ama bende de bır en ufacık gelısme yok yüzüm çöküyor bakıyorum vucudum deforme oluyor göz altlarım çenem desen yaşlılık belırtılerını görmemeye calısıyorum,
sabah ben de öpülerek uyandırılmak ıstemez mıyım, aksam tv ızlerken elımde bır sıcacık el olsun, pop cornumu patlattıgımda hızmet edebılecegım bır erkek olsun sarınarak fılm ızleyelım, şu kuru kuru soguk bılgısayardan medet ummmayayım ıstemez mıyım,

ama olmadı mı olmuyır işte, fal baktırıyorum arada sırada gercek olmasını dılıyorum kadının dedıklerının, cunku bana dıyor kı bır sevgılın olacak mutlu olacaksın, ama hep aynı seylerı duyup hayal edıyorum hıcbır sey guzel olmuyor artık,

ne bır işe gırıp calısmak ıstıyorum ne dışarı cıkıp alısverıs yapmak, ve yıllar yılı azalan bır grafıkle devam edıyor bu, hep ıstegım her şeye karşı azalıyor..


----
tanıdıgım bır teyze var 40 yasına kadar bekardı sonra bosanan bır komsumuzun eşiyle evlendı hepsı tanıdıktı, adamın 2. karısıyla daha mutlu oldugunu görduk o evlenen bekar bayanın da 40ımda buldum keşke evvelden evlenseymısım kızım seçme dedıgını duydum.

bana secme hepsı aynı yanlızlıga bosuna katlanmısım dedıgını duydum, bana bırını ayarlıyordu,
ama içim almadı kı ne hoslandım ne begendım. işte her evde kaldım ne yapıcam dıyen bayanın yaptıgı hatalardan bırını yaptım belkıde,

ama gönul ıstıyor sevmek sevılmek ıstedıgıyle olmak, sonunda her söz çıkmaza gelıyor ve kader kısmete dayanıyor,

kaderimizde kısmetımızde ne varsa ondan ötesını görmeyız bız.
kaderıımız dıyorsa 30unda, 30da evlenırız,
dıyorsa baska baska olur.
(not:şu an bana hep ılgı duyan bırıyle bırlıkteyım, sevmekten öte sevılmenın önemlı oldugunu düşündüğüm için bunu yaptım belkı ıyı olacaktır.)

benim isteklerimi, anlatamadıklarimi cok guzel ifade etmissin
duygularıma tercuman oldugun icin tesekkur ederim

bana 40 yasinda evlenip mutlu olanlar da var denmesi moral vermiyor, hersey zamanında guzel cunku
40 yasina gelince de bosver koca kahrı cekmiyorsun mu denir, meslegin var elindekilerin kiymetini bil vs tamam biliyorum zaten
bunlari bi kenara atip durmadan sikayet etmiyorum tabiki sukrediyorum
ama icten ice uzuluyor insan bunu yalnizca yasayanlar anlayabilir
hayatta hicbirseyi paylasamamak, hizmet etmeyi bile ozlemek, aksamlari yalniz yemek yemek, cuma gunleri is cikisi herkes esiyle sevgilisiyle program yaparken kos kos eve gitmek
ve daha tonlarca sey

su an bana ilgi duyan biri var ama ona karsi bir cekim hissetmiyorum hem de hic hissetmiyorum ve bisey hissetmedigim birine razi olmaya da cesaretim yok, evet derken icime sinsin istiyorum, icim burkulmasin...

benim gibi olan cok fazla insan var
sebebi de insan iliskilerinin zayiflamasi, kimsenin artik birbirinden haberi olmamasi, buyk sehirlerde ozellikle
ailemin yanına donsem oralarda cok egitimli insanlar yok
burda kalsam kimsenin kimseye baktigi yok

zor durumdayım
 
Son düzenleyen: Moderatör:
X