Evlilik böyle birşey miydi ?

Sürekli sorumluluk üstüne bir evlilik çok yorucu ve sukıcı. Tabiki içimizdeki çocuğu da görmek lazım. Geçen gün hadi saçımı ör dedim eşime, oysa kapıyı tamir ediyordu. Konu sahibi Hanım hayattan çok yorulduğunu ifade ediyo.
Şey demek de çok saçma niye erken çocuk doğurdun. Olmuş işte niye yargılıyorsunuz ki. O da biliyor.
daha çok yenisiniz oturur evlilik, şu saatten sonra yapacağın şey, “ ay canım ben bilemem ki sen ne dersin “ cümlesini sık sık kullanmak. Bir işi halledebiliyorsan da beklemek sabretmek geride durmak. Erkeklere alan açmak lazım. Onlar verici halledici. Alan açıp beklemek. Biz kadınlar herşeyi yaparız zaten ama onlara da ihtiyacımız var. O işi 3 ay sonra mı yapıyor evet senin eşin böyle biri Kabullenip işin 3 ay sonra halledilmesini beklemek lazım. Yapmayın. Yapmazsanız o işi bi yapan bulunur.
Tam olarak özetlemişsiniz yani demem o ki bizim hiçbir zaman bu ortamımız olmadı tavsiyeleriniz görüşleriniz için çok teşekkür ederim bana moral oldunuz her kadın bir anında saçının okşanmasını ister mesela bunu kastetmiştim aslında yorumunuzu çok beğendim yolunuza çiçekler çıksın her zaman 🌺
 
Ama bu yalnis bir beklenti degil mi? Evlilik öyle birsey degil. Evliligin başı sorumluluk alip hayat arkadası olmak. Erkegin rolü orda farkli kadinin rolü farkli. Güclü erkek modeli görmek istiyorum dese anlarim. Ama "kücük kiz olmak" "daddy issues" gibi birsey. Heleki artik kendi de bir anne. Bizim kücük kiz olma lüksümüz yok (geregi de yok, yetiskin bireyleriz)..Esi belli ki yeterli kadar ne destek oluyor, nede erkek olarak yeterli kadar esine karsi ilgili. Ilgi gördügün yerde nazlanmaya gerek kalmiyor cünkü
Kendimi eksik ifade ettiğimi düşünüyorum küçük bir kız çocuğu olmak derken aslında yanımda daha güçlü bir erkek modelinin olması demek daha doğru olabilirdi haklısınız yani duruş olarak daha güçlü problem çözücü gerektiğinde şefkatli diye düzeltiyorum
 
Kendimi eksik ifade ettiğimi düşünüyorum küçük bir kız çocuğu olmak derken aslında yanımda daha güçlü bir erkek modelinin olması demek daha doğru olabilirdi haklısınız yani duruş olarak daha güçlü problem çözücü gerektiğinde şefkatli diye düzeltiyorum

Yani. Hepimiz esimizden ilgi ve sevgi bekleriz. Benimde cocuklarim var. Ilk sene insani ne kadar yordugunu iyi bilirim. Ihtiyaclarinizi ne kadar net ifade edebilirseniz o kadar yol alirsiniz. Tabi bu esinizin buna ne kadar acik olduguna bagli. Nedense bizim toplumda hep bir "her kadin dogruyor/yapiyor" problem olmamali kafasi hakim. Halbuki her kadinin bu sürecte ilgiye ve sefkate ihtiyac var. Gecen tanidigim bir cift terapist ile konusurken lohusalik hakkinda da konustuk. Hep kendimiz icin zaman ayirmamiz lazim diyoruz ya. Aslinda ama o "ben zamaninda" bazende bizimle ilgilenen biri gerekiyor yinede. Misal siz yorgun argin otururken esiniz size bir kahve yapip kek alip getirse ne kadar iyi gelir degil mi? Önemsenmek bu yorucu süreclerde diger zamanlardan da daha önemli. Insallah beraber cözümler bulabilirsiniz. Yaslariniz cok genc. Iletsiminizi zamanla oturturursunuz insallah
 
Her şeyi halletmeyi bırakın öncelikle. 25 yaşında evlenip çocuk yapmayı biliyorsa o kişi yetişkin bir erkektir, çocuksuluk falan kalmayacak kusura bakmasın. Yükünüzü paylaşın eşinizle, paylaşmak zorundasınız. Sizin yapabildiğiniz her şeyi kocanızda yapabilir. Kadınlar her şeyi kendi üstüne alıyor, e haliyle kendilerine vakit kalmıyor aşırı derecede yıpranıyorlar. Kadın isteyen, erkek veren taraf olmalıdır.
Bu kadar ........ben birşeyler yaparken elinde telefon oturtmam oturtmadim ben böyle çözdüm ......yoksa sen Herkül o nazlı velett oluyor hiç gerek yok
 
Bu kadar ........ben birşeyler yaparken elinde telefon oturtmam oturtmadim ben böyle çözdüm ......yoksa sen Herkül o nazlı velett oluyor hiç gerek yok
Aynen, bende evlendiğimiz ilk günden itibaren işleri bölüştürdüm hep, hiçbi zaman her şeyi tek başıma halletmeye çalışmadım.. Bende de iki el iki ayak var, eşimde de iki el iki ayak var çok şükür, evlilik ortaklıktır..
 
Ben de 25 yaşindayim. Maalesef çocuk için çok erken davranmişsiniz bence. Eşinizin karakteri bu olabilir, degişir mi bilmiyorum ama degişeni görmedim. Belki çocuk olduktan sonra o da içsel seyler yaşamiştir ama genel durum buysa böyle devam edecektir.
 
Herkese merhaba fikirlerinize ihtiyacım var kısaca bahsedeyim ben 25 yaşında bir bayanım 1 yaşında bebeğim var eşimde 25 yaşında bizim iyi bir sevgililik nişanlılık geçmişimiz oldu nişanlıyken farklı şehirlerdeydik ama iyi idare edip evlendik aynı eve girdikten sonra hayal ettiğim hiçbirşeyi yaşayamadım ben normalde çok bakımlı kendimi beğenen neşe saçan dişil enerjisi yüksek biriyken evlilik ve çocuk beni çok farklı bir noktaya getirdi eşim problem çözücü biri değil devamlı her konuda birbirimize danışırız eşim hep bişey der ben hallederiz düşünürüz yaparız vs söylerim yani yer değiştirdik sanki eşim yaşı itibariyle bana göre daha çocuksu gibi ama sevgililikte böyle değildi ve şimdi çocuğumuzda var ama ben bu zamana kadar hani kızların yaptığı nazlanma şımarma vs hiçbişey yapamadım fırsatım olmadı hele çocuktan sonra herşeyi hep ben yaptım şuan çok bakımsız enerjisiz kadınlığımı unutmuş bir anneyim eşim bir yaştan sonra olgunlaşır mı diye düşünüyorum ama bilmiyorum ya da şuan yapabileceğim bişey var mı sizce bişeyler düzeltilebilir mi ? Şimdiden teşekkür ederim
Birbirinize sevgi ve saygınız devam ettiği sürece zamanla düzelir her şey.
Birde hepimiz her dönem inişler çıkışlar yaşıyoruz, her dönem bakımlı-alımlı, her dönem bakımsız paspal geçmiyor yani. Bazen öyle bazen böyle. O yüzden ayrıntıya takılmayın çok fazla.
 
X