- 3 Temmuz 2011
- 1.316
- 8
- 38
- Konu Sahibi nebilimben
- #21
konu sahibi kardeşim sen gene de bak elinden geleni yap
Ne demişler; iyilik yap denize at, balık bilmezse Halik bilir.
Ne demişler; iyilik yap denize at, balık bilmezse Halik bilir.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
kaynanaya bakmak zorunda mıyız
- Konu Sahibi nebilimben
- Başlangıç Tarihi
- 24 Haziran 2011
- 22.484
- 45.313
- Konu Sahibi nebilimben
- #22
Valla ben her türlü yardımı emeği saygıyı yapıcam ama kaynana hala arkamdan laf edecek. Sonrada vicdan yokmu niye bakmıyorsun? Kendine güzel güzel baktırmak isteyen insan gelinini hor görür mü? Onu üzer mi? Evinin tadını kaçırır mı? Mutsuzluğundan zevk alır mı? Görmüş geçirmiş kadın, hiç mi anlamaz insanlara iyi davranırsa zaten seve seve bakacaklarını? İyi olayım insanlar bana severek isteyerek baksın diye düşünmek yerine niye akılları hala fesatlığa çalışsın ki. Bir komşum vefat etti, arkasından gelini günlerce ağladı. Yaşasaydıda baksaydım o benim yaslandığım duvarımdı diye. Böyle olmak yerine niye oğullarının evliliğine balta vuruluyor? Kaynanalar gelinlere güçleri yeterken kan kustursun ama yaşlanınca mecbur bana baksın. Mecbur olmayan birini de mecburmuş gibi baktırmak günah bir kere. Vicdan diyorsunuz, hayatımı ve evliliğimi mahvetmiş, kendinden bilerek isteyerek nefret ettirmiş birine bakmamak nasıl ki benim seçimimse asıl bu konuda zorlanmak vicdansızlıktır. Başkalarının yaşanmışlıklarını yok sayıp durumu sosyal sorumluluk gibi yansıtmanın gereği yok. Yaşadığımın aynısını yaşamayan biri eleştirmemeli de... Bilemez çünkü...
- 9 Mart 2011
- 11.327
- 8.070
- Konu Sahibi nebilimben
- #23
sen bakmayacaksın ben bakmayacağım
ee kim bakacak bu yaşlanan hastalanan elden ayaktan düşen insanlara
ee kim bakacak bu yaşlanan hastalanan elden ayaktan düşen insanlara
- Konu Sahibi nebilimben
- #24
mecbur değilsin canım ama hastalık elden ayaktan düşme durumlarında evlattan başka kim bakabiir ki
Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin ama ilerde böyle bir durum olursa iki kardeş ve gelinler sırayla bakarsınız
şimdiden bunları düşünüp tasalanma
Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin ama ilerde böyle bir durum olursa iki kardeş ve gelinler sırayla bakarsınız
şimdiden bunları düşünüp tasalanma
- 13 Mayıs 2012
- 1.100
- 13
- Konu Sahibi nebilimben
- #25
Her ne olursa olsun , arada ne yaşanırsa yaşansın
sağlık olunca akan sular durur.
Yarın bir gün biz de hastalanabiliriz , yaşlanabiliriz
Bu dünya etme bulma dünyası, ben bunu düşünür buna göre yaşarım.
Ben olsam geçici bir süre, ameliyattan sonrası için katlanırdım
k. valideye. Tabiki ona bakmak demek her hakkı ne ona ne de bana vermez.
Kızdığım , alındığım ya da yapılmasını istemediğim şeyleri direkt söylerdim yüzüne.
Çünkü afra tafra yapa yapa insanlar her şeyden anlam çıkarır oluyorlar.
sağlık olunca akan sular durur.
Yarın bir gün biz de hastalanabiliriz , yaşlanabiliriz
Bu dünya etme bulma dünyası, ben bunu düşünür buna göre yaşarım.
Ben olsam geçici bir süre, ameliyattan sonrası için katlanırdım
k. valideye. Tabiki ona bakmak demek her hakkı ne ona ne de bana vermez.
Kızdığım , alındığım ya da yapılmasını istemediğim şeyleri direkt söylerdim yüzüne.
Çünkü afra tafra yapa yapa insanlar her şeyden anlam çıkarır oluyorlar.
- 27 Temmuz 2012
- 6.316
- 74
- Konu Sahibi nebilimben
- #26
kimse kimseye bakmak zorunda değil kendi annene babana bile bakmasan polis gelip seni götürmez bu vicdani bi iş, kaynana kayınpedere gelince, baştan kredilerini bitirirlerse şahsen kimseye bakamam oğulları baksın yemek yapsın çamaşırlarını yıkasın yedirsin içirsin, gelin bakar adam sağda solda ben annemlere bakıyorum olur adı bunada ayrıca çok sinirleniyorum,insanlar şimdiden kendilerinden bıktırırlarsa elden ayaktan düştüklerinde gelinde bakmaz tabi
- 27 Temmuz 2012
- 6.316
- 74
- Konu Sahibi nebilimben
- #27
arkadaşlar bazı insanlar gerçekten kendilerine baktırmaya hizmet ettirmeye meraklı oluyo, hasta değil sağlığı yerinde ama ben büyüğüm gelinim var tribine giriyolar, sanki gelinlere rahat batıyo baba evinden holeeeey hizmet etmeye gidiyorum diye çıkıyolar, ben şahsen kendime bile zor bakıyorum, panik atağım var kansızlık ve demir eksikliği yüzündende çabuk yoruluyorum sizin 1 saatte yaptığınız işi ben dinlene dinlene 2-3 saatte yaparım, babannem bu türe örnektir mesela, utanmasa ağzıma çiğneyin verin dicek büyükbabamda tam tersi adam kanser ama bi bardak su istemez gider alır, hastayım diyosa gerçekten hastadır ama babannem eline diken batsa ortalığı yıkar doktor iyisin diyosa o doktor kötüdür,böyle insanlarda var
- Konu Sahibi nebilimben
- #28
hem ben bu tür düşüncelere o kaar cok karsıyım ki anlatamam gelin neden bakmakta zorunlu gibi gösteriliyor anlamıyorum alt tarafı oğluyla evleniyosun hem bize ne ki kendi çocukları baksın ....herkez kendi anne babasına baksın sorunda kapansın ..... ayrıca kimseye bakmak zorunda falan deilsin bence o senn vicdanına kalmış ..... kocan için cıkar için vs için bakmayı dusunuyorsn zaten bakma ama allah rızası için bakmak istersen bu kayınvalidede olabilir yedi kat el de olabilir tabiri caizse .....o artık senn paşa gönlüne kalmış....
- Konu Sahibi nebilimben
- #29
Yok beni yanlış anladınız. Kesinlikle kv koparak en güzel şeyi yapmışsınız.
Sadece ameliyattır odur budur zamanlarında destek olur gerisinde kendinizi çekersiniz.
Hastalık bu belki kv, belki sizin ailenizin, belkide sizin başınıza gelir. Allah korusun
Ki bakmak zorunda değilsiniz sadece sizin vicdanınız da onu bırakmaya el vermez bence.
- 28 Ocak 2009
- 33.133
- 52.481
- Konu Sahibi nebilimben
- #30
ben evli degilim konu sahibi arkadaşım ama annem üvey kayınvalidesinden çok çekti hem ne çekmeler burada anlatsam roman olur belki çünkü biz hepsini yaşayıp gördük etmedigi kötülük kalmadı atmadıgı iftiralar suçlar kalmadı tabi babam bunların hiçbirisine itibar etmedi her zaman annemin yanında oldu sonuç olarak üvey kv hastalandı yatalak oldu kendi öz çocukları bakmadı annem baktı Allah rızası için herşeyi yaptı yeri geldi altını degiştirdi bunların hepsi Allah rızası içindi şuan yaşamıyor son nefesini bile verirken annemin yanında verdi buraya bir yazı bırakıyorum bir hikaye bir çocugun babasına verdigi en güzel cevap ben olsam Allah rızası için bakardım
Affet Babacığım
Evlendiğinden beri evinde kalan babası yüzünden eşiyle sürekli tartışıyordu. Eşi babasını istemiyor ve onun evde bir fazlalık olduğunu düşünüyordu. Tartışmalar bazen inanılmaz boyutlara ulaşıyordu. Yine böyle bir tartışma anında; eşi, bütün bağları kopardı ve
"Ya ben giderim, ya da baban bu evde kalmayacak"
diyerek rest çekti... Eşini kaybetmeyi göze alamazdı. Babası yüzünden çıkan tartışmalar dışında mutlu bir yuvası, sevdiği ve kendini seven bir eşi ve birde çocukları vardı.
Eşi için çok mücadele etmişti evliliği sırasında. Ailesini ikna etmek için çok u ğraşmış ve çok sorunlarla karşılaşmıştı. Hâlâ onu ölürcesine seviyordu. Çaresizlik içinde ne yapacağını düşündü ve kendince bir çözüm yolu buldu. Yıllar önce avcılık merakı yüzünden kendisi için yaptırdığı kulübe tipi dağ evine götürecekti babasını. Haftada bir uğrayacak ve ihtiyacı neyse karşılayacak, böylelikle eşiyle de bu tür sorunlar yaşamayacaktı.
Babasına lâzım olacak bütün malzemeleri hazırladıktan sonra yatalak babasını yatağından kaldırdı ve kucakladığı gibi arabaya attı. Oğlu Can, "Baba bende seninle gelmek istiyorum" diye ısrar edince onu da arabaya aldı ve birlikte yola koyuldular. Karakışın tam ortalarıydı ve korkunç bir soğuk vardı. Kar ve tipi yüzünden yolu zor seçiyorlardı. Minik Can, sürekli babasına "Baba nereye gidiyoruz ?" diye soruyor ama cevap alamıyordu. Öte yandan; nereye götürüldüğünü anlayan yaşlı adamsa gizli gizli gözyaşı döküyor oğlu ve torununa belli etmemeye çalışıyordu.
Saatler süren zorlu yolculuktan sonra dağ evine ulaştılar. Epeydir buraya gelmemişti. Baraka tipindeki dağ evi artık çürümeye yüz tutmuş, tavan akıyordu. Barakanın bir köşesini temizledi hazırladı ve arabadan yüklendiği yatağı oraya itina ile serdi. Sonra diğer malzemeleri taşıdı en son da babasını sırtlayarak yatağa yerleştirdi. Tipi, adeta barakanın içinde hissediliyordu. Barakanın içinde fırtına vardı adeta. Çaresizlik içinde babasını izledi. Daha şimdiden üşümeye başlamıştı.Yarın yine gelir bir yorgan ve birkaç battaniye getiririm diye düşündü. Öyle üzgündü ki, dünya başına göçüyor gibiydi. O, bu duygular içindeyken babası, yüreğine bıçak saplanmış gibiydi. Yıllarca emek verdiği oğlu tarafından bir barakaya terk ediliyordu. Gururu incinmişti, içi yanıyordu ama belli etmemeye çalışıyordu. Minik Can ise olanlara hiçbir anlam veremiyordu. Anlamsızca ama dedesinden ayrılacak olmanın vermiş olduğu üzüntüyle sadece seyrediyordu.
Artık gitme zamanıydı. Babasının yatağına eğildi, yanaklarını ve ellerini defalarca öptü. Beni affet der gibi sarıldı, kokladı. Artık ikisi de kendine hakim olamıyor ve hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Buna mecburum der gibi baktı babasının yüzüne ve Can'ın elini tutup hızla barakayı terketti. Arabaya bindiler. Can yola çıktıklarında ağlamaya başladı, neden dedemi o soğuk yerde bıraktın diye. Verecek hiçbir cevap bulamıyordu, annen böyle istiyor diyemiyordu. Can:
"Baba, sen yaşlandığında ben de seni buraya mı getireceğim?"
diye sorunca dünyası başına yıkıldı. O sorunun yöneltilmesiyle birlikte deliler gibi geri çevirdi arabayı. Barakaya ulaştığında
"Beni affet baba." diyerek babasının boynuna sarıldı. Baba oğul sıkı sıkı sarılmış çocuklar gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı.
Oğlu: "Baba beni affet! Sana bu muameleyi yaptığım için beni affet!"
diye hatasını belli ediyordu...
Babası oğlunun bu sözlerine en anlamlı cevabı veriyordu...
"Geri geleceğini biliyordum yavrum. Ben babamı dağ başına atmadım ki, sen beni atasın... Beni bu dağda bırakamayacağını biliyordum."
Affet Babacığım
Evlendiğinden beri evinde kalan babası yüzünden eşiyle sürekli tartışıyordu. Eşi babasını istemiyor ve onun evde bir fazlalık olduğunu düşünüyordu. Tartışmalar bazen inanılmaz boyutlara ulaşıyordu. Yine böyle bir tartışma anında; eşi, bütün bağları kopardı ve
"Ya ben giderim, ya da baban bu evde kalmayacak"
diyerek rest çekti... Eşini kaybetmeyi göze alamazdı. Babası yüzünden çıkan tartışmalar dışında mutlu bir yuvası, sevdiği ve kendini seven bir eşi ve birde çocukları vardı.
Eşi için çok mücadele etmişti evliliği sırasında. Ailesini ikna etmek için çok u ğraşmış ve çok sorunlarla karşılaşmıştı. Hâlâ onu ölürcesine seviyordu. Çaresizlik içinde ne yapacağını düşündü ve kendince bir çözüm yolu buldu. Yıllar önce avcılık merakı yüzünden kendisi için yaptırdığı kulübe tipi dağ evine götürecekti babasını. Haftada bir uğrayacak ve ihtiyacı neyse karşılayacak, böylelikle eşiyle de bu tür sorunlar yaşamayacaktı.
Babasına lâzım olacak bütün malzemeleri hazırladıktan sonra yatalak babasını yatağından kaldırdı ve kucakladığı gibi arabaya attı. Oğlu Can, "Baba bende seninle gelmek istiyorum" diye ısrar edince onu da arabaya aldı ve birlikte yola koyuldular. Karakışın tam ortalarıydı ve korkunç bir soğuk vardı. Kar ve tipi yüzünden yolu zor seçiyorlardı. Minik Can, sürekli babasına "Baba nereye gidiyoruz ?" diye soruyor ama cevap alamıyordu. Öte yandan; nereye götürüldüğünü anlayan yaşlı adamsa gizli gizli gözyaşı döküyor oğlu ve torununa belli etmemeye çalışıyordu.
Saatler süren zorlu yolculuktan sonra dağ evine ulaştılar. Epeydir buraya gelmemişti. Baraka tipindeki dağ evi artık çürümeye yüz tutmuş, tavan akıyordu. Barakanın bir köşesini temizledi hazırladı ve arabadan yüklendiği yatağı oraya itina ile serdi. Sonra diğer malzemeleri taşıdı en son da babasını sırtlayarak yatağa yerleştirdi. Tipi, adeta barakanın içinde hissediliyordu. Barakanın içinde fırtına vardı adeta. Çaresizlik içinde babasını izledi. Daha şimdiden üşümeye başlamıştı.Yarın yine gelir bir yorgan ve birkaç battaniye getiririm diye düşündü. Öyle üzgündü ki, dünya başına göçüyor gibiydi. O, bu duygular içindeyken babası, yüreğine bıçak saplanmış gibiydi. Yıllarca emek verdiği oğlu tarafından bir barakaya terk ediliyordu. Gururu incinmişti, içi yanıyordu ama belli etmemeye çalışıyordu. Minik Can ise olanlara hiçbir anlam veremiyordu. Anlamsızca ama dedesinden ayrılacak olmanın vermiş olduğu üzüntüyle sadece seyrediyordu.
Artık gitme zamanıydı. Babasının yatağına eğildi, yanaklarını ve ellerini defalarca öptü. Beni affet der gibi sarıldı, kokladı. Artık ikisi de kendine hakim olamıyor ve hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Buna mecburum der gibi baktı babasının yüzüne ve Can'ın elini tutup hızla barakayı terketti. Arabaya bindiler. Can yola çıktıklarında ağlamaya başladı, neden dedemi o soğuk yerde bıraktın diye. Verecek hiçbir cevap bulamıyordu, annen böyle istiyor diyemiyordu. Can:
"Baba, sen yaşlandığında ben de seni buraya mı getireceğim?"
diye sorunca dünyası başına yıkıldı. O sorunun yöneltilmesiyle birlikte deliler gibi geri çevirdi arabayı. Barakaya ulaştığında
"Beni affet baba." diyerek babasının boynuna sarıldı. Baba oğul sıkı sıkı sarılmış çocuklar gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı.
Oğlu: "Baba beni affet! Sana bu muameleyi yaptığım için beni affet!"
diye hatasını belli ediyordu...
Babası oğlunun bu sözlerine en anlamlı cevabı veriyordu...
"Geri geleceğini biliyordum yavrum. Ben babamı dağ başına atmadım ki, sen beni atasın... Beni bu dağda bırakamayacağını biliyordum."
- 17 Ocak 2012
- 330
- 0
- Konu Sahibi nebilimben
- #31
dogru soyluyorsun aynen katılıyorum ınsanın ıcınden getırmıolar kı vıcdanını olduruyorlar ınsanın kımse kımseye bakmak zorunda degıl ıkı gun hasta yatıosunda rol yapıo dıolar kendılerıne geldım mı aglattıkları gelınlerınden sevgı beklıolar
- Konu Sahibi nebilimben
- #32
Yazından pek birşey anlamadım.Noktalama işaretlerini geçtim bir nokta bile koymak bu kadar mı zor??Sadece siz değil burada konu açan çoğu kişi bu şekilde yapıyor lütfen yapmayın şunu inanın Türkçe adına birşey kalmıyor.Ayrıca konu başlığından anladığım şu ki mecburiyetlik varsa bana yapmak zor gelir ama zaten hasta bir insan karşımdaysa ya da ameliyat gibi acil bir durumu varsa vicdanım rahat etmez bakarım tabi ki ama dediğim gibi zorlanmayacağım.
- 13 Ekim 2011
- 447
- 41
- Konu Sahibi nebilimben
- #33
neden telaş ediyosunuzki başınıza kalınca mecbur bakacaksınız siz bakmassanız eşiniz bakacak oda bakmassa mirasını verir devlete yerleşir huzur evine bu konularda ne kadar gaddarsınız bilmiyorum ama ben sana bakmam git başının çarewsine bak diyemiyorsanız bakacaksınız istemesenizde bu böyle ha bu sadece sizin için değil eltiniz içinde geçerli
- 5 Kasım 2010
- 5.342
- 38
- Konu Sahibi nebilimben
- #34
Kimse kimseye bakmak zorunda değildir.
Merhamet denen bişey vardr ama.
Ameliyat durumunda elden ayaktan düşme durumunda yapmalıyız elimizden geleni.
Bizimde evladımız var gün olur devran döner.
Merhamet denen bişey vardr ama.
Ameliyat durumunda elden ayaktan düşme durumunda yapmalıyız elimizden geleni.
Bizimde evladımız var gün olur devran döner.
- 14 Ekim 2012
- 1.416
- 37
- Konu Sahibi nebilimben
- #35
şu bir gerçek ki, hangi evladını en çok ezmişsen, üvey evlat gibi muamele etmişsen, kötü davranmışsan, onun eline düşersin. bu böyledir. bakmak zorunda değilsin. öz anne-baban değil. hoş, eşin derse ki ben bakıcam, sanki kendi mi bakacak, sana kalacak. insanlar yeri geliyor kendi anne babasına bakamıyor. vicdan çok rahatsız ederse, kendi evinde bakması için bakıcı ayarlanabilir.
benim kv, benim eşimi horlar hep, ortanca olduğundan sanırım. dua ediyorum bizim elimize düşmesin diye. yapılanlar, söylenenler unutulmuyor çünkü.
benim kv, benim eşimi horlar hep, ortanca olduğundan sanırım. dua ediyorum bizim elimize düşmesin diye. yapılanlar, söylenenler unutulmuyor çünkü.
- 23 Mart 2011
- 5.993
- 7
- Konu Sahibi nebilimben
- #36
- 25 Haziran 2012
- 3.261
- 15
- Konu Sahibi nebilimben
- #37
bende konuyu okurken kelımelerı toparlamaya çalışıyodumki sen aklımdan ne geçiyorsa yazmışsın hiç unutmam kv.dem menepoza girmişti bılırsınız yıllarca regl olmaz oldumuda gunlerce surer kanama yatağa düştü kanamadan doktora götürdük zorla gitmek istemıyo herneyse gıttık geldık yatağında dınlenıyo gene kan boşaldı hiç tıksınmeden değiştirdim üzerini çarşaflarını kendi kızıda varama nedense böyle önemlı durumlarda hiç olmaz ortalarda herneyse ben yapmam gerkenı yaptım sonuçta benı sevmesede ınsanız vıcdanım var yemek falan yapıp yatağına getırdım beyenmıye beyenmıye yedı sonra yıne yattı dınlenıyodu sonuçta kan boşalıyoinsan bişi olurmu dıye korkuyo sesi çıkmayınca başına gıttım usulca anne ıyımısın nasıl oldun dedım bana verdığı cvp ses yapma başımda oldu 2 saat sonra kızkardeşi gelmiş ben yukardaydım bı baktım aşadans esler guluyolar sohbet edıyolar şaşırdım ama bozuntuya vermedım odaya gırdım daha hoş geldın dıyemeden bıze kahve yapsana oldu kvdemın lafı yanı hal hatır sorana cvp veremiyecek kadar ağır değildi durumu ama benı azarladı ses yapma dıye inanın şimdi yaşlandığı zaman bakmaya korkuyorum çünkü nekadar uğraşırsam uğraşayım asla yaranamıycam
- 27 Aralık 2011
- 63.227
- 60.845
- Konu Sahibi nebilimben
- #38
kaynananın maddi durumuna bağlı bir durum.
ve insanın vicdanına.
ve insanın vicdanına.
- 12 Mart 2010
- 2.351
- 230
- Konu Sahibi nebilimben
- #39
Tamamından pek bişey anlamadım ancak benim anneannemin gelinleri olmasına rağmen annem baktı senelerce, annesidir elbet bakacak.
Yengelerim dayılarım misafir gibi gelip gittiler.
He anneannem de asla istemedi zaten, onlar gel anne biraz bizde kal dedilerse de en fazla 1 gece kalmıştır anneanneciğim.
Kimseye rahatsızlık vermeyeyim diye hassas düşünen bir kadındı.
Babaanneme de halam bakıyor şu an, onunla yaşıyor. Ne annem ne diğer gelini değil..
He dinen de Nihat Hatipoğlunun söylediklerine istinaden; Gelin, kayınvalide ve kayınpedere bakmak zorunda değildir.
Ancak vicdanen ve eşinin üzerindeki hukuku açısından bakması uygun olur. Zoraki bir farz değil, gönül isteğiyle olmalıdır.
Peygamberimiz; büyüklerimize saygı göstermeyenler bizden değildir demiştir.
Yengelerim dayılarım misafir gibi gelip gittiler.
He anneannem de asla istemedi zaten, onlar gel anne biraz bizde kal dedilerse de en fazla 1 gece kalmıştır anneanneciğim.
Kimseye rahatsızlık vermeyeyim diye hassas düşünen bir kadındı.
Babaanneme de halam bakıyor şu an, onunla yaşıyor. Ne annem ne diğer gelini değil..
He dinen de Nihat Hatipoğlunun söylediklerine istinaden; Gelin, kayınvalide ve kayınpedere bakmak zorunda değildir.
Ancak vicdanen ve eşinin üzerindeki hukuku açısından bakması uygun olur. Zoraki bir farz değil, gönül isteğiyle olmalıdır.
Peygamberimiz; büyüklerimize saygı göstermeyenler bizden değildir demiştir.
- 26 Aralık 2007
- 22.147
- 12.101
- Konu Sahibi nebilimben
- #40
benim gibi kızı olmayanlar ne yapacak:44:
Benzer Konular
