Merhaba öncelikle ben 21, erkek arkadaşım 22 yaşında. Ilişkinin başında o hoşlantının heyecanıyla fark etmedim ama zamanla uyumlu muyuz diye sorgulamaya başladım. Erkek arkadaşım anlayışlı, ilgili, düşünceli, beni sevdiğini ve onun için değerli olduğumu her fırsatta söyler, sorunları çözme odaklıdır her zaman aramız kötü olsun istemez. Aynı üniversitede iyi bir bölümde okuyoruz. Fakat kendisi biraz özgüvensiz, arkadaş çevresi yok, gelişme çabası yok, zamanının kıymetini bilmiyor, çok uyuyor. Bir hobisi, hayata dair bir ideali yok. Mesela sabah 14.30 da kalkıyor. Neden diyorum, bilerek uyudum kalkıp da ne yapacağım dedim diyor. Fakat ben birlikte geliştiğim birisi olmasini istiyorum çocuğumun babası olacak kişinin de. Ayrıca ben tek başıma bir yere (İstanbul 'da bir kütüphane) gittiğimde nasıl tek gidebiliyorsun ben gidemem özgüvensizim heralde diyor. Ilişkinin başında benim sevdiğim bir yazar vardı onun kitabını aldı okuyordu fakat bıraktı. Film izler, belgesellerle de ilgilenir. Ancak içinden gelen bir disiplin, gelişme isteği yok. Benim genel kültürüm de iyi sayılmaz açıkçası ama geliştirme isteği var içimde. Tarihi bir yere gittiğimizde rehberi dinlemek istemiyor mesela, gezelim diyor. Bense bir şeyler öğrenmek istiyorum. Tarihe siyasete dair hiçbir şey bilmiyor. Bilmek zorunda mı bu konuda da fikrim yok. Ancak en azından bir ilgi alanı, hayata bağlayan bir şey olsun onu istiyorum. Beni hayatinin merkezine koymuş durumda, bu ne kadar sağlıklı emin değilim. Böyle düşündüğüm için kendimi suçlu hissetsem de fikirlerinizi almak istiyorum.
en son ne zaman yorulduğumu, daha doğrusu direkt yorulduğumu bile hatırlamıyorum hayatım boyunca.çok ekstrem durumlarda( tatil, yüzme, aşırı gezme) yorulduğumu bilirim sadece.yapacak birşey olsa şimdikinden bile 2,3 saat daha az uyurum.
