Keşke Evlenmeseydim Diyor musunuz?

İlk evlendiğimde diyordumm ne işim var benim burdaa keşke evlenmeseydim diye.. Çünkü kaçarak evlendim okulumu hayallerimi bırakıp evlendim çok küçük evlendim.. Eşimden dolayı asla demem niye evlendim diye ama okulum için çok üzülüyordum ondan diyordum. Artık alıştım demiyorum. İyi ki evlenmişim. Çünkü hayatta çok nadir bulunabilcek eşlerden biri benimki. Buna eminim.. :nazar:
Neden devam etmiyorsunuz ki içiniz de uhte kalmış artık bunu yapmalısınız bende evlencem ama nişanlımda bende yüksek lisansa başlıcaz
 
Bugün sosyal medyada bir arkadaşımın eşiyle 10.yılını kutladığını görünce oturup ağlamıştım. arkadaşlarım 10 yıldır evli çoluk çocuğa karıştılar ben hala yapayalnızım diye.
Evliliğin kötüsü bile bekarlıktan iyi gibi geliyordu bu sabahki ruh halimle.
Kavga da etseler sonuçta evliler ve aynı yastığa baş koyacaklar illa ki o heyecan o aşk ara sıra da olsa gün yüzüne çıkıyordur. Hala evlilikleri devam edebildiğine göre anlaşabiliyorlar dmeek ki diye düşündüm.
Ben ise sıfır ilgi sıfır sevgiyle aşksız bekar hayatıma devam ediyorum neden yuva kuramıyorum diye baya üzüldüm açıkçası. Ama şimdi bu konudaki mesajları görünce de şoka uğradım... Hayat bekarken de zor evliyken de.

Aynen...şikayet edenler günün sonunda kocalarına sarılıp yatıolar, tatillere gidiolar...biz ise hayatı seyredioruz
 
Keşke evlenmeseydim diyorum evet.sevgi bitiyor evliliklerde.yalan başlıyor bu da canımı yakıyor bu aralar.ki benim kocam dünya iyisiydi hayat evlilik çok bozdu onu haklıydı belki ama beni çok kırdı
 
Son düzenleme:
Eşimi çok severek evledim. Hatta onun peşinden ben koştum. 1 yıl bekledim. Onun ikinci evliliğiyim. İlk evliliğinden ve önceki kız arkadaşlarından terk edilmesinden dolayı kadınlara karşı özgüvenini yitirdiğini söyleyip duruyordu. Bir islami evlilik sitesinde tanıştık. Niyeti evlilik olmayan adamın işi ne.. Eşimi çok beğenmiştim. Tam benim istediğim gibi birisiydi. İçkisi, sigarası yoktu ve 5 vakit namazı vardı. Bulunduğu ortam, arkadaşları ve ailesi tam tersiydi. Eşim ile evlenmek istiyordum ama ailesi hep beni korkutuyordu. Ailesi sosyetik ve eğitim düzeyleri yüksek insanlardı oysa benim ailem tam tersi. Annem tesettürlü idi ve ilk okul mezunuydu. İçime doğmuştu o zamanlar. Ve evlilik boyunca böylede oldu. Hep kendilerini üstün görmeler, kendini beğenmeler, aileme laf sokmalar. Beni seviyormuş gibi gözüküyorlardı ama laf sokuyorlardı ve eşimde bunu fark etmiyor. Dillendirdiğimde benim annem öyle yapmaz, öyle demez. Hep ben yanlış anlıyordum. Hep bundan dolayı kavgalarımız oluyordu bu beş yıllık süreçte. Eşim çok çabuk parlayan. Empati yapmayan, tartışma anında hiç susmayan, tartışmayı dahada uzamasına sebep olan bir insan. Ailesine, arkadaşlarına karşı beni koruyamayan. Ağırlığını koyamayan bir insanmış meğersem. Hatta son 3 yıldan beri çocuk olsun istiyorum yaşı oldu 41 ama bunun için sürekli mücadele veren ben maalesef. Son 1,5 seneden beri tüp bebek mücadelesi ben veriyorum adeta kendi başıma. Ben ayarlıyorum, ben araştırıyorum o sperm verip geri planda hayatına devam ediyor. Artık çok yoruldum. 5 yıllık evliyiz ilişkiye girme oranımız iki elim parmağını ya geçer ya geçmez. Bu durumuda umursamıyor açıkcası. Ve ben bu durumu kimseyle paylaşamıyorum. Çocuk sahibi olmak istiyorum ama karşımda ilgisiz bir insan var. Hepsinin ötesinde inanılmaz saf bir insan. Hak etmediği işte çalışıyor, onu sömüren bir insan var ve ona sürekli yardımlar yapıyor. Bizim durumumuz iyi olmamasına rağmen. Çocuğumuz olsun diye yoğun stres ortamında çalıştığım için işten çıkmak istedim. İş bulmadan çıkma dedi. Astım, bir sürü hastalık geçirerek işten çıkmak zorunda kaldım. Çünkü çocuğumuzda olmuyordu. Artık gerçekten bıktım. Böyle olacağını bilseydim asla evlenmezdim. Çünkü beni tamamlayan, beni savunan, aktif, akıllı bir insan değilmiş meğer kendisi. Boşanmak istiyorum ama cesaret edemiyorum. Korkuyorum. Ama neden korktuğumu bilmiyorum.
 
Ben de keşke evlenmeseydim diyorum. Ama sanırım bencillik yapıyorum. Eşim iyi ama aramızda 8 yaş var ve sürekli bu yaş farkından kaynaklı tartışıyoruz. Kendi ve ailesi tarafından aleni olmasada sürekli küçük görülüyorum çok sıkıldım ve bunaldım. Ben evliliği böyle hayal etmemiştim. Kimse söyleyemedim ama ben çok zorlanıyorum. Keşke annemi dinleseydim de küçük yaşta evlenmeseydim :KK43:
 
Hanımlar burada her gün onlarca konu açılıyor eşinden dertli olanların durumları ile ilgili

Ben de şunu merak ettim, hani dertlerimiz var ya eşimiz ve ailesiyle ilgili, çok mu kötü durumumuz, yani, evlendiğinie pişman mısınız yoksa -eğerki şu an evlenmemiş olsanız ve evlendiğinizde bunları yaşayacağınızı bilseniz yine de aynı evliliği yapar mıydınız?-

Ben düşünüyorum da.. yine de yapardım..

Peki siz?
 
İkinci evliliğim şuan 5 aydır evliyim , ilk evliliğim çok uzun sürdü çocuğumuz olmadı ve ciddi sorunlu ayrıldık ve büyük bir travma geçirdim sekiz yıl boşanmış bir kadın olarak yaşadım meslek yoktu ve erkeklerden nefret eder hale geldim ama yaş ilerleyince insan yalnız kalmaktan korkuyor ve bir hayat arkadaşı olsun bir yuva dedim ikinci evliliğimi yaptım birde yurtdışına çıktım evliliğe adapte olamıyorum gurbette olmanın faktörü büyük sanırım eşim aslında iyi bir insan sevdim ama öyle bir bunalıma girdim ki boşanmayı dahi düşünür oldum kafayı yemek üzereyim 😢
 
Hanımlar burada her gün onlarca konu açılıyor eşinden dertli olanların durumları ile ilgili

Ben de şunu merak ettim, hani dertlerimiz var ya eşimiz ve ailesiyle ilgili, çok mu kötü durumumuz, yani, evlendiğinie pişman mısınız yoksa -eğerki şu an evlenmemiş olsanız ve evlendiğinizde bunları yaşayacağınızı bilseniz yine de aynı evliliği yapar mıydınız?-

Ben düşünüyorum da.. yine de yapardım..

Peki siz?
Düşünmeye gerek bile yok yapmazdım kesinlikle hele de boylesiyle asla. Evlenmemiş annemle mutlu hayallerini gerçekleştirmeye çalışan Bi pıtırcık olarak kalmak isterdim 😣
 
4 senelik evliyim çok olumsuzluklar yaşadım esim ailesi yüzünden ama eşimden çok memnunum Allah razı olsun hep sahip çıktı iyki evlenmişım diyorum aksine keşke önceden evlenseydim diyorum yani herkesin evliligi bir değil bazen birileri imtihan olarak veriyor Rabbım o yüzden hersey kader 👫
 
Eşim benden 7 yaş büyük. Özü temiz, iyi bir insan.Ne var ki sevgisini dıştan göstermiyor. Seni seviyorum desem ben de der kestirir atar, ben sarılmasam sarılmaz ....İş yerimde bayan arkadaşlar eşlerinin kendileri için yaptıklarını ballandıra ballandıra anlatıyorlar, bazen özel günlerde çiçek geldiği bile oluyor; ki bu arkadaşlar yeni evli bile değiller.Onlar adına seviniyorum tabi ki, Allah mutluluklarını daim etsin.Ama kendi adıma da bir o kadar da mutsuzum,bir yanım hep eksik.Eşimle bu konuyu konuşuyorum,ilgi beklediğimi (maddi anlamda değil elbette) açık açık söylüyorum.Çok şey istiyorsun diyor, bir insana sürekli seni seviyorum demek yanlışmış ona göre.Ayrıca insan sevgisini dışardan göstermeyebilirmiş. Kendince haklı belki de ama ben eşimin bana sevgisini daha çok hissettirmesini isterdim. Evlendim ama yine de kendimi yalnız hissediyorum. Keşke evlenmeseydim
Sanki ben yazmışım, sanki esim konuşmuş esiniz gibi...

"Keske evlenmeseydim diyor musunuz?" Demez miyiz hic? Diyoz tabii. Dedirtiyorlar!
İnsanları iyi tanimasıyla övünen ben, 4 yilda eş kişisini iyi tanıdığımı düşünürken taniyamamisim veya tanit(a)mamis!
 
Kesinlikle demedim aksine tekrar dünyaya gelsem yine eşimle evlenirdim! Hayatımın anlamı herşeyim. Ben ondan razıyım Allah'ta ondan razı olsun.
 
X