Konuşkan olmayan koca...

dejavu_one .!.:

Benim eşimde tam tersi. Acayip konuşur baygınlık gelir artık. İlten eve gelir işi anlatır, telefon eder anlatır. Bir de aklına birşey gelsin yapılacak birşey felan hemen arar söyler akşamı bekleyemez hatta yataktan kalkar telin programına yazar. Bir süre sonra dilemiyorum dinliyormuş gibi yapıorum. Ailem şehir dışından onlarla konuştuğunda telde yada gittiğimiz illallah gelir çünkü hayatındaki her detayı anlatır acayiptir o konuda. Bende konuşkanımdır annemde benden sıkılırdı ama ben bu kadar değildim yahuu... kayınvalidemler bile sıkılıyorlar hatta eşim beni görmeye geldiğinde biz çıkarken annesi aman az konuş gevezelik yapma diye uyarıyormuş. Kız istemede de aynen uyarmış biliyor oğlunun huyunu ama kardeşi tam tersi daha ağırbaşlı konuşkan ama eşimle alakası yok.

Genişletmek için tıkla...

Çok konuşan erkek de bi dert işte... tahmin edebiliyorum neler çektiğini canım. Allah yardımcı olsun hepimize... :çok üzgünüm:

ebuuuş .!.:

buklelikedi inan annenin dediklerine imrendim.annem de yerini ne zaman bulsa lafı sokar durur.biz 6 yıllık evliyiz.benimkide az konuşur.saygılıdır aileme ama muhabbet anlamında malesef sınıfta kalır.şimdi ne zaman annemler bize gelse yada biz gitsek bi süre sonra bizimkinin söyleyecekleri bitiyor ve ben geriliyorum.annemde her defasında "konuşmaz-soğuk-kızında ona çekmiş" vs bisürü şey söyler.onun için istemiyorum bir araya gelmelerini.annem konuşur konuşur bazen eşime doğru bakarak ben eririm biterim orda.eşimde anneme karşı pek sevgi beslemiyor farkındayım ama saygısızlık etmez.oturun gitmeyin der kalktıkları zaman mesela.ama işte ben kendime sorun ederken evde pek konuşmaz diye, annemleri takıyorum bide kafaya.çok yorucu ya çok sıkılıyorum bazen bundan

Genişletmek için tıkla...

Off off. ben de ilerde bunları yaşayacağımdan korktuğum için dertliyim ya bu kadar... Bana karşı da başlarda öyleydi, o yüzden tanıdıkça onlara da ısınır diye düşündüm ama olamıycak galiba... Annem-babam o kadar sıcak insanlar ki. Eşimi de çok seviyolar efendi, kibar biri falan diye ama aralarındaki diyalog maalesef benim istediğim gibi değil, hayal ettiğim gibi değil. Eşimin soğuk biri olduğunu hiç düşünmemiştim evlenene kadar. Evlendikten sonra bu bana çok batmaya başladı, konuşmaması. Beni en iyi sen anlarsın. "Elindekinin kıymetini bil, ne dertler var"diyolar ama ona bakarsan hep daha kötüsü var bu hayatta. her şeyin daha kötüsü var hep ki zaten. Sırf onları düşünüp mutlu olamıyor insan işte. Sevgi bakımından sorun yok. Eşim de annemleri çok sever, annemler de onu. Ama bu muhabbet olayı işte çok canımı sıkıyor. Eşim böyle biri olmak istemiyor aslında, ama bu saatten sonra ne kadar değişebilir ki?

Sen evlenmeden önce bunu farketmiş miydin? Bile bile mi evlendin? Hiçbir değişim olmadı mı peki? :sinifsinif:

canım benim eşimde benim ailemde pek konuşkan değildir.hatta sıkılıp hemen internet başına koşar deli olurum.bende çok farklı bir evlilik ve eş hayal etmiştim.aynı snein gibi efendi ağır oluşu ilgimi çekmişti.hoppa olmasındansa ağır olsun dedim ama konuşsun.yani her alanda bilgi sahibi olsun yeri geldiğinde konuşabilsin deim ama olmadı maalesef.eşimin anladığı tek bişey var oda elektronik.sanki başka bişeyden çakmayan bi adam gibi gözümde.takmamaya çalışıyorum takarsam içimde büyütüyorum soruna dönüşüyor.bazen insanları olduğu gibi kabullenmek gerekir.bunu başarmakta güçtür fakat azim gerektirir.düşme üstüne..yalnız değilsin inan eşin gibi çok var.adam sanki kendi kabuğunda yaşıyor.evde ilgili ama dışarda pasif.napalım öyle kabullenicez bu yaştan sonra değiştiremeyiz kimseyi dimi..

jeelibon .!.:

canım benim eşimde benim ailemde pek konuşkan değildir.hatta sıkılıp hemen internet başına koşar deli olurum.bende çok farklı bir evlilik ve eş hayal etmiştim.aynı snein gibi efendi ağır oluşu ilgimi çekmişti.hoppa olmasındansa ağır olsun dedim ama konuşsun.yani her alanda bilgi sahibi olsun yeri geldiğinde konuşabilsin deim ama olmadı maalesef.eşimin anladığı tek bişey var oda elektronik.sanki başka bişeyden çakmayan bi adam gibi gözümde.takmamaya çalışıyorum takarsam içimde büyütüyorum soruna dönüşüyor.bazen insanları olduğu gibi kabullenmek gerekir.bunu başarmakta güçtür fakat azim gerektirir.düşme üstüne..yalnız değilsin inan eşin gibi çok var.adam sanki kendi kabuğunda yaşıyor.evde ilgili ama dışarda pasif.napalım öyle kabullenicez bu yaştan sonra değiştiremeyiz kimseyi dimi..

Genişletmek için tıkla...

bizimki ilgilidir benimle evde çok. ben muhabbet etsem eder. biçok konuda bilgisi vardır. kitaplardan, siyasetten, türkiyenin gündeminden falan muhabbet etmek ister benimle. ama gel gör ki dışarda bu kadar değil. eğer frekansı uyarsa birileriyle, o zaman konuşur çok. muhabbet eder. ama herkesle değil işte. benim tam istedigim gibi değil yani. o yüzden yol yakınken dönmeyi bile düşünüyorum bazen biliyo musun? ben de hoppa olmasındansa olgun olsun diyordum hep. o yönüne aşık olmuştum. kabul edemiyorum onu böyle bi türlü. ve ilişkimde bir adım ilerleyemiyorum bunu taktıgım için. evlilik terapistine gitmeyi düşünüyorum bu yüzden.

bazen de şey geliyor aklıma. bir gün eşimin yengesi gelmişti bize. çok iyi anlaştığı bir amcası var bunun, onun eşi yenge. eskiden meğerse amcası da öyleymiş. hiç konuşmayan, evden dışarı çıkmak istemeyen bi adammış. ama yengesi onu alıştırmış. beraber girdikleri ortamlarda sırf onu konuşturmak için laf atarmış ona. o da cevap vermek zorunda kalırmış tabii. öyle öyle açılmış. hatta sürekli ailesiyle ve aile dostlarıyla seyahat eden bi adam şu anda. bazen de böyle düşünüyorum işte... biraz rahatlıyorum o zaman. :sinifsinif:

buklelikedi .!.:

Off off. ben de ilerde bunları yaşayacağımdan korktuğum için dertliyim ya bu kadar... Bana karşı da başlarda öyleydi, o yüzden tanıdıkça onlara da ısınır diye düşündüm ama olamıycak galiba... Annem-babam o kadar sıcak insanlar ki. Eşimi de çok seviyolar efendi, kibar biri falan diye ama aralarındaki diyalog maalesef benim istediğim gibi değil, hayal ettiğim gibi değil. Eşimin soğuk biri olduğunu hiç düşünmemiştim evlenene kadar. Evlendikten sonra bu bana çok batmaya başladı, konuşmaması. Beni en iyi sen anlarsın. "Elindekinin kıymetini bil, ne dertler var"diyolar ama ona bakarsan hep daha kötüsü var bu hayatta. her şeyin daha kötüsü var hep ki zaten. Sırf onları düşünüp mutlu olamıyor insan işte. Sevgi bakımından sorun yok. Eşim de annemleri çok sever, annemler de onu. Ama bu muhabbet olayı işte çok canımı sıkıyor. Eşim böyle biri olmak istemiyor aslında, ama bu saatten sonra ne kadar değişebilir ki?

Sen evlenmeden önce bunu farketmiş miydin? Bile bile mi evlendin? Hiçbir değişim olmadı mı peki? :sinifsinif:

Genişletmek için tıkla...

canım ben eşimi yıllaaaarrdır tanıyordum zaten çocukluktan beri yani.ailelerde tanışıyor.yapısı budur ama tabi evlilikte nasıl olabileceğini çok tahmin edemedim.ailem zaten başta istemediler o yüzden hala etkileri devam ediyor.ama anneside şikayet eder mesela konuşmaz diye.ben aştım-alıştım da ailemle olan durumlarda bi türlü rahat olamıyorum malesef.ama değişmiyor eğer yapısı böyleyse.ama ailenle sorun yoksa niye dert ediyosunki.inan zamanla aşıcaksın sende alışacaksın bu duruma.gerçi zamanla sende sessizliğe bürünüyorsun o da ayrı bir mevzu.laelaelaelaelae

ebuuuş .!.:

canım ben eşimi yıllaaaarrdır tanıyordum zaten çocukluktan beri yani.ailelerde tanışıyor.yapısı budur ama tabi evlilikte nasıl olabileceğini çok tahmin edemedim.ailem zaten başta istemediler o yüzden hala etkileri devam ediyor.ama anneside şikayet eder mesela konuşmaz diye.ben aştım-alıştım da ailemle olan durumlarda bi türlü rahat olamıyorum malesef.ama değişmiyor eğer yapısı böyleyse.ama ailenle sorun yoksa niye dert ediyosunki.inan zamanla aşıcaksın sende alışacaksın bu duruma.gerçi zamanla sende sessizliğe bürünüyorsun o da ayrı bir mevzu.laelaelaelaelae

Genişletmek için tıkla...

ailen neden istemedi ki ? bu sebepten mi?

benim ailemle bi sorun yok çok şükür. hatta onlar çok seviyolar da, ben çok takıyorum. hiç rahat ve mutlu değilim. girdiğimiz ortamlarda "acaba şimdi kendini rahat hissedecek mi, konuşacak mı"diye düşünmekten ben rahat olamıyorum. ve insanlar "çok durgunsun"diyo bana biliyo musun? ama ben bu duruma alışmak istemiyorum ki. ben evlenmeden önce bu kadar olacağını tahmin etmiyordum. kendi ailesiyle bile çok muhabbet etmiyor öyle. kafayı yemek üzereyim. evlilik terapistine gitmeyi planlıyorum kafamdaki bu düşünceler sebebiyle. gerçi terapist napsın bana artık bilmiyorum ama... bakalım. :çok üzgünüm:

canım yerli yersiz konuşan saçmalayan seni her girdiği ortamda rezil eden bi koca olsa dahamı iyi.eşinin bu yönü yüzünden ayrılmayı düşünmen bile çok yanlış.benimde eşim öyle hemde dedim ya pek anlamaz herşeyden konuşmaz.sohbet etmez.kendi ailesiylede konuşmaları çok çocukça saçma gereksiz konulardır bana göre.ben daha ciddi takılırım o lay lay.ben takmıyorum kafama.hayatı onun üstüne kurmuyorum.büyütmüyorum gözümde.anladığım kadarıyla mimarsın oda iş adamı.ikinizde okumuş kültürlü insanlar olmalısınız.bende 7 aylık evliiym.hem evliliğe hem eşime hem yeni hayatıma hala alışamadım.çok sebepler oldu yol yakınken dönmeye.ama baktımki hiçte büyütülcek şeyler değilmiş.evlilikte ihanet şiddet alkol vs..büyük hatalar olmadıkça ayrılık düşünme derim ben.öylece kabul et eşini belki zamanla açılır düzelir dimi.bence şans vermelisin ona.

ne kadar büyütmüşsün bu durumu kafanda
sen bunu sürekli takıp, konuşacak mı diye takip edip farkında olarak ya da olmadan adamın üstünde baskı kuruyorsan konuşacağı varsa da eminim konuşmuyordur. rahat bırak biraz adamı. kendini de tabii.

buklelikedi .!.:

Arkadaşlar, ben 7 aylık evliyim. Her bakımdan çok iyi, efendi, kibar, beni çok seven, çok ince düşünceli, çalışkan, dürüst bi kocam var. Birbirimizi çok severek evlendik. Eşim öyle pek konuşkan biri değil. Ben bunu evli değilken de biliyordum ama ortamlara girdikçe, alıştıkça değişir ve açılır diye düşünüyordum. Ama olmuyor. Annem-babamla bile öyle çok fazla muhabbet etmiyor ve çok üzülüyorum. Ben, çok ilgilenmediği konularda bile konuşmaya çalışan, bıcır bıcır bi tipim ama eşim ağır-oturaklı biri. İlişkimizin başlarında bana da mesafeliydi, ama sonra öyle olmadı tabii ki, açıldı. Etrafıma da böyle olur diye düşündüm ama olmuyor maalesef. :1no2: Akrabalarım hep ona çok sessiz diyolar ve çok üzülüyorum. Hayalimde böyle biri yoktu galiba. Diğer bakımlardan hayallerimin üzerinde ama bu konu çok kafama takılır oldu. Bir ömrü onunla nasıl geçiricem diye çok büyütüyorum. Öyle çok fazla konuşan, her şeye atlayan tipleri de pek sevmem, erkek dediğin ağır olmalı tamam ama, çok mu fazla acaba biraz.

Bi de öyle çok sosyal bi tip de değil. Bana başlarda "senin gibi sosyal biriyle beraber olursam ben de sosyal olurum"demişti ama çok olamıyo. Evden zor çıkartıyorum :1no2:

Sizin eşleriniz nasıldır? Çok farklı mısınız siz de? bilmiyorumkismile

Genişletmek için tıkla...

bir an bunları ben yazmışım sandım :)
1-2 farkla.
biz henü evli değiliz ve benimki gezmeyi tozmayı sever. ama kalabalık,sosyal ortamlarda değil. sadece benimle gidilecek..
benım ilşkim yaklaşık 3 senelik. kapalı bir kutu idi adeta.. nasıl ketumdu anlatamam. çok zor oldu açmam. ben de aynı sen gibi bıcır,bıcır,konuşmayı çok seven biriyim. buna ragmen sen gibi çok konusan,ukala erkekten nefret ederim ama benımkı de aşırı kalem efendisi ve konuşmayı pek sevmiyor. hayatta en çok konustugu insan benımdır ama benle bile benim istediğim kadar konuşmaz..
ama bunun dışında her konuda beklediğimin çok üstünde biri ve onu çok seviyorum bayanssulusmile

bence kafana takma, senin eşin de benimki gibi anlaşılan.. o kadar çok artısı varken bu kadarcık kusur kadı kızında da olur de..
yanlız gezme tozma konusunda sana ayak uydurması,buna alışması için kırmadan zorlaki.. senin sosyal yaşamın da dejenere olmasın.

buklelikedi .!.:

ailen neden istemedi ki ? bu sebepten mi?

benim ailemle bi sorun yok çok şükür. hatta onlar çok seviyolar da, ben çok takıyorum. hiç rahat ve mutlu değilim. girdiğimiz ortamlarda "acaba şimdi kendini rahat hissedecek mi, konuşacak mı"diye düşünmekten ben rahat olamıyorum. ve insanlar "çok durgunsun"diyo bana biliyo musun? ama ben bu duruma alışmak istemiyorum ki. ben evlenmeden önce bu kadar olacağını tahmin etmiyordum. kendi ailesiyle bile çok muhabbet etmiyor öyle. kafayı yemek üzereyim. evlilik terapistine gitmeyi planlıyorum kafamdaki bu düşünceler sebebiyle. gerçi terapist napsın bana artık bilmiyorum ama... bakalım. :çok üzgünüm:

Genişletmek için tıkla...

hey hey lütfen sakin ol.. kendini üzme bu kadar..
durumu çok ciddi görüyorsan,bi uzmandan yardım alabilirsiniz.. çok faydası olacaktır.ama yok huy bu,asosyal ya da apolitik bir eşim yok diyorsan kendın de halledersin ama bu esnada onun bu huyundan sen zarar görme.. bu kadar çok üstüne düşme eşinin. ya da onun suskunluğuna ortak olma.. ben çok uğraştım. heleki benim gibi herşeyi bilmek isteyen,iletişime çok önem veren,didikleyen,detaylarda boğulan bir tip için bu kadar ketum bir erkek çok zordu. eskiden çok sinirleniyor,binbir mana arıyordum bu mesafeliliğinden .. ama şimdi eskiye kıyasla çok değişti çok şükür..
o ne kadar susuyrsa sen o kadar konuş
o ne kadar mesafe kouyor,sır küpü gibi duruyorsa, sen o kadar kurcala,ve didikle ama dedektif gibi değil.. dobra dobra yüzüne karşı..
o ne kadar donuksa sen o kadar espri yap..inan bana çözülecektir eşin..

başkalarının dediine de bakma , herkes kendı kocasına baksın,akrabalarına ne?
annemle tanıştırdıgımda annem bana, çok zıtsınız,sen kıpır kıpır,aşırı tezcanlasın o ise; aşırı serin kanlı ve sakin .. nasıl olacak bu iş demişti? şimdi böyle olmanız çok iyi.. bibirinizi dengeliyorsunuz,diyor..
biz ilk zamanlar yolda yürürken bile sorun yaşardık.. sürekli "yavaş yürür müsün"diyen bir tip düşün.
o da beni çok eleştirirdi,yavaş yürü,yavaş konuş,yüksek sesle konuşma diye..
ben de kanımı dondurdun,mesut yılmaz gibisin,içim bayıldı diye söylenirdim..

geçinip gidiyoz işte :hulya:

buklelikedi .!.:

bizimki ilgilidir benimle evde çok. ben muhabbet etsem eder. biçok konuda bilgisi vardır. kitaplardan, siyasetten, türkiyenin gündeminden falan muhabbet etmek ister benimle. ama gel gör ki dışarda bu kadar değil. eğer frekansı uyarsa birileriyle, o zaman konuşur çok. muhabbet eder. ama herkesle değil işte. benim tam istedigim gibi değil yani. o yüzden yol yakınken dönmeyi bile düşünüyorum bazen biliyo musun? ben de hoppa olmasındansa olgun olsun diyordum hep. o yönüne aşık olmuştum. kabul edemiyorum onu böyle bi türlü. ve ilişkimde bir adım ilerleyemiyorum bunu taktıgım için. evlilik terapistine gitmeyi düşünüyorum bu yüzden.

bazen de şey geliyor aklıma. bir gün eşimin yengesi gelmişti bize. çok iyi anlaştığı bir amcası var bunun, onun eşi yenge. eskiden meğerse amcası da öyleymiş. hiç konuşmayan, evden dışarı çıkmak istemeyen bi adammış. ama yengesi onu alıştırmış. beraber girdikleri ortamlarda sırf onu konuşturmak için laf atarmış ona. o da cevap vermek zorunda kalırmış tabii. öyle öyle açılmış. hatta sürekli ailesiyle ve aile dostlarıyla seyahat eden bi adam şu anda. bazen de böyle düşünüyorum işte... biraz rahatlıyorum o zaman. :sinifsinif:

Genişletmek için tıkla...

senin sorunun biraz sosyalleşme problemi sanırım. benikinden farklı biraz.. boşuna yazdım o zaman o kadar şeyi bilmiyorumkismile
neyse.. canım bence terapiste gidin. en yi o yardım eder size..
çok ciddi,düzelmeyecek bişi değil..
en büyük derdin bu olsun olumunekankayizsmile

sarissa .!.:

ne kadar büyütmüşsün bu durumu kafanda
sen bunu sürekli takıp, konuşacak mı diye takip edip farkında olarak ya da olmadan adamın üstünde baskı kuruyorsan konuşacağı varsa da eminim konuşmuyordur. rahat bırak biraz adamı. kendini de tabii.

Genişletmek için tıkla...

o kadar büyüttüm ki, tek bi adım ilerleyemiyorum ilişkimde inan. sırf bu yüzden... yine bana iyi dayanıyor. yakında sabrı taşacak adamın. ama bu durumun da düzeleceği yok işte. nedense evlenmeden önce hiç rahatsız etmemişti beni bu durum. ama evlendikten sonra da bu sorunla yatar-kalkar oldum. fena bunalımdayım. ileriye dönük endişeleniyorum sürekli. uyku bile uyuyamıyorum... :gitme:

sen kocanı SEVMıYORSUN yorumum bu benim olmadı demek ısınamadın konuşmamasıda bir bahane sadece seven ayrılıcam demez durmadan sen daha lıç lıç şımarık yılışık olsun gülsün espiri yapsın diyosun öyle olmayıncada soğudun sevemedin sorun bu çözümde belki zamanla olur ama zor

umran80 .!.:

sen kocanı SEVMİYORSUN yorumum bu benim olmadı demek ısınamadın konuşmamasıda bir bahane sadece seven ayrılıcam demez durmadan sen daha lıç lıç şımarık yılışık olsun gülsün espiri yapsın diyosun öyle olmayıncada soğudun sevemedin sorun bu çözümde belki zamanla olur ama zor

Genişletmek için tıkla...

hayır. sevmemek değil. tem derdim bu. bunu takıp gelecekle ilgili kuruntu yapıyorum işte. gelecekte çok daha kötü şeylerle karşılaşır mıyım bu konuyla ilgili olarak diye dert ediyorum. daha iyi yapayım derken daha mı beter olur diye korkuyorum. sevmemek mi diye bile sordum kendime çok kez ama değil, biliyorum. sevmesem dokunamam bile ona. iğrenirim, kaçarım. biliyorum kendimi...

hayatı kendine zindan etmeye odaklı bi yapım var, sanırım ondan kaynaklanıyo bütün bunlar. her şeyin hep kötü tarafını gören, etrafına ve en çok da kendine bu sebepten dolayı zarar veren bi insanım. ondan sanırım. kendimden nefret ediyorum ... mafoldumben

dediğin gibi olumsuz yönlerden bakıp hayatı kendşne de eşine de zehir ediyorsun. sen tek değilsin ki bir sürü insan var böyle. eşimin teyzesi mesela hiç susmayan bir kadındır. ama eşi de ağzını açıp tek laf etmez. elbette kendi aralarında konuşuyorlardır. herkes adamın bu yapısını kabullenmiş durumda. değiştiremezsin ki. ben de sevdiğim ortamlarda çok konuşurum ama hoşlanmadığım bir yerse laf olsun diye konuşmam. eşim de öyledir. üstelik sen yapı olarak konuşkan biriymişsin. iyi işte oturup kendine dert edineceğine açığı sen kapat. sevmek karşındakini kusurlarıyla kabul edebilmektir. kimbilir eşin senin hangi huylarını görmezden geliyordur.
açıkçası ben de umran80 gibi sevgi eksikliği diye düşünüyorum. yoksa bu kadar eleştirel yaklaşmazdın. yine şikayet ederdin belki konuşmuyor diye ama eşin konuşmayınca sen kendini başkalarına rezil olmuş gibi hissetmezdin.

buklelikedi .!.:

ben konuşunca konuşuyor zaten. benimleyken çok daha fazla konuşkan. hatta benimle güncel haberlerden, filmlerden, kitaplardan konuşmak istiyor sürekli. çok kültürlü birisidir. kedi gibidir evde, sürekli peşimdedir. Ama diğer insanların yanında her zaman böyle değil işte. bu benim derdim.

Genişletmek için tıkla...

Tek derdin bu olsun zaten:)):1ninca:

sarissa .!.:

dediğin gibi olumsuz yönlerden bakıp hayatı kendşne de eşine de zehir ediyorsun. sen tek değilsin ki bir sürü insan var böyle. eşimin teyzesi mesela hiç susmayan bir kadındır. ama eşi de ağzını açıp tek laf etmez. elbette kendi aralarında konuşuyorlardır. herkes adamın bu yapısını kabullenmiş durumda. değiştiremezsin ki. ben de sevdiğim ortamlarda çok konuşurum ama hoşlanmadığım bir yerse laf olsun diye konuşmam. eşim de öyledir. üstelik sen yapı olarak konuşkan biriymişsin. iyi işte oturup kendine dert edineceğine açığı sen kapat. sevmek karşındakini kusurlarıyla kabul edebilmektir. kimbilir eşin senin hangi huylarını görmezden geliyordur.
açıkçası ben de umran80 gibi sevgi eksikliği diye düşünüyorum. yoksa bu kadar eleştirel yaklaşmazdın. yine şikayet ederdin belki konuşmuyor diye ama eşin konuşmayınca sen kendini başkalarına rezil olmuş gibi hissetmezdin.

Genişletmek için tıkla...

aslında benim eşim de öyle. sevdiği ortamlarda çok konuşkan olabiliyor. ortamda onu rahatsız eden bişey varsa o zaman susar işte. ve çabuk etkilenir olumsuzluklardan. evlenmeden önce bunu hiç dert etmemiştim biliyo musun? aklıma bile gelmemişti bu düşünce. ben kendime dert aradığım için ve yeni hayatıma alışamadığım için sanırım bu bana çok batıyor artık. hatta böyle düşündüğüm için de kendimi kötü hissettim. "ben böyle şeyler düşünmemeliydim, çok severek evlendim, sevmeden evlenenleri eleştirirdim ben, şimdi neden böyle hissediyorum"diye kendime zehir ettim hayatı. hep kötümser oldum hayatım boyunca ben. off off. psikolojik destek alsam bu yönümü törpülerim belki. tabii ki benim de bi sürü eksiğim var, çocukça hareketlerim var. o çok daha olgun benden, çok daha saf-temiz bi insan. kıymet bilmiyorum ki.

sevgi eksikliği demeyin lüften ya çok seviyorum ben onu :sinifsinif: ben güzel anların tadını çıkartmaya çalışmadım ki hiç hayatımda. hep olumsuzluklara odaklandım. bu da o yönümün bi parçası galiba. eşime çok haksızlık yapıyorum işte. biliyorum. o beni saf-temiz aşkıyla seviyor hala. yaptığım onca çocukluğa rağmen. :sinifsinif: