Onu gerçekten sevmiyor muyum yoksa psikolojim mi iyi değil?

strongerfeels

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
30 Aralık 2023
8
15
Merhaba, Gerçekten zor durumdayım. Artık duygularımı anlayamıyorum, midem bulanıyor kendimden. Birini kandırıyormuşum gibi hissediyorum. Birinden yaklaşık 1 aylık flört sonrası bazı davranışlarından soğuduğum için ve çevremin de etkisiyle ayrıldım. Fakat ayrılık sonrası onu çok özledim, ona haksızlık ettiğimi düşünüp üzüldüm, bir daha kimsenin beni böyle sevmeyeceğini düşündüm. Biraz zaman sonra tekrar biraraya geldik onun dönüşüyle. Şimdi de yaklaşık 2 ay oldu, haftada bir görüşüyoruz. Onun dışında telefondan mesajlaşıyoruz. Fakat ben bu kişiyi gercekten sevip sevmediğimden emin değilim. Başta beni soğutan şeyler yine soğutuyor. Kendisi çok ilgili, anlayışlı. Kalbi güzel, kötü biri değil kesinlikle. Beni gelecek planlarına dahil ediyor, çok sevdiğini söylüyor; iltifat ediyor. Hediyeler alıyor, beni mutlu etmeye çalışıyor. Bense ona karşılık veremiyorum. Sevdiğini söylediğinde ben de seni seviyorum diyemiyorum. Yeterince sevmiyorum galiba, ya da erken mi bilmiyorum. Mesela o gün mesaj atmazsa çok üzülüyorum, başkasını sever diye korkuyorum. Mutlu olsun istiyorum, üzülürse üzülüyorum. Onunlayken mutlu hissediyorum. Ancak başkaları (genelde onda olmayan olumlu özelliklere sahip kişiler) ilgimi çekebiliyor. Kendimi çok kötü hissediyorum, günüm mahvoluyor sanki böyle durumlarda. Biraz daha görüşsem sever miyim diye düşünüyorum ama bir yandan ona umut veriyor gibi hissediyorum. Çünkü ilerde şunu bunu yaparız diyor vs. Ben sadece olabilir, inşallah gibi cevaplar verebiliyorum. Onu kırmaktan, incitmekten, duygularıyla oynamaktan çok korkuyorum. Sizce 3 ay birini sevmediğimizden emin olmak için az bir süre mi? Ayrılırsam yine pişman olurum diye korkuyorum..
 
Kaçıngan bağlanan biri olabilirsiniz. Anlattığınız şeylere göre ona karşı hisleriniz var ancak iş ciddi ilişkiye gelince kaçacakmışsınız gibi bi durum hissettim. Psikolojik destek alabilirsiniz eğer böyle bir durumsa. Yok böyle bir şey değilse sevmiyorsanız da karşınızdakinin vaktini çalmayın
 
Merhaba, Gerçekten zor durumdayım. Artık duygularımı anlayamıyorum, midem bulanıyor kendimden. Birini kandırıyormuşum gibi hissediyorum. Birinden yaklaşık 1 aylık flört sonrası bazı davranışlarından soğuduğum için ve çevremin de etkisiyle ayrıldım. Fakat ayrılık sonrası onu çok özledim, ona haksızlık ettiğimi düşünüp üzüldüm, bir daha kimsenin beni böyle sevmeyeceğini düşündüm. Biraz zaman sonra tekrar biraraya geldik onun dönüşüyle. Şimdi de yaklaşık 2 ay oldu, haftada bir görüşüyoruz. Onun dışında telefondan mesajlaşıyoruz. Fakat ben bu kişiyi gercekten sevip sevmediğimden emin değilim. Başta beni soğutan şeyler yine soğutuyor. Kendisi çok ilgili, anlayışlı. Kalbi güzel, kötü biri değil kesinlikle. Beni gelecek planlarına dahil ediyor, çok sevdiğini söylüyor; iltifat ediyor. Hediyeler alıyor, beni mutlu etmeye çalışıyor. Bense ona karşılık veremiyorum. Sevdiğini söylediğinde ben de seni seviyorum diyemiyorum. Yeterince sevmiyorum galiba, ya da erken mi bilmiyorum. Mesela o gün mesaj atmazsa çok üzülüyorum, başkasını sever diye korkuyorum. Mutlu olsun istiyorum, üzülürse üzülüyorum. Onunlayken mutlu hissediyorum. Ancak başkaları (genelde onda olmayan olumlu özelliklere sahip kişiler) ilgimi çekebiliyor. Kendimi çok kötü hissediyorum, günüm mahvoluyor sanki böyle durumlarda. Biraz daha görüşsem sever miyim diye düşünüyorum ama bir yandan ona umut veriyor gibi hissediyorum. Çünkü ilerde şunu bunu yaparız diyor vs. Ben sadece olabilir, inşallah gibi cevaplar verebiliyorum. Onu kırmaktan, incitmekten, duygularıyla oynamaktan çok korkuyorum. Sizce 3 ay birini sevmediğimizden emin olmak için az bir süre mi? Ayrılırsam yine pişman olurum diye korkuyorum..
Sevmiyorsunuz. Boşuna vakit kaybı yapmayın.
 
Merhaba, Gerçekten zor durumdayım. Artık duygularımı anlayamıyorum, midem bulanıyor kendimden. Birini kandırıyormuşum gibi hissediyorum. Birinden yaklaşık 1 aylık flört sonrası bazı davranışlarından soğuduğum için ve çevremin de etkisiyle ayrıldım. Fakat ayrılık sonrası onu çok özledim, ona haksızlık ettiğimi düşünüp üzüldüm, bir daha kimsenin beni böyle sevmeyeceğini düşündüm. Biraz zaman sonra tekrar biraraya geldik onun dönüşüyle. Şimdi de yaklaşık 2 ay oldu, haftada bir görüşüyoruz. Onun dışında telefondan mesajlaşıyoruz. Fakat ben bu kişiyi gercekten sevip sevmediğimden emin değilim. Başta beni soğutan şeyler yine soğutuyor. Kendisi çok ilgili, anlayışlı. Kalbi güzel, kötü biri değil kesinlikle. Beni gelecek planlarına dahil ediyor, çok sevdiğini söylüyor; iltifat ediyor. Hediyeler alıyor, beni mutlu etmeye çalışıyor. Bense ona karşılık veremiyorum. Sevdiğini söylediğinde ben de seni seviyorum diyemiyorum. Yeterince sevmiyorum galiba, ya da erken mi bilmiyorum. Mesela o gün mesaj atmazsa çok üzülüyorum, başkasını sever diye korkuyorum. Mutlu olsun istiyorum, üzülürse üzülüyorum. Onunlayken mutlu hissediyorum. Ancak başkaları (genelde onda olmayan olumlu özelliklere sahip kişiler) ilgimi çekebiliyor. Kendimi çok kötü hissediyorum, günüm mahvoluyor sanki böyle durumlarda. Biraz daha görüşsem sever miyim diye düşünüyorum ama bir yandan ona umut veriyor gibi hissediyorum. Çünkü ilerde şunu bunu yaparız diyor vs. Ben sadece olabilir, inşallah gibi cevaplar verebiliyorum. Onu kırmaktan, incitmekten, duygularıyla oynamaktan çok korkuyorum. Sizce 3 ay birini sevmediğimizden emin olmak için az bir süre mi? Ayrılırsam yine pişman olurum diye korkuyorum..

Bencilsin. Ne kendi yoluna bırakıyorsun ne sahipleniyorsun. Üstüne başkası da ilgimi çekebiliyor diyorsun üzüldüm çocuğa. İnşallah hisseder ve kurtulur senden sepetler gelgör ki duygusal demek ki. İnşallah anlar.
 
Bencilsin. Ne kendi yoluna bırakıyorsun ne sahipleniyorsun. Üstüne başkası da ilgimi çekebiliyor diyorsun üzüldüm çocuğa. İnşallah hisseder ve kurtulur senden sepetler gelgör ki duygusal demek ki. İnşallah anlar.
Çok üzüldüm böyle düşünmenize. Kimseyi bilerek elimde tutmaya çalışma derdim yok.
Başta da ayrılan bendim, kendisi sınırlarımı görmezden geldiği için ayrıldık. Dönen de o idi. Onu döndürmek için hiçbir çabam da olmadı. Belki olur diye yola çıktım ancak şimdi olmadığını hissediyor gibiyim. Buraya yazdığıma göre, vicdanım rahat değil. Fikir almak istedim, hakarete uğramak değil.
 
Sevmiyorsunuz tabi ki.
Gördüğünüz ilgi, alaka hoşunuza gitmiş bunu kaybetmek istemiyorsunuz sadece.
Ayrılın, yeniden denemenizde de sorun yok.
Çok üzülüp, psikoloji bozacak ne var anlamadım cidden.
 
Çok üzüldüm böyle düşünmenize. Kimseyi bilerek elimde tutmaya çalışma derdim yok.
Başta da ayrılan bendim, kendisi sınırlarımı görmezden geldiği için ayrıldık. Dönen de o idi. Onu döndürmek için hiçbir çabam da olmadı. Belki olur diye yola çıktım ancak şimdi olmadığını hissediyor gibiyim. Buraya yazdığıma göre, vicdanım rahat değil. Fikir almak istedim, hakarete uğramak değil.

“kendini beğenmiş, bencil kelimeleri hakaret suçu oluşturmaz. Araştırabilirsin.
Ayrıca empati yapınca üzüldüm o kişiye. Ve kendine gelmen için diyorum çünkü kendi konfor alanından çıkmak istemiyorsun. Ayrıldın ama geri barıştın o seviyor onun normal bir davranış ama sen emin değilsin motivasyonun yalnız kalmamak temalı. Yani ihtiyacın var. Red edebilirdin.
Kaderinde ki insan değilse ki evren onu iter frekanslarınız uymaz, mutsuz hissedersin çünkü başka biri vardır kaderinde. En önemlisi ilgin yok hemen başka birine kapılabilirsin. Sevmediğin bu kişiyi daha fazla üzmemeni tavsiye ederim.
 
Bence ayrılmak hem senin için hemde karşındaki için çok daha iyi olur. 3 ay kısa bir süre değil duygular netleşir bir şekilde ama içinizde hiçbir şey olmuyorsa bu saaten sonra olması imkansız gibi
 
Merhaba, Gerçekten zor durumdayım. Artık duygularımı anlayamıyorum, midem bulanıyor kendimden. Birini kandırıyormuşum gibi hissediyorum. Birinden yaklaşık 1 aylık flört sonrası bazı davranışlarından soğuduğum için ve çevremin de etkisiyle ayrıldım. Fakat ayrılık sonrası onu çok özledim, ona haksızlık ettiğimi düşünüp üzüldüm, bir daha kimsenin beni böyle sevmeyeceğini düşündüm. Biraz zaman sonra tekrar biraraya geldik onun dönüşüyle. Şimdi de yaklaşık 2 ay oldu, haftada bir görüşüyoruz. Onun dışında telefondan mesajlaşıyoruz. Fakat ben bu kişiyi gercekten sevip sevmediğimden emin değilim. Başta beni soğutan şeyler yine soğutuyor. Kendisi çok ilgili, anlayışlı. Kalbi güzel, kötü biri değil kesinlikle. Beni gelecek planlarına dahil ediyor, çok sevdiğini söylüyor; iltifat ediyor. Hediyeler alıyor, beni mutlu etmeye çalışıyor. Bense ona karşılık veremiyorum. Sevdiğini söylediğinde ben de seni seviyorum diyemiyorum. Yeterince sevmiyorum galiba, ya da erken mi bilmiyorum. Mesela o gün mesaj atmazsa çok üzülüyorum, başkasını sever diye korkuyorum. Mutlu olsun istiyorum, üzülürse üzülüyorum. Onunlayken mutlu hissediyorum. Ancak başkaları (genelde onda olmayan olumlu özelliklere sahip kişiler) ilgimi çekebiliyor. Kendimi çok kötü hissediyorum, günüm mahvoluyor sanki böyle durumlarda. Biraz daha görüşsem sever miyim diye düşünüyorum ama bir yandan ona umut veriyor gibi hissediyorum. Çünkü ilerde şunu bunu yaparız diyor vs. Ben sadece olabilir, inşallah gibi cevaplar verebiliyorum. Onu kırmaktan, incitmekten, duygularıyla oynamaktan çok korkuyorum. Sizce 3 ay birini sevmediğimizden emin olmak için az bir süre mi? Ayrılırsam yine pişman olurum diye korkuyorum..
Ömer iyi çocuktu...
 
Siz sevseydiniz bu soruyu sormazdınız kendinize. Ayrıldığınızda boşluğa düştüğünüz için seviyorum tribine girmişsiniz. Karşınızdaki insanın hayatından daha fazla zaman çalmayın çok büyük bir haksızlık bu
 
Merhaba, Gerçekten zor durumdayım. Artık duygularımı anlayamıyorum, midem bulanıyor kendimden. Birini kandırıyormuşum gibi hissediyorum. Birinden yaklaşık 1 aylık flört sonrası bazı davranışlarından soğuduğum için ve çevremin de etkisiyle ayrıldım. Fakat ayrılık sonrası onu çok özledim, ona haksızlık ettiğimi düşünüp üzüldüm, bir daha kimsenin beni böyle sevmeyeceğini düşündüm. Biraz zaman sonra tekrar biraraya geldik onun dönüşüyle. Şimdi de yaklaşık 2 ay oldu, haftada bir görüşüyoruz. Onun dışında telefondan mesajlaşıyoruz. Fakat ben bu kişiyi gercekten sevip sevmediğimden emin değilim. Başta beni soğutan şeyler yine soğutuyor. Kendisi çok ilgili, anlayışlı. Kalbi güzel, kötü biri değil kesinlikle. Beni gelecek planlarına dahil ediyor, çok sevdiğini söylüyor; iltifat ediyor. Hediyeler alıyor, beni mutlu etmeye çalışıyor. Bense ona karşılık veremiyorum. Sevdiğini söylediğinde ben de seni seviyorum diyemiyorum. Yeterince sevmiyorum galiba, ya da erken mi bilmiyorum. Mesela o gün mesaj atmazsa çok üzülüyorum, başkasını sever diye korkuyorum. Mutlu olsun istiyorum, üzülürse üzülüyorum. Onunlayken mutlu hissediyorum. Ancak başkaları (genelde onda olmayan olumlu özelliklere sahip kişiler) ilgimi çekebiliyor. Kendimi çok kötü hissediyorum, günüm mahvoluyor sanki böyle durumlarda. Biraz daha görüşsem sever miyim diye düşünüyorum ama bir yandan ona umut veriyor gibi hissediyorum. Çünkü ilerde şunu bunu yaparız diyor vs. Ben sadece olabilir, inşallah gibi cevaplar verebiliyorum. Onu kırmaktan, incitmekten, duygularıyla oynamaktan çok korkuyorum. Sizce 3 ay birini sevmediğimizden emin olmak için az bir süre mi? Ayrılırsam yine pişman olurum diye korkuyorum..
Kaçınan bağlanma stiliniz var. Bunu destek ile yenebilmek kolay. Terapi görün ve mutlu mesut yaşayın.
 
Merhaba, Gerçekten zor durumdayım. Artık duygularımı anlayamıyorum, midem bulanıyor kendimden. Birini kandırıyormuşum gibi hissediyorum. Birinden yaklaşık 1 aylık flört sonrası bazı davranışlarından soğuduğum için ve çevremin de etkisiyle ayrıldım. Fakat ayrılık sonrası onu çok özledim, ona haksızlık ettiğimi düşünüp üzüldüm, bir daha kimsenin beni böyle sevmeyeceğini düşündüm. Biraz zaman sonra tekrar biraraya geldik onun dönüşüyle. Şimdi de yaklaşık 2 ay oldu, haftada bir görüşüyoruz. Onun dışında telefondan mesajlaşıyoruz. Fakat ben bu kişiyi gercekten sevip sevmediğimden emin değilim. Başta beni soğutan şeyler yine soğutuyor. Kendisi çok ilgili, anlayışlı. Kalbi güzel, kötü biri değil kesinlikle. Beni gelecek planlarına dahil ediyor, çok sevdiğini söylüyor; iltifat ediyor. Hediyeler alıyor, beni mutlu etmeye çalışıyor. Bense ona karşılık veremiyorum. Sevdiğini söylediğinde ben de seni seviyorum diyemiyorum. Yeterince sevmiyorum galiba, ya da erken mi bilmiyorum. Mesela o gün mesaj atmazsa çok üzülüyorum, başkasını sever diye korkuyorum. Mutlu olsun istiyorum, üzülürse üzülüyorum. Onunlayken mutlu hissediyorum. Ancak başkaları (genelde onda olmayan olumlu özelliklere sahip kişiler) ilgimi çekebiliyor. Kendimi çok kötü hissediyorum, günüm mahvoluyor sanki böyle durumlarda. Biraz daha görüşsem sever miyim diye düşünüyorum ama bir yandan ona umut veriyor gibi hissediyorum. Çünkü ilerde şunu bunu yaparız diyor vs. Ben sadece olabilir, inşallah gibi cevaplar verebiliyorum. Onu kırmaktan, incitmekten, duygularıyla oynamaktan çok korkuyorum. Sizce 3 ay birini sevmediğimizden emin olmak için az bir süre mi? Ayrılırsam yine pişman olurum diye korkuyorum..
Ayranim da dökülmesin yoğurdum da eksimesin deyiminin duygusal versiyonu. Ayrılın.
 
Sevmiyorsunuz, sevemezsiniz de bu saatten sonra. Şuan sadece gördüğünüz ilgi ve sevgi hoşunuza gidiyor, bunu kaybetmekten korkuyorsunuz. O kişi için de üzülüyorsunuz, vicdan ve merhamet gösteriyorsunuz. Yazık etmeyin adama.
 
Seviyorsunuz. Dürüst olun, bunu ona itiraf edip ayrılın. Kimsenin duygusuyla oynamaya ve zamanını çalmaya hakkınız yok bence.
 
Merhaba, Gerçekten zor durumdayım. Artık duygularımı anlayamıyorum, midem bulanıyor kendimden. Birini kandırıyormuşum gibi hissediyorum. Birinden yaklaşık 1 aylık flört sonrası bazı davranışlarından soğuduğum için ve çevremin de etkisiyle ayrıldım. Fakat ayrılık sonrası onu çok özledim, ona haksızlık ettiğimi düşünüp üzüldüm, bir daha kimsenin beni böyle sevmeyeceğini düşündüm. Biraz zaman sonra tekrar biraraya geldik onun dönüşüyle. Şimdi de yaklaşık 2 ay oldu, haftada bir görüşüyoruz. Onun dışında telefondan mesajlaşıyoruz. Fakat ben bu kişiyi gercekten sevip sevmediğimden emin değilim. Başta beni soğutan şeyler yine soğutuyor. Kendisi çok ilgili, anlayışlı. Kalbi güzel, kötü biri değil kesinlikle. Beni gelecek planlarına dahil ediyor, çok sevdiğini söylüyor; iltifat ediyor. Hediyeler alıyor, beni mutlu etmeye çalışıyor. Bense ona karşılık veremiyorum. Sevdiğini söylediğinde ben de seni seviyorum diyemiyorum. Yeterince sevmiyorum galiba, ya da erken mi bilmiyorum. Mesela o gün mesaj atmazsa çok üzülüyorum, başkasını sever diye korkuyorum. Mutlu olsun istiyorum, üzülürse üzülüyorum. Onunlayken mutlu hissediyorum. Ancak başkaları (genelde onda olmayan olumlu özelliklere sahip kişiler) ilgimi çekebiliyor. Kendimi çok kötü hissediyorum, günüm mahvoluyor sanki böyle durumlarda. Biraz daha görüşsem sever miyim diye düşünüyorum ama bir yandan ona umut veriyor gibi hissediyorum. Çünkü ilerde şunu bunu yaparız diyor vs. Ben sadece olabilir, inşallah gibi cevaplar verebiliyorum. Onu kırmaktan, incitmekten, duygularıyla oynamaktan çok korkuyorum. Sizce 3 ay birini sevmediğimizden emin olmak için az bir süre mi? Ayrılırsam yine pişman olurum diye korkuyorum..
Sizin ki bencilliğin daniskası 🧿
 
Merhaba, Gerçekten zor durumdayım. Artık duygularımı anlayamıyorum, midem bulanıyor kendimden. Birini kandırıyormuşum gibi hissediyorum. Birinden yaklaşık 1 aylık flört sonrası bazı davranışlarından soğuduğum için ve çevremin de etkisiyle ayrıldım. Fakat ayrılık sonrası onu çok özledim, ona haksızlık ettiğimi düşünüp üzüldüm, bir daha kimsenin beni böyle sevmeyeceğini düşündüm. Biraz zaman sonra tekrar biraraya geldik onun dönüşüyle. Şimdi de yaklaşık 2 ay oldu, haftada bir görüşüyoruz. Onun dışında telefondan mesajlaşıyoruz. Fakat ben bu kişiyi gercekten sevip sevmediğimden emin değilim. Başta beni soğutan şeyler yine soğutuyor. Kendisi çok ilgili, anlayışlı. Kalbi güzel, kötü biri değil kesinlikle. Beni gelecek planlarına dahil ediyor, çok sevdiğini söylüyor; iltifat ediyor. Hediyeler alıyor, beni mutlu etmeye çalışıyor. Bense ona karşılık veremiyorum. Sevdiğini söylediğinde ben de seni seviyorum diyemiyorum. Yeterince sevmiyorum galiba, ya da erken mi bilmiyorum. Mesela o gün mesaj atmazsa çok üzülüyorum, başkasını sever diye korkuyorum. Mutlu olsun istiyorum, üzülürse üzülüyorum. Onunlayken mutlu hissediyorum. Ancak başkaları (genelde onda olmayan olumlu özelliklere sahip kişiler) ilgimi çekebiliyor. Kendimi çok kötü hissediyorum, günüm mahvoluyor sanki böyle durumlarda. Biraz daha görüşsem sever miyim diye düşünüyorum ama bir yandan ona umut veriyor gibi hissediyorum. Çünkü ilerde şunu bunu yaparız diyor vs. Ben sadece olabilir, inşallah gibi cevaplar verebiliyorum. Onu kırmaktan, incitmekten, duygularıyla oynamaktan çok korkuyorum. Sizce 3 ay birini sevmediğimizden emin olmak için az bir süre mi? Ayrılırsam yine pişman olurum diye korkuyorum..
Sevgi böyle bir şey değil. İlgisi hoşunuza diyor sadece. Anlattığınız gibi iyi biriyse ona bunu yapmaya hakkınız yok diye düşünüyorum. Ona bu düşündüklerinizi anlatıp ayrılabilir ya da biraz zaman isteyebilirsiniz
 
Kaçınan bağlanma stiliniz var. Bunu destek ile yenebilmek kolay. Terapi görün ve mutlu mesut yaşayın.
Biraz araştırdım ve haklı olabilirsiniz gerçekten. Çünkü başlarda da bağ kurmaktan, anı biriktirmekten korkuyordum bağlanırım diye.
Fakat bu durum başkalarının ilgimi çekmesini de açıklar mı :KK43:
Belki bu konuda da terapi görmeliyim.
 
Sevgi böyle bir şey değil. İlgisi hoşunuza diyor sadece. Anlattığınız gibi iyi biriyse ona bunu yapmaya hakkınız yok diye düşünüyorum. Ona bu düşündüklerinizi anlatıp ayrılabilir ya da biraz zaman isteyebilirsiniz
Peki ben neden emin olamıyorum sadece ilgisinden dolayı birlikte olduğumdan :/ Yani insan kendisi bilmez mi bunu?
Bile bile birine kötülük yapmak istemem ki. Fakat dediğiniz gibi bu düşündüklerimi anlatmadığım sürece benim onu sevdiğimi, belki de itiraf edemediğimi düşünecek.
 
X