Rezilligimiz

mellykelly .!.:

Uzun süredir çok iyiydik. Resmen flörtmus gibi yaşıyorduk aynı evin içinde. Zaten hep ilgili alakalıydi da şu iki üç haftada iyice aşmıştı. İnce düşünceli, işten geldiğimiz dakika mutfağa koşan bana yardımlar eden pesimde dört dönen bir eş. Fakat bu noktalara öyle zor geldik ki psikologumun dediğine göre panik atak başlangıcı görünmeye başlamış bende. Son zamanlarda da iyi anlarimizda bile ağlayan bir ben. Özetle inanılmaz bozuldu psikolojim. Kendime asla hakim olamıyorum

Dün eşim hastalandı. Sabahtan akşama bebek gibi ilgilendim. O da fırsatını buldu inanılmaz nazlandi bana. Çok sever zaten bunu. En son işten gelmeme yorgunluğuma rağmen ortalığı toparlayıp bitki çayını yapıp götürdüm ve bu ne ya hayır istemiyorum dedi. O kadar bozuldum ki o yorgunluğun üzerine bunu duyunca. Çıktım gittim salondan. Seslendi şaka yaptım gel gel falan. Ama anlık bozuldum işte. Aradan yarım saat gecti odaya geldi aferin bu zaten yapacağın. Bravo gibi suçlayıcı itham edici kelimeler. Üzerine alındım diye bana tavirlanmasi. Benim yükselmem yastığı alıp salonda uyumaya kalkması. Benim yükselmem. Sonrasında 26 yılımin kalanını seninle gecirecegime pişmanım cümlesini duymam. Küs uyuduk. Uyurken sarılmış elimi falan tutmuş ama o cümleden sonra ne anlamı var?


Ertesi gün iş yerime gelmesi ( aynı iş yerinde çalışıyoruz) yine beni suçlaması itham etmesi. Benden memnun değilsen git demesi. ( Ruh halimden dolayı kesinlikle alttan alamıyorum artık. O yükseliyor ben yükseliyorum.) Çay ocaginda tartışdik. En tiksindigim şey. Kamuya açık alanda sesimiz yükseldi. Ve iş yerimde. Sus diyorum sesin yükseliyor diyorum susmuyor. Hastalıklı gibi bana bakıyor sesini yukseltiyor. Artık kendimi kaybettim ağlamaya başladım sus insanlar duyacak sus sus diye. Kalbim çarpmaya başladı. Bı yandan ona bela okuyorum bı yandan sus diyorum. Ağzını tuttum susmasi için tırnaklarım uzun tirnagim yüzünü çizdi kanadı. O kadar ama o kadar iyi değilim ki artık. Sonrasında defoldu gitti ama iş yerinde ne kadar sinirimi bozan kadın varsa geldi noldu neyin var tarzı teselli moduna başladı. Tiksiniyorum artık bu hallere düşmekten. Bazen diyorum ki keşke olgun bi adamla evlenseydim. Kendini tutabilen karısını tutabilen biriyle evlenseydim de şu rezillikleri yasamasaydim

Genişletmek için tıkla...

Zerosh .!.:

Ikinizde de sorun var kimse adım atmıyor altdan almıyor ikinizde bir birinize saydiriyorsunuz sadece böyle bir sonuca varamazsınız daha kötü olursunuz.Eşinde çok kırıcı sözler söylüyor.

Genişletmek için tıkla...

Smyrnasi .!.:

M mellykelly büyük bir şehirde ve büyük bir tekstil fabrikasında mı çalışıyorsunuz? (açıkça belirtmeyeyim diye böyle yazdım )

Genişletmek için tıkla...

mellykelly .!.:

Hayır neden

Genişletmek için tıkla...

mellykelly .!.:

Anlatmak istediğim o önceden serin kanlıca alttan alırdım. O kontrolsüzdu artık sinirlerim o kadar berbat ki ben de alttan alamıyorum. Geçen ciddi manada durduk yere hiçbir şey yokken ortada kavga edeceğiz düşüncesine kapıldim parmak uclarima kadar titredim gözlerim karardı. Psikologum panik atak baslagici diyor

Genişletmek için tıkla...

balimkitty .!.:

Bence siz hala boşanmayı düşünmüyorsanız, iş değişikliğini düşünün. Karı-koca sürekli aynı ortamda, tüm sosyal çevreler aynı çook zor..

Genişletmek için tıkla...

mellykelly .!.:

Ağzını tuttum susmasi için tırnaklarım uzun tirnagim yüzünü çizdi kanadı.

Genişletmek için tıkla...

mellykelly .!.:

Uzun süredir çok iyiydik. Resmen flörtmus gibi yaşıyorduk aynı evin içinde. Zaten hep ilgili alakalıydi da şu iki üç haftada iyice aşmıştı. İnce düşünceli, işten geldiğimiz dakika mutfağa koşan bana yardımlar eden pesimde dört dönen bir eş. Fakat bu noktalara öyle zor geldik ki psikologumun dediğine göre panik atak başlangıcı görünmeye başlamış bende. Son zamanlarda da iyi anlarimizda bile ağlayan bir ben. Özetle inanılmaz bozuldu psikolojim. Kendime asla hakim olamıyorum

Dün eşim hastalandı. Sabahtan akşama bebek gibi ilgilendim. O da fırsatını buldu inanılmaz nazlandi bana. Çok sever zaten bunu. En son işten gelmeme yorgunluğuma rağmen ortalığı toparlayıp bitki çayını yapıp götürdüm ve bu ne ya hayır istemiyorum dedi. O kadar bozuldum ki o yorgunluğun üzerine bunu duyunca. Çıktım gittim salondan. Seslendi şaka yaptım gel gel falan. Ama anlık bozuldum işte. Aradan yarım saat gecti odaya geldi aferin bu zaten yapacağın. Bravo gibi suçlayıcı itham edici kelimeler. Üzerine alındım diye bana tavirlanmasi. Benim yükselmem yastığı alıp salonda uyumaya kalkması. Benim yükselmem. Sonrasında 26 yılımin kalanını seninle gecirecegime pişmanım cümlesini duymam. Küs uyuduk. Uyurken sarılmış elimi falan tutmuş ama o cümleden sonra ne anlamı var?


Ertesi gün iş yerime gelmesi ( aynı iş yerinde çalışıyoruz) yine beni suçlaması itham etmesi. Benden memnun değilsen git demesi. ( Ruh halimden dolayı kesinlikle alttan alamıyorum artık. O yükseliyor ben yükseliyorum.) Çay ocaginda tartışdik. En tiksindigim şey. Kamuya açık alanda sesimiz yükseldi. Ve iş yerimde. Sus diyorum sesin yükseliyor diyorum susmuyor. Hastalıklı gibi bana bakıyor sesini yukseltiyor. Artık kendimi kaybettim ağlamaya başladım sus insanlar duyacak sus sus diye. Kalbim çarpmaya başladı. Bı yandan ona bela okuyorum bı yandan sus diyorum. Ağzını tuttum susmasi için tırnaklarım uzun tirnagim yüzünü çizdi kanadı. O kadar ama o kadar iyi değilim ki artık. Sonrasında defoldu gitti ama iş yerinde ne kadar sinirimi bozan kadın varsa geldi noldu neyin var tarzı teselli moduna başladı. Tiksiniyorum artık bu hallere düşmekten. Bazen diyorum ki keşke olgun bi adamla evlenseydim. Kendini tutabilen karısını tutabilen biriyle evlenseydim de şu rezillikleri yasamasaydim

Genişletmek için tıkla...

mellykelly .!.:

Suan çok zor kamudayiz ikimizde atanıp gelmişiz. Derdimiz cabamiz o ama maalesef isteyince hemen olmuyor

Genişletmek için tıkla...

mellykelly .!.:

Uzun süredir çok iyiydik. Resmen flörtmus gibi yaşıyorduk aynı evin içinde. Zaten hep ilgili alakalıydi da şu iki üç haftada iyice aşmıştı. İnce düşünceli, işten geldiğimiz dakika mutfağa koşan bana yardımlar eden pesimde dört dönen bir eş. Fakat bu noktalara öyle zor geldik ki psikologumun dediğine göre panik atak başlangıcı görünmeye başlamış bende. Son zamanlarda da iyi anlarimizda bile ağlayan bir ben. Özetle inanılmaz bozuldu psikolojim. Kendime asla hakim olamıyorum

Dün eşim hastalandı. Sabahtan akşama bebek gibi ilgilendim. O da fırsatını buldu inanılmaz nazlandi bana. Çok sever zaten bunu. En son işten gelmeme yorgunluğuma rağmen ortalığı toparlayıp bitki çayını yapıp götürdüm ve bu ne ya hayır istemiyorum dedi. O kadar bozuldum ki o yorgunluğun üzerine bunu duyunca. Çıktım gittim salondan. Seslendi şaka yaptım gel gel falan. Ama anlık bozuldum işte. Aradan yarım saat gecti odaya geldi aferin bu zaten yapacağın. Bravo gibi suçlayıcı itham edici kelimeler. Üzerine alındım diye bana tavirlanmasi. Benim yükselmem yastığı alıp salonda uyumaya kalkması. Benim yükselmem. Sonrasında 26 yılımin kalanını seninle gecirecegime pişmanım cümlesini duymam. Küs uyuduk. Uyurken sarılmış elimi falan tutmuş ama o cümleden sonra ne anlamı var?


Ertesi gün iş yerime gelmesi ( aynı iş yerinde çalışıyoruz) yine beni suçlaması itham etmesi. Benden memnun değilsen git demesi. ( Ruh halimden dolayı kesinlikle alttan alamıyorum artık. O yükseliyor ben yükseliyorum.) Çay ocaginda tartışdik. En tiksindigim şey. Kamuya açık alanda sesimiz yükseldi. Ve iş yerimde. Sus diyorum sesin yükseliyor diyorum susmuyor. Hastalıklı gibi bana bakıyor sesini yukseltiyor. Artık kendimi kaybettim ağlamaya başladım sus insanlar duyacak sus sus diye. Kalbim çarpmaya başladı. Bı yandan ona bela okuyorum bı yandan sus diyorum. Ağzını tuttum susmasi için tırnaklarım uzun tirnagim yüzünü çizdi kanadı. O kadar ama o kadar iyi değilim ki artık. Sonrasında defoldu gitti ama iş yerinde ne kadar sinirimi bozan kadın varsa geldi noldu neyin var tarzı teselli moduna başladı. Tiksiniyorum artık bu hallere düşmekten. Bazen diyorum ki keşke olgun bi adamla evlenseydim. Kendini tutabilen karısını tutabilen biriyle evlenseydim de şu rezillikleri yasamasaydim

Genişletmek için tıkla...

mellykelly .!.:

Uzun süredir çok iyiydik. Resmen flörtmus gibi yaşıyorduk aynı evin içinde. Zaten hep ilgili alakalıydi da şu iki üç haftada iyice aşmıştı. İnce düşünceli, işten geldiğimiz dakika mutfağa koşan bana yardımlar eden pesimde dört dönen bir eş. Fakat bu noktalara öyle zor geldik ki psikologumun dediğine göre panik atak başlangıcı görünmeye başlamış bende. Son zamanlarda da iyi anlarimizda bile ağlayan bir ben. Özetle inanılmaz bozuldu psikolojim. Kendime asla hakim olamıyorum

Dün eşim hastalandı. Sabahtan akşama bebek gibi ilgilendim. O da fırsatını buldu inanılmaz nazlandi bana. Çok sever zaten bunu. En son işten gelmeme yorgunluğuma rağmen ortalığı toparlayıp bitki çayını yapıp götürdüm ve bu ne ya hayır istemiyorum dedi. O kadar bozuldum ki o yorgunluğun üzerine bunu duyunca. Çıktım gittim salondan. Seslendi şaka yaptım gel gel falan. Ama anlık bozuldum işte. Aradan yarım saat gecti odaya geldi aferin bu zaten yapacağın. Bravo gibi suçlayıcı itham edici kelimeler. Üzerine alındım diye bana tavirlanmasi. Benim yükselmem yastığı alıp salonda uyumaya kalkması. Benim yükselmem. Sonrasında 26 yılımin kalanını seninle gecirecegime pişmanım cümlesini duymam. Küs uyuduk. Uyurken sarılmış elimi falan tutmuş ama o cümleden sonra ne anlamı var?


Ertesi gün iş yerime gelmesi ( aynı iş yerinde çalışıyoruz) yine beni suçlaması itham etmesi. Benden memnun değilsen git demesi. ( Ruh halimden dolayı kesinlikle alttan alamıyorum artık. O yükseliyor ben yükseliyorum.) Çay ocaginda tartışdik. En tiksindigim şey. Kamuya açık alanda sesimiz yükseldi. Ve iş yerimde. Sus diyorum sesin yükseliyor diyorum susmuyor. Hastalıklı gibi bana bakıyor sesini yukseltiyor. Artık kendimi kaybettim ağlamaya başladım sus insanlar duyacak sus sus diye. Kalbim çarpmaya başladı. Bı yandan ona bela okuyorum bı yandan sus diyorum. Ağzını tuttum susmasi için tırnaklarım uzun tirnagim yüzünü çizdi kanadı. O kadar ama o kadar iyi değilim ki artık. Sonrasında defoldu gitti ama iş yerinde ne kadar sinirimi bozan kadın varsa geldi noldu neyin var tarzı teselli moduna başladı. Tiksiniyorum artık bu hallere düşmekten. Bazen diyorum ki keşke olgun bi adamla evlenseydim. Kendini tutabilen karısını tutabilen biriyle evlenseydim de şu rezillikleri yasamasaydim

Genişletmek için tıkla...