Uzun bir iç çekiş,iç döküş.

Bana yaşadıklarımı hatırlattınız. Benzer süreçlerde ben de babamı kaybettim. Yoğun bakım kapısında 3 ay beklememiz. Çaresizlik. 18 günlük entübe hali. Entübeden çıkış halleri. Allahım çok zor günlerdi. Arkadaşlarıma acımı anlatırken. Babam öldü ve ben büyüdüm. Artık onun küçük kız çocuğu değilim,demiştim. Babasını çok seven herkes aynı hissediyormuş meğer. Ben onun dişi aslanıydım. Öyle derdi bana. Ama onu kurtaramadım. Cenaze evi kabuslarını hatırlamak dahi istemiyorum. Ateş düştüğü yeri yakar lafının doğruluğunu o zaman anladım. Aynı sizin gibi o günden sonra tüm gözyaşlarım onun içindi. Çok özledim çok. Tarifi mümkün değil.
Canım babalarımız nur içinde yatsınlar..
Ben uzun zamandır konuşmadığım kişilere bile yazmışım babam gitti diye zerre hatırlamıyorum. En iyi biz anlarız birbirimizi. Acınızı hatırlattım desem,insan unutuyor mu ki?

Nurlar içinde yatsınlar.
 
Başınız sağ olsun, nurlar içinde yatsın babanız. Ne mutlu ki bu kadar güzel bir ilişki kurabilmişsiniz. Acınızı içimde hissettim. Allah sabrınızı arttırsın.
En büyük şükrüm o inanın. Arkadaş,sırdaş herşeydi bana. Hep arkamdaydı. O günlere sarılıyorum.Aminnn
 
Her seye agladigimiz bugünlerde ben de gözlerim dolarak okudum. Ben de depremden bir süre önce canim kadar sevdigim birisi kaybettim, cok cok iyi anliyorum sizi. Allah size ve sevdiklerini kaybedenlere sabirlar versin.
 
Çok acıttı yazdıklarınız.Fakat burada genelde anne baba şikayetleri arkalarında durmayan babalar anlatılır.Sizin babanız ne güzel babaymış.Hele evlenirken kurduğu cümleler.Bravo diyorum ona.Ne kadar güzel böyle bir iz bırakmış olması.Hayatı kısa sürmüş maddi zorluklar yanında güzel anılar biriktirmişsiniz işte.Bundan sonra onu bu güzel anıları ile hatırlayın.Bu güzellikleri ile anlatın konuşun.Atlatmakta zorlanırsanız da isterseniz bir uzman desteği alın.
Tolstoy kitapları...okuyan babaymış demek ki.Zaten kurduğu cümlelerinden belli...Sizde bundan sonra eşinize işinize güzel anılarınıza sarılın.Eminim böyle güzel babanın kızı da onun benzeridir.
Öğretmenlik okuyordum her gün eve gelince tartışırdık. Osmanlı'dan girer maturidilikten çıkardık. Benim ruhumu,kültürümü besledi. İnanılmaz bir bilgi birikimi vardı. O konuda çok şanslıydım.

Birazda onun için yazdım.Problem bazen ebeveynlerde olabiliyor ama bazen de kıymet bilinmiyor maalesef. Bilin kıymetini ya bilsinler. Bir gün geliyor ve yok... En büyük en acı hayat tecrübem
 
başınız sağ olsun, Allah size bundan sonrasında güzel ve uzun bir hayat nasip etsin, ve vakti geldiğinde babanızla cennette kavuştursun. bir babanın kızına verebileceği en güzel şeyi, baba sevgisini dolu dolu vermiş size, Allah ondan razı olsun.
Güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim. Şanslıydım evet. Anne olursam bir gün babamdan ne gördüysem çocuğuma o eğitimi o sevgiyi aşılayacağım ben öğretmenim ama benim öğretmenim hep oydu.
 
Başınız sağ olsun. Ben de öyle bir babanız kızı olarak büyüdüm son günlerinde hastanede bile hep bizi kolladı. Ne eşim ne başkası bizi ezmeye kalkamadı bile. Hala öyle çınarımız gideli 6 sene oldu acımız ilk günkü gibi ama gölgesi hep üstümde sanki
Alışıyor azalıyor sanıyorsun ama bir an geliyor içindeki ateş daha çok yakıyor. Geçmiyormuş. Arada bir rüyama geliyor. Hatta arkadaşlarla Antalya planımız vardı,rüyamda babamı gördüm kızım ne gerek var şimdi diye gönülsüzdü😅her an benimle ben çok hissediyorum. Siz de öyle düşünün. 🙏
 
Her seye agladigimiz bugünlerde ben de gözlerim dolarak okudum. Ben de depremden bir süre önce canim kadar sevdigim birisi kaybettim, cok cok iyi anliyorum sizi. Allah size ve sevdiklerini kaybedenlere sabirlar versin.
Sizinde başınız sağ olsun. Çok üzüldüm. Amin ben de size sabır diliyorum.Kayıp üzerine deprem çok zor olmuştur.
 
Bazı şeylerin acısı hiç geçmiyor sanırım, sonuçta sen onları yaşadın nasıl geri alınabilir ki? Ama alışıyorsun zamanla, daha az acı veriyor. Bir de bu zamanlar kimin gerçekten yanında kimin çıkarları için yanında olduğunu da anlamana yardımcı oluyor. O yumurta isteyenlerin kafasına da tavayı geçirmek istiyorum, bu kadar. Başın sağolsun.
 
Başınız sağolsun.
Üzgünlüğünüzü anlayabiliyorum. Ama kendinizi her daim bu kadar harap etmeyeceksiniz daha doğrusu etmemelisiniz.
Çünkü babanızın sevgisini görmüş ve iyi bir baba kız ilişkisi yaşamışsınız.
Kaybetmek kötü ama normal. Olması gereken, olacak olan bu. Ölmek doğduğumuzdan beri hayatımızda kesinlikle başımıza geleceğini bildiğimiz tek şey. Anne babalarımızı zamanı gelince kaybedeceğiz. Kimisi erken kimisi geç yaşıyor bu durumu. En kötüsü de bu durumu hiç yaşamamak ki bu da anne babamıza evlat acısı gösterdiğimiz anlamına gelir.
Belki geniş bir perspektiften bakmak size iyi gelir, babanız çok sevdiği evladını büyütmüş iş sahibi olmasına katkıda bulunmuş, evlendiğini ve mutlu olduğunu görmüş. Ben kendim için düşündüğümde kızım için istediğim başka bir şey yok hayatta. Yani zaten bunları yaşamışsam hayatım dolu dolu geçmiştir ve gözüm arkada kalmaz. Bu dünyada milyarlarca insan doğdu ve öldü, hepsinin bir ailesi, sevdikleri, hayalleri ve yaşanmışlıkları vardı. Herkes bir şekilde bir iz bıraktı. Babanız da anılarınızda izini bırakmış. Onu güzel anarak ve öğretileri doğrultusunda bir hayat yaşayarak onu kendinizde yaşatabilirsiniz.
 
Bazı şeylerin acısı hiç geçmiyor sanırım, sonuçta sen onları yaşadın nasıl geri alınabilir ki? Ama alışıyorsun zamanla, daha az acı veriyor. Bir de bu zamanlar kimin gerçekten yanında kimin çıkarları için yanında olduğunu da anlamana yardımcı oluyor. O yumurta isteyenlerin kafasına da tavayı geçirmek istiyorum, bu kadar. Başın sağolsun.
Ummadığım insanlardan ne nankörlükler ne hadsizlikler. O kişiliksizin kafasına tavayı geçirmekten beter ettim ama etmemeliydim ya. O gün o değildi benim derdim. Pişman değilim ama kesinlikle.
Evet geçmiyor. Anılara sarılıyorum ama hep gurur duyuyorum onunla benim en büyük şansımdı o.
Teşekkür ederim.
 
Başınız sağolsun.
Üzgünlüğünüzü anlayabiliyorum. Ama kendinizi her daim bu kadar harap etmeyeceksiniz daha doğrusu etmemelisiniz.
Çünkü babanızın sevgisini görmüş ve iyi bir baba kız ilişkisi yaşamışsınız.
Kaybetmek kötü ama normal. Olması gereken, olacak olan bu. Ölmek doğduğumuzdan beri hayatımızda kesinlikle başımıza geleceğini bildiğimiz tek şey. Anne babalarımızı zamanı gelince kaybedeceğiz. Kimisi erken kimisi geç yaşıyor bu durumu. En kötüsü de bu durumu hiç yaşamamak ki bu da anne babamıza evlat acısı gösterdiğimiz anlamına gelir.
Belki geniş bir perspektiften bakmak size iyi gelir, babanız çok sevdiği evladını büyütmüş iş sahibi olmasına katkıda bulunmuş, evlendiğini ve mutlu olduğunu görmüş. Ben kendim için düşündüğümde kızım için istediğim başka bir şey yok hayatta. Yani zaten bunları yaşamışsam hayatım dolu dolu geçmiştir ve gözüm arkada kalmaz. Bu dünyada milyarlarca insan doğdu ve öldü, hepsinin bir ailesi, sevdikleri, hayalleri ve yaşanmışlıkları vardı. Herkes bir şekilde bir iz bıraktı. Babanız da anılarınızda izini bırakmış. Onu güzel anarak ve öğretileri doğrultusunda bir hayat yaşayarak onu kendinizde yaşatabilirsiniz.
Teşekkür ederim öyle yapıyorum zaten. Ben farklı sorunlardan dolayı ya da çok içselleştirdim o yüzden bilemiyorum acımı yaşayamadım. İçim halen çok dolu. Psikolojik tedavim sürüyor. Yol katettim epey. Şu an aslında çok daha iyiyim. Sadece dedim ya çok ayrı özlüyorum bu ara. Çok ihtiyacım var herhalde. Güzel yorumunuz ve bakış açınız için teşekkür ederim.
 
X