Yabancı bi erkek ile ilişki yada evlilik yaşayanlar bakabilir mi acaba?

bibi95

Üye
Kayıtlı Üye
23 Mart 2024
99
136
28
Herkese merhaba,
Bu konu artık ciddiye bindiği için ve biraz da korkmaya başladığım için konuyu açmak istedim. 95 doğumluyum, 4-5 senedir parisde yaşıyorum. daha önce erasmusda tanıştğım arkadaşım 2 senedir sevgilim. kendisi fransız. Henüz öyle bi konu yok ciddi ama arada konu evliliğe falan geliyor, ben şuanlık geçiştiriyorum, ama bozuluyor.
Kendi anne-babası ayrı o nedenle mutlu bi ev hayatı istediğini hissediyorum. kendim hakkında biraz background bilgi vereyim konu için, annem babam hekim, seküler ama yine de gelenek olarak muhafazakar bi ailem var. Sıkı değil ama yine de nerde ne yapılır, ne giyilir dikkat ederler. Ama seküler ve eğitimli kişiler gene de. Sevgilimin ailesi de orta modern ne cok geniş ne cok dindar. Oralarda sorun yok. Benim ingilizcem kötü değil, zaten ofiste ingilizce konuşuyoruz. ama fransizcam yok, yavaştan öğreniyorum. sevgilimin de ingilizcesi profesyonel seviyede. ikimizin de ana dil seviyesinde değil.
İlk ilişki başladığında gayet memnundum, görece yaşım da küçüktü, fransız sevgili, paris falan romantik gelmişti:) Şuan hala ilişkisel sorunumuz yok. Ama benim dil konusunda kendimi ifade edememe, yada konuşurken yorulma gibi hislerim oluştu.türkiyeye dönünce türkçe konuşmayı, geyik yapmayı özlediğimi hissediyorum. Mesela annesiyle tanıştım, rezillik yani, kadında ingilzce yok bende fransızca yok. bi tanışma olsa annemler sıfır ingilizce falan. Ailem cok dindar değil kabul eder ama anneme ne zaman konuyu açsam dinimizde çok uygun değli, yabancı nerden cıkıyor falan diyor. asıl dertleri dil, benim uzak olmam, torun olursa görememe...
Genel böyle durumlar. tabiki ayrılmayacağım şuan sizin yorumalrarınız üzerine ama yani aranızda bunu yaşayan, tanıdığı olan varmı? evlilikten zaten korkuyorum, bir de böyle dil yorgunlukları, iletişim sorunları ek oldu. Evlilikte bunlar sorun mu, dil, eşin annesiyle anlaşamama? Fikrinize ihtiyacım var.
 
Ben sizin gibi bir aileye ve imkanlara sahip olsam Fransa'da yaşamazdım. Fransızları da hiç sevmem.
İlişkinize gelirsek bence sevmiyorsunuz ya da başka bir seçeneğiniz daha var aklınız oralarda.
 
hayır, tabiki biliyorum ama oyle ana dil kadar iyi değil. tabiki konuşup anlıyorum. ona bakarsanız 4.sınıftan beri ingilizce biliyorum ama anadil seviyesi, o espri düzeyi farklı bişey.
Anadil seviyesine gelmek 10 -15 sene alabilir, hatta muhtemelen omur boyu aksan kalabilir. Ben yurtdisinda yasiyorum, esim yabanci, 8 yil oldu, eczanede calisiyorum, iyi konusmama ragmen o seviyeye gelemedim, aksanim var,anadil seviyesine gelebilir miyim bilmiyorum. Kimse sizden anadil seviyesi beklemez zaten, 20 yillik yabanci uyruklu doktorlar var, hala aksanli konusuyor, o kadar takilmayin, zamanla olur. Din konusunda bir sey diyemem. Ben agnostik oldugum icin sorun olmadi.
 
Ben sizin gibi bir aileye ve imkanlara sahip olsam Fransa'da yaşamazdım. Fransızları da hiç sevmem.
İlişkinize gelirsek bence sevmiyorsunuz ya da başka bir seçeneğiniz daha var aklınız oralarda.
ülke değişebilir o sorun değil, erkek arkadaşım zaten luxembourgda yaşıyor. hayır tabiki seviyorum, ya seçenerğim olsa neden bu konuyu açayım ki burda anonimim farklı soru açarım, kimden neyi saklayacağım:) konum belli yazdığım şekilde. zorlanacağım bi evlilk de gözümü korkutuyor. biraz mantık insanıyım. o nedenle dil, ailelerin sorunları hakkında birinden, bu yollardan onceden geçmiş birinden fikir almaya ihtiaycım var. belki size garip gelir ama evlenmek ve boşanmak benim için kolay kararlar değil. yurdışında yaşayan cok arkadaşım var ama hepsinin partneri türk.
 
Esim Ispanyol, 5 senelik evliyim bir bebegimiz var. Biz tanistigimiz ilk andan beri iki aileden de uzak bir kitada yasiyorduk, simdi kita degistirdik ama hala iki aileden de ayri bir kitadayiz. Bizde herkes Ingilizce konusuyor dil problemimiz olmadi. Bizim esimle de ortak dilimiz Ingilizce, benim hamilelik donemimim yarisinda Turkiye'de kaldik esim Turkce ogrendi buyuk olcude ama en hizli ve kolay iletisim kurabildigimiz dil Ingilizce hep ona kayiyoruz. Aileler uzakta oldugunuz surece esiniz Turk olsa da benzer tepkiler verecekti merak etmeyin :) Evlenirseniz zamanla dengeler oturacak, endiseleriniz cok hakli ama kendi ailenizi kurduktan sonra o kadar da onemi kalmiyor, kendi hayatinizi yakalamaya basliyorsunuz.
 
ülke değişebilir o sorun değil, erkek arkadaşım zaten luxembourgda yaşıyor. hayır tabiki seviyorum, ya seçenerğim olsa neden bu konuyu açayım ki burda anonimim farklı soru açarım, kimden neyi saklayacağım:) konum belli yazdığım şekilde. zorlanacağım bi evlilk de gözümü korkutuyor. biraz mantık insanıyım. o nedenle dil, ailelerin sorunları hakkında birinden, bu yollardan onceden geçmiş birinden fikir almaya ihtiaycım var. belki size garip gelir ama evlenmek ve boşanmak benim için kolay kararlar değil. yurdışında yaşayan cok arkadaşım var ama hepsinin partneri türk.
Garip değil, benim için de öyle ama empati kurarak yazdım. Birinden gerçekten hoşlandığımda içimdeki o uçuşmalar bana olur mu acaba diye düşündürmüyor.
Olur mu diye düşündüklerim de kesinlikle aklıma yatmıyordu ve heyecanlanmıyordum.

Ben aklını ve mantığını dengeli kullanmaya çalışan biri olarak sizde aşk duygusunu göremedim.
 
Esim Ispanyol, 5 senelik evliyim bir bebegimiz var. Biz tanistigimiz ilk andan beri iki aileden de uzak bir kitada yasiyorduk, simdi kita degistirdik ama hala iki aileden de ayri bir kitadayiz. Bizde herkes Ingilizce konusuyor dil problemimiz olmadi. Bizim esimle de ortak dilimiz Ingilizce, benim hamilelik donemimim yarisinda Turkiye'de kaldik esim Turkce ogrendi buyuk olcude ama en hizli ve kolay iletisim kurabildigimiz dil Ingilizce hep ona kayiyoruz. Aileler uzakta oldugunuz surece esiniz Turk olsa da benzer tepkiler verecekti merak etmeyin :) Evlenirseniz zamanla dengeler oturacak, endiseleriniz cok hakli ama kendi ailenizi kurduktan sonra o kadar da onemi kalmiyor, kendi hayatinizi yakalamaya basliyorsunuz.
çok teşekkür ederim, tam bu şekil deneyimler, ve fikirlere ihityacım var. iyi şeyler duymaya ihtiyacım var sanırım :) yazdığım gibi sevgililik gayet sıkıntısız ama evlenme sorumluluğuna ek bu tarz farklılar da eklenince endişem artıyor iki kat.
 
Eğer çocukken öğrenilmediyse aksansız konuşmak imkansızdır, kimse aksini iddia etmesin. Hatta çocuk dediğim 3-4 yaş. Biz nasıl en hafif kırıklığı bile anlıyorsak onlar da biliyor. Bizim kadar aksan aksan diye tutturan başka millet tanımadım.

Bu kadar evlenme meraklısı Fransız -üstelik yabancı bir kadınla- hiç görmedim. Göçmen olabilir mi?
 
Eğer çocukken öğrenilmediyse aksansız konuşmak imkansızdır, kimse aksini iddia etmesin. Hatta çocuk dediğim 3-4 yaş. Biz nasıl en hafif kırıklığı bile anlıyorsak onlar da biliyor. Bizim kadar aksan aksan diye tutturan başka millet tanımadım.

Bu kadar evlenme meraklısı Fransız -üstelik yabancı bir kadınla- hiç görmedim. Göçmen olabilir mi?
evlenme meraklısı olduğunu nereden cıkardınız? senelerdir arkadaşız 2017 den beri, 2 yıldır sevgilim, ne yapalım, doktorculuk mu oynayalım? fransızlar da evleniyor, cocuk yapıyor, torun seviyor...
aksan diye de tutturmadım. hiç aksan lafı dahi etmedim.
 
Eşimin kuzeni almanla evli. Teyzesi Almanca bilmiyor kız Türkçe bilmiyor ama el kol hareketleriyle çeviriyle bi şekilde hallediyorlar kuzeni varsa o çeviriyor falan . Birbirlerini çok seviyorlar. Önemli olan dil değil ki sevgi saygı.
 
evlenme meraklısı olduğunu nereden cıkardınız? senelerdir arkadaşız 2017 den beri, 2 yıldır sevgilim, ne yapalım, doktorculuk mu oynayalım? fransızlar da evleniyor, cocuk yapıyor, torun seviyor...
aksan diye de tutturmadım. hiç aksan lafı dahi etmedim.
2 senedir sevgilim. kendisi fransız. Henüz öyle bi konu yok ciddi ama arada konu evliliğe falan geliyor, ben şuanlık geçiştiriyorum, ama bozuluyor.
Buradan çıkardım. Bir kaç kez evlilik konuşması geçmiş ve geçiştirmişsiniz.

Ben de uzun yıllardır yurtdışında yaşıyorum. Fransız arkadaşlarım oldu hatta sevgiliniz gibi Lüksemburglu'da vardı aralarında. Ben de biliyorum Fransızların evlenip çocuk yaptığını. Evlenelim diye tutturan Fransız görmedim ama. Evlenmekten ziyade beraber yaşıyorlardı. Aile yardımı vergi indirimi vs için çocuk yapmaya karar verince evlenirler. Eşim de Türk asıllı ve Türkiye'de doğmuş ama bebekken ailesiyle yurt dışına taşınmışlar. Türk vatandaşı olmadığı için biz de evlenirken değişik durumlar yaşadık.

Niyetiniz üzüm yemek mi bağcıyı dövmek mi? Size sorular soruyoruz ki sağlıklı yorumlar yapalım. Doktorculuk oynamak ne alaka? Her ilişki evlilikle sonuçlanacak diye bir kural mı var? Uzun yıllardır arkadaş olmak otomatikman evlenilecek kişi pozisyonuna sokmuyor kimseyi. Elli tane sorun sıralamışsınız. Lisan problemleri korkunç, inanç bakımından ailelerimiz uymuyor, biz şöyleyiz onlar böyle... Yola çıkma şekliniz yanlış. Aileleriniz değil siz evleneceksiniz. Yabancı gibi yaşayayım ama Türk gibi evleneyim, tamam bu mümkün ama önce ailelerinizin beklentilerini sıfırlayın. Biz çok kural gelenek istemiyoruz, sizleri elimizden geldiğince ortak noktada buluşturacağız ama yapamayacağımız şeyleri isterseniz beklerseniz mutsuz oluruz diyeceksiniz. Ailem şunu istiyor bunu diretiyor kafasına hiç girmeyin. Karşı tarafın da ailesi var. Karşılıklı saygı ve nezaketin olduğu yerde sorun da olmaz.
 
Öncelikle seküler aşağı seküler yukarıdan konuya gelemedim konuyla ne ilgisi var anlayamadım😶

Konuya geleyim, bu durumu böylece kabul etmen gerekiyor. Bu adamı istiyorum dersen anadilinden sonsuza kadar vazgeçeceksin. O adam mükemmel Türkçe öğrense bile, sen mukemmel Fransızca konuşsan bile durum yine aynı, çünkü dil ve kültür ayrılmaz bir ikili, ne kadar okusa da yazsa da Türk kültüründen değil o adam. Otur, ölç tart. Ölene kadar başkasının dilini konuşurum, evde Türkçe konuşmam dersen, razıysan kabul et değilsen etme. Şunu da söyleyeyim anadil konuşmak büyük rahatlık, akşam evde ayaklarını uzattığında Türkçe konuşamak da poponda kazık varmış gibi. Seçimde bol şans dilerim.
 
Herkese merhaba,
Bu konu artık ciddiye bindiği için ve biraz da korkmaya başladığım için konuyu açmak istedim. 95 doğumluyum, 4-5 senedir parisde yaşıyorum. daha önce erasmusda tanıştğım arkadaşım 2 senedir sevgilim. kendisi fransız. Henüz öyle bi konu yok ciddi ama arada konu evliliğe falan geliyor, ben şuanlık geçiştiriyorum, ama bozuluyor.
Kendi anne-babası ayrı o nedenle mutlu bi ev hayatı istediğini hissediyorum. kendim hakkında biraz background bilgi vereyim konu için, annem babam hekim, seküler ama yine de gelenek olarak muhafazakar bi ailem var. Sıkı değil ama yine de nerde ne yapılır, ne giyilir dikkat ederler. Ama seküler ve eğitimli kişiler gene de. Sevgilimin ailesi de orta modern ne cok geniş ne cok dindar. Oralarda sorun yok. Benim ingilizcem kötü değil, zaten ofiste ingilizce konuşuyoruz. ama fransizcam yok, yavaştan öğreniyorum. sevgilimin de ingilizcesi profesyonel seviyede. ikimizin de ana dil seviyesinde değil.
İlk ilişki başladığında gayet memnundum, görece yaşım da küçüktü, fransız sevgili, paris falan romantik gelmişti:) Şuan hala ilişkisel sorunumuz yok. Ama benim dil konusunda kendimi ifade edememe, yada konuşurken yorulma gibi hislerim oluştu.türkiyeye dönünce türkçe konuşmayı, geyik yapmayı özlediğimi hissediyorum. Mesela annesiyle tanıştım, rezillik yani, kadında ingilzce yok bende fransızca yok. bi tanışma olsa annemler sıfır ingilizce falan. Ailem cok dindar değil kabul eder ama anneme ne zaman konuyu açsam dinimizde çok uygun değli, yabancı nerden cıkıyor falan diyor. asıl dertleri dil, benim uzak olmam, torun olursa görememe...
Genel böyle durumlar. tabiki ayrılmayacağım şuan sizin yorumalrarınız üzerine ama yani aranızda bunu yaşayan, tanıdığı olan varmı? evlilikten zaten korkuyorum, bir de böyle dil yorgunlukları, iletişim sorunları ek oldu. Evlilikte bunlar sorun mu, dil, eşin annesiyle anlaşamama? Fikrinize ihtiyacım var.

İlk ilişki başladığında gayet memnundum, görece yaşım da küçüktü, fransız sevgili, paris falan romantik gelmişti:) Şuan hala ilişkisel sorunumuz yok. Ama benim dil konusunda kendimi ifade edememe, yada konuşurken yorulma gibi hislerim oluştu.türkiyeye dönünce türkçe konuşmayı, geyik yapmayı özlediğimi hissediyorum.

Yaşınız büyüdükçe ana dil seviyesinde iletişim kuramadığınız için ilişkinize dair duyduğunuz mutluluğun da azalmış olma ihtimali var.

İki taraf için de ciddi bir sorun bu aslında. Gerçekte anlatmak istediklerinizle, karşı tarafın anlattıklarınızın ne kadarını anladığını bilememek çok rahatsız edici.

Kalıcı olarak Türkiye'ye dönme isteği içinde olabilir misiniz ?
 
Benim eşim de yabancı yaklasik 5.5 yıllık ilişkimiz var. 2 yildir eviliyiz. Hep iki aileden de uzakta yaşadık. İki ailenin özel günlerinde kisa süreli olarak ziyaretlerine gittik. Onlar da bize kisa süreli geldiler. Ben ailesi ile İngilizce anlaşıyorum, eşim çok iyi Türkçe bilmiyor o yüzden ben ceviri yapıyorum. Bizim hayata bakış açımız, karakterlerimiz, dini ve siyasi yaklaşımlarımız benzer olduğu için ilişkinin başından itibaren evlilik süreci dahil çocuk sahibi olma ve yetiştirme sürecinde de sıkıntı yaşamadık. İkimiz de karar alma süreçlerinde ailelerimize karşı mesafeliyiz o yüzden ailelerin bizim iliskimiz üzerinde olumsuz bir etkisi olmadı. Aynı dili konuşamamak, derdini ana dilinde anlatamamak, ana dilinde kavga edememek bazen ilişkinizde sizi çıkmaza sokabilir. Bir de ikinizin de anadili olmayan bir dilde iletisim kuruyorsunuz bu işinizi biraz daha zorlastirabilir. Ancak Türkçe konuşan biriyle birlikte olsaniz bile bu benzer problemleri yasamayacaginiz anlamina gelmiyor. Aynı dili konuşsanız dahi eşler arasında iletisim problemi olabiliyor. O yüzden kaygılarınız anlaşılabilir ama bu eş adayınız yabancı olduğu için degil herhangi birisi için de geçerli.
 
X