- 3 Eylül 2018
- 8.458
- 43.164
Herkese Merhaba, kızlar canım kızlar. İleri görüşlü yorumlarınıza ihtiyacım var. Yanlış düşünüyorsam da silkeleyin beni.
Benim çok yakın ama baya yakın bi arkadaşım var. İki senedir farklı şehirlerdeyiz. Uzun bir süredir tanıyorum kendisini. Çocuklarımızın arasında da 5 ay var.
Maalesef hayat telaşı işlerin denkgelmemesi derken bu iki senede sadece geçen sonbahar yanına gittim öyle görüşebildik. Gittiğimde bir şey farkettim arkadaşım annelikten sonra değişmiş yani bariz bir değişim mi hayır. Onu zaten anneyken tanısaydım bu bana garip gelmezdi ama öncesinde tanıdığım için anlamlandıramadığım bir gıcıklık var üstünde. Bu hissimi dile dökemiyorum ama örneklerle anlatmaya çalışacağım. Mesela durup dururken “çok seviyorum oydar yani tahmin edmezsin” falan diyor. Ya neden tahmin etmiyim benim de var evladım. Bir başka örnek onlara gittiğimizde şöyle bir olay yaşandı: telefonunu arıyordu benim oğlan da koşup gitti getirdi arkadaş çocuğun elinden aldı telefonu bakmadı bile yüzüne. Benim garip de önünde bekliyor teşekkür falan bekliyor. Normalde çekingen bi çocuk o dönem konuşmayı da tam çözmemişti aslında bu şekilde yakınlık kurmaya çalışıyor vs neyse. Normalde çocuğuyla iletişimi gayet göz hizasına inerek teşekkür etmeye falan özen gösteren bir iletişim tarzı var zaten ondan bu tavrı şaşırttı. Dalgın anına gelmiştir dedim üstünde durmadım. Benimki erkek onunki kız aralarında 5 ay var ve o yaşlarda gelişimde baya bi zaman demek. Oyuncakları ordan alıp oraya koyuyor bir şeyler yapıyor kendince. Arkadaşın kızı da karşıdan bakıyor ve arkadaşımın yorumu şu: “benimki garipsedi baya kızım napalım x erkek çocuğu insan gibi oynamayı bilmiyor” dedi ve bi kahkaha attı. Erkek çocuk geyiği var ya sosyal medyada falan ondan bahsediyor. Ama bunu bikaç kez yaptı ve beni de baydı artık. (Burayı düzenleme ihtiyacı hissettim çok ciddi söyledi gibi olmuş)
En son yaşanan şeyse arkadaşın ailesi yaşadığım yere yakın bir yere taşındı. Otobüsle 3 saatte gelebilir bana. Kıştan beri de mutlaka gelcem her şekilde gelirim edebiyatı yapıyor. Ben de heveslendim özledim çünkü. Güya dün gelecekti. Cumartesi bana uzun bi mesaj yazmış. Canım hava çok sıcak gözüm korktu çocukla çok zor vs baya yazmış. Dedim baştan belliydi bu şartlarda geleceğin. İşte çocuğun başına güneş mi geçsin ya hasta olursa falan. Tamam dedim sadece üstelemedim.
Arkadaş illa gelsin değil ama kendisi yükseltti durumu her şekilde gelirim merak etme bana otobüs saati sordu etti. Hem hiç mi çıkarmayacağız bu bebeleri dışarıya.
Of çok uzun oldu söveceklere şimdiden selam. Ondan soğumaktan korkuyorum seviyorum çünkü birbirimizi çok anlıyoruz. Yazdıklarım ufak gibi gelebilir ama bir de gözden uzak olunca sanki bu küçül şeyler içimdeki şeylerde körelmeye sebep oluyor gibi.
Benim çok yakın ama baya yakın bi arkadaşım var. İki senedir farklı şehirlerdeyiz. Uzun bir süredir tanıyorum kendisini. Çocuklarımızın arasında da 5 ay var.
Maalesef hayat telaşı işlerin denkgelmemesi derken bu iki senede sadece geçen sonbahar yanına gittim öyle görüşebildik. Gittiğimde bir şey farkettim arkadaşım annelikten sonra değişmiş yani bariz bir değişim mi hayır. Onu zaten anneyken tanısaydım bu bana garip gelmezdi ama öncesinde tanıdığım için anlamlandıramadığım bir gıcıklık var üstünde. Bu hissimi dile dökemiyorum ama örneklerle anlatmaya çalışacağım. Mesela durup dururken “çok seviyorum oydar yani tahmin edmezsin” falan diyor. Ya neden tahmin etmiyim benim de var evladım. Bir başka örnek onlara gittiğimizde şöyle bir olay yaşandı: telefonunu arıyordu benim oğlan da koşup gitti getirdi arkadaş çocuğun elinden aldı telefonu bakmadı bile yüzüne. Benim garip de önünde bekliyor teşekkür falan bekliyor. Normalde çekingen bi çocuk o dönem konuşmayı da tam çözmemişti aslında bu şekilde yakınlık kurmaya çalışıyor vs neyse. Normalde çocuğuyla iletişimi gayet göz hizasına inerek teşekkür etmeye falan özen gösteren bir iletişim tarzı var zaten ondan bu tavrı şaşırttı. Dalgın anına gelmiştir dedim üstünde durmadım. Benimki erkek onunki kız aralarında 5 ay var ve o yaşlarda gelişimde baya bi zaman demek. Oyuncakları ordan alıp oraya koyuyor bir şeyler yapıyor kendince. Arkadaşın kızı da karşıdan bakıyor ve arkadaşımın yorumu şu: “benimki garipsedi baya kızım napalım x erkek çocuğu insan gibi oynamayı bilmiyor” dedi ve bi kahkaha attı. Erkek çocuk geyiği var ya sosyal medyada falan ondan bahsediyor. Ama bunu bikaç kez yaptı ve beni de baydı artık. (Burayı düzenleme ihtiyacı hissettim çok ciddi söyledi gibi olmuş)
En son yaşanan şeyse arkadaşın ailesi yaşadığım yere yakın bir yere taşındı. Otobüsle 3 saatte gelebilir bana. Kıştan beri de mutlaka gelcem her şekilde gelirim edebiyatı yapıyor. Ben de heveslendim özledim çünkü. Güya dün gelecekti. Cumartesi bana uzun bi mesaj yazmış. Canım hava çok sıcak gözüm korktu çocukla çok zor vs baya yazmış. Dedim baştan belliydi bu şartlarda geleceğin. İşte çocuğun başına güneş mi geçsin ya hasta olursa falan. Tamam dedim sadece üstelemedim.
Arkadaş illa gelsin değil ama kendisi yükseltti durumu her şekilde gelirim merak etme bana otobüs saati sordu etti. Hem hiç mi çıkarmayacağız bu bebeleri dışarıya.
Of çok uzun oldu söveceklere şimdiden selam. Ondan soğumaktan korkuyorum seviyorum çünkü birbirimizi çok anlıyoruz. Yazdıklarım ufak gibi gelebilir ama bir de gözden uzak olunca sanki bu küçül şeyler içimdeki şeylerde körelmeye sebep oluyor gibi.
Son düzenleme:
