Yalnızlıktan dolayı hata yapıyorum

succulentaski .!.:

Evet sen açık oynuyorsun ama o sana aşıkmış gibi davranıyor. Niyeti ne bilemem ama onun da çok konuşacak kimsesi olsa seninle konuşmazdı. Yeni tanıdığın insanlara kendini bu kadar açık etme.
yemek kursları, yabancı dil kursu, koşu gibi bir spor, grupla yapılacak aktiviteler bulsan mesela?

Genişletmek için tıkla...

xbirisibirisi .!.:

Çok haklısınız bu çocuktan önce başkası vardı ona da takmıştım biraz kafayı hatta doğru kişi sanmıştım ama bi gün anladım yani dedim doğru kişi değil bırak gitsin bak karşına ne güzel insanlar çıkıcak kim bilir bıraktım yazmayı ona bekledim bekledim kimse yok yine çok yalnız hissetmeye başladım. En son bu çocuk geldi. Bu çocuğun doğru kişi olmadığını hep biliyodum ama bırakamıyorum. İlişki yok zaten ama arkadaş olarak bırakamıyorum. Hep iletişimdeyiz. Onunla konuşmayı kesince de yine dediğiniz gibi birini bekliyip durucam. Hayatım biri beni sevsini beklemekle geçiyor. Kimse sevmedikçe kendimi sorguluyorum.

Genişletmek için tıkla...

zeynones .!.:

Siz kendi hayatınıza odaklanın. Kendinizi yaşayın, yaşadığınız hayat sizin ailenizin arkadaşlarınızın olsun. Elbet birisi olur o süreçte hayatınıza dahil edersiniz. Ama kenarda biri gelsin ona göre yol çizeyim diye odaklanırsanız o ilişkide sorun çıkar.

Genişletmek için tıkla...

xbirisibirisi .!.:

Psikolojik yardım alıcsk durumum yok bunu kendi kendime nasıl aşabilirim

Genişletmek için tıkla...

Cevabı verilmiş, aynen katılıyorum

succulentaski .!.:

yemek kursları, yabancı dil kursu, koşu gibi bir spor, grupla yapılacak aktiviteler bulsan mesela?

Genişletmek için tıkla...

Bunun dışında kendinizi bir ilişki ya da arkadaşlık için şartlamayın. Bunlar biraz daha akışta kalınca gelişebilecek şeyler. “Güzel şeyler genelde aklından çıkardığında olur” diye bir söz var severim
Görüştüğün çocuk için zaten arkadaşlık boyutunda diyorsun, duygusallık boyutunu kafandan atıp öylesine konuştuğun biri olarak kalabilir hayatında. Giderse bir gün çeker gider, fazla anlam yükleme yeter:)

Filtre Kahve .!.:

Cevabı verilmiş, aynen katılıyorum

Bunun dışında kendinizi bir ilişki ya da arkadaşlık için şartlamayın. Bunlar biraz daha akışta kalınca gelişebilecek şeyler. “Güzel şeyler genelde aklından çıkardığında olur” diye bir söz var severim
Görüştüğün çocuk için zaten arkadaşlık boyutunda diyorsun, duygusallık boyutunu kafandan atıp öylesine konuştuğun biri olarak kalabilir hayatında. Giderse bir gün çeker gider, fazla anlam yükleme yeter:)

Genişletmek için tıkla...

xbirisibirisi .!.:

Herkes sanki kötü taraf oymuş gibi yazmış ama sizce kötü olan ben değil miyim gerçekten o mu beni kullanıyor

Genişletmek için tıkla...

Elenora_ .!.:

Hayır ben çocuğa direkt kötüdür demiyorum sen yanlış yolda ilerlediğin sürece doğruyu ya da doğru insanı bulamazsın ki yalnızlık gibi zayıf yanını kime gösterirsen ordan ilerlemek ister. Melek bile olsa karşındaki bu yönünü bilmesin diyorum sadece

Genişletmek için tıkla...

Elenora_ .!.:

Hayır ben çocuğa direkt kötüdür demiyorum sen yanlış yolda ilerlediğin sürece doğruyu ya da doğru insanı bulamazsın ki yalnızlık gibi zayıf yanını kime gösterirsen ordan ilerlemek ister. Melek bile olsa karşındaki bu yönünü bilmesin diyorum sadece

Genişletmek için tıkla...

xbirisibirisi .!.:

Dengimi geçtim kimse bunca yıl bulmadı beni kaç kez sosyal medyadan tanışıp benzer sebepten başkalarıyla da kestim görüşmeyi doğru insanı bekliyim diyorum ne zaman bunu yapsam yine üzülüp yalnız kalıyorum yine yalnızlığımı benzer özelliklere sahip bir başkasıyla tanışıp onla kapatmaya çalışıyorum. Sonra onla da aynı sebeplerle görüşmeyi kesiyorum. Sanki bi döngüye girmiş gibiyim. Artık bu döngüden sıkıldığımdan mıdır bilmiyorum yine en azından diğerleriyle görüşmeyi kesebilmiştim bu çocukla kesemiyorum da. Seni yalnız bırakmam dedi diye galiba takıldım kaldım ona kimse dememişti çünkü

Genişletmek için tıkla...

xbirisibirisi .!.:

Zaten dediğiniz gibi yapıp birden fazla kursa kaydolma kararı aldım yılbaşında. İçten içe içimdeki boşluk yüzünden böyle olduğumu biliyorum. Çözmeye çalışıyorum. Ama kurslara 1 ay boyunca başlayamayacağım. Bu 1 ayda çocuğa ne diyip kessem nasıl kessem bilmiyorum. Kesmek istediğimi söyleyince öyle üzülüyorum ki anında pişmanlıkla doluyorum. Yine yalnız kalıyorum çünkü. O da hemen bensiz yapamıycak gibi davranmaya başlıyor. Sanki ben olmadam nefes alamazmış gibi konuşuyor. Biliyorum yazdıklarım çok çocukça ve yaşadığım şey çok sağlıksız. Ama o böyle yaptıkça yalan olduğunu bilsem bile en azından biri benim varlığımı umursuyor görüyor bak yapamam sensiz diyor yalnız bırakmıyor diyorum. Bir an önce bitircem sadece nas7l konuşacağımı ne diyeceğimi tam bulamadım

Genişletmek için tıkla...

keninbarbiesi93 .!.:

Netten biri mesaj attığında cevap yazmayın.Adam boyum 1.80 der.1.60 çıkar.Saci dökülür.Sacli halini paylasir.25 yaşındayım der.35 çıkar.
Fiziki özellikleri geçtim.Katil mi esrar içiyor.Capkin mi.Ailesi nasıl bilemezsiniz.
Oldu diyelim yinede konuştunuz hemen buluşun.Ayni şehirde olursa iyi olur.Gorun sevmeden değerlendirmenizi yapın.İlk izlenim onemlidir.

Genişletmek için tıkla...

keninbarbiesi93 .!.:

1 ay dediğin nedir ki ? Bir saat yürü.Alisverise git.Kitap oku.Film izle.

Genişletmek için tıkla...

dunyavatandasi .!.:

Universite sonrasi ilk is ve ani yalnizlasma, dumduz sessiz hayat durumu sanirim yaygin bir sey. Ben de ayni konudan muzdaribim ve sevgili bile olmayacagim biriyle yalniz kalmamak, konusacagim bulusacagim biri olsun diye situationship yasadim


Birakmam gitmem vs cumlelere kulak asma bir erkekle yakin iliskiye baslayinca hepsi aynisini diyor zaten. Benim de ailemde sadece bir kisi var o da gidince yapayalnizim. Eskiden bu tur cumlelere inaniyordum ama simdi etkilenmiyorum. Bunlar hassas noktalarimizi hissediyolar mi napiyolar bilmiyorum hepsi ordan yakalamaya calisiyor

Ki bu kadar kisa surede neye baglanmis? Seni ne kadar taniyo? Tanimadigi birine mi boyle hissediyormus offf bunnlar hep dolandirici

Biraz yalnizligi kirmak, sosyal cevre edinmek gerekli. Artik spor, kurs bisiler denememiz lazim. Yetiskinler nasil arkadas ediniyo ya??

Genişletmek için tıkla...

xbirisibirisi .!.:

Öncelikle siteyi ilk kez kullanıyorum yanlış bi formatta sorduysam şimdiden kusura bakmayın. 20lerimin başındayım mezun oldum pek arkadaşım yok. Sevgilim de yok. Kısa süreli flörtler dışında hiç olmadı. Arkadaşlarımın hepsi uzaklarda görüşemiyoruz ve her gün düzenli konuştuğum hiç arkadaşım da yok. Düzenli konuştuğum arkadaşlarım meşgul oldukları için mesajlarıma 10 günde bir dönüyorlar İşe başladım ama kimseyle small talktan öteye gidemedim. utangaç biriyim yine de elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışsam da iş yerinde çevremde çok konuşabileceğim insan olmadığı için yapamıyorum. Yakın zamanda sosyal medyadan biriyle tanıştım çok iyi biri ama nerdeyse tanıştığımız ilk günden beri benden çok hoşlandığını kısa sürede çok bağlandığını söylüyor. Mantıklı olup inanmamıştım tabi ki ama önce kısa süre flört ettik ardından mesleği görüşlerimizin ailelerimizin uyuşmaması gibi sebepler yüzünden olmayacağını söyledim ve bitirdik arkadaş kaldık yine de bitmeyen bi ilgisi hoşlantısı var. Benim ailem tek kişi o kişiden başka kimsem yok ona bi şey olsa yapayalnız kalıcam. Kimse bana ben seni asla bırakmam yalnız kalmazsın demedi şimdiye dek bu çocuksa sürekli senin için her şeyi yaparım istersen arkadaş olalım ama seni hiç bırakmam yalnız kalmıycaksın diyip duruyor. Bunu 10 yıllık arkadaşlarım bile endişelerimi onlara söylediğim halde bi kez olsun dememişti. Ve ben yalnızlıktan çok korkuyorum. Çocuk bir iki kez üzüleceğim şeyler yaptı belki size flört ettiğiniz kişiler yapsa bi daha senle mi uğraşıcam diyip konuşmazsınız. Aptal değilim biri yapsa bunu ben de konuşmazdım farkındayım ama kırılsam da keselim desem de günlerce üzülüp tekrar onla konuşurken buluyorum kendimi. Yaptığı şeyler korkunç şeyler değil ama günümüz tanımıyla red flag denilecek şeyler. Artık onunla konuştuğum için kendimi gurursuz hissediyorum. Niye kesip atamıyorum diyorum. Keşke kalbimi çok kırıcak bi şey söylese de artık bitse diyorum. Böyle ne sevgililik ne arkadaşlık sürüncemede bıraktım onu da. Ve ona karşı da kötü hissediyorum. Günahına giriyormuşum karşısına çıkıcak insanlarla potansiyel ilişkilerini engelliyormuşum gibi hissediyorum. Ona hep açık oldum tüm düşündüklerimi ona da söyledim ama pek umursamıyor. Benim karşıma çıkıcak kişileri de engelliyorum diyeceğim ama şimdiye dek kimse çıkmadı bu çocukla görüşmeyi kessem de yine çıkmayacağına eminim. Sonuç olarak çok yalnızım. Yalnız olduğum için onu bırakamıyorum çünkü o gittiğinde yine sessiz ve iletişimsiz hayatıma geri döneceğim. İşin kötüsü o da farkında bunu. Senle düzgün konuşan kimsen yok o yüzden bırakamıyorsun beni farkındayım dedi. O kadar üzüldüm ki. Ama haklı kimsem yok. Ben napmalıyım? Kesin net kessem bile üzülüp geri yazıyorum ona. Kesmesem de ne yaptığımız belli olmayan bi iletişim içindeyiz. Doğru biri karşıma çıkana dek onla oyalanacak değilim. Ama bunu bile teklif etti bana. Ben napıcağımı bilmiyorum artık ne yapsam işime gelmiyor. Ne yapmayı düşünsem neyi seçsem sonu üzülmemle bitiyor.

Genişletmek için tıkla...

Aysenimi .!.:

Ne oluyorsun 20 lerinin başlarında yok yalnızım, yok yalnız kalıyorum yok şöyle böyle olursa yalnız kalacağım.bu Ne arabesk bir düşünce tarzı.daha dur ya.daha yeni yetişkin olmuşsun.bu kadar korkuyla kaygıyla yaşanmaz.kim neden ölsün zaten daha annen baban gençtir daha.karşındaki kişinin de bu kadar açık özlü olması hiç hoş değil.her doğru her yerde söylenmez.bu arada benim taa 25 yaşına kadar doğru dürüst bir ilişkim olmamıştı.ama sonra neler neler yaşadım.kadinlar 25 yaşından sonra güzelleşiyor ve teklifler almaya başlıyor zaten.şuan bu kötü günler hiç geçmeyecekmiş gibi hissediyorsun çok iyi anlıyorum.hepimiz geçtik bu yollardan ama sabretmek ve şansının döneceği dünleri güzel güzel beklemekten başka da seçeneğin yok.ama dönüyor illa ki onu da söyleyeyim.ben de 20 lerin başında hiç dikkat çekmezdim, sonradan açıldım.o yaşlarda erkeklere çok da çekici gelmiyoruz demek ki.

Genişletmek için tıkla...

xbirisibirisi .!.:

Dengimi geçtim kimse bunca yıl bulmadı beni kaç kez sosyal medyadan tanışıp benzer sebepten başkalarıyla da kestim görüşmeyi doğru insanı bekliyim diyorum ne zaman bunu yapsam yine üzülüp yalnız kalıyorum yine yalnızlığımı benzer özelliklere sahip bir başkasıyla tanışıp onla kapatmaya çalışıyorum. Sonra onla da aynı sebeplerle görüşmeyi kesiyorum. Sanki bi döngüye girmiş gibiyim. Artık bu döngüden sıkıldığımdan mıdır bilmiyorum yine en azından diğerleriyle görüşmeyi kesebilmiştim bu çocukla kesemiyorum da. Seni yalnız bırakmam dedi diye galiba takıldım kaldım ona kimse dememişti çünkü

Genişletmek için tıkla...

xbirisibirisi .!.:

Yorumunuz için tekrar teşekkürler. Zaten çocukla görüşmeyi de kestik. Biraz üzüldüm ama üzüldükçe burda yazan yorumları okuyorum doğrusunun bu olduğunu tekrar anlıyorum iyi geliyor.

Genişletmek için tıkla...

Aysenimi .!.:

Bende de ileri derecede sosyal fobi vardı.ilkokulda çok ileri derecedeydi.lisede sosyal fobi denemese de çok çekingenlik vardı.demem o ki 21,22 yaşında neredeyse ben de hiçbir şey yaşayamamıştım ve çok çekingendim.yazdıklarına kalıbımı basardım.ondan sonra 23,24, 25 derken sonra bir bakmışım bambaşka bir insana dönüşmüşüm.şu ana neredeyse hiç çekingenlik sorunu yaşamıyorum diyebilirim.gayet güzel ilişkiler de yaşadım, âşık da oldum, işe de başladım, tatillere de gittim.herseyi de yaptım, telafi ettim.çekingenlik zamanla kendi kendine, bilinćlendikçe de geçebilen bir sorun.buyuk ihtimal sen de benim gibi atlatırsın.şu an sosyal hayatın olmadığı için için daralmış.bir ucundan tutabilsen öylesine hayata bağlanacaktır ki kendin bile şaşıracaksın.o kadar basit aslında çözümü.bugünler geçecek.hepimiz geçtik bu yollardan.hemen senin yaş grubundaki arkadaşlar yazmış zaten.bu yaş grubu böyle zor bir dönem işte.

Genişletmek için tıkla...

keninbarbiesi93 .!.:

İlk erkek arkadaşım 13 yaşında oldu.Oda arkadaşım yüzünden sevgilisi vardı.Bana onun arkadaşını aracı oldu.Telefonda tanıştım.Yuzyuze birkez geldim.Fiziken erkeklerin bana bakışını 17 18 yaşlarımda gördüm.
Hatta babamı da ilk sevgilisi orta 2 de olmuş.Cok şaşırdım.

Genişletmek için tıkla...