Yalnızlıktan dolayı hata yapıyorum

keninbarbiesi93 .!.:

Bir insanla günlerce aylarca hatta yıllarca vakit geçirip ayrılmak daha zor.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız teşekkürler

Aysenimi .!.:

Bende de ileri derecede sosyal fobi vardı.ilkokulda çok ileri derecedeydi.lisede sosyal fobi denemese de çok çekingenlik vardı.demem o ki 21,22 yaşında neredeyse ben de hiçbir şey yaşayamamıştım ve çok çekingendim.yazdıklarına kalıbımı basardım.ondan sonra 23,24, 25 derken sonra bir bakmışım bambaşka bir insana dönüşmüşüm.şu ana neredeyse hiç çekingenlik sorunu yaşamıyorum diyebilirim.gayet güzel ilişkiler de yaşadım, âşık da oldum, işe de başladım, tatillere de gittim.herseyi de yaptım, telafi ettim.çekingenlik zamanla kendi kendine, bilinćlendikçe de geçebilen bir sorun.buyuk ihtimal sen de benim gibi atlatırsın.şu an sosyal hayatın olmadığı için için daralmış.bir ucundan tutabilsen öylesine hayata bağlanacaktır ki kendin bile şaşıracaksın.o kadar basit aslında çözümü.bugünler geçecek.hepimiz geçtik bu yollardan.hemen senin yaş grubundaki arkadaşlar yazmış zaten.bu yaş grubu böyle zor bir dönem işte.

Genişletmek için tıkla...

Bi ucundan tutsan hayata bağlanıcak demişsiniz ya gerçekten ümitle okudum umarım dediğiniz gibi olur bugünler geçer. Teşekkür ederim yorumunuz için.

Aysenimi .!.:

Konuyla ne alakası var şimdi? Gereksiz olmuş. Sonradan açılanlar da var diyorum yani.moral vermeye çalışıyoruz sonuçta.

Genişletmek için tıkla...

Sen yazmışsın ya.O yüzden dedim maharet anlamında değil tabiki.Suan aklım olsaydı o yaşlarda sevgili yapmazdım.

Benzer bir durumu ben de yaşıyordum. 24 yaşındayım yeni mezun oldum kpss,mülakat derken eve hapsolmuş gibi hissediyordum. Üniversiteyi farklı bir şehirde okuyup kendi hayatını kuruyorsun 4 sene sonra aile evine gelmek insana zor geliyor. Eve gelmesen kiralar almış başını gitmiş mecburen bir süre aile evinde idare ediyorsun. O süreçte de insan biraz kafayı yiyor açıkçası. O yüzden ben sana hak verdim. Üniversitede iyi,kötü çevrem vardı. Yurt bile 2500 kişilikti her yerde kız arkadaş vardı. Bir süre sonra bu kalabalıktan bunalmıştım şimdi de yalnızlıktan bunaldım. İnsanoğlu böyledir, sahip olduğunun nankörü o an sahip olamadığın köpeği oluyoruz. Biliyorum şimdi kalabalık ortama girsem bu sefer de yalnızlığı özledim diyeceğim. Bu bir döngü. Ekonomik sorunlar,gelecek kaygısı, iş baskısı, evlilik baskısı, ailevi sorunlar derken Kasım ayında ben de kafayı bozmuştum. Hatta gelip burada konu açmışım O zaman beni sertçe eleştirenlere üzülmüştüm ama çok haklıydılar. Beni bir güzel silkeleyip kendime getirdiler. Bu yaşlar arabesk edebiyat için cidden çok genç. Bak o zamanlar epey melankoliktim şimdi o yazdıklarımı gülerek okuyorum çok abartmışım diyorum. 1,2 sene sonra bu zamanları gülerek hatırlayıp ne kadar abartmışım en büyük dertlerim bu olsaydı keşke diyeceğiz. Ben kendime minik ödev ve görevler veriyorum. Ajandama izlemek istediğim dizi,filmleri yazıyorum onları izliyorum. Yine bol bol kitap okuyorum. Erkeklerle boş boş sanaldan muhabbet edeceğimize dizi,film izleyip az kültürlenmek bence daha iyi. İlk başta ekrana odaklanamıyordum, 1 saatlik bölümü bile 3 saatte ancak bitiriyordum. Şu an 10 sezonluk bir dizi bitirdim. İstediğim bana katkı sağlayacak kitapları okudum. Kurs harici kitap,dizi,film işlerine odaklanırsın zaten iş,kurs,dizi derken insanın düşünecek vakti bile kalmıyor. Erkekler konusuna gelecek olursak o isteyerek olmuyor ya rastgele karşına çıkıyor benim de ilk ciddi ilişkim 22 yaşında olmuştu o zamanla oluyor. Sanaldaki erkeklerden hayır gelmiyor konuşmadan duramıyorum dersen bence sosyal medyayı kapat veya ara ver. Ben 1 buçuk aydır kullanmıyorum,dondurdum yemin ederim kafam rahatladı. Sosyal medyaya ara vermek,kursa gitmek,dizi,film,kitap izlemek çok iyi geliyor. Ben böyle toparladım. Aylık olarak da kendimi date'e çıkarıyorum. Gitmek istediğim restorana gidip tek başıma yemek yiyorum,sinemaya falan gidiyorum terapi gibi geliyor zamanla özgüveniniz de gelişiyor.