malesef yanlız geçirdiğimiz vakit yok.bitek geceleri.oda yanımdaki beşikte uyuyor.canım senin işin daha zormuş beraber yasadıgınız ıcın sıze ozel bı zamanının pek yok gıbı ama annenın yerı baskadır oyle düşünme cocuklar oyunlara bayılır ama anne sevgısının yerını tutamaz öp kokla onu sarıl elinden geldiğince Allah kolaylık versın
merhabalar
benim bebeğim daha 2 aylık, 5.5 aylık olduğunda işe geri döneceğim, bebişe babane ve dedesi bizim evde bakacak, yatılı olarak kalacaklar sadece h.sonları evlerine gidecekler, bi kere bu büyük bir stres kaynağı oldu şimdiden, bazende düşününce en mantıklısının bu olduğuna emin oluyorum, en azından gözüm arkada olmayacak, evde yemek pişecek, akşam geldiğimde bide yemek pişir derdim olmayacak, temizlik için zaten şu anda bile 15 günde bir kadın geliyor, işe başladığımda haftalık almayı planlıyorum.
ama asıl zoru bebeğimi evde bırakıp gitmek, sabahdan akşama kadar göremeyecek olmak,
2 saatliğine bile yanından ayrılsam, eve döndüğümde çok özlemiş oluyorum ben onu, o beni.. şu anda bile gözlerim doldu, annelik bambaşka birşeymiş gerçekten. Allah hepimizin yardımcısı olsun.
merhabalar
benim bebeğim daha 2 aylık, 5.5 aylık olduğunda işe geri döneceğim, bebişe babane ve dedesi bizim evde bakacak, yatılı olarak kalacaklar sadece h.sonları evlerine gidecekler, bi kere bu büyük bir stres kaynağı oldu şimdiden, bazende düşününce en mantıklısının bu olduğuna emin oluyorum, en azından gözüm arkada olmayacak, evde yemek pişecek, akşam geldiğimde bide yemek pişir derdim olmayacak, temizlik için zaten şu anda bile 15 günde bir kadın geliyor, işe başladığımda haftalık almayı planlıyorum.
ama asıl zoru bebeğimi evde bırakıp gitmek, sabahdan akşama kadar göremeyecek olmak,
2 saatliğine bile yanından ayrılsam, eve döndüğümde çok özlemiş oluyorum ben onu, o beni.. şu anda bile gözlerim doldu, annelik bambaşka birşeymiş gerçekten. Allah hepimizin yardımcısı olsun.
haklısın canım of yaa hayat şartalrı anneliğimizi bile yaşayamıyoruz kadınalrın işi hayatın her alanında cok zor malesefmalesef yanlız geçirdiğimiz vakit yok.bitek geceleri.oda yanımdaki beşikte uyuyor.
hep onları görüyor.hele bugün kahvaltıda kucağımdaydı.dedesine gitmek istedi.kayınvalidem
de farketti.dedesine gitmek istiyor çocuk diyor.bilse nasıl üzülüyorum.
Canım çok zor bir karar seninki. Ben aynı şeyi kendi annem ve babamda uyguladım çok zor oluyor kendi ailen bile olsa. Nedenlerini zaman geçtikçe birlikte yaşadıkça anlayacaksın ama ben kararını etkilemek istemesem de birkaç örnek vereyim….
Bir kere çocuğuna bakıyor, ve temizliği yemek vs derken tömbet altındasın. Bunun sıkıntısını ya maddi destek verecek atacaksın üstünden ya da ilgi alaka ile. İkincisi eski kuşakla yeni kuşağın çocuk yetiştirme teknikleri farklı ama çocuk evde tüm gün onlarla olacağı için senin kurallarından çok onlarınki geçecek. Eğer %80 ortak paydanız yoksa eğitim konusunda çok zor. Mesela senin hayır dediğin şeye dedesi dayanamayacak “gel kızım, kızma benim kızıma “ diyecek. Torun kanatlarının altında sonra sen çırpın dur X kurama göre çocuk büyüteceğim diye. Ev ev üstünde çok zor. Benim hala annem kalıyor bizde
Canım çok zor bir karar seninki. Ben aynı şeyi kendi annem ve babamda uyguladım çok zor oluyor kendi ailen bile olsa. Nedenlerini zaman geçtikçe birlikte yaşadıkça anlayacaksın ama ben kararını etkilemek istemesem de birkaç örnek vereyim .
Bir kere çocuğuna bakıyor, ve temizliği yemek vs derken tömbet altındasın. Bunun sıkıntısını ya maddi destek verecek atacaksın üstünden ya da ilgi alaka ile. İkincisi eski kuşakla yeni kuşağın çocuk yetiştirme teknikleri farklı ama çocuk evde tüm gün onlarla olacağı için senin kurallarından çok onlarınki geçecek. Eğer %80 ortak paydanız yoksa eğitim konusunda çok zor. Mesela senin hayır dediğin şeye dedesi dayanamayacak gel kızım, kızma benim kızıma diyecek. Torun kanatlarının altında sonra sen çırpın dur X kurama göre çocuk büyüteceğim diye. Ev ev üstüınde çok zor. Benim hala annem kalıyor bizde
çok zor olacağının farkındayım, 40 gün lohusalık boyunca yanlız bırakmadılar ya annem ve kayınvalideler yanımdaydı ve çok çok bunaldık, ama şu an yapacak başka birşey yok gibi, bizim semtte ev baktılar bulamadılar, kendi evleri çok soğuk dolayısıyla gelip bizde bakacalar, en azından deniycez, olmadı ben işten çıkıcam bi süre, bebek kendine gelip kreşe verdiğimde gözüm arkada kalmayana kadar ben bakarım sonrasnda devam ederim iş hayatıma diye düşünüorum.
arcak arkadaşım eşimde diyor rahat edemeyiz diye ama deniycez bakalım şu an başka şansımız yok.
çok zor olacağının farkındayım, 40 gün lohusalık boyunca yanlız bırakmadılar ya annem ve kayınvalideler yanımdaydı ve çok çok bunaldık, ama şu an yapacak başka birşey yok gibi, bizim semtte ev baktılar bulamadılar, kendi evleri çok soğuk dolayısıyla gelip bizde bakacalar, en azından deniycez, olmadı ben işten çıkıcam bi süre, bebek kendine gelip kreşe verdiğimde gözüm arkada kalmayana kadar ben bakarım sonrasnda devam ederim iş hayatıma diye düşünüorum.
arcak arkadaşım eşimde diyor rahat edemeyiz diye ama deniycez bakalım şu an başka şansımız yok.
bende çalışan anneyim.oğlum 18 aylık.işlerimi bitireyimde oğlumla kaliteli vakit geçireyim diye bakıcıdan biraz geç alıyorum oğlumu.sonra onunla kitaplara bakıyoruz.karalama yapıyoruz.kovalamaca,top falan oynuyoruz.ama yeterli olmuyor sanırım.daha konuşamıyor oğlum.dediklerimizi yapıyor ama baba demeyi bile beceremiyor.yaşıtları cümleler kuruyor.bazen diyorum okulda 40 çocuğa yeterli oluyorum uğraşıyorum kendi oğluma bişey veremiyorum...artık neredeyse bunalıma giricem.bakıcısında sakin olan çocuk bende nazlanıyor.mızımızlanıyor..
kızlar keşke benimde çarem olsa...
haftanın beş günü birlikteyiz.ve eşimde demiyorki rahat edemeyiz diye
temelli kayınvalideyle yaşayanlara Allah kolaylık versin diyorum oyüzden.
birde 2 yaşına kadar bu şekilde idare etmeyi düşünürken eşim 3 yaşında kreşe veririz dedi
bazen kreşi kurtuluş olarak görüyorum.ama evde bakılması kreşten kat ve kat daha iyidir yine diyerek kendimi rahatlatmaya çalışıyorum
bende şöyle yapıyorum.uyurken bütün işlerimi halletmeye çalışıyorum.
uyandığın dada onlar oturma odasında otururken bizde oğlumun odasına gidiyoruz.
orda birlikte vakit geçirmeye çalışıyorum.birlikte emekliyoruz,evde gezdiriyorum
sırf beni çok sevsin diye şımartıyorum.ama okadar yoruluyorum ki belki sabaha kadar bin defa kalkıyor
uykusuzluktan yorgunluktan ölüyorum
özel kreşler de problem yok.devlet kreşleri 5 e kadar diye biliyorum.
kreş iyi yine.yarın birgün okula başlayınca napıcaz.etüt merkezleri var.
bıkacaklar artık.sıcacık ev ortamı dururken sabahtan akşama kadar dışarda nasıl olacak bilmiyorum
aslında çalışan anne olarak bunalrın hepsini baştan göze almış oluyoruz istemesek te yani evde kreşte okulda anneannede babaannede cocuk bı yerde olacak malesef evden uzakta ınsallah bız ıyı bır anne baba oluruz da cocugumuzun karakterınde en onemlı olan degerlerı öğretebilirz.(sevgi, saygı, ahlak v.b)bunları basarabılırsek aılesıne ülkesine topluma faydalı bır ınsan yetıstırmıs oluruz.yoksa görüyoruz haberlerde yeni nesil cok saygısız herseyı erkenden öğreniyolar yanı öğrenmemesi gereken seylerı de daha hırcın agresıf bu kısıler ılerde sorunlu oluyor malesef hayatın her alanında (bunun nedenı de cocukalrımız cok bası bos kalıyor belkıde ıste anne baba eksık kalıyor)bize de cok görev düşüyor kısıtlı zamanlarımızı iyi değerlendirmek adına
çok ilginç gerçekten...Çalışan anne psikolojisi… hepimizde az biraz var bu duygu merak etme…
Günümüzün 10 saati gidiş geliş 12 eder dışarda geçer, evde yavrularımıza vereceğimiz 2-3 saat var o da tamamen onun değil.. yemek, temizlik vs…o yüzden hep kendimizi suçluyoruz….
Ama hepimiz çocuklarımızın süper zeki olmasını arzu ediyoruz istiyoruz… Hatta forumlarda bir konu vardı görmüşsünüzdür belki “1,5 yaşında mı ne 10 kadar sayıyormuş” arkadaş normal mi diye soruyor. Şimdi normal mi sorusuna karşı negatif cevap anormal verilir ama anormal de eksi olan bir şeydir. Bu arkadaşın çocuğu 10 a kadar sayıyorsa iyi bir şey olduğu şüphesiz ama bizden duymak ister ki: arkadaş çocuğun çok zeki, süper zeki hatta, bir IQ testi falan yaptır. Yoksa anormal desek anormallik bu işin neresinde. O arkadaşı abartı bulmuyorum tam olarak ama konu başlığı farklı olabilirdi. Bunu da annelik iç güdüsüne verdim.
çok ilginç gerçekten...
konuyu yeni görüp, okudum.hatta bazı yorumcuların, konu sahibini tiye aldığını düşündüm
ama gerçekmiş.13 aylık bir çocuğun oturduğu semti,dedelerinin lakaplarını,teyze çocuklarının soy ismine kadar bilmesi
hele 3 yaşında bir çocuğun msn de yazışması gerçekten tebrikler....
öyle canım dediğin gibi bunu göze alarak bilerek dünyaya getiriyoruz.
ama gerçekten zor.bugün öğlen eve gittim ve dönerken ağlamamak için kendimi zor tuttum.
keşkeler çok şuanda...
bu durumda 2.bir çocuk nasıl olurdu diye düşünüyorum
gerçekten çok zor....
önemli olan kişiği,karakteri.inşallah saygılı akıllı güzel evlatlar yetiştiririz.
küçük yaştaki çocukların kreşi tam gün diye biliyorum.
abimlerde yeğenimi yarım gün vermek istedi ama kabul etmediler.
ikiz olsa en azından ikisi birden büyürdü.şimdi ikinciyi düşünsen yine aynı sorunlar.
aynı şeyleri fazlasıyla yaşayacaksın.artı kreşlerde çocuklar çok hasta oluyor.yeğenim 3 aydır düzelemedi
düzeldi diyoruz.tekrar hastalanıyor.bir sürü antibiyotik küçük yaşta kanına karışıyo.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?