- 12 Aralık 2017
- 1.681
- 863
- 53
- Konu Sahibi Usaklibirkiz
- #1
28 ekim Pazar günü evlendim. Düğün kına her sey Harika geçti balayına gittik döndük mutluluktan uçuyordum resmen. Ta ki geçen Pazar olanlara kadar..
Evlendik haftasına Pazar günü eşim evdeydi. Hoş vakit geçirdik vs derken biraz daha uyumak istediğini söyledi. Balayında ki fotoğrafları atıcam bahanesiyle telefonunu müsade isteyerek aldım. Hiç yapmam ama içime doğdu ve WhatsAppını karıştırmaya başladım. Arşivlere baktım ve kahroldum.
Biz nişanlıyken, evlenmeden 2 ay önce bir kadınla konuşmuş. Kadın evli (boşanma asamasındaymıs ) ve baska şehirde. Benden önce tanısıklıkları varmış. bel altı konuşmuşlar. 2 gün. Sonra iletişim kopmuş. Eşim düğün fotoğrafları koyunca kadın tekrar iletişime geçmiş. Yerin bende ayrı hep mutlu ol falan demiş. Söylediğine göre hiç buluşmamışlar.
Mesajları okudum basımdan asağı kaynar sular döküldü. Telefonu yatağın kenarına koyarak yüksek bi sesle kalk artık dedim. Şirinlik yaparak biraz daha uyuyayım dedi. Sonra telefonu fark etti. O sırada hızlıca eşyalarımı toplamaya başladım ben gidiyorum dedim. Ağladı yalvardı yakardı. Hataydı dedi. Ben allah önünde sana söz verdim ( dini nikah )sonrası olmadı olamaz da dedi.
Bende ama konuştuğumuz zamanlarda da nisanlıydık nasıl yaparsın dedim. Kırdım döktüm herşeyi ve ablama geldim. Peşimden geldi benimle birlikte ablama her şeyi anlattı. Yalvardı yakardı bir daha olmayacak ilk ve son kez oldu aklım basıma gelince konuşmayı kestim dedi. Kabul etmedim cok nettim ayrılık konusunda. Sonra gitti akşam geri geldi. Yine yalvardı yakardı bir şans istedi
Acıdım o haline tamam dedim. Kaybetmekten cok korkmus söylediğine göre.
Bugun annemlere geldim kalmaya uzaklaşınca daha iyi anladım ama hem kızgınım hemde kırgın. Kendime kızıyorum ona acıdıgım için. Şimdi mesajda yine yüzüne vurdum yarın konuşacağız dedi. Kafam sürekli bu olayla meşgul ne yapacağım bilmiyorum. Güvenim bitti zaman ver toparlayacağım dedi. Gerçektende öyle ne nisanlıyken ne öğrenene kadar gözümde cok efendi değerli birisiydi. Kırmadı incitmedi. Belki de kondurmadığım için bilmiyorum seytana uydum pişmanım diyor. Ben ne yapacağımı bilmiyorum kafam karmakarışık ...
Evlendik haftasına Pazar günü eşim evdeydi. Hoş vakit geçirdik vs derken biraz daha uyumak istediğini söyledi. Balayında ki fotoğrafları atıcam bahanesiyle telefonunu müsade isteyerek aldım. Hiç yapmam ama içime doğdu ve WhatsAppını karıştırmaya başladım. Arşivlere baktım ve kahroldum.
Biz nişanlıyken, evlenmeden 2 ay önce bir kadınla konuşmuş. Kadın evli (boşanma asamasındaymıs ) ve baska şehirde. Benden önce tanısıklıkları varmış. bel altı konuşmuşlar. 2 gün. Sonra iletişim kopmuş. Eşim düğün fotoğrafları koyunca kadın tekrar iletişime geçmiş. Yerin bende ayrı hep mutlu ol falan demiş. Söylediğine göre hiç buluşmamışlar.
Mesajları okudum basımdan asağı kaynar sular döküldü. Telefonu yatağın kenarına koyarak yüksek bi sesle kalk artık dedim. Şirinlik yaparak biraz daha uyuyayım dedi. Sonra telefonu fark etti. O sırada hızlıca eşyalarımı toplamaya başladım ben gidiyorum dedim. Ağladı yalvardı yakardı. Hataydı dedi. Ben allah önünde sana söz verdim ( dini nikah )sonrası olmadı olamaz da dedi.
Bende ama konuştuğumuz zamanlarda da nisanlıydık nasıl yaparsın dedim. Kırdım döktüm herşeyi ve ablama geldim. Peşimden geldi benimle birlikte ablama her şeyi anlattı. Yalvardı yakardı bir daha olmayacak ilk ve son kez oldu aklım basıma gelince konuşmayı kestim dedi. Kabul etmedim cok nettim ayrılık konusunda. Sonra gitti akşam geri geldi. Yine yalvardı yakardı bir şans istedi
Acıdım o haline tamam dedim. Kaybetmekten cok korkmus söylediğine göre.
Bugun annemlere geldim kalmaya uzaklaşınca daha iyi anladım ama hem kızgınım hemde kırgın. Kendime kızıyorum ona acıdıgım için. Şimdi mesajda yine yüzüne vurdum yarın konuşacağız dedi. Kafam sürekli bu olayla meşgul ne yapacağım bilmiyorum. Güvenim bitti zaman ver toparlayacağım dedi. Gerçektende öyle ne nisanlıyken ne öğrenene kadar gözümde cok efendi değerli birisiydi. Kırmadı incitmedi. Belki de kondurmadığım için bilmiyorum seytana uydum pişmanım diyor. Ben ne yapacağımı bilmiyorum kafam karmakarışık ...