- 25 Ekim 2015
- 19.370
- 99.142
- 40
Cok üzüldüm ama eşin iyi bir insan eş baba filan değil. Ayrılanlara çok üzülürüm ben birşey daha varmıydı deneseniz filan derim ama eşinden ayrılmalısın uyuşturucu ve çocuklar aynı ortamda olmamalıMerhaba arkadaşlar,
Ben 10 yıllık evliyim ve bu sene evliliğimiz çatırdamaya başladı. Biz çok küçük yaştan beri beraberiz ve birbirimizi çok severek evlendik. Eşim benim için benim ailemin yakınına bile taşındı ve çok fedakarlık gösterdi. Başta herşey çok güzeldi ve tartışma çıkmasın diye çoğu konuda senelerce sustum. Eşim sinirlenince kendini kaybedenlerden. Bağırır çagırır ve çocukların önünde bile devam eder. Çok saygısız olur ve hiç özür dilemez. Ben çoğu zaman alttan alırım ama 10 sene sonra benimde tahammülüm kalmadı. Artık dayanamıyorum. İkimizde çalışıyoruz ama hiç birşeyle ilgilenmiyor. Ev işleri, çocuklar, dersler, kağıt kürek işleri, alış veriş, herşeyle ben ilgileniyorum. İşten gelir yer uyur hiç birşeyle ilgilenmez. Bu durum beni çok yoruyor. Gerçekten yetişemiyorum. Yardım istediğimde bağırıp çağırıyor bin pişman ediyor. Üstelik hep internet oyunlarina yüksek miktarda para yatırıyor ve durumumuz okadarda iyi değil. Yeni öğrendiğim bir durumda var sanırım esrar kullandığını öğrendim. Telefonunda resimler mesajlar buldum. Karıştırdığımı öğrenirse kıyamet kopar. Artık okadar yoruldumki baş edemiyorum. Esasında çok iyi bir insan ama bu durumlar beni çok soğutuyor. Aileme belli ettirmemeye çalışıyorum ama nasıl ciddi olduğumu gösterebilirim? Nasıl değiştirebilirim? İki çocuğumuz var pes etmek istemiyorum ama dayanamıyorumda
Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Evi terk etsem aileme gitmek istemiyorum. Yaşlılar, üzmek istemiyorum, yük olmak istemiyorum. Ona git desem gitmeyecek kadar rahat bir insan. Daha fazla tartışmak istemiyorum gerçekten çok yoruldum. Keşke alsa çantasını gitse..... ama eminim çok büyük kavgalar olacak, herkese rezil ediyor bağırmasıyla insanların yüzüne bakamaz oldum, daha fena patlamasından korkuyorum. Aileler birbirine girer, iki tarafta çok zor anlaşamıyorlar zaten. Arada çocuklar zarar görsün istemiyorum. Medeniyet yokki insan gibi ayrılalımCok üzüldüm ama eşin iyi bir insan eş baba filan değil. Ayrılanlara çok üzülürüm ben birşey daha varmıydı deneseniz filan derim ama eşinden ayrılmalısın uyuşturucu ve çocuklar aynı ortamda olmamalı
İlk önce neler yapabilirsin gibisinden düşünsen planlasan ev iş filan. Sonrasında konuşup ayrılsan.Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Evi terk etsem aileme gitmek istemiyorum. Yaşlılar, üzmek istemiyorum, yük olmak istemiyorum. Ona git desem gitmeyecek kadar rahat bir insan. Daha fazla tartışmak istemiyorum gerçekten çok yoruldum. Keşke alsa çantasını gitse..... ama eminim çok büyük kavgalar olacak, herkese rezil ediyor bağırmasıyla insanların yüzüne bakamaz oldum, daha fena patlamasından korkuyorum. Aileler birbirine girer, iki tarafta çok zor anlaşamıyorlar zaten. Arada çocuklar zarar görsün istemiyorum. Medeniyet yokki insan gibi ayrılalım
Yapıyorum ama dediğim gibi kıyamet kopuyor. Bir iki hafta yapıyor, sonra eskisi gibi. Eşim gerçekten çok çalışıyor. Hafta içi birşey beklemiyorum zaten. Ben daha az çalıştığım için yapıyorum. Ama hafta sonları, tatil vs. Yine bana kalıyor herşey. Sadece işe gidip geliyor okadar. Çok hata yaptım. Çok kontrolcü bir insanım. Herşeyi dört dörtlük yapayım derken boğuldum şimdi kurtulamıyorum. Ayrılalım dedim. Git annenin evine dedi, inanılır gibi değil.....Iyi insan taniminiz böyleyse... eşine cocuklarina ilgi gostermeyen, evine eviymis gibi davranmayan, esine yardimci olmayan insan iyi olamaz nokta. Biraz ipleri elinize alin. Ev isi yaptirin, cocuklarla ilgilendirtin, bir işin ucundan tutturun o kadar bos kalmiski tırmanacak ağaç aramış. Biraz bencil davranin bu saatten sonra.
Yazmışsın ya telefonunu karıştırdığımı bilse kıyamet kopar siz eşinizden bu kadar korkarken onu nasıl düzeltebileceksiniz.Merhaba arkadaşlar,
Ben 10 yıllık evliyim ve bu sene evliliğimiz çatırdamaya başladı. Biz çok küçük yaştan beri beraberiz ve birbirimizi çok severek evlendik. Eşim benim için benim ailemin yakınına bile taşındı ve çok fedakarlık gösterdi. Başta herşey çok güzeldi ve tartışma çıkmasın diye çoğu konuda senelerce sustum. Eşim sinirlenince kendini kaybedenlerden. Bağırır çagırır ve çocukların önünde bile devam eder. Çok saygısız olur ve hiç özür dilemez. Ben çoğu zaman alttan alırım ama 10 sene sonra benimde tahammülüm kalmadı. Artık dayanamıyorum. İkimizde çalışıyoruz ama hiç birşeyle ilgilenmiyor. Ev işleri, çocuklar, dersler, kağıt kürek işleri, alış veriş, herşeyle ben ilgileniyorum. İşten gelir yer uyur hiç birşeyle ilgilenmez. Bu durum beni çok yoruyor. Gerçekten yetişemiyorum. Yardım istediğimde bağırıp çağırıyor bin pişman ediyor. Üstelik hep internet oyunlarina yüksek miktarda para yatırıyor ve durumumuz okadarda iyi değil. Yeni öğrendiğim bir durumda var sanırım esrar kullandığını öğrendim. Telefonunda resimler mesajlar buldum. Karıştırdığımı öğrenirse kıyamet kopar. Artık okadar yoruldumki baş edemiyorum. Esasında çok iyi bir insan ama bu durumlar beni çok soğutuyor. Aileme belli ettirmemeye çalışıyorum ama nasıl ciddi olduğumu gösterebilirim? Nasıl değiştirebilirim? İki çocuğumuz var pes etmek istemiyorum ama dayanamıyorumda
Uyan sunam uyaaannn derin uykulardanpek uyanmışa benzemiyorsunuz...
Annenizin evine gidin oyleyse. Evet bunu söylemek kolay yapmak cok zor ama yapmalisiniz. Sizi yapamayacak falan zannediyor onun rahatliginda.Yapıyorum ama dediğim gibi kıyamet kopuyor. Bir iki hafta yapıyor, sonra eskisi gibi. Eşim gerçekten çok çalışıyor. Hafta içi birşey beklemiyorum zaten. Ben daha az çalıştığım için yapıyorum. Ama hafta sonları, tatil vs. Yine bana kalıyor herşey. Sadece işe gidip geliyor okadar. Çok hata yaptım. Çok kontrolcü bir insanım. Herşeyi dört dörtlük yapayım derken boğuldum şimdi kurtulamıyorum. Ayrılalım dedim. Git annenin evine dedi, inanılır gibi değil.....
İşim var zaten, ailemin bir dairesi dahada var aslında boş olan. Ama kendi yediremiyorum... o gitsin istiyorum. Bunca zorlukla ben kurdum bu evi. Ben çabaladım o değil. O hak etmiyor! Çocuklarıda düşünse kendi gider zaten. Onlar ordan oraya sürüklensin istemiyorum. Burası çok ufak bir yer. Herkesten çekiniyorum yaşam değilİlk önce neler yapabilirsin gibisinden düşünsen planlasan ev iş filan. Sonrasında konuşup ayrılsan.
Paraları yokmuş, birlikte çalışmışlar. E çalışacak tabii? Ailesine bir saygısızlığı olmamış bilmem ne. Durduk yere niye olsun ki? Kendini kandırmaktan başka bir şey değil.O kadar kötü bir devirdeyiz ki. Normal insan görünce ne kadar iyi diyoruz. Halbuki bunlar temel insanı değerler
Onun farkındayım. Zaten gitmez. Zaten kalır. Sadece lafta.... ama gidersem kıyamet kopacak ondan korkuyorum. Ailem çok sinirli yapıda. Onun tarafı dahada beter. Kıymet kopar korkuyorumAnnenizin evine gidin oyleyse. Evet bunu söylemek kolay yapmak cok zor ama yapmalisiniz. Sizi yapamayacak falan zannediyor onun rahatliginda.
Uyuşturucuyu kullanan o sana çocuklara özen göstermeyen o. Kıyamet sana niye kopuyor o dururken. İşin varmış daire varmış. Daha ne. Ben yıllarca eski püskü evi adam etmeye calıştım yaptımda eşimin gidişinden sonra çektim kapıyı anahtarı teslim ettim ailesine. Bazen sert dönüşler gerekiyor. Küçük yada büyük yer herkesin ayıplayanı karışanı çok var şükür. Sen çocukları kendini düşüncen. Yinede sen bilirsin tabiOnun farkındayım. Zaten gitmez. Zaten kalır. Sadece lafta.... ama gidersem kıyamet kopacak ondan korkuyorum. Ailem çok sinirli yapıda. Onun tarafı dahada beter. Kıymet kopar korkuyorum
2 tane de cocukla ve bukadar süre alışkanlık var yaşanmışlıklar var tabıkı zor geçer. İnsanlara bırseylerin kotu yanlarından bahsedince hic iyi yani yokmuş gibi yorum yapabilirler elbette vardır yoksa 10 yıl bir evlilik hep kötü olsa sürmez. Ne diyım duzelırse duzelır konuşun çözmeye çalışın ama tabıkı hic düzelme olmazsa ve siz mutsuz olmaya devam ederseniz. Çocukların ve kendi durumunuzu göz önüne alıp hayatınıza yeni bir yol çözebilirsiniz. Bunu yaşayan bilen sizsiniz biz sadece sizin anlattığınız kadar biliriz.Çok senelerimizi beraber geçirdik. Yeri geldi gerçekten 5 kuruş paramız kalmadı. Çalıştık beraber uğraştık. Maddi bakımdan hiç karışmaz. Aileme saygisizlik etmez ... ama gel görki bana öyle değil işte. Benimde kafam karışık. 32 yaşındayım ve 17 yaşından beri beraberiz. Baz geçmek zor geliyor galiba
Bağırıp çağırıyor yardım etmiyor ilgisiz bir de esrar kullanıyor ama iyi insanMerhaba arkadaşlar,
Ben 10 yıllık evliyim ve bu sene evliliğimiz çatırdamaya başladı. Biz çok küçük yaştan beri beraberiz ve birbirimizi çok severek evlendik. Eşim benim için benim ailemin yakınına bile taşındı ve çok fedakarlık gösterdi. Başta herşey çok güzeldi ve tartışma çıkmasın diye çoğu konuda senelerce sustum. Eşim sinirlenince kendini kaybedenlerden. Bağırır çagırır ve çocukların önünde bile devam eder. Çok saygısız olur ve hiç özür dilemez. Ben çoğu zaman alttan alırım ama 10 sene sonra benimde tahammülüm kalmadı. Artık dayanamıyorum. İkimizde çalışıyoruz ama hiç birşeyle ilgilenmiyor. Ev işleri, çocuklar, dersler, kağıt kürek işleri, alış veriş, herşeyle ben ilgileniyorum. İşten gelir yer uyur hiç birşeyle ilgilenmez. Bu durum beni çok yoruyor. Gerçekten yetişemiyorum. Yardım istediğimde bağırıp çağırıyor bin pişman ediyor. Üstelik hep internet oyunlarina yüksek miktarda para yatırıyor ve durumumuz okadarda iyi değil. Yeni öğrendiğim bir durumda var sanırım esrar kullandığını öğrendim. Telefonunda resimler mesajlar buldum. Karıştırdığımı öğrenirse kıyamet kopar. Artık okadar yoruldumki baş edemiyorum. Esasında çok iyi bir insan ama bu durumlar beni çok soğutuyor. Aileme belli ettirmemeye çalışıyorum ama nasıl ciddi olduğumu gösterebilirim? Nasıl değiştirebilirim? İki çocuğumuz var pes etmek istemiyorum ama dayanamıyorumda
Abartıyor olabilir misiniz, kıyamet kopacak derken?Onun farkındayım. Zaten gitmez. Zaten kalır. Sadece lafta.... ama gidersem kıyamet kopacak ondan korkuyorum. Ailem çok sinirli yapıda. Onun tarafı dahada beter. Kıymet kopar korkuyorum