23 yaşındayım çocukluktan beri beraberiz 4 sene önce 1 yıllık ayrılığımız oldu sonra ben mesaj attım ve barışmıştık. Uyumlu değiliz, müzik zevklerimiz bile farklı sebepleriyle terkedildim. Önceki terkediliş sebeplerim de çok saçmaydı zaten o zaman ağlayıp yalvarıp yakarmıştım. Bu sefer yüzyüze bunu söylediği için şok oldum ben çünkü sorunlarımızı çözmek için buluştuğumuzu sanıyordum o çözmek istemediğini bunun da bir çözüm olduğunu söyledi. Çabaladım deneyelim tekrar diye istemedi ben de daha fazla ısrar etmedim 12 gün oldu iletişime geçmedim.
Ergen gibi davranmak da istemiyorum. Çok şey yaşadım annemi kaybettim iki sene önce yanımda olmasını istedim zaten arkadaşların var yanında dedi ders çalışıyordu ilgi beklemw sen aciz değilsin dedi. hep ilgi dilendim sevgi dilendim, çok fedakarlık yaptım. Normal bi ilişkiden bekleyebileceğim şeyleri bekledim sadece o bunu olağanüstü olarak gördü. Onun hayatında benden başka bir kız hiçbir zaman girmedi. Benim ayrılık döneminde çivi çiviyi söker mantığıyla bi iki aylık olmuştu tabi :)
İlişkimizde hep onu tanıyan arkadaşlarım dahil olmak üzere kimse bizi yakıştırmazdı yani hep benim güzel olduğumu ve beni haketmediğini söylerlerdi sadece görünüş olarak da değil arkadaşlarından bana vakit ayırmazdı. İkimiz de yeni mesleğe başladık ben stj avukatım o ise yeni avukat oldu. Benim hakim savcılık sınavını bile kazanamayacağımı düşünürdü, okulu uzatacağımı vs.. bana hep boş insan muamelesi yapardı. Kendisine söylediğimde ben senin iyi yerde olmanı istemez miyim diye de uydururdu bişeyler. Ayrılırken de kendinin mükemmel dolu bi insan olduğunu ve bana yine boş insan muamelesi yaparak ayrıldı. Ben makyaj videoları izliyormuşum ağır yaşamlar izliyormuşum o ise tarih ve felsefeyle ilgileniyormuş konuşacak konu bulamıyormuşuz, emekli olunca evde başbaşa nasıl vakit geçecekmiş? O an aklıma gelmedi çabalamaktan başka bunlar on seneden sonra mı aklına geldi diyemedim. Sanırım onunla oturup saatlerce siyaset vs konuşmamı istiyor da bunu yapamam ben her zaman böyleydim. Ve ilgileniyorum dediği de oturup kitap okuduğu bile yok 2-3 YouTube videosu izler sadece. Egoist bi insandı hep ama ben öyle kabul etmiştim hep çözmeye çabaladım sorunlarımızı konuşalım bitsin o erteledi erteledi ufak tefek şeylerdi bunlar da. Zamanında güvensizlik meselelerimiz de olmuştu fakat terketmedim bile her zaman onun yanındaydım.
Açıkçası ilk 5-6 gün ağladım şuan daha iyiyim. Fakat geleceğimden umutlu değilim artık. Birkaç ay sonra nişan düşünüyorduk. Bundan sonra nasıl güveneceğim birine bilemiyorum. Umarım birgün kıymetimi anlar o da başka hiçbir şey istemiyorum. Sizle paylaşmak istedim teşekkür ederim buraya kadar okuduysanız
Ergen gibi davranmak da istemiyorum. Çok şey yaşadım annemi kaybettim iki sene önce yanımda olmasını istedim zaten arkadaşların var yanında dedi ders çalışıyordu ilgi beklemw sen aciz değilsin dedi. hep ilgi dilendim sevgi dilendim, çok fedakarlık yaptım. Normal bi ilişkiden bekleyebileceğim şeyleri bekledim sadece o bunu olağanüstü olarak gördü. Onun hayatında benden başka bir kız hiçbir zaman girmedi. Benim ayrılık döneminde çivi çiviyi söker mantığıyla bi iki aylık olmuştu tabi :)
İlişkimizde hep onu tanıyan arkadaşlarım dahil olmak üzere kimse bizi yakıştırmazdı yani hep benim güzel olduğumu ve beni haketmediğini söylerlerdi sadece görünüş olarak da değil arkadaşlarından bana vakit ayırmazdı. İkimiz de yeni mesleğe başladık ben stj avukatım o ise yeni avukat oldu. Benim hakim savcılık sınavını bile kazanamayacağımı düşünürdü, okulu uzatacağımı vs.. bana hep boş insan muamelesi yapardı. Kendisine söylediğimde ben senin iyi yerde olmanı istemez miyim diye de uydururdu bişeyler. Ayrılırken de kendinin mükemmel dolu bi insan olduğunu ve bana yine boş insan muamelesi yaparak ayrıldı. Ben makyaj videoları izliyormuşum ağır yaşamlar izliyormuşum o ise tarih ve felsefeyle ilgileniyormuş konuşacak konu bulamıyormuşuz, emekli olunca evde başbaşa nasıl vakit geçecekmiş? O an aklıma gelmedi çabalamaktan başka bunlar on seneden sonra mı aklına geldi diyemedim. Sanırım onunla oturup saatlerce siyaset vs konuşmamı istiyor da bunu yapamam ben her zaman böyleydim. Ve ilgileniyorum dediği de oturup kitap okuduğu bile yok 2-3 YouTube videosu izler sadece. Egoist bi insandı hep ama ben öyle kabul etmiştim hep çözmeye çabaladım sorunlarımızı konuşalım bitsin o erteledi erteledi ufak tefek şeylerdi bunlar da. Zamanında güvensizlik meselelerimiz de olmuştu fakat terketmedim bile her zaman onun yanındaydım.
Açıkçası ilk 5-6 gün ağladım şuan daha iyiyim. Fakat geleceğimden umutlu değilim artık. Birkaç ay sonra nişan düşünüyorduk. Bundan sonra nasıl güveneceğim birine bilemiyorum. Umarım birgün kıymetimi anlar o da başka hiçbir şey istemiyorum. Sizle paylaşmak istedim teşekkür ederim buraya kadar okuduysanız