Vicdan falan kalmadı bende. Öylesine iğrenç oyunlar dönüyor ki şu anda. Yazdım altta bir yerde. Nutkum tutuldu bu kadar kötü olabilmeleri karşısında. Çoğul konuşuyorum çünkü o çevresinden kopamayan, arkadaşları ile birlikte hareket edip düşünen biriydi. Hepsi birden mahvetti hayatımı. Şimdi ise arkadaşları da seferber oldu. En yakın arkadaşımı kullanıyorlar iğrençlikleri için. İşin garibi, arkadaşımı bile tanıyamıyorum... Ne yapacağımı şaşırdım yahu. Tırnaklarımla kazıyarak aştığım şeylerin yine hayatımın orta yerine çökmesini istemiyorum. Aman diyeyim, dönmesini bekleme umma. Bırak kalsın olduğu yerde.
Etme bulma dünyası diye buna derim.
Allah'ın ilahi adaleti kesinlikle ne 1 gram sana fazla ne de ona. Buna her zaman inanırım!
Ardına bakma canım, hayatında biri var ve seni mutlu etmeyi biliyor. Diğeri de Allahından bulsun. Hoş zaten bulmuş o bulacağını...
Evet canım yukarda yazdıklarını okudum..
Bu işin buraya kadar geleceğini tahmin etmemiştim, ne kadar yüzsüz bir insanmış.
İnsanda biraz gurur olur yaa.. Sen sıkma canını bırak ulaşmaya çalışıp dursun ne de olsa pes edicek sonunda.
Sen sevdiğin kişiyi düşün onu üzmemeye bak.O da senin iyiliğini istiyo.
Allahtan yanında sana destek olan seni koruyan biri var onu sakın kaybetme..
En büyük korkum onu kaybetmek zaten. Her şartta ve durumda benim yanımda. Destek oluyor, sıkıntımı paylaşıyor. Ama gel gör ki o insanların pisliği peşimi bırakmıyor. Yahu şoktayım. Kendi hafızamdan aklımdan şüphe ediyorum artık. Meğer ben ne kadar kötü, ne kadar ikiyüzlü bir insanmışım. O benim her kötülüğüme katlanmış. Şimdi hayatımda olan kişi de bunları bilmeliymiş. Bilse benimle zaten olmazmış.
Tamam ona da eyvallah dedim söyledim tüm bunları. O yine de yanımda... Hayır durduğum yerde "acaba ben hayatımın o bölümlerini zihnimden sildim de kötü bir insan mıydım aslında" diye düşünmeye başladım. Allah'tan her ana şahit olan arkadaşlarım var. Vay anasını ya.
Bugün konunun birinde senin yazdıklarına denk geldim.
Ne adi bir insanmış sana neler neler demiş neler yapmış şok oldum!
Hala da seni üzmeye mahvetmeye çalışıyor ne şerefsiz bir insan..Sana özelden de mesaj yazdım canım o soruma da cevap verirsen sevinirim merak ettim kendi yaşadıklarımla benziyor çünkü.
Özelden mesaj yazma hakkım daha yok yahuDolsun mesaj sayısı cevaplıcam. Aa bak iyi hatırlattın. Ben buraya yazmıştım tüm gelişmeleri. Allahtan kanıtlar var yoksa aklımdan şüphe edicem.
Burdan da cevap verebilirsin tatlım sorun değil, iletişim kurdu mu hiç 1 yıl boyunca onu merak etmiştim=)
Aklından şüphe etme sakın bu kadar büyütme bu insanı gözünde.(insan demeye bile bin şahit)
Yok 11 ay boyunca hiç iletişim kurmaya çalışmadı. Aksine ben onu takip ederdim sürekli. Aman iyi mi aman ne yapıyor diye. Gayet mutluydu, geziyor eğleniyordu. Ne olduysa 11 ay sonra gerçekleri öğrenmeye geldi. Ki ben kendimi paraladım aylarca niye bitti bu ilişki diye. Duymadı, konuşmadı. Üstümden yük kalktı ben rahatım dedi.
Şimdi önce kendini acındırdı, sonra çok sevdiğini söyledi. Tutmayınca beni suçladı. O da olmayınca tehdit etmeye başladı. Bi sussa ve gitse, başka da bir şey istemiyorum.
Anladım canım senin o konunu okudum canım çok acıyor içim acıyor filan yazmışsın.
Ama şimdi seni böyle görünce benim de umudum arttı birini tekrar sevmen mutlu olman vs.
Hiç haketmediğin şeyler yapmış sana.. Ama Allah büyük işte şimdi o çekiyor, yokluğun ona ağır gelmiş belli ki.
Geç olsa da anlayabilmiş o küçük beyni. Bozamaz mutluluğunuzu merak etme, bu kadar düşünme takılcak bir şey değil inanki.
Ulaşılcak tüm kanalları kapatman yeterli. Tehditleri de bir yere kadar sürer.. Sen mutluluğunun keyfini çıkar.
Ben de şuan üzülme aşamasındayım ama geçicek biliyorum.Allah mutluluğumuzu daim etsin ne diyim.
Geçecek emin ol. Sen kalbini temiz tut, Allah'a sığın, layık olduğun mutluluğa er geç kavuşacaksın. Evet yaralar çabuk kapanmıyor, unutulmuyor. Ama seveceksin ve sevileceksin, bırakıp gidenden daha fazla hem de...
Bu gece karşılıklı ağlayıp kendimizi rezil ederek sonlandırdığımız bir konuşma yaptık. "Sor" dedim, içinden ne geliyorsa. Neyi merak ediyorsan. Sor, neyden şüphe duyuyorsan. Ben yoruldum geçmişin hesabını yapıp, hep birkaç sıfır eksik görmekten. "Hayır" dedi. Merak etmiyorum geçmişini. Ne hata yaptıysan, ne kadar pisliğe battıysan hiçbiri umurumda değil. Ben görüyorum kalbinin temizliğini. Hem hangimizin geçmişi temiz ki... "O vakit ben anlatıcam dedim. Ne varsa, olur ha atlamışımdır utancımdan bazı yerleri." "SUS" dedi. Susmadım. "Anlatıcam, anlatıcam ki bu hesaplaşma bitecek. Tüm zerrelerimle tanıyacaksın beni. Hiç kaçırmadım gözlerimi sana bakarken. Anlatıcam ki kaçırmadığım gözler bu hesaplaşmadan vazgeçip gülebilsin aynı zamanda"
"Merak etmiyorum. Ne yapmış olursan ol, gördüğüm en temiz kişisin, eşimsin" dedi. Susmadım...
Saatlerce anlattım. Ne varsa, canımı yakan pişman ettiren, keşke dedirten ne varsa anlattım. Hiçbir detay atlamadan, hiç yalan söylemeden. Arada iki adet soru sordu. Utandım, ancak kaldırdım başımı. Baktım gözlerine ve verdim cevaplarımı. Devam ettim sonra. O kadar anlattım, o kadar kustum ki içimi yoruldum. Durdum sonra. Eğdim başımı... "Hala aynı mı düşüncelerin, hislerin?" dedim. "Eskisinden daha sağlam" dedi. Teşekkür etti şeffaflığın ardına riyakarlık gizlemediğim için. Teşekkür etti, sadece var olduğum için.
Ağladım sonra geçmişi de boşaltarak. O kadar ağladım ki bir yandan şükrederek. O da ağladı. Ağlama, sırf ağladığın için öfkeleniyorum her şeye, herkese dedi. Sustuk birlikte... Kapattık geçmişe dair ne varsa.
Bunları niye yazdım bilmiyorum. Korkuyorum da bir yandan değecek herhangi bir nazarın hışmından. Korkuyorum bu kadar mutluluğu hak ediyor muyum diye. Korkuyorum kaybetmekten. Niye yazdım... Belki umutsuzluk içinde çırpınıp yol arayan birileri okur da, kalbini temiz tutar diye. Belki Allah'a sığınıp gerisine müdahale etmezler ve ben buna vesile olurum diye.
Yazdığınız her kelama teşekkür ediyorum. Defalarca söyledim yine söylüyorum, geçecek. Acıtarak, kanatarak kişiliğinize en büyük darbeleri vurarak geçecek. Kolay olmayacak ama geçecek.
Geçecek emin ol. Sen kalbini temiz tut, Allah'a sığın, layık olduğun mutluluğa er geç kavuşacaksın. Evet yaralar çabuk kapanmıyor, unutulmuyor. Ama seveceksin ve sevileceksin, bırakıp gidenden daha fazla hem de...
Bu gece karşılıklı ağlayıp kendimizi rezil ederek sonlandırdığımız bir konuşma yaptık. "Sor" dedim, içinden ne geliyorsa. Neyi merak ediyorsan. Sor, neyden şüphe duyuyorsan. Ben yoruldum geçmişin hesabını yapıp, hep birkaç sıfır eksik görmekten. "Hayır" dedi. Merak etmiyorum geçmişini. Ne hata yaptıysan, ne kadar pisliğe battıysan hiçbiri umurumda değil. Ben görüyorum kalbinin temizliğini. Hem hangimizin geçmişi temiz ki... "O vakit ben anlatıcam dedim. Ne varsa, olur ha atlamışımdır utancımdan bazı yerleri." "SUS" dedi. Susmadım. "Anlatıcam, anlatıcam ki bu hesaplaşma bitecek. Tüm zerrelerimle tanıyacaksın beni. Hiç kaçırmadım gözlerimi sana bakarken. Anlatıcam ki kaçırmadığım gözler bu hesaplaşmadan vazgeçip gülebilsin aynı zamanda"
"Merak etmiyorum. Ne yapmış olursan ol, gördüğüm en temiz kişisin, eşimsin" dedi. Susmadım...
Saatlerce anlattım. Ne varsa, canımı yakan pişman ettiren, keşke dedirten ne varsa anlattım. Hiçbir detay atlamadan, hiç yalan söylemeden. Arada iki adet soru sordu. Utandım, ancak kaldırdım başımı. Baktım gözlerine ve verdim cevaplarımı. Devam ettim sonra. O kadar anlattım, o kadar kustum ki içimi yoruldum. Durdum sonra. Eğdim başımı... "Hala aynı mı düşüncelerin, hislerin?" dedim. "Eskisinden daha sağlam" dedi. Teşekkür etti şeffaflığın ardına riyakarlık gizlemediğim için. Teşekkür etti, sadece var olduğum için.
Ağladım sonra geçmişi de boşaltarak. O kadar ağladım ki bir yandan şükrederek. O da ağladı. Ağlama, sırf ağladığın için öfkeleniyorum her şeye, herkese dedi. Sustuk birlikte... Kapattık geçmişe dair ne varsa.
Bunları niye yazdım bilmiyorum. Korkuyorum da bir yandan değecek herhangi bir nazarın hışmından. Korkuyorum bu kadar mutluluğu hak ediyor muyum diye. Korkuyorum kaybetmekten. Niye yazdım... Belki umutsuzluk içinde çırpınıp yol arayan birileri okur da, kalbini temiz tutar diye. Belki Allah'a sığınıp gerisine müdahale etmezler ve ben buna vesile olurum diye.
Yazdığınız her kelama teşekkür ediyorum. Defalarca söyledim yine söylüyorum, geçecek. Acıtarak, kanatarak kişiliğinize en büyük darbeleri vurarak geçecek. Kolay olmayacak ama geçecek.
Canım valla büyük bir mutlulukla okudum inan ki..
Bir insan bu kadar mı sever her şeyiyle?Anlatman iyi olmuş, en azından artık seni olduğun gibi, hatalarınla ve geçmişinle sevdiğini biliyorsun.
Ağlamalar, yoğun duygular.. Yerinde olmayı isterdim:26:
Çünkü bu çocuk sana değer veriyor, geçmişte yaşadığın acıları unutturmaya gönderilmiş sanki Allah tarafından..
Her acı zamanla azalıyor ve sonra hiçbir şey hissetmediğini fark ediyorsun bunu biliyorum.Ve böyle olacağıma ben de inanıyorum.Bu yazdıkların eminim aynı şeyleri yaşayanlara umut oluyordur.. Allah hiç ama hiç ayırmasın sizi maşallah diyim
sen milyonda bir denk gelen birini bulmuşsun.okurken inanamadım maşallah ya gerçekten..
Amiin canım, dua edin de ailelerimiz de sorun çıkarmadan evlenelim tez vakitte.İşin garibi ben onu aylarca ittim kendimden. Bu kadar acılı ve unutmamışken seninle olamam dedim. Bekledi, kimse yanımda yokken o beni teselli etti. Gerçi çok sonra öğrendim ki benim ilişkim varken dahi aşıkmış bana söyleyememiş. Beklemiş sadece. Tırnaklarımla kazıdım da kazandım seni, kaybedemem diyor. Asıl ben onu kaybedemem yahu. İkimizin de geçmişte çok hatası var, ancak sildik geçmişlerimizi. Onun tabiriyle, iki yalnızlıktan bir birliktelik meydana getirdik :) Çok sağol güzel düşüncelerin için.
Biliyorum ve bazen hak etmediğimi düşünüyorum bu mutluluğu. Teşekkür ederim düşüncen için. Dua edin de bu sefer hayal kırıklığı yaşamadan kavuşalım birbirimize.
merhaba kızlar. Beni hatırlayanınız vardır mutlaka. özet geçecek olursam, 4 yıllık ilişkim tam evlilik arefesinde bitti. Gerekçe de beyefendinin çok bunalması, arkadaşlarıyla gezip eğlenmek istemesiydi.
Bana tamiri imkansız yaralar açarak gitti. Günlerce konuştum "ben rahatladım valla. Vicdanım da çok rahat." dedi. Aylarca eziyet çektim tedavi gördüm, kilo verdim vs. Sonra atlattım. Karşıma bana çok değer veren biri çıktı. Sevdim onu. öteki gibi ilk aşk, ilk ilişki değildi ama hiçbir şey gizlemedim ondan. Ne varsa anlattım. Geçmişin umurumda değil dedi. Ben sana aşığım ve asla kaybetmiycem dedi. Türlü depresif hallerime katlandı, en kötü zamanlarımda destek oldu. Yakın zamanda evlenme teklif etti. Ben de ona asla ihanet etmedim. Geçmişi sildim. Telefon numaramı, mailimi tüm hatıraları yok ettim. O insanla hiçbir şekilde iletişim kurmadım.
Ve şimdi hayatımda her şey yolundayken üzerinden neredeyse 1 sene geçmişken o geri döndü. Bana ulaşamayınca en yakın arkadaşıma ulaştı. 1 senedir hayatına kimseyi sokamadığını, çok mutsuz olduğunu, çok pişman olduğunu ne dersem yapmaya hazır olduğunu, bensiz yapamadığını söylemiş. Arkadaşım da "1 senedir bu kızın çekmediği azap kalmadı. 1 senedir aklın neredeydi?" dedi. O da "hayatını düzene sokmuşken bencillik edip mahvetmek istemedim" dedi. Arkadaşım da " o zaman şimdi de mahvetme. Yeniden aynı şeyleri yaşatma" dedi.
Ardından bilindik sözler işte. Benim gibi kimseyi sevemezmiş. Eğer şu an hayatımdaki kişiyi ondan daha çok sevmişsem, hiçbir şey demeyecekmiş. Ama yok ondan bir farkı yoksa bunu bize yapmamalıymışım. Evet beni, arkadaşlarına gezmeye tozmaya sorumsuzluğa tercih etmemiş. Hatalıymış bu yüzden. Ama geç olmadan dönülebilirmiş. O hatalarını anlamış. Hastaymış, başına gelmeyen kalmamış vs.
Kızlar, buraya yazmak istemediğim çok sıkıntı çektim. Hayatımı mahvetti ve gitti. Anlatmayı bile midem kaldırmıyor. Evet beni çok sevdiğini ve hiç kimseyi benim gibi sevemeyeceğini biliyordum. Ancak o kaçtı sorumluluktan. Bir kez bile arayıp nasılsın diye sormadı bir yıl boyunca. şimdi ise, her şey yolundayken hayatımda, vicdanımı sömürüyor. üzüldüm haline, çok hem de. Ben mutlu iken onun mutsuzluğuna...
Ne yapmalıyım bilmiyorum. Hayatımdaki insanı gerçekten seviyorum. çok şeye katlandı benim için. Hiçbir erkeğin katlanamayacağı birçok şeye. şimdi ise vicdanım yapıştı yakama. Ben ne yapıcam?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?