- 31 Mart 2015
- 85
- 72
- 18
- Konu Sahibi qrealiteee
-
- #61
iyi öldürmemiş sizi .hergün kadın cinayetleri görüyoruz içimiz parçalnıyor.buna da şükür çok geçmiş olsun.
bu arada aileisnden birinin bu cocuk madde bağımlısıdır,ya da kendisinin madde bağımlısı olduğunu size söylemeleri gerekiyordu,hakkınıza girmişler ama İlahi adalet,bu dünyada ve ahirette hesabını verirler hiç merak etmeyin
Kendimden parçalar buldum sanki :'( okuyunca senin adına inan ben rahatladım11 ay süren ama bana çok uzun yıllar gibiymiş gelen evliliğim (adına evlillik denilirse tabi) en nihayetinde bitiyor . Daha evliliğimin 4. günü şiddete maruz kaldım ve o şokun etkisinden kurtulmadan ne olup bittiğini anlayamadan ertesi gn tekrar şiddet. Severek evlendiğim eşim şizofren gibi kendi kafasında kurguladığı şeyleri gerçekmiş gibi kabul edip bana hem psikolojik hemde fiziksel şiddet uyguluyordu. cicim ayı denilen olayı ben hiç tatmadım . hergünüm hakaret işitmekle geçiyordu ve evlendiğimiz ilk 1 bçk ay çalışmadı düğünde takılan paraları altınları tabiri caizse bir güzel yedi bitirdi. Madde bağımlısı olduğunu bi kaç ay sonra öğrendim ve 2. şokumu yaşadım tekrar. Çok çaba gösterdim bırakması için her yolu denedim , psikoloğa gitmeyi tedavi olmayı kabul etmiyordu . Hergün söz veriyordu bırakıcağna ama ertesi gün yine kullanıyordu ve sonra birgün yine söz verip bir daha içmeyeceğini söyleyip 3 hafta gibi süre hiç kullanmadı ama bu kezde Alkole verdi kendini sabahlara kadar içiyordu. Hiçbir sosyal hayatımız yoktu. Kredi Kartlarına Bir Sürü Borçlar Yaptı Madde Alabilmek için evliliğim süresince hep maddi skıntılar yaşadım . 1 ,2 ay çalışıp işten ayrılıyordu hiçbi yerde dikiş tutturamıyordu. yemekleri beğenmediğinde masaları devirirdi. gecenin bi yarıları evde alkolün etkisiyle delirir üstüme saldırırdı , bir keresinde boğazıma bıçağı dayadı. ailesinin yanında bütün akrabalarının yanında kac kez şiddet uyguladı. Dayanacak gücüm kalmamıştı artık. İyi giden bir tek birsey yoktu mutsuzlukla besleniyordu ve ben kendi gururumu, onurumu, özgüvenimi kaybetmeye başladım. Ayrılalım dediğimde tehditler ediyordu öldürürm seni yaşatmam diye.Daha bahsetmediğim bir sürü olaylar var tabi. Sabahlara kaadar dua ediyordum Rabbim'e bana ya gidebilme kuvveti ver ya da kalma gücü. Ümitlerimin tamamen yok olduğu bir gün arkama bakmadan o evden çıktım ve şuan 1bçk aydır ailemin yanındayım. 1bçk aydır o kadar huzurluyum ki ne kavga var ne hakaret var ne küfür var . Bi an önce onun soyadından kurtulacağım günü bekliyorum.
ben sneı tebrik ediyorum,aferın sanaki ayrılmayı başarmısın,ve vicdan yapmamak için acaba düzerlirmi diye uğraşmısın
benımde etrafımda senın durumunda kadınlar var,ama sendne farkları asla ama asla boşanmamaları
nerden bılcektın böle bır adam olacağını bazı arkadaşlar sormuş,yapmayın kızlar nerden bilsin,sorumu bu bilse almaz
Kendimden parçalar buldum sanki :'( okuyunca senin adına inan ben rahatladım
çok geçmiş olsun
yeni hayatınızda mutluluklar
zamanla kötü anıları unutur yerlerini güzel anılarla doldurursunuz inşallah
zaman gerçekten her şeyin ilacı
1 sene sonra acısı daha da azalacak,sonraki sene daha da,3. sene ara sıra aklınıza gelecek,sonraları nadiren hatırlayacaksınız,her sıkıntının arkasından rahatlık gelir,güzel günler görün inşallah
Benim anlamadığım gidebildiyseniz,şimdiye kadar niye gitmediniz.?
Yani öldürürum lafları simdi icinde gecerlidir ama siz ailenizin yaninda ustelik cok rahat oldugunuzu yazmissiniz , okadar şeyden sonra niye gitmdi ailesine diye soru uyandi bende ozaman.
pisman olmayacaksin Allah in izniyle.. yolun acik olsun11 ay süren ama bana çok uzun yıllar gibiymiş gelen evliliğim (adına evlillik denilirse tabi) en nihayetinde bitiyor . Daha evliliğimin 4. günü şiddete maruz kaldım ve o şokun etkisinden kurtulmadan ne olup bittiğini anlayamadan ertesi gn tekrar şiddet. Severek evlendiğim eşim şizofren gibi kendi kafasında kurguladığı şeyleri gerçekmiş gibi kabul edip bana hem psikolojik hemde fiziksel şiddet uyguluyordu. cicim ayı denilen olayı ben hiç tatmadım . hergünüm hakaret işitmekle geçiyordu ve evlendiğimiz ilk 1 bçk ay çalışmadı düğünde takılan paraları altınları tabiri caizse bir güzel yedi bitirdi. Madde bağımlısı olduğunu bi kaç ay sonra öğrendim ve 2. şokumu yaşadım tekrar. Çok çaba gösterdim bırakması için her yolu denedim , psikoloğa gitmeyi tedavi olmayı kabul etmiyordu . Hergün söz veriyordu bırakıcağna ama ertesi gün yine kullanıyordu ve sonra birgün yine söz verip bir daha içmeyeceğini söyleyip 3 hafta gibi süre hiç kullanmadı ama bu kezde Alkole verdi kendini sabahlara kadar içiyordu. Hiçbir sosyal hayatımız yoktu. Kredi Kartlarına Bir Sürü Borçlar Yaptı Madde Alabilmek için evliliğim süresince hep maddi skıntılar yaşadım . 1 ,2 ay çalışıp işten ayrılıyordu hiçbi yerde dikiş tutturamıyordu. yemekleri beğenmediğinde masaları devirirdi. gecenin bi yarıları evde alkolün etkisiyle delirir üstüme saldırırdı , bir keresinde boğazıma bıçağı dayadı. ailesinin yanında bütün akrabalarının yanında kac kez şiddet uyguladı. Dayanacak gücüm kalmamıştı artık. İyi giden bir tek birsey yoktu mutsuzlukla besleniyordu ve ben kendi gururumu, onurumu, özgüvenimi kaybetmeye başladım. Ayrılalım dediğimde tehditler ediyordu öldürürm seni yaşatmam diye.Daha bahsetmediğim bir sürü olaylar var tabi. Sabahlara kaadar dua ediyordum Rabbim'e bana ya gidebilme kuvveti ver ya da kalma gücü. Ümitlerimin tamamen yok olduğu bir gün arkama bakmadan o evden çıktım ve şuan 1bçk aydır ailemin yanındayım. 1bçk aydır o kadar huzurluyum ki ne kavga var ne hakaret var ne küfür var . Bi an önce onun soyadından kurtulacağım günü bekliyorum.
Yo benim demem o ki duzelmeyeceği belli olan sözleri ve davranışları olduktan sonra niye gitmedi idi....Hayır evliliğimn ilk aylarında söylüyordum ayrılalım Ayrılmak bizim için en hayırlısı olucak dediğimde senide ailenide öldürürm yaşatmam ayrılamazsın vs. artı evlimisinz bilmiyorum ama evlenmeden önceki psikoloji ile evlendikten sonraki insan psikolojisi bambaşka. Ben ailemin beni kabul etmeyeceği düşüncesi ile kalmadım o evde. Caba gösterdim, sabır ettim belki düzelebileceğine dair ümit besledim içimde ümitlerimin tamamen yok olduğu anda geldim çnkü artık düzelmeyeceğini biliyordummm ve vicdanen çok rahatm
Bence çok iyi yapmışsın canım bende senin yerinde olsaydım aynısını yapardım artık daha eminsin belkilerin olmayacak rahat huzurlu olacaksın sen ona elinden geleni fazlasıyla vermişsin o yapmamışsa bundan sonrası onun hatası artık rahat huzurlu vicdanende rahat ol olmuyor düzelmiyor bitti bu kadar rabbim bundan sonra tüm kötülerden korusun seniHayır evliliğimn ilk aylarında söylüyordum ayrılalım Ayrılmak bizim için en hayırlısı olucak dediğimde senide ailenide öldürürm yaşatmam ayrılamazsın vs. artı evlimisinz bilmiyorum ama evlenmeden önceki psikoloji ile evlendikten sonraki insan psikolojisi bambaşka. Ben ailemin beni kabul etmeyeceği düşüncesi ile kalmadım o evde. Caba gösterdim, sabır ettim belki düzelebileceğine dair ümit besledim içimde ümitlerimin tamamen yok olduğu anda geldim çnkü artık düzelmeyeceğini biliyordummm ve vicdanen çok rahatm
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?