Çok güzel yazmışsıniz aile yaşantımda insanlar tanıdığınız belli.ailem ve kendim hep güzel günler gelecek çocuklar yaşanılanları bilecek diye büyümelerini bekliyordum.ama gün günden zor gelmeye başlıyor evlilikten buyana sorun hep aynı ruhum, bedenim cok yıprandı.ben hep susabilsem sorun çıkmıyor üç gün susuyorum biran cvb veriyorum yani tuzağa düşürüyor tahrikediyor beni kayınvalidem.degisemedigim öğrenemedigim huyum bu ofkeme kapılmak.benim zaafim anlık öfke patlamalrim kendimi böyle yaparken haksız konuma düşünüyorum.bu sebeplerden yurt felan dusundum.cocuklarimin banyo yeme içme giyim kuşam her ihtiyaçlarını üstüne alıyor benimle muhatap etmiyor çocukları baskı altına alıyor