Canım benim hedefim 55. Biliyorum zor gibi görünüyor ama hedefi büyük tutmak istedim. Haziran'da kızkardeşimin nişanı olacak. O zamana kadar vermek istiyorum. Yolum uzun. Haziran'da belki hedeflediğim kiloda olmayabilirim ama yaklaşmış olmak istiyorum. Bir sürü elbise beğendim şimdiden. Onlara bakıp bakıp kendimi dizginliyorum...
Zaten bugün moralimi çok bozdu birisi. Buraya yaşlı bir denetçi geliyor. İçerde yapılan imalatları kontrol etmeye. Sorumlu mühendis ben olduğum için kendisiyle ben ilgileniyorum. Tam öğle yemeği vakti yemeğe çıkarayım dedim. Yok ben yemeyeceğim sen git ye dedi. Arkasından aç ayı oynamaz dedi. Hadi bu atasözü dedim kendime. Sesimi çıkarmadım. Bende onu bırakıp yemeğe gitmedim. İşe devam ettik. Bir süre sonra tekrar sordum bakın yemekhane yemeğini beğenmezseniz başka şeyler söyleyebiliriz diye. O da birşeye karar verdi. Sen yemeyecek misin dedi. Benim yukarda küçük bir işim var dedim. Sen yeme zaten. Çok kilolusun, azıcık kilo ver. Kilo vermenin tek yolu ne biliyorsun değil mi? dedi. Evet, boğazı tutmak dedim. Bunu 2 kişinin yanında söyledi. Biri güldü. Diğer erkek beni seviyor bişi demedi ama üzüldüğüme üzüldü. Çaktırmadım ama çok üzüldüm.
Hayır ben aynada gördüğüm şeyin farkındayım. Kilolu olmak benimde hoşuma gitmiyor tabiki. Ama bir sor yani. Belki hastayımdır. Kilo veremiyorumdur. Belki hepinizden az yiyorumdur ama metabolizmam çalışmıyordur. Böyle bilinçsizce konuşanlara çok kızıyorum. Allahım şu ezan saatinde duamı duysun. Bir daha böylelerine laf ettirmesin beni. Sağlıkla kilo vermemizi nasip eylesin inşallah.
yaza tamam bu iş
