Ayy o dönemini hatırlamak bile istemiyorum.
Dondurma istiyor diye dondurmacıya giderdik, o külah sever diye külahlı dondurma alırdıl, biz ortaya ister paylaşırdık. Ben ondan yiyeceğim derdi, kaşık verirdik kafamıza atar ağlardı. Oğlum neden ağlıyorsun hangisini istersen ye derdik söylemezdi de ağlar ağlar ağlardı. İnsanlar bakar, kalkıp gitsek dondurmasını yiyemeyecel iyice ağlayacak kıyamazdık. Ay kabus.
Hele beni ne ısırırdı. Küssem ağlar, sarılsam ağlar. Sonra yine ısırırdı. Ama daha ısırırken ağlardı. Resmen kendine engel olamıyordu yavrum ya.
çok zor biliyorum ama sabır sabır sabır. Geçecek