düzenli sürekli sabit sesten nefret ederimSüpürge veya saç kurutma sesi gibi tekdüze, kontrol edilebilir, tahmin edilebilir uyaranlar sinir sistemine “her şey sabit, tehlike yok” mesajı verir.
Hiç bilmiyorum ki. Bizim gibi kaygılı beyinler için rahatlatıcı olduğunu biliyorum sadece. mesela çocukluğumdan beri süpürge/saç kurutma/fanlı ısıtıcı(ses çıkaranlar) bana çok iyi hissettirir. Sanki çok başka bir dünyadaymışım ve tamamen güvendeymişim gibi.düzenli sürekli sabit sesten nefret ederim
benim gibiler ne oluyor acaba
Öncelikle mesajınız için çook teşekkür ederim, benzer bir öykümüz var ve dediğiniz şeyler kafamda çok kesin bir noktaya dokundu, şundan olabilir dediğim bir şey geldi aklıma. Sonra bunu atlatacağım çağlara geldiğimde de psikolojik başka problemlerle boğuşunca kaldı gibi yorumladım. Üzerine düsüneceğim <3 çok sağ olun34 yaşındayım, bazen hala bu durumu yaşıyorum.
Ben hocanın dediğine inandım:) kendim hiç gitmedim hocaya ama bence haklı olabilir.
Ben çocukken, ablam ve kardeşim aynı odada uyuyorlardı ben tek başıma başka bir odada uyuyordum uykuya dalmadan önce sürekli etrafa bakardım her çocuk gibi bir şey çıkıp gelecekmiş gibi hissederdim, muhtemelen o yaşlarda henüz tek başıma kalmaya hazır değildim veya anlatılan masallardan hikayelerden etkilenmişimdir. Gece tuvalete kalkmak için hep babamı uyandırırdım o götürürdü tuvalete sonra tekrar yatırırdı. İlerleyen zamanlarda bir süre bu durum geçti sonra kötü bir rüya gördüğümde yine tekrarladı sonra yine biraz alıştım ve evimize hırsız girmeye çalıştı orta okulda felandım sanırım o zamanlar o olaydan sonra bırak odada tek kalmayı yatakta tek yatamıyordum mutlaka yanımda birinin yatması gerekiyordu asla gece tek başıma tuvalete gitmiyordum. Eve sürekli hırsız girecek gibi hissediyordum. Sonra üniversiteye gittim orda oda arkadaşlarım vardı sorun olmuyordu ama o dönemde yine saçma bir şey yaşadım, bir arkadaşım cinlerden felan bahsedip aşırı etkiledi beni üniden döndükten sonra da aynı sorunu yaşamaya başladım rüyamda saçma şeyler görüyorum ve hemen babamı ya da annemi uyandırıyordum benimle yatsınlar diye bir süre sonra, ablam ben ve bir arkadaşımız ayrı eve çıktık ve o dönem ne oldu bilmiyorum ama bu durum geçti tahminimce artık kendi başımın çaresine bakmam gerektiğini anladığımda geçti. Arada hala korkuyorum, şuan evliyim bazen gece eşimi uyandırıyorum kalk etrafa bak diye:) hiç bir ses duymasam bile uykudan bir şey olmuş gibi uyanıyorum. Psikolojik bir rahatsızlığım da yok, ama sanıyorum bu durum rüyamda gördüğüm bir şeyle ufak bir korkuyla başladı ve bu yüzden özellikle gece olabilecek olaylar beni aşırı tedirgin ediyor ve korkutuyor. Mesela gündüz eve hırsız girse kafasını patlatırım ama gece girse donar kalırım.
Bu arada ben rüyalarımı çok hatırlamıyorum ama rüyamda konuşuyorum bu yüzden az çok ne gördüğümü yanımdaki kişi anlatıyor, genellikle bağırıyormuşum bazen ağlıyormuşum felan bu da tabi bilinçaltımı etkiliyor.
Mutlaka sizi de etkileyen bir nokta vardır o noktayı bulursanız biraz hafifletebilirsiniz.
Kedi sahiplenmeyi hep istiyorum da inşallah yakında olur, ışık konusunu da öyle yapacağım ayarlanabilir vsKediler bagimsizdir zaten konu sahibesi, yemegini suyunu koyuyorsun eve gelince seni karsiliyorKedi zaten oyle cok mic mic ilgi istemez. Sen bilirsin yine de tabi ki. Her seyden once isigi kapatmaya odaklan .. belki oda isigini kapatirsin, isik ayari ayarlanabilen ve isigi cok dagitan kose lambalari var onlardan alirsin? 
Hayır psikiyatrist hiçbir tetkik uygulamadı sadece önce bana anlattırıp şu var mı bu var mı diye sorup sonraki gittiğimde de ilaç dozu vs ayarlandıHormonlariniza bakildi mi hic? Biseyler eksik ya da fazla olabilir mi? Psikiyatri size mr vb tetkik uyguladi mi?
Öncelikle depremden dolayı çok geçmiş olsun, umarım sizin de kaygılarınız hafiflerBende uyku konusunda çocukken sorun yaşayanlardanım. Ev küçük ve sobalı olduğu için annemlerlr aynı odada uyurduk. Anne babam ben uyudum sanıp birkaç kez korku filmi izlemişlerdi. Muhtemelen ondan korktum. Yazın kendi odamıza geçmemiz beklenirdi ben çok korkardım. Yurtta odada tek kalma sorunum oldu.
Zamanla geçti… ama Deprem vs olunca tetikleniyor, zor dalıyorum. Bazı geceler uyanıyorum felan. Kendimi tanıyorum. Neden olduğunu da biliyorum. Şimdilerde dualarla atlatmaya çalışıyorum. İşe yarıyor. Balıkesir depremlerini hisseden taraflardayız. Çocukluktan beri depremler ayrı korku unsuru.
Çoğu şey olmuyorsa doktor ilaç en iyisi.
Güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim kapsamlı kan testi vermek aklımda zaten rutin ama alakalı olabileceği aklıma gelmemisti. Hayatınızı güzel bir şekilde kurmanıza çok sevindim umarım ben de böyle olabilirim. Yüksek ihtimal çocukken ben de tetiklendim şu an aklıma geliyor, bir şeyler.Ben kalabalık bir ailede büyüdüm evde kalabalık şekilde uyumasına rağmen hep korktum gecelerden çünkü maalesef hep gecekonduda yaşadık çocukken tehlikeli hayvanlar olurdu kapımız güvenli değildi hırsız girdi birkaç defa annemle babam sürekli gece aniden kavgalar ederlerdi çok defa annemin çığlık sesine dayak sesine kalkıp titreye titreye saatlerce beklemişimdir şimdi böyle travmalardan sonra liseye geçince ayrı odalı olmasada birkaç odalı bir eve geçmiştik ben o evde sadece 1 sene kaldım ve sonrasında üniversiteye gittim yurttaki odamdan 1 gecede kovuldum çünkü geceleri bağırma ile uyanıp odada koşuyordum odamı değiştirdiler sonra gittiğim odada yaşadıysam da ya kızlar sorun etmedi ya da olmadı bilmiyorum herneyse bu böyle devam etti İstanbul'a gittim tek başına atandım orada da 4 sene yalnız yaşadım uykular zehir olurdu çok kitap okurdum ışıklar açık uyurdum gerçekten yorgun olduğumda da uyuyamazdım yani uykuya dalmada güçlük yaşardım sonra birgün başka bir rahatsızlık için hastanede değerleime bakıldı ve çok çok düşük B12 ve d vit olduğu görüldü sonra düzenli takviyelere başladım artık düzenli omg3 B12 çinko vs alıyordum tabiki d vitamini de bir de ne göreyim uykuya dalıyorum hem de misler gibi garibanlık işte acaba hasta mıyım uyuyamıyorum diye doktora bile gitmemiştim . Şuan kızım var ve başka bir şehirdeyim bu ara deprem hissettiğim için açıkçası yine huzursuzum ama eskisi gibi değil . Yani o iç huzursuzluk değil . Öncelikle sizi üzen herşeyi uzaklaştırmanız lazım iç hesaplaşma yüzleşmeye çalışmaktan kaçıp kendi kendinize terazi kurduğunuz herşeyi bir kenara atmanız lazım daha öncesinde bir tüm değerlere baktırmak lazım . Çok değerlisniz :) hatta imkanınız varsa kendinize özel bir uyku alanı bile yapabilirsiniz
Kesinlikle öyle, fakat bana zamanında reçete edilen ilaçlar sanırım bağışıklık kazandığım için akşam içtiğimde bile bir zaman sonra uyku problemimi çözmemeye baslamıstı ama baska semptomlara iyi gelmisti. Ben de yine farklı branş da olsa doktora görünmeyi düşünüyorum.Bende odada kimse yoksa geceleri uyuyamıyorum.Gunduzleri sorun olmuyor.Uzun Samandıra uyku problemi çekiyordum şu an ilaç kullanıyorum kendime geldim resmen.Aman vallahi ilacsa ilaç uyuyamadiktan sonra gece zehir oluyor.ilac kullanmakta direnenleri hiç anlamiyorum.
Ben hayal kurmayı çok severim açıkçası yani hayal diyorsam illa büyük değil yarın yapacağım yemeği bile düşünürken mutlu olurum çünkü Rabbim bana bu nimetleri verdi onları muhafaza edecek buzdolabı verdi bu evi verdi tencere verdi inanın hayata hep böyle bakıyorum en ufak şeye bile şükür ediyorum. Çünkü ben 1 battaniye aldığım için ağzım kulaklarımda mutlu mutlu eve koşan biriydim şimdi belki yokluk görmeyen bilmez ama ben bilirim . Bir de galiba diğer arkadaşlar yazmışlar evde sizden başka birisi yoksa evcil hayvan olabilir diye bence de çok faydası olacaktır. Ebru şallının pilates videoları çok güzel.Güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim kapsamlı kan testi vermek aklımda zaten rutin ama alakalı olabileceği aklıma gelmemisti. Hayatınızı güzel bir şekilde kurmanıza çok sevindim umarım ben de böyle olabilirim. Yüksek ihtimal çocukken ben de tetiklendim şu an aklıma geliyor, bir şeyler.
Sonrasında da dediğiniz gibi elimde olmayan bir nedenle düsünceli bir yapım var overthink manasında :)) hayatımda ilk defa gittiğim kuaför bile sormustu ‘siz hep kafanızda hesap mı yaparsınız bir seyler mi düsünürsünüz surat ifadenize cok yansıyor’ diye şaşırmıştım baya böyle bir sey dediği icin. Belki yapımı kökten değiştiremem ama davranışlarımı değistirebilirim
Hepimiz cok değerliyiz
Uyku öncesi telefon dışında kendime birkaç ritüel(?) adı aklıma gelmedi neyse edinmeyi düsünüyorum burdan aldığım önerilerle de
17 yıldır Uyku bozuklugunuz var ve Nöroloji bölümüne gidip, Nörolojik muayene olmadınız mı?Görünmedim konsültasyon falan önerilmediği için, terapiye ben de devam etmek istiyorum.
27 yasındayım bu yasıma kadar hala tek uyuyamadım hala ısıkları kapatıp uyuyamadım o kadar iyi anlıyorum ki seni ve tabi ki sabahlara kadar uyuyamamaktan bahsetmiyorum evlenmeden önce evlenince ev işleri sorumluluk vs yorulur uyurum dedim ama asla öyle olmadı eşimde cok sikayetci bu durumdanMerhaba, bu hesabı sırf bu satırları yazmak icin açtım çünkü çok yoruldum. Forumun uzun süreli okuyucusuyum, bir gün buraya yazacağımı hiç düşünmezdim ama belki aynı sıkıntıları çeken biri/birileri vardır ve bir tavsiyeleri olur diye son çare aklıma burası geldi.
Uyuyamıyorum, 4 yaşımdan beri uyuduğum odada biri olmadan ya da ışık açık kalmadan.. ailem başta bunu önemsemedi çünkü çocukların çoğu karanlıktan korkabilir vs. Ama liseye başladığım dönemlerde özellikle kendime yediremiyordum. Ablam var ve odamız ayrı, kendi evimdeyim ki ailem hiçbir zaman problematik insanlar olmadılar. Evimizde kavga gürültü hiç olmadı, ama gece olmasın isterdim. O zamanlar gözümü kapattığımda sanki özellikle parkeden çıtırtı geliyor, yüzüme rüzgar falan değiyor gibi hissederdim rahatsız olurdum. Kaç gece sabah olmasını bekleyerek uyurdum, ona uyumak değil sızmak denirdi. Sonra 15 yaşımda psikiyatriste gittik okb tanısı kondu sanırım başka bir sıkıntım olsa doktor o teşhisi de koyardı, sonra ilaç etkisinde uyumaya vs başladım. Ama 2 sene sonra ilaçları kullanmayı bıraktım. Psikoloğa da gittim o süreçte ama gündelik düşüncelerimi düzeltmek dışında uykuma bir etkisi olmadı. Artık 18 yaşımı geçmiştim geceleri olan sıkıntım dışında gördüğüm tedavi düşüncelerimi düzeltmemde ve okb’ nin gündelik hayatımda verdiği konforsuzlukla başa çıkmamda çok yardımcı olmuştu. Ailemizin tanıdığı emekli bir camii imamına da gittik para falanın mevzu bahis olmadığı bir yer tabi ki, dünya dua üzerine dönüyor diyerek gittik.
Nedense bu noktada daha fazla detay vermem gerekiyormuş gibi hissediyorum bizi bu hale getirenler utansın, neyse.
Annem ananem yanımda hoca uzaktan dua okudu ve cevşen yazdı bir de. ‘Kızım sen rüyanda korkmuşsun’ dedi. Başka da bir şey demedi, ben onu da kullanıyorum hala ama yine de bu durum devam ediyor.
Velhasıl denemediğim yol kalmadı, melatoninden falan hiç bahsetmiyorum zaten.
Kendimi de çok sorguladım
Bu kadar zayıf olmak istemezdim,
İstemiyorum da. Çözeceğim :’) inşallah.
Buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ederim, önerilerinize varsa tecrübelerinize ve dualarınıza çok açığım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?