2 buçuk yaşındaki bir çocuğa test yaparlar mı onu bilmiyorum tabi..kolay öğreniyor dikkatli bir kız..diyelim ki üstünzekalı çıktı yine de ben özgüveni olup normal zekada olmasını tercih ederim.özgüven önemli diye düşünüyorum.bildiğiniz bir pedegog var mı?
2 buçuk yaşındaki bir çocuğa test yaparlar mı onu bilmiyorum tabi..kolay öğreniyor dikkatli bir kız..diyelim ki üstünzekalı çıktı yine de ben özgüveni olup normal zekada olmasını tercih ederim.özgüven önemli diye düşünüyorum.bildiğiniz bir pedegog var mı?
konu içerisinde konu olacak ama sizin de fikrinizi almk isterim siz olsanız e yaparsınız..dışarıda bazı insanlar çocuklarımızı sevimli bulup sevmek okşamak istiyorlar..bu çok güzel ir duygu ben mutlu oluyorum saolsunlar..fakat dokunmaları çok da hoşuma gitmiyor hatta gelip çocuğun ağzının kenarından bile öpebiliyorlar..dün arkta bir adın kızımı yanına çağırdı sevmek için..kızımbana baktı sanki benden izin almak isyor gibi...tabi kadın güzel duygular içinde olduğu için kadını kırmak istemedim..kızım gitti yanına okşadı falan sonrada ağzının kenarından öptü..kızım ağzını siliyor..hastalık var şu var bu var..rahtsız oldum..kızım o hadi git demeden gelmiyor da yanıma sanki mecbur kadının dibinde durmaya aslında hoşuna da gitmiyor.o da benim gibi kadının kırılmasını istemiyor..siz olsanız nasıl davranırdınız??
dün akşam kızımı parka götürdüm topunu da aldı..3 yaşında hareketli afacan bir erkek çocuğu kzımın topunu elnden almak iistedi..kızım topuna sıkıca sarıldı..ben de dedim ki beraber oynayın,kızım sevindi karşı karşı getirdim birbirlerine atması için..kızımona attı..çocuk topu aldığ gibi kaçtı :)annesi de arkadan çocuğunun peşine düştü..kızım ağldı..annesi topu getirdi..kızım çocuğa aynen şöyle diyor (deniz topu kaçırdın bir daha vermem..)sonra da (gel sen de oyna diye uzattı acıdı yani) (kaçırmazsan oynarım ) dedi..o esnada çocuk kızımı itti düşürdü..bizimki yiine ağlamaklı..o erkek çocuğu hareketli bizimki de norml kızlardan bileyavaş ve sakin olduğu için oyunları tutmadı tabi..ben şunu demek istiyorum..çocuk kendini itmesine rağmen tekrar çocukla oynamak istedi,çocuk ise kızımı yine itme telaşında idi..kızımda kavga iç güdüsü yok olmasın da..fakat çabk ikna olup herşeyini paylaşmak istiyor kendine vurana asla burmuyor..o çcuk kendini itince bana dönmüş içli içli (anne deniz beni itti biliyor musun )diyor..birçok çocuk kendini itene bidaha topunu vermez ve o da iter..galiba kızımı böyle kabullenmek zorundayım başka yolu yok gibi
evet olumsuz olarak görüyorum bu durumu..bebekken belliydi böyle olacağı..şuan onun asi,inatçı olması lazımken..sakin,ne dersem yapar,kardeşini kıskanmaz,dövmez,çabuk ikna olur,kavgadan nefret eder,kardeşi 1 yaşında o bile onu dövdüğünde bir fiske vurmaz ama ağlar,paylaşımcı herkesle,tuvaletini bile 3 günde öğrendi abartmıyorum,herşeyi tek başına yapar sanki 10 yaşında,yemeğini kendi yer,tuvaletine gider bana söylemeden,çok duygusal,ben kapıdan çıkınca ayakkabımı diziyor oderece yani..bir misafir geldimi neredeyse genç kız oldu çay getirmeye kalkar,onlar peçete istemeden hemen tutar,bu ne yaa..diyeceksiniz ki aman ne güzel özellikler..benim kızı kolay ezerler..parka gideriz sallanmak istediğinde benim söylememe gerek kalmadan (çocuk insin sonra ben binicem der)inatlaşmaz başka çocuklarla..yabancılarla ilk başta konuşamaz ürkek eğer onlar tatlı tatlı konuşurlarsa herşeyi onlara ve çocuklarına feda gibi davranır..neden üzülüyorum benim kız doğuştan saff çok ezilecek ...zeka olayına gelince normal olduğunu düşünüyorum..yaşının üzerinde resim yeteneği var..resimlerini kompozisyon şeklinde bile yapıyor..mesela ev araba park çocuklar bir arada çiziyor,insan resimlerini çöp adam olarak değil vücüdun bölümlerinin her ayrıntısına kadar çiziyor..düğmesi gözlüğüne kadar..15 e kadar sayabiliyor falan filan yani normal bir zekada..nsıl davranıp onu kendinden emin yapıcam bilmiyorum..gerçi bende pek girişken değilimdir kızıma üzülüyorum kısacası
evet olumsuz olarak görüyorum bu durumu..bebekken belliydi böyle olacağı..şuan onun asi,inatçı olması lazımken..sakin,ne dersem yapar,kardeşini kıskanmaz,dövmez,çabuk ikna olur,kavgadan nefret eder,kardeşi 1 yaşında o bile onu dövdüğünde bir fiske vurmaz ama ağlar,paylaşımcı herkesle,tuvaletini bile 3 günde öğrendi abartmıyorum,herşeyi tek başına yapar sanki 10 yaşında,yemeğini kendi yer,tuvaletine gider bana söylemeden,çok duygusal,ben kapıdan çıkınca ayakkabımı diziyor oderece yani..bir misafir geldimi neredeyse genç kız oldu çay getirmeye kalkar,onlar peçete istemeden hemen tutar,bu ne yaa..diyeceksiniz ki aman ne güzel özellikler..benim kızı kolay ezerler..parka gideriz sallanmak istediğinde benim söylememe gerek kalmadan (çocuk insin sonra ben binicem der)inatlaşmaz başka çocuklarla..yabancılarla ilk başta konuşamaz ürkek eğer onlar tatlı tatlı konuşurlarsa herşeyi onlara ve çocuklarına feda gibi davranır..neden üzülüyorum benim kız doğuştan saff çok ezilecek ...zeka olayına gelince normal olduğunu düşünüyorum..yaşının üzerinde resim yeteneği var..resimlerini kompozisyon şeklinde bile yapıyor..mesela ev araba park çocuklar bir arada çiziyor,insan resimlerini çöp adam olarak değil vücüdun bölümlerinin her ayrıntısına kadar çiziyor..düğmesi gözlüğüne kadar..15 e kadar sayabiliyor falan filan yani normal bir zekada..nsıl davranıp onu kendinden emin yapıcam bilmiyorum..gerçi bende pek girişken değilimdir kızıma üzülüyorum kısacası
tam olarak anlayamadım desem.....
Çok özel bir çocuğunuz var.Nadir bulunan bir tür.Matematik zekasını bilemem ama duygusal zekası ya da duyarlılık zekası oldukça yüksek
'Suskun ' diye alay ediyorlar demişsiniz.Bunun sizi yaralamasının sebebi aslında bunu söyleyen kişilerle ilgili algılarınız ,kızdığınız meseleler ya da sizin de çocuk sahibi olmadan önce suskun çocuklara pek de iyi gözle bakmamanız olabilir.Suskun çocuklar için illa vardır onlardada bir gariplik diyemeyiz.
25 yaşındakilerden bazıları bile öğrenememişken 2,5 yaşında 5 karışlık minik insana hayat derslerini bir anda nasıl öğretelim.Bizler bile hergün düşe kalka yolumuzda ilerleyip ,hergün öğrenmeye çalışıyoruz hala.Diğer imrendiğiniz bağırıp ,çağıran ,saygısızlık ,düşüncesizlik eden kıskanç ve bencil çocuklar hayat derslerini öğrendikleri ,kızınızdan daha akıllı oldukları için öyle değiller ki ,daha öğrenmedikleri ,bilmedikleri için öyleler.Bir kısmı hemen ,bir kısmı geç öğrenecek. Daha çocuklar ve bir kısmı büyüseler de yetişkin bedenlerde negatif anlamda çocuk kalacak.Kızınızın 'suçu' onlardan ileride olması.4 . sınıfa giden insan ana okulundakine kızabilir mi?
Özgüvensiz olmak çocuğun herkesten saklanması ,kaçması , korkması ,göz teması kurmaması ,iletişime geçmemesi, sürekli 'ben yapamam ,bimiyorum ' demesi , sürekli ağlaması ,utanması değil midir ?Bağırıp çağıran, yüksek sesle konuşan , sürekli öne atılmak isteyen ,devamlı rekabet halinde güç gösterisi halinde olan insanlarda da gizli ve dip akıntıyla giden bir kendine güvensizlik sezmişimdir hep.Sanki sevgi ve ilgi açlıkları tatmin olmamış gibidir. 'Boş teneke çok tıngırdar' diye harika bir lafımız var..
Duygusallıkla duyarlılık da farklı .Duygusallık hep alttan almak ,yumuşak olmak , çabuk hislenip göz yaşı akıtmak olarak bilinir.Doğru ama eksik.Çabuk kızan ,öfke patlamaları yaşayan , aşırı tepkisel, çabuk küsen, küfreden, lanet okuyan ,kapıları çarpan ,eşyaları yumruklayan ,fırlatan, kavga çıkaran insanlar da çok duygusaldır aslında.Duyarlı insanlar ise etrafındaki problemlerin farkındadır ,sırtını dönüp gitmez , olayların duygusallığnda boğulup boş yere vakit kaybetmek yerine sağduyuyla, soğukkanlılıkla , akılcılıkla (kendi haklarını da koruyarak )çözüme odaklanır.Diplomattır (politikacı değil) uzlaştırmaya ,ara bulmaya çalışır .Özeleştiri yapar gerekirse rahatlıkla ve samimiyetle özür diler ,yardımcı olmaya çalışır. Çünkü sevgisiz ve saygısız ortamlarda nefes alamaz. Kızınızda da bu hammadde işlenilmek ,parlatılmak üzere bekliyora benziyor.
'Kardeşime bağırma yazık ona 'diyor canım benim.Çünkü o onun zararsız küçücük bir bebek olduğunu ondan ciddiye alınılacak bir zarar gelmediğini ,gelmeyeceğini hissediyor , biliyor.İtilmiş ve tekrar oynamak istemiş .Ya bu çocuk ne sevilesi bir varlık böyle !)Bu çocuk kılığındaki yüksek, ışıltılı ruh nefret ,sevgisizlik,küslük ,intikam ,öfke gibi kendisinin ileri yaşlarda da sağlığını bozacak , erken yaşlanmasına , hep içinde kocaman boşlukla yaşamasına , ekşimiş bir yaşlılıkla göçüp gitmesine neden olacak olan insanlığın bu kirli ,sürüngen duygularının sığ çıtasına kendini indirgemek yerine olayları kendisinin sevgi/şefkat ,vicdan ve saygıda duran yüksek çıtasına çıkarmaya çalışıyor.
SİZE HAK VERDİĞİM NOKTA ;
bu duyarlı küçük kızın iyi niyetinin suistimal edilmesinden endişelenmenizi çok iyi anladım.Mesela kendini korumak için oradan kaçmadı diyorsunuz .Evet ona bu refleksleri öğretmek gerek .Ama bunu lütfen onu ezerek ,aşağılayarak yapmamaya gayret edin.Ona affınıza sığınarak atıyorum 'ezik misin ? aptal mısın ?' derseniz çocuğun ruhunu paralar asıl o zaman özgüvenini zedelersiniz ve yol alamadığınızı görürsünüz.Lütfen ona bu konularda veya herhangi bir konuda bir şey öğrettiğinizde onun bulunduğu yüksek frekanstan yayın yapın.Yani kesinlikle sevgi ve saygı diliyle.Basit, net ,az ,öz ama sevgi ,saygı dolu kelimelerle ve tonlamayla .Çoçuklarla nasıl konuşulacağına dair harika kitaplar var piyasada.Aslında işiniz bir çok anneden kolay çünkü duygusal zekası yüksek , duyarlı ve söylediğinize göre söz dinleyen bir çocuk .Mesela bağırarak 'niye kaçmıyorsun , niye böylesin ki sen .....mısın ?' yerine yumuşak ama net ,az ,öz bir dille ' kızım bir dahaki sefere ondan kaçmanı hemen uzaklaşmanı istiyorum.Doğru olan bu .Sana güveniyorum çünü sen benim sözümü dinlersin' gibi ya da 'arkadaşın sana vurduğunda sen orada bekledin ,kaçmadın .Şaşırdın mı ? Arkadaşın böyle davranınca ne düşündün ?'gibi sorular sorulabilir .Yanıt versin ya da vermesin 'bu durumda doğru olan kaçmak ondan uzak durmak.Orada durmak tehlikeli 'denilebilir.
Kendisini iyi ifade ettiğinde , ya da uzaklaşması gereken yerden kaçınca iyi davranışı onaylamak önemli 'bu yaptığın çok hoşuma gitti ,doğru olanı yaptın tatlım' ya da 'sen kendini böyle ifade edince çok mutlu oluyorum'.Ya da ' Bunu arkadaşına vermen doğru bir davranış ama sadece o mutlu oldu.Olmaz .Bunu da kendine almalısın .O zaman o sen ve ben herkes mutlu olacak' gibi .Siz daha idmanlısınız iyi kitapların da yardımıyla çok yol alırsınız.
Kızınız bu dünyaya özel bir bagajla gelmiş.Sanki öğrenmekten çok öğretmeye ,ışık ,sevgi saçmaya gelmiş gibi .Bu tarz kişilikler yüz binlerce cam parçası içinde parıldayan 5-10 parça elmas gibidirler.Onlar duyarlı yetiştirilir , nadide özellikleri budanmak ,törpülenmek ,sökülüp atılmak yerine beslenir ,büyütülür parlatılısa çevrelerinde aranan ,sevilen ,yararı dokunan,vazgeçilemeyen insanlar olurlar .Tabii o da daha fazla olgunlaşmak gelişmek için kendine düşen hayat derslerinden payına düşeni alacak ama nedense bunun ortalama bir insanın yaşayacağından daha az ve yumuşak olacağını düşünüyorum.Duyarlılığına aklını da katarsa (ki aslında ikisi birbirinden ayrı değil) ilerde kimse onun önünde duramaz, kolay kolay zarar veremez.Ayrıca size sadece özel bir çocuk değil 1.kalite , klas bir yol arkadaşı gelmiş. Ne olur bu pırlantadan kendisini cama dönüştürmesini ya da cam taklidi yapmasını istemeyin.
maalesef benim kızımı anlatmışsınız. 3 yaşını 2 ay geçti kızım ve aynı davranışlar benim kızımda da var.işin kötü yanı aynı sene doğmuş 3 tane kuzeni var ve ben biraraya gelmek istemiyordum onlarla,sırf kendini savunamıyor diye. kendinden küçükler gelip elindekini alıyor,ya ağlıyo,ya anne aldı diyor,yada istemesine rağmen hiç sesi çıkmıyor. kafayı yemek üzereydim resmen. tabiki istediğim saldırgan bi çocuk olması değil ama hakkını savunsun,istediğini dile getirsin en azından.zeka derseniz,yaşıtlarından önde kesinlikle. ezberi çok iyi,süper bi gözlemci,sebep sonuç ilişkisini çok iyi kurar,erken konuştu falan..biraz karakterle ilgili sanırım,biraz genetik çünkü bende öyleykim,biraz da ailenin korumacı yetiştirmesi falan. şimdi biraz da olsa değişti. annem kızımın bu yönünü aşması için evde onunla çocuk gibi inatlaşıyordu,hayır bu benim vermem,önce ben yapıcam filan gibi,bunun biraz etkisi oldu. ufacık bir hakkını arayışını överek tekrar tekrar babasına anlatıyordum kızımın yanında motive olsun diye. bazen yapmadığı şeyleri de abartarak anlatıyordum,mesela ' parkta kızım arkadışının elinden şunu aldı veya arkadaş kızıma şunu yapınca kızım da ona şöyle yaptı' falan gibi. veya onun yapması gerekn şeyleri masal anlatırken masalın içinde anlatıyordum. caillou kendi oyuncağını arkadaşına vermemiş çünkü kendi oynamak istiyormuş,aferim caillou ya falan gibi. bunlar biraz etkili oldu,kreşe başladı bunun da biraz faydası oldu.bizim kız pek çocuk görmüyordu çevresinde, yani her istediği zaten oluyordu ondan hakkını aramayı bilmiyordu birazda.. ama halaa çokta istediğim gibi değil,karakter işte,ben de küçükken öyleydim,kardeşim için çok fedakardım,mesela bana alınan çikolatayı bile kardeşime verebilirdim,sırf o ağlayıp istiyo diye.
ay yerim ben onu ya :)
annem de benim küçükken hep öyle olduğumu söyler..
ama zaman ilerledikçe değişiyo abilerim saolsunlar dövüş sanatlarını öğrettiler heralde zamanla:)
hassas bi çocuk demek ki bence bi pedagogtan yardım almanız daha doğru olur..
kızınıza üzüldüm ama böyle bir annesi olduğu için üzüldüm.. demek ki içinde hep sevgi, saflık temiz duygular var daha kıskançlık nefret öğrenmemiş.. misafirlere hizmet etmesi sizi taklit ettiği için olmuştur(siz onun için yüksek bir yerdesiniz).. yazık ki onun bu güzel davranışları desteklenmediği için büyünce olmayacak..
okuldan bir arkadaş vardı herkesle sorun yaşar en ufak şeyi bile nefretle algılardı. sebebi olarak biz annesinin davranışlarını görüyorduk annesi kızına sen çok iyisin biraz kötü ol, ezdirme kendini gibi sürekli uyarılarda bulunuyordu..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?