2. Evlilik çok kararsızım

Merhabalar. Çok uzun yıllar oldu ilk eşimden ayrılalı. Küçük yaşta ailevi nedenlerle evliliği seçmiş, bir çocukla ayrılıp iş hüç sahibi olmuş biriyim. Çocuğumu en iyi şekilde yetiştirmek için evlenmedim hayatıma birini de alamadım o istemiyordu bende bu sebeple hep korktum bir ilişkiden ama bir gün mutlu olmayıda hep bekledim. Doğru kişi doğru zamanı bekledim kısaca.
Çocuğum üniversiteyi başka şehirde okumak istedi. O gidince bende hayatıma birini alıp evleneyim diye düşündüm. Ama bu kadar bocalayıp huzursuzluğa düşeceğim aklıma gelmezdi. Galiba bu evlilik işi bana göre değil. Sevgili olmak hayatı paylaşmak kolay ve çok güzel ama benim yaşam tarzım uzun süre bunu sürdürmeye uygun değil.
Nerdeyse 3 yıldır biriyle birlikteyiz. 2.5 yıl nişanlılık var. Bir türlü evlenemiyoruz. Anlaşmazlıklar var. O istese ben istemiyorum ben istesem o istemiyor derken evleri birleştirip evlenelim dedik ama ben erteledim.
Kendisini seviyorum alışkanlıklar da oldu tabi. Ayrılmalarımızda oldu ancak başaramadım. Ondan ayrılınca çok mutsuz oldum acabalar ve pişmanlıklarla barışıp bu güne geldi.
Sorun benim çocuğumun artık kendi ayakları üzerinde durması ancak onun çocuklarının (iki kız) iş güç sahibi olamayacak durumda olmaları. Büyük liseyi zor bitirdi, küçükte unut vaad etmiyor. Muhtemelen bizimle yaşamaya başlayacaklar. Zaten hafta sonları bizdeler. Büyük bana karşı saygısı sevgisi olmayan biri. Küçük içinde en ufak bir yorumumda olay çıkaran mustakbel eş. Bunların maddi manevi en iyi şekilde bakımını babaları üstlenmiş öyle de olmalı. Annede zaten işsiz. Ara ara girip çalışıyor sonra çıkıyor falan. Çocuk sorumluğu belliydi bunların hepsine tamam demiştim ama birlikte yaşamak tamam demek kadar kolay değil. Bir de bu konu belirsiz bazen annede bazen bizde de olabilir.
Neyse
Tüm bunlardan sonra birde ailesi çıkmış durumda. Sürekli aileye maddi yardım. Ben kurban bayramında kurban keselim diye ikna etmeye çalıştım. tamam diyen adam on gün sonra gelip ben anneme kurban keseceğim diye bana sürpriz yaptı. Onlar zaten kesiyor ama o babasınaymış bizimki illa anneye kesecekmiş. Kendisi kesmek istemiyormuş. Büyükbaş hisse ve bir tane küçükbaş kesildi annesgile. Bizede 5 kilo kadar et getirmiş günler sonra. Buna da tamam olabilir. Bu konuda alındığım şey benim çok istemiş olmam ve annem var onlar kesemiyor biraz götürüm biraz çocuğuma veririm demiştim. Sanırım buna içi elvermedi. İstediği gibi de oldu. Çünkü bende kesemedim kendi adıma.
Ben çalışıyorum, nikah olmazsa maaşından beş kuruş istemem dedi bana. Ben yinede mutfağa katkı yaparım ama inkar eder. Dışarıda hesap öderim. Ona yüküm hiç yok kişisel harcamamda. Zaten bir yüzük bir alyanstan başka bir şeyde yapmadı bilezik sözü olduğu halde yapmıyor. Durumu yokmuş. Ama ailesi defalrca para istedi iki üç bilezik parasıdır istedikleri hiç ikiletmez verir. Parada bağ evi yapıyorlar diye sürekli isteniyor. Onun dışında uçak paraları vs hep destek yani onlara. Verebilir tabi ki ama ben bilezik diyince olay oluyor, ben tatile gidelim dediğimde para yok oluyor. Tatile sen götür oldu. Sonra çocuğumda gelsin gidelim oldu sonra memlekete gidelim tatile gitmeyelim derken muallakta..bu arada 90 bin geliri var. Ev kendinin.
Yani iyi ki bir yola çıktım ben nereye düştüm modundayım. Ama ayrılamıyorum bu şekilde devam da edemiyorum bana göre değil. Karar aşamasındayım aslında. Ya tüm bunları görmezden gelip bunlara alışıp evlenicem yada eşyamı alıp çıkıcam. Sanırım sadece ben seviyorum yoksa bunları bana yapmazdı. Bundan sonra çizgiyi çekip ondan önceki hayatıma dönmek konusunu yenemiyorum. Bir de ben mi olumsuzum beni manipüle ediyor da kendisi
Dertsiz başınıza dert mi ariyorsnz Allah aşkına. Ayrılın suratna dahi bakmayın sanki dünyada tek mi erkek kaldı. Siz bu saattrn sonra gezip tozup hayatı yaşaycgnz birini bulun. Çoluk çocuk yükü ki saygsz diyrsnz onlarla mi ugrascksnz Allah aşkına. Ailesi çocukları ve en son da siz gelirsnz ki gelmzsnz bence. Bu kadar şey yapmış ayrilamamsnz sizden kurtulmyi beklyr bence. 1 bilezik bile yapamamış maaşını vermezmissiniz yani bu yazdıklarınızı okuyun bakın.
Başka şehre mi gidersnz ne yaparsnz bilemedm kurtulun bu kişiden
 
Boşver şekerim, konu sahibinde ki akıl bizde ne gezer…
Kendine gösterilen değersizliği hiçe sayılmayı görmüyor, önemsemiyor.

Ama evlenirse maaşını vermemesi büyük bir zafer onun için.
Şunu da anlamadım, ondan önceki hayatıma dönecek olmak zoruma gidiyor demesini. E dön zaten, kendin ye,iç, gez , yeni insanlarla tanış. Tatile tek başına git adamın çocuklarına para yedireceğine. Ama dediğin doğru, boş vermek gerek 3 sene boyunca anlamamış, hala hata arıyor kendisinde. :KK51:
 
Merhabalar. Çok uzun yıllar oldu ilk eşimden ayrılalı. Küçük yaşta ailevi nedenlerle evliliği seçmiş, bir çocukla ayrılıp iş hüç sahibi olmuş biriyim. Çocuğumu en iyi şekilde yetiştirmek için evlenmedim hayatıma birini de alamadım o istemiyordu bende bu sebeple hep korktum bir ilişkiden ama bir gün mutlu olmayıda hep bekledim. Doğru kişi doğru zamanı bekledim kısaca.
Çocuğum üniversiteyi başka şehirde okumak istedi. O gidince bende hayatıma birini alıp evleneyim diye düşündüm. Ama bu kadar bocalayıp huzursuzluğa düşeceğim aklıma gelmezdi. Galiba bu evlilik işi bana göre değil. Sevgili olmak hayatı paylaşmak kolay ve çok güzel ama benim yaşam tarzım uzun süre bunu sürdürmeye uygun değil.
Nerdeyse 3 yıldır biriyle birlikteyiz. 2.5 yıl nişanlılık var. Bir türlü evlenemiyoruz. Anlaşmazlıklar var. O istese ben istemiyorum ben istesem o istemiyor derken evleri birleştirip evlenelim dedik ama ben erteledim.
Kendisini seviyorum alışkanlıklar da oldu tabi. Ayrılmalarımızda oldu ancak başaramadım. Ondan ayrılınca çok mutsuz oldum acabalar ve pişmanlıklarla barışıp bu güne geldi.
Sorun benim çocuğumun artık kendi ayakları üzerinde durması ancak onun çocuklarının (iki kız) iş güç sahibi olamayacak durumda olmaları. Büyük liseyi zor bitirdi, küçükte unut vaad etmiyor. Muhtemelen bizimle yaşamaya başlayacaklar. Zaten hafta sonları bizdeler. Büyük bana karşı saygısı sevgisi olmayan biri. Küçük içinde en ufak bir yorumumda olay çıkaran mustakbel eş. Bunların maddi manevi en iyi şekilde bakımını babaları üstlenmiş öyle de olmalı. Annede zaten işsiz. Ara ara girip çalışıyor sonra çıkıyor falan. Çocuk sorumluğu belliydi bunların hepsine tamam demiştim ama birlikte yaşamak tamam demek kadar kolay değil. Bir de bu konu belirsiz bazen annede bazen bizde de olabilir.
Neyse
Tüm bunlardan sonra birde ailesi çıkmış durumda. Sürekli aileye maddi yardım. Ben kurban bayramında kurban keselim diye ikna etmeye çalıştım. tamam diyen adam on gün sonra gelip ben anneme kurban keseceğim diye bana sürpriz yaptı. Onlar zaten kesiyor ama o babasınaymış bizimki illa anneye kesecekmiş. Kendisi kesmek istemiyormuş. Büyükbaş hisse ve bir tane küçükbaş kesildi annesgile. Bizede 5 kilo kadar et getirmiş günler sonra. Buna da tamam olabilir. Bu konuda alındığım şey benim çok istemiş olmam ve annem var onlar kesemiyor biraz götürüm biraz çocuğuma veririm demiştim. Sanırım buna içi elvermedi. İstediği gibi de oldu. Çünkü bende kesemedim kendi adıma.
Ben çalışıyorum, nikah olmazsa maaşından beş kuruş istemem dedi bana. Ben yinede mutfağa katkı yaparım ama inkar eder. Dışarıda hesap öderim. Ona yüküm hiç yok kişisel harcamamda. Zaten bir yüzük bir alyanstan başka bir şeyde yapmadı bilezik sözü olduğu halde yapmıyor. Durumu yokmuş. Ama ailesi defalrca para istedi iki üç bilezik parasıdır istedikleri hiç ikiletmez verir. Parada bağ evi yapıyorlar diye sürekli isteniyor. Onun dışında uçak paraları vs hep destek yani onlara. Verebilir tabi ki ama ben bilezik diyince olay oluyor, ben tatile gidelim dediğimde para yok oluyor. Tatile sen götür oldu. Sonra çocuğumda gelsin gidelim oldu sonra memlekete gidelim tatile gitmeyelim derken muallakta..bu arada 90 bin geliri var. Ev kendinin.
Yani iyi ki bir yola çıktım ben nereye düştüm modundayım. Ama ayrılamıyorum bu şekilde devam da edemiyorum bana göre değil. Karar aşamasındayım aslında. Ya tüm bunları görmezden gelip bunlara alışıp evlenicem yada eşyamı alıp çıkıcam. Sanırım sadece ben seviyorum yoksa bunları bana yapmazdı. Bundan sonra çizgiyi çekip ondan önceki hayatıma dönmek konusunu yenemiyorum. Bir de ben mi olumsuzum beni manipüle ediyor da kendisi
Kendine uygun birini bul. Bu sana uygun değil çok net. Kendine göre illa vardır. Değmez
 
Merhabalar. Çok uzun yıllar oldu ilk eşimden ayrılalı. Küçük yaşta ailevi nedenlerle evliliği seçmiş, bir çocukla ayrılıp iş hüç sahibi olmuş biriyim. Çocuğumu en iyi şekilde yetiştirmek için evlenmedim hayatıma birini de alamadım o istemiyordu bende bu sebeple hep korktum bir ilişkiden ama bir gün mutlu olmayıda hep bekledim. Doğru kişi doğru zamanı bekledim kısaca.
Çocuğum üniversiteyi başka şehirde okumak istedi. O gidince bende hayatıma birini alıp evleneyim diye düşündüm. Ama bu kadar bocalayıp huzursuzluğa düşeceğim aklıma gelmezdi. Galiba bu evlilik işi bana göre değil. Sevgili olmak hayatı paylaşmak kolay ve çok güzel ama benim yaşam tarzım uzun süre bunu sürdürmeye uygun değil.
Nerdeyse 3 yıldır biriyle birlikteyiz. 2.5 yıl nişanlılık var. Bir türlü evlenemiyoruz. Anlaşmazlıklar var. O istese ben istemiyorum ben istesem o istemiyor derken evleri birleştirip evlenelim dedik ama ben erteledim.
Kendisini seviyorum alışkanlıklar da oldu tabi. Ayrılmalarımızda oldu ancak başaramadım. Ondan ayrılınca çok mutsuz oldum acabalar ve pişmanlıklarla barışıp bu güne geldi.
Sorun benim çocuğumun artık kendi ayakları üzerinde durması ancak onun çocuklarının (iki kız) iş güç sahibi olamayacak durumda olmaları. Büyük liseyi zor bitirdi, küçükte unut vaad etmiyor. Muhtemelen bizimle yaşamaya başlayacaklar. Zaten hafta sonları bizdeler. Büyük bana karşı saygısı sevgisi olmayan biri. Küçük içinde en ufak bir yorumumda olay çıkaran mustakbel eş. Bunların maddi manevi en iyi şekilde bakımını babaları üstlenmiş öyle de olmalı. Annede zaten işsiz. Ara ara girip çalışıyor sonra çıkıyor falan. Çocuk sorumluğu belliydi bunların hepsine tamam demiştim ama birlikte yaşamak tamam demek kadar kolay değil. Bir de bu konu belirsiz bazen annede bazen bizde de olabilir.
Neyse
Tüm bunlardan sonra birde ailesi çıkmış durumda. Sürekli aileye maddi yardım. Ben kurban bayramında kurban keselim diye ikna etmeye çalıştım. tamam diyen adam on gün sonra gelip ben anneme kurban keseceğim diye bana sürpriz yaptı. Onlar zaten kesiyor ama o babasınaymış bizimki illa anneye kesecekmiş. Kendisi kesmek istemiyormuş. Büyükbaş hisse ve bir tane küçükbaş kesildi annesgile. Bizede 5 kilo kadar et getirmiş günler sonra. Buna da tamam olabilir. Bu konuda alındığım şey benim çok istemiş olmam ve annem var onlar kesemiyor biraz götürüm biraz çocuğuma veririm demiştim. Sanırım buna içi elvermedi. İstediği gibi de oldu. Çünkü bende kesemedim kendi adıma.
Ben çalışıyorum, nikah olmazsa maaşından beş kuruş istemem dedi bana. Ben yinede mutfağa katkı yaparım ama inkar eder. Dışarıda hesap öderim. Ona yüküm hiç yok kişisel harcamamda. Zaten bir yüzük bir alyanstan başka bir şeyde yapmadı bilezik sözü olduğu halde yapmıyor. Durumu yokmuş. Ama ailesi defalrca para istedi iki üç bilezik parasıdır istedikleri hiç ikiletmez verir. Parada bağ evi yapıyorlar diye sürekli isteniyor. Onun dışında uçak paraları vs hep destek yani onlara. Verebilir tabi ki ama ben bilezik diyince olay oluyor, ben tatile gidelim dediğimde para yok oluyor. Tatile sen götür oldu. Sonra çocuğumda gelsin gidelim oldu sonra memlekete gidelim tatile gitmeyelim derken muallakta..bu arada 90 bin geliri var. Ev kendinin.
Yani iyi ki bir yola çıktım ben nereye düştüm modundayım. Ama ayrılamıyorum bu şekilde devam da edemiyorum bana göre değil. Karar aşamasındayım aslında. Ya tüm bunları görmezden gelip bunlara alışıp evlenicem yada eşyamı alıp çıkıcam. Sanırım sadece ben seviyorum yoksa bunları bana yapmazdı. Bundan sonra çizgiyi çekip ondan önceki hayatıma dönmek konusunu yenemiyorum. Bir de ben mi olumsuzum beni manipüle ediyor da kendisi
Adam hem çulsuz hemde bi işe yaramıyor üstelik kızlarınını da yanına almış dertsiz başınıza dert ister gibisiniz. Yerinizde olsam zatten kendi ayaklarımın üstünde duruyorum böyle bir adamı hayatımda tutmazdım
 
Çocuğunuz işini eline almış (ya da almak üzere anlamadım o kısmı), maaşınız var, kendinize yetiyorsunuz. Sizin kötü deneyiminizden sonra evlilikten beklentiniz bu mu? Kayınvalide gönlü yapma, 2 tane şımarık üvey kızı çekme, 1 tane bileziğin lafını yapma... Sizin evleneceğiniz kişiyle imkanınız varsa yurtdışında yoksa ülke içinde gezip tozuyor olmanız lazımdı. Hediyeler, yemekler bence böyle geçmeli çünkü ikinizin de çocukları büyük. Onun kızlarının ve annelerinin çalışmıyor olması sizin suçunuz değil. Annesinin kendine şahsi kurban istemesi de. Adamın ilk 2 sırası çocukları, annesi ve sonra siz.
Yoğurdu üfleyip yüksek standart hedeflemeniz lazımken siz burda milletin boşanmayı düşündüğü evlilik tiplerini anlatıyorsunuz adeta. (Ben de 2. eşimle evliyim, kafama göre atıp tutmuyorum.)
 
Merhabalar. Çok uzun yıllar oldu ilk eşimden ayrılalı. Küçük yaşta ailevi nedenlerle evliliği seçmiş, bir çocukla ayrılıp iş hüç sahibi olmuş biriyim. Çocuğumu en iyi şekilde yetiştirmek için evlenmedim hayatıma birini de alamadım o istemiyordu bende bu sebeple hep korktum bir ilişkiden ama bir gün mutlu olmayıda hep bekledim. Doğru kişi doğru zamanı bekledim kısaca.
Çocuğum üniversiteyi başka şehirde okumak istedi. O gidince bende hayatıma birini alıp evleneyim diye düşündüm. Ama bu kadar bocalayıp huzursuzluğa düşeceğim aklıma gelmezdi. Galiba bu evlilik işi bana göre değil. Sevgili olmak hayatı paylaşmak kolay ve çok güzel ama benim yaşam tarzım uzun süre bunu sürdürmeye uygun değil.
Nerdeyse 3 yıldır biriyle birlikteyiz. 2.5 yıl nişanlılık var. Bir türlü evlenemiyoruz. Anlaşmazlıklar var. O istese ben istemiyorum ben istesem o istemiyor derken evleri birleştirip evlenelim dedik ama ben erteledim.
Kendisini seviyorum alışkanlıklar da oldu tabi. Ayrılmalarımızda oldu ancak başaramadım. Ondan ayrılınca çok mutsuz oldum acabalar ve pişmanlıklarla barışıp bu güne geldi.
Sorun benim çocuğumun artık kendi ayakları üzerinde durması ancak onun çocuklarının (iki kız) iş güç sahibi olamayacak durumda olmaları. Büyük liseyi zor bitirdi, küçükte unut vaad etmiyor. Muhtemelen bizimle yaşamaya başlayacaklar. Zaten hafta sonları bizdeler. Büyük bana karşı saygısı sevgisi olmayan biri. Küçük içinde en ufak bir yorumumda olay çıkaran mustakbel eş. Bunların maddi manevi en iyi şekilde bakımını babaları üstlenmiş öyle de olmalı. Annede zaten işsiz. Ara ara girip çalışıyor sonra çıkıyor falan. Çocuk sorumluğu belliydi bunların hepsine tamam demiştim ama birlikte yaşamak tamam demek kadar kolay değil. Bir de bu konu belirsiz bazen annede bazen bizde de olabilir.
Neyse
Tüm bunlardan sonra birde ailesi çıkmış durumda. Sürekli aileye maddi yardım. Ben kurban bayramında kurban keselim diye ikna etmeye çalıştım. tamam diyen adam on gün sonra gelip ben anneme kurban keseceğim diye bana sürpriz yaptı. Onlar zaten kesiyor ama o babasınaymış bizimki illa anneye kesecekmiş. Kendisi kesmek istemiyormuş. Büyükbaş hisse ve bir tane küçükbaş kesildi annesgile. Bizede 5 kilo kadar et getirmiş günler sonra. Buna da tamam olabilir. Bu konuda alındığım şey benim çok istemiş olmam ve annem var onlar kesemiyor biraz götürüm biraz çocuğuma veririm demiştim. Sanırım buna içi elvermedi. İstediği gibi de oldu. Çünkü bende kesemedim kendi adıma.
Ben çalışıyorum, nikah olmazsa maaşından beş kuruş istemem dedi bana. Ben yinede mutfağa katkı yaparım ama inkar eder. Dışarıda hesap öderim. Ona yüküm hiç yok kişisel harcamamda. Zaten bir yüzük bir alyanstan başka bir şeyde yapmadı bilezik sözü olduğu halde yapmıyor. Durumu yokmuş. Ama ailesi defalrca para istedi iki üç bilezik parasıdır istedikleri hiç ikiletmez verir. Parada bağ evi yapıyorlar diye sürekli isteniyor. Onun dışında uçak paraları vs hep destek yani onlara. Verebilir tabi ki ama ben bilezik diyince olay oluyor, ben tatile gidelim dediğimde para yok oluyor. Tatile sen götür oldu. Sonra çocuğumda gelsin gidelim oldu sonra memlekete gidelim tatile gitmeyelim derken muallakta..bu arada 90 bin geliri var. Ev kendinin.
Yani iyi ki bir yola çıktım ben nereye düştüm modundayım. Ama ayrılamıyorum bu şekilde devam da edemiyorum bana göre değil. Karar aşamasındayım aslında. Ya tüm bunları görmezden gelip bunlara alışıp evlenicem yada eşyamı alıp çıkıcam. Sanırım sadece ben seviyorum yoksa bunları bana yapmazdı. Bundan sonra çizgiyi çekip ondan önceki hayatıma dönmek konusunu yenemiyorum. Bir de ben mi olumsuzum beni manipüle ediyor da kendisi
Yahu cocugunuz buyumus, masallah kendinide kurtarmis, basinizi tekrar niye derde sokmak icin uğraşıyorsunuz?

Terkedin gitsin.
 
Şunu da anlamadım, ondan önceki hayatıma dönecek olmak zoruma gidiyor demesini. E dön zaten, kendin ye,iç, gez , yeni insanlarla tanış. Tatile tek başına git adamın çocuklarına para yedireceğine. Ama dediğin doğru, boş vermek gerek 3 sene boyunca anlamamış, hala hata arıyor kendisinde. :KK51:
Ben bu tarz kadın çok gördüm.

Yetişme tarzından kaynaklı, ailesindende hiç değer kıymet görmeden büyümüştür…

Hayatı boyunca birinin yanında değer görmeden sığıntı gibi yaşamak ruhsal olarak ihtiyaç.
Kırmızı oda dizininde bu tarz bi bölüm vardı.
İzlemiştim o bölümü doktor, diğer doktora neden ben düzeltemedim minvalinde konuşma yaparken diğeri düzeltemezsin o böyle mutlu demişti.
Konu sahibinin izlemesi gerekiyor belki kendini bulur.

En bana koyan konu sahibinin evladı. Büyüdün üniye gidiyorsun ayakların üzerinde dur denmiş, ama zerre değer vermediği adam ve 2 leş kızına kadın katlanıyor, değer veriyor, yemek yapıyor, ev de konfor alanı oluşturuyor ve terbiyesiz tavırlarına göz yumuyor. Ve et yemesi bile çok görülüyor….
Bu nedir arkadaş….

O evladın ne çilesi varmış. Annesi bu şekilde, babası desen görmeden büyümüştür.

Evet konu sahibinin evlenmesi hakkı ama bu şekilde değil…
 
Bacım hadi kendine değer vermiyorsun evladına da mı değer vermiyorsun? Maaşımı evlensek de vermeyeceğim derken kızının tatil parasını ödemek durumunda kalmak😳 kendini mi kandırıyorsun? Herif, kızları, anası danası etinden sütünden her şeyinden faydalanır.. çocuğun için üzüldüm açıkçası
 
Merhabalar. Çok uzun yıllar oldu ilk eşimden ayrılalı. Küçük yaşta ailevi nedenlerle evliliği seçmiş, bir çocukla ayrılıp iş hüç sahibi olmuş biriyim. Çocuğumu en iyi şekilde yetiştirmek için evlenmedim hayatıma birini de alamadım o istemiyordu bende bu sebeple hep korktum bir ilişkiden ama bir gün mutlu olmayıda hep bekledim. Doğru kişi doğru zamanı bekledim kısaca.
Çocuğum üniversiteyi başka şehirde okumak istedi. O gidince bende hayatıma birini alıp evleneyim diye düşündüm. Ama bu kadar bocalayıp huzursuzluğa düşeceğim aklıma gelmezdi. Galiba bu evlilik işi bana göre değil. Sevgili olmak hayatı paylaşmak kolay ve çok güzel ama benim yaşam tarzım uzun süre bunu sürdürmeye uygun değil.
Nerdeyse 3 yıldır biriyle birlikteyiz. 2.5 yıl nişanlılık var. Bir türlü evlenemiyoruz. Anlaşmazlıklar var. O istese ben istemiyorum ben istesem o istemiyor derken evleri birleştirip evlenelim dedik ama ben erteledim.
Kendisini seviyorum alışkanlıklar da oldu tabi. Ayrılmalarımızda oldu ancak başaramadım. Ondan ayrılınca çok mutsuz oldum acabalar ve pişmanlıklarla barışıp bu güne geldi.
Sorun benim çocuğumun artık kendi ayakları üzerinde durması ancak onun çocuklarının (iki kız) iş güç sahibi olamayacak durumda olmaları. Büyük liseyi zor bitirdi, küçükte unut vaad etmiyor. Muhtemelen bizimle yaşamaya başlayacaklar. Zaten hafta sonları bizdeler. Büyük bana karşı saygısı sevgisi olmayan biri. Küçük içinde en ufak bir yorumumda olay çıkaran mustakbel eş. Bunların maddi manevi en iyi şekilde bakımını babaları üstlenmiş öyle de olmalı. Annede zaten işsiz. Ara ara girip çalışıyor sonra çıkıyor falan. Çocuk sorumluğu belliydi bunların hepsine tamam demiştim ama birlikte yaşamak tamam demek kadar kolay değil. Bir de bu konu belirsiz bazen annede bazen bizde de olabilir.
Neyse
Tüm bunlardan sonra birde ailesi çıkmış durumda. Sürekli aileye maddi yardım. Ben kurban bayramında kurban keselim diye ikna etmeye çalıştım. tamam diyen adam on gün sonra gelip ben anneme kurban keseceğim diye bana sürpriz yaptı. Onlar zaten kesiyor ama o babasınaymış bizimki illa anneye kesecekmiş. Kendisi kesmek istemiyormuş. Büyükbaş hisse ve bir tane küçükbaş kesildi annesgile. Bizede 5 kilo kadar et getirmiş günler sonra. Buna da tamam olabilir. Bu konuda alındığım şey benim çok istemiş olmam ve annem var onlar kesemiyor biraz götürüm biraz çocuğuma veririm demiştim. Sanırım buna içi elvermedi. İstediği gibi de oldu. Çünkü bende kesemedim kendi adıma.
Ben çalışıyorum, nikah olmazsa maaşından beş kuruş istemem dedi bana. Ben yinede mutfağa katkı yaparım ama inkar eder. Dışarıda hesap öderim. Ona yüküm hiç yok kişisel harcamamda. Zaten bir yüzük bir alyanstan başka bir şeyde yapmadı bilezik sözü olduğu halde yapmıyor. Durumu yokmuş. Ama ailesi defalrca para istedi iki üç bilezik parasıdır istedikleri hiç ikiletmez verir. Parada bağ evi yapıyorlar diye sürekli isteniyor. Onun dışında uçak paraları vs hep destek yani onlara. Verebilir tabi ki ama ben bilezik diyince olay oluyor, ben tatile gidelim dediğimde para yok oluyor. Tatile sen götür oldu. Sonra çocuğumda gelsin gidelim oldu sonra memlekete gidelim tatile gitmeyelim derken muallakta..bu arada 90 bin geliri var. Ev kendinin.
Yani iyi ki bir yola çıktım ben nereye düştüm modundayım. Ama ayrılamıyorum bu şekilde devam da edemiyorum bana göre değil. Karar aşamasındayım aslında. Ya tüm bunları görmezden gelip bunlara alışıp evlenicem yada eşyamı alıp çıkıcam. Sanırım sadece ben seviyorum yoksa bunları bana yapmazdı. Bundan sonra çizgiyi çekip ondan önceki hayatıma dönmek konusunu yenemiyorum. Bir de ben mi olumsuzum beni manipüle ediyor da kendisi
SAKIN EVLENME BU ADAMLA..... Mis gibi hayatını bozmaya geliyor bi de başına maddi yük olacak. Bırak kardeşim...İlle de vazgeçemiyorsan sevgili olarak devam et. Evlenince seni kaybetme korkusu da gider.Maddi anlaşmazlıklar şimdi böyleyse daha da çoğalır.Başına bela mı alacaksın yaa....
 
Yani su saatten sonra sizi maddi ve manevi rahat ettirecek bir iliskide olmaniz lazim cocugunuzu tek basiniza buyutmussunuz size saygisi yok bu adamin ailesi cokmu fakir yani bayramda kurban kesebildiklerine gore degiller benim bildigim bir evde bir kurban kesilir anneye ayri babaya ayri ne gerek var
 
Bir de bu konu belirsiz bazen annede bazen bizde de olabilir.
buradan sonrasını okumak istemedim ama bir insan hayatını nekadar zora sokabilir diye merakımdan okudum..
siz aklınızı mı yediniz?
zaten bir kez mutsuz olmuşsunuz cahillik falan derken şimdi niye acılara yürüyüp korkmuyorsunuz??
 
3 yıldır bir turlu evlenemiyoruz demişsiniz, işte bu bir işaret evlenmeyin😁 bir işiniz var, kimseye muhtaç değilsiniz… yeni insanlar tanıyın gezin tozun kendi yaşam tarzınıza uygun birini bulun cünkü bu saatten sonra o adamı değiştiremezsiniz.

Merhabalar. Çok uzun yıllar oldu ilk eşimden ayrılalı. Küçük yaşta ailevi nedenlerle evliliği seçmiş, bir çocukla ayrılıp iş hüç sahibi olmuş biriyim. Çocuğumu en iyi şekilde yetiştirmek için evlenmedim hayatıma birini de alamadım o istemiyordu bende bu sebeple hep korktum bir ilişkiden ama bir gün mutlu olmayıda hep bekledim. Doğru kişi doğru zamanı bekledim kısaca.
Çocuğum üniversiteyi başka şehirde okumak istedi. O gidince bende hayatıma birini alıp evleneyim diye düşündüm. Ama bu kadar bocalayıp huzursuzluğa düşeceğim aklıma gelmezdi. Galiba bu evlilik işi bana göre değil. Sevgili olmak hayatı paylaşmak kolay ve çok güzel ama benim yaşam tarzım uzun süre bunu sürdürmeye uygun değil.
Nerdeyse 3 yıldır biriyle birlikteyiz. 2.5 yıl nişanlılık var. Bir türlü evlenemiyoruz. Anlaşmazlıklar var. O istese ben istemiyorum ben istesem o istemiyor derken evleri birleştirip evlenelim dedik ama ben erteledim.
Kendisini seviyorum alışkanlıklar da oldu tabi. Ayrılmalarımızda oldu ancak başaramadım. Ondan ayrılınca çok mutsuz oldum acabalar ve pişmanlıklarla barışıp bu güne geldi.
Sorun benim çocuğumun artık kendi ayakları üzerinde durması ancak onun çocuklarının (iki kız) iş güç sahibi olamayacak durumda olmaları. Büyük liseyi zor bitirdi, küçükte unut vaad etmiyor. Muhtemelen bizimle yaşamaya başlayacaklar. Zaten hafta sonları bizdeler. Büyük bana karşı saygısı sevgisi olmayan biri. Küçük içinde en ufak bir yorumumda olay çıkaran mustakbel eş. Bunların maddi manevi en iyi şekilde bakımını babaları üstlenmiş öyle de olmalı. Annede zaten işsiz. Ara ara girip çalışıyor sonra çıkıyor falan. Çocuk sorumluğu belliydi bunların hepsine tamam demiştim ama birlikte yaşamak tamam demek kadar kolay değil. Bir de bu konu belirsiz bazen annede bazen bizde de olabilir.
Neyse
Tüm bunlardan sonra birde ailesi çıkmış durumda. Sürekli aileye maddi yardım. Ben kurban bayramında kurban keselim diye ikna etmeye çalıştım. tamam diyen adam on gün sonra gelip ben anneme kurban keseceğim diye bana sürpriz yaptı. Onlar zaten kesiyor ama o babasınaymış bizimki illa anneye kesecekmiş. Kendisi kesmek istemiyormuş. Büyükbaş hisse ve bir tane küçükbaş kesildi annesgile. Bizede 5 kilo kadar et getirmiş günler sonra. Buna da tamam olabilir. Bu konuda alındığım şey benim çok istemiş olmam ve annem var onlar kesemiyor biraz götürüm biraz çocuğuma veririm demiştim. Sanırım buna içi elvermedi. İstediği gibi de oldu. Çünkü bende kesemedim kendi adıma.
Ben çalışıyorum, nikah olmazsa maaşından beş kuruş istemem dedi bana. Ben yinede mutfağa katkı yaparım ama inkar eder. Dışarıda hesap öderim. Ona yüküm hiç yok kişisel harcamamda. Zaten bir yüzük bir alyanstan başka bir şeyde yapmadı bilezik sözü olduğu halde yapmıyor. Durumu yokmuş. Ama ailesi defalrca para istedi iki üç bilezik parasıdır istedikleri hiç ikiletmez verir. Parada bağ evi yapıyorlar diye sürekli isteniyor. Onun dışında uçak paraları vs hep destek yani onlara. Verebilir tabi ki ama ben bilezik diyince olay oluyor, ben tatile gidelim dediğimde para yok oluyor. Tatile sen götür oldu. Sonra çocuğumda gelsin gidelim oldu sonra memlekete gidelim tatile gitmeyelim derken muallakta..bu arada 90 bin geliri var. Ev kendinin.
Yani iyi ki bir yola çıktım ben nereye düştüm modundayım. Ama ayrılamıyorum bu şekilde devam da edemiyorum bana göre değil. Karar aşamasındayım aslında. Ya tüm bunları görmezden gelip bunlara alışıp evlenicem yada eşyamı alıp çıkıcam. Sanırım sadece ben seviyorum yoksa bunları bana yapmazdı. Bundan sonra çizgiyi çekip ondan önceki hayatıma dönmek konusunu yenemiyorum. Bir de ben mi olumsuzum beni manipüle ediyor da kendisi
 
Merhabalar. Çok uzun yıllar oldu ilk eşimden ayrılalı. Küçük yaşta ailevi nedenlerle evliliği seçmiş, bir çocukla ayrılıp iş hüç sahibi olmuş biriyim. Çocuğumu en iyi şekilde yetiştirmek için evlenmedim hayatıma birini de alamadım o istemiyordu bende bu sebeple hep korktum bir ilişkiden ama bir gün mutlu olmayıda hep bekledim. Doğru kişi doğru zamanı bekledim kısaca.
Çocuğum üniversiteyi başka şehirde okumak istedi. O gidince bende hayatıma birini alıp evleneyim diye düşündüm. Ama bu kadar bocalayıp huzursuzluğa düşeceğim aklıma gelmezdi. Galiba bu evlilik işi bana göre değil. Sevgili olmak hayatı paylaşmak kolay ve çok güzel ama benim yaşam tarzım uzun süre bunu sürdürmeye uygun değil.
Nerdeyse 3 yıldır biriyle birlikteyiz. 2.5 yıl nişanlılık var. Bir türlü evlenemiyoruz. Anlaşmazlıklar var. O istese ben istemiyorum ben istesem o istemiyor derken evleri birleştirip evlenelim dedik ama ben erteledim.
Kendisini seviyorum alışkanlıklar da oldu tabi. Ayrılmalarımızda oldu ancak başaramadım. Ondan ayrılınca çok mutsuz oldum acabalar ve pişmanlıklarla barışıp bu güne geldi.
Sorun benim çocuğumun artık kendi ayakları üzerinde durması ancak onun çocuklarının (iki kız) iş güç sahibi olamayacak durumda olmaları. Büyük liseyi zor bitirdi, küçükte unut vaad etmiyor. Muhtemelen bizimle yaşamaya başlayacaklar. Zaten hafta sonları bizdeler. Büyük bana karşı saygısı sevgisi olmayan biri. Küçük içinde en ufak bir yorumumda olay çıkaran mustakbel eş. Bunların maddi manevi en iyi şekilde bakımını babaları üstlenmiş öyle de olmalı. Annede zaten işsiz. Ara ara girip çalışıyor sonra çıkıyor falan. Çocuk sorumluğu belliydi bunların hepsine tamam demiştim ama birlikte yaşamak tamam demek kadar kolay değil. Bir de bu konu belirsiz bazen annede bazen bizde de olabilir.
Neyse
Tüm bunlardan sonra birde ailesi çıkmış durumda. Sürekli aileye maddi yardım. Ben kurban bayramında kurban keselim diye ikna etmeye çalıştım. tamam diyen adam on gün sonra gelip ben anneme kurban keseceğim diye bana sürpriz yaptı. Onlar zaten kesiyor ama o babasınaymış bizimki illa anneye kesecekmiş. Kendisi kesmek istemiyormuş. Büyükbaş hisse ve bir tane küçükbaş kesildi annesgile. Bizede 5 kilo kadar et getirmiş günler sonra. Buna da tamam olabilir. Bu konuda alındığım şey benim çok istemiş olmam ve annem var onlar kesemiyor biraz götürüm biraz çocuğuma veririm demiştim. Sanırım buna içi elvermedi. İstediği gibi de oldu. Çünkü bende kesemedim kendi adıma.
Ben çalışıyorum, nikah olmazsa maaşından beş kuruş istemem dedi bana. Ben yinede mutfağa katkı yaparım ama inkar eder. Dışarıda hesap öderim. Ona yüküm hiç yok kişisel harcamamda. Zaten bir yüzük bir alyanstan başka bir şeyde yapmadı bilezik sözü olduğu halde yapmıyor. Durumu yokmuş. Ama ailesi defalrca para istedi iki üç bilezik parasıdır istedikleri hiç ikiletmez verir. Parada bağ evi yapıyorlar diye sürekli isteniyor. Onun dışında uçak paraları vs hep destek yani onlara. Verebilir tabi ki ama ben bilezik diyince olay oluyor, ben tatile gidelim dediğimde para yok oluyor. Tatile sen götür oldu. Sonra çocuğumda gelsin gidelim oldu sonra memlekete gidelim tatile gitmeyelim derken muallakta..bu arada 90 bin geliri var. Ev kendinin.
Yani iyi ki bir yola çıktım ben nereye düştüm modundayım. Ama ayrılamıyorum bu şekilde devam da edemiyorum bana göre değil. Karar aşamasındayım aslında. Ya tüm bunları görmezden gelip bunlara alışıp evlenicem yada eşyamı alıp çıkıcam. Sanırım sadece ben seviyorum yoksa bunları bana yapmazdı. Bundan sonra çizgiyi çekip ondan önceki hayatıma dönmek konusunu yenemiyorum. Bir de ben mi olumsuzum beni manipüle ediyor da kendisi
Sonuna kadar okumadım ama evlenme beraber mutluysan evliliğe gerek yok bence uzun süre bekar kalan kadınlar evde sürekli bir erkeği çekemiyor
ağrımayan başını ağrıtma ..
 
Kiradan kurtardı beni diye o çok büyük konfor sağladığını düşünüyor aslında bana
Siz de onu yemek yapmaktan, temizlik yapmaktan, ütüden kurtarmışsınızdır büyük ihtimalle de? Mutfağa, eve harcadığınız parayla da kızlar ve müstakbel kayınvalideniz için de fon oluşturuyorsunuz. Neden tek yönlü bakılıyor bu konuya?
 
Ay inanmıyorum 🤦🏻‍♀️ yani bu adam için kararsız kalmamanız direkt arkanıza bakmadan ayrılmanız lazım. Böyle bir adama harcadığınız üç seneye yazık ama yine de geç değil bir ömür harcamaktan iyidir. Adam artı sevimsiz saygısız kızları anası danası… ayh biz fenalık geçirdik burda siz nasıl katlandınız? Aklınızı başınıza toplayın bir kez evlendiniz bir çocukla ayrıldınız misler gibi evlat yetiştirdiniz bırakın şu adamı. Bununla geçireceğiniz vakti kendi çocuğunuza ayırın. Şurda bu adamla evlenin diyecek tek bir üye bulamazsınız. Aklın yolu bir. Böyle biriyle evleneceğinize bir ömür bekar yalnız kalın daha iyi. Bir an önce kurtulun bu adamdan lütfen. Kızları ve anasıyla baş başa bırakın
 
Back
X